Ένας συνδυασμός που δίνει τέλεια αποτελέσματα!
Για τη γέμιση χρησιμοποιώ άγρια χόρτα της περιοχής μας. Όχι ότι είναι άσχημη και με σκέτο σπανάκι αλλά με την ποικιλία των πιτόχορτων που υπάρχει αυτή την εποχή γίνεται υπέροχη! Επίσης χρησιμοποιώ ξινομυζήθρα που όπως έχω ξαναγράψει αντικαθιστά πολύ καλά τη φέτα σε πολλές συνταγές και είναι λιγότερο λιπαρή.
1 |
Σε μας αρέσει ξεροψημένη! |
Υλικά
Για το μεγάλο ταψί του φούρνου
Για το φύλλο:
2 κούπες νερό
1 κιλό αλεύρι (στη ζύμη δεν το παίρνει όλο, περισσεύει
περίπου μια κούπα για το άνοιγμα των φύλλων)
1 κουταλάκι ζάχαρη
1 κουταλάκι αλάτι
2 κουταλιές ελαιόλαδο
Χυμός ενός λεμονιού ή 2 κουταλιές σούπας ξύδι
(Πρόσφατη προσθήκη, 2
κουταλάκια μπέικιν)
Για τη γέμιση:
1 κιλό διάφορα χόρτα για
πίτες (μυρώνια, καυκαλήθρες, κουτσουνάδες, λάπαθα, γούλα , κλπ)
1 ματσάκι μάραθα
1 μέτριο κρεμμύδι
½ κούπα ελαιόλαδο
Μισό κιλό ξινομυζήθρα (ή λιγότερη)
Προαιρετικά 1-2 αυγά
2-3 κουταλιές ρύζι (καρολίνα ή γλασσέ ή νυχάκι)
Αλατοπίπερο
Για το άνοιγμα του φύλλου:
250-300 γραμμάρια βούτυρο και 3-4 κουταλιές ελαιόλαδο
Επί το έργον
Ζυμώνουμε το ζυμάρι μας όπως τις άλλες πίτες: βάζουμε τα υγρά σε λεκάνη ζυμώματος και προσθέτουμε το αλεύρι μέχρι να έχουμε ένα μαλακό ζυμάρι που μόλις δεν κολλά στα χέρια. Αφήνουμε να ξεκουραστεί για μισή ώρα.
Ετοιμάζουμε τη γέμιση. Αφού καθαρίσουμε και πλύνουμε πολύ καλά τα χόρτα και τα μάραθα , μαραίνουμε το κρεμμύδι με το ελαιόλαδο σε μια κατσαρόλα και τα προσθέτουμε κομμένα (όχι πολύ ψιλοκομμένα) . Όταν μαραθούν και τραβήξουν τα υγρά τους τα αλατοπιπερώνουμε και τραβάμε την κατσαρόλα από το μάτι. Αφήνουμε να κρυώσουν, και συνεχίζουμε τη διαδικασία με το φύλλο. Λιώνουμε σε κατσαρόλα το βούτυρο με το λάδι. Όταν έχει λιώσει η μισή αποσύρουμε από το μάτι και αφήνουμε να λιώσει η υπόλοιπη με τη θερμοκρασία του λιωμένου. Χωρίζουμε τη ζύμη σε δυο μέρη , το ένα λίγο μεγαλύτερο από το άλλο.
Ανοίγουμε το μικρότερο σε λεπτό φύλλο , αλείφουμε με τη μισή λιπαρή ουσία και κάνουμε το ακτινωτό σχήμα της φωτογραφίας (τουλάχιστον 8 ακτίνες) . Αν είναι πολύ μεγάλο το φύλλο κάνουμε και δεύτερο κύκλο. Τραβάμε κάθε φυλλαράκι να σκεπάσει το προηγούμενο και βάζουμε στο ψυγείο. Ανοίγουμε και το δεύτερο φύλλο, το βάζουμε πάνω από το άλλο με μπόλικο αλεύρι ανάμεσά τους ή με ένα κομμάτι μεμβράνη για να μην κολλήσουν και τα αφήνουμε να παγώσουν και να στερεοποιηθεί το λίπος (αυτή η διαδικασία μπορεί να γίνει και από την προηγούμενη, αλλά σκεπάζουμε τα φύλλα με μεμβράνη για να μη ξεραθούν στο ψυγείο).
Εναλλακτικά, ανοίγουμε πρώτα το μικρό σε φύλλο και αλείφουμε με μπόλικη λιπαρή ουσία μια φαρδιά λωρίδα στη μέση του, ώστε όταν διπλωθούν οι δυο άκρες να πατήσουν σε αλειμμένη επιφάνεια. Αλείφουμε διπλώνουμε κ.ο.κ. μέχρι να έχουμε ένα τετράγωνο κομμάτι ζύμης.
Πρέπει να έχει χρησιμοποιηθεί περίπου η μισή λιπαρή ουσία μέχρι εδώ. Ανοίγουμε και το άλλο κομμάτι με τον ίδιο τρόπο.
Όταν το λίπος στερεοποιηθεί, ανοίγουμε το φύλλο μας στο μέγεθος τους ταψιού που θα χρησιμοποιήσουμε και αφού το τυλίξουμε στον πλάστη το μεταφέρουμε στο ταψί που θα ψήσουμε την πίτα.Παίρνουμε τη γέμιση σε ένα μπολ με πιρούνι ώστε τα υγρά που έχουν περισσέψει να μείνουν στην κατσαρόλα (την πιέζουμε κιόλας να αφήσει όσα περισσότερο γίνεται στην κατσαρόλα) προσθέτουμε την ξινομυζήθρα , τα αυγά και το ρύζι και την απλώνουμε πάνω στο φύλλο. Ανοίγουμε και το δεύτερο φύλλο, που είναι το πιο μικρό (γι αυτό το ανοίγω πρώτο) και σκεπάζουμε τη ζύμη. Τραβάμε και γυρνάμε το κάτω φύλλο να ενωθεί με το πάνω και να κλείσει τη γέμιση.Αλείφουμε με γάλα ή βούτυρο ή λάδι την επιφάνεια και ψήνουμε στους 180 βαθμούς (προθερμασμένος φούρνος) , στη μεσαία σχάρα για 50 λεπτά ως μια ώρα. Μπορεί να χρειαστεί να την καλύψουμε ενδιάμεσα με χαρτί ψησίματος για να μην αρπάξει η επιφάνεια. Όταν την βγάλουμε από το φούρνο, τινάζουμε λίγες σταγόνες νερό με τα χέρια μας πάνω στην επιφάνεια. Τρώγεται ζεστή ή κρύα.
Παρατηρήσεις
1)Παλιότερα το λίπος που χρησιμοποιούσαν γι αυτή τη ζύμη ήταν ζωικό. Πολύ συχνά ήταν γλίνα όπως μου έλεγε η πεθερά μου. Έχω προσπαθήσει να αντικαταστήσω όλο το βούτυρο με ελαιόλαδο αλλά δεν είναι το ίδιο…Εναλλακτικά χρησιμοποιούσαν μαγειρικό λίπος . Ίσως είναι η μοναδική συνταγή στο siteπου προτείνεται τέτοια λιπαρή ουσία, αλλά δίνει καλά αποτελέσματα και μια στις τόσες… Ίσως η υφή της μοιάζει περισσότερο με της γλίνας.
2)Έχω χρησιμοποιήσει αυτό το φύλλο με πολλές και διάφορες γεμίσεις, μέχρι και σε κρεατόπιτες.Ταιριάζει με όλες!Αν παραλείψουμε το τυρί και τα αυγά έχουμε μια υπέροχη νηστίσιμη χορτόπιτα.
3)Τα χόρτα δεν χρειάζεται να βράσουν εντελώς όπως στις κρητικές χορτόπιτες γιατί η μια ώρα στο φούρνο είναι αρκετή για να γίνουν. Το ρύζι στη γέμιση μπορεί να αντικατασταθεί με σιμιγδάλι. Ο ρόλος του είναι να τραβήξει τα υγρά και να μη λασπώνει το φύλλο.
4) Η πεθερά μου έφτιαχνε παραπάνω ζυμάρι και το χώριζε στα τρία. Έτσι έβαζε και στη μέση ένα φύλλο. Έψηνε την πίτα σε χαμηλότερη θερμοκρασία για να ψηθεί και το μεσαίο φύλλο, χωρίς να καούν τα εξωτερικά.
5) Προσπαθούμε την πρώτη φορά να ανοίξουμε όσο γίνεται πιο λεπτά τα φύλλα που θα αλείψουμε με τη λιπαρή ουσία. Έτσι γίνονται πιο λεπτά και στο ψήσιμο. Μετά ανοίγουμε στο μέγεθος τους ταψιού.
Τώρα θέλω κομμάτι, έχω πάθος με τις πίτες να τις τρώγω!!
Αυτό το φύλλο δεν το έχω ανοίξει ποτά και μάλιστα προχτές το κουβεντιάζαμε με τη Λίνα.
Ας ελπίσουμε ότι θα αξιωθώ να το φτιάξω.
Σε ευχαριστώ πολύ για την αναφορά.
Ξανθή θα σας αρέσει. Εσύ ως ειδική στο φύλλο θα το κάνεις ακόμη καλύτερο!
Ένα κόλλημα με τις πίτες το έχουμε οικογενειακώς και τον τρόπο του "ήλιου" τον χρησιμοποιώ συχνά. Τον έβλεπα κάθε φορά που η Κυρά-Βαρβάρα ήταν στο σπίτι μας για να ανοίξει φύλλο.
Χόρτα άγρια όμως….δεν… μέσα στα τσιμέντα.
Πολύ θα ήθελα να δοκιμάσω ένα κομμάτι, αλλά είμαστε μακρυά!!
Το φαντάζομαι όμως!!
Καλή Εβδομάδα!!
Δύσπιστε και ποιός δεν έχει κόλλημα με τις πίτες, βόρειος ή νότιος :-). Αυτό το φύλλο και με σκέτο τυρί δίνει νόστιμη πίτα!
Τις λατρεύουμε τις πιτούλες! Πολύ βούτυρο όμως βρε παιδί μου και το φοβάμαι ολίγον τι…
Δεν είναι πολύ Μαρίνα μου. Η σφολιάτα έχει διπλάσιο!
Να σου πω Βαγγελιώ μου, έτσι όπως είμαι και κουρασμένη τώρα, μόνο για άνοιγμα φύλλου δεν με βλέπω. Χορτόπιτα έκανα κι εγώ σήμερα αλλά με έτοιμη σφολιάτα , τ'ομολογώ! Γεια στα χεράκια σου πάντως, η πιτούλα σου φαίνεται μούρλια!
Ευχαριστώ Μάρθα μου. Άμα πάρεις το κολάι που λέμε όλα είναι εύκολα!
καμια συγκριση μεταξυ αγριων χορτων και σπανακιου. αγρια χορτα σιγουρα.
την μεθοδο του ηλιου την εχω δοκιμασει και εγω κα λειτουργει αριστα.
την δοκιμασα και με λαδι και με βουτυρο, αλλα με το βουτυρο ειναι πολυ πιο νοστιμη και γινεται και πιο τραγανη.
την φυτινη την θυμαμαι, εχω στο μυαλο μου ακομη το κουτι, αλλα ουτε που θυμαμαι πια απο τι φιαχνεται και τι ειναι.
τωρα θα παω να γκουγκλαρω!!
καλη εβδομαδα
Δεν το έχω δοκιμάσει ακόμη με ζωικό βούτυρο αλλά το έχω στο πρόγραμμα. Και αφού το λες Ειρήνη μου θα το κάνω προσεχώς…
Είμαι στον αέρα της εκπομπής και διαβάζω τι έχουν μαγειρέψει οι μπλόγκερς που είναι στο μενού και πέφτω πάνω στην πίτα…………..τρελλάθηκα!!!!!!!!!!!!!!!
Αχ Λίλα είμαι στη δουλειά μου αυτή την ώρα και δεν μπορώ να σ' ακούσω 🙁
Χαιρεται!! Αυτη η φυτινη με σκοτωνει,μιας και ζω στο εξωτερικο και αναλογο προιον δεν υπαρχει!!:(
Τι να βαλω ,για να παρω το ιδιο αποτελεσμα;;
Ευχαριστω!!
αα,τωρα ειδα οτι μπορουμε να βαλουμε μαργαρινη,αλλα ετσι σκληρη την βαζουμε η την μαλακωνουμε λιγακι;;
Ναι και με μαργαρίνη γίνεται καλό και με βούτυρο μας είπε πιο πάνω η Ειρήνη. Φυσικά θα το λυώσουμε αλλά να μην κάψει. Να λυώσει το μισό και το υπόλοιπο με τη θερμοκρασία του λυωμένου να γίνει ρευστό
Πολύ νόσιτμη πίτα! Αυτό το κολπάκι με τις ακτίνες το κάνω κι εγώ, όταν θέλω να φτιάξω φύλλο σφολιάτας. Εξαιρετική και η γέμισή σου! Μπράβο!
Ευχαριστώ!!!Ναι, το κολπάκι είναι κοινό μυστικό πλέον 🙂
Και τι δε θα έδινα Βιτακι μου να είμαι κοντα και να γευτώ την πίτα σου !!!
Οπως πάντα δηλώνω λάτρης των αναρτησεών σου.!!!!!!!!!!!
σε φιλώ πολύ πολύ και εύχομαι καλή βδομάδα !
Μαρία μου αμοιβαία τα αισθήματα 🙂
Βαγγελιώ μου υπέροχη δείχνει η πιτούλα σου και το φύλλο καταπληκτικό!!!Μπράβο σου για ακόμη μια φορά!
Φιλιά πολλά!
Ελένη κι οι δικές σας πίτες δεν πάνε πίσω. Έχω δοκιμάσει μερικές και ενθουσιάστηκα!
Οι χορτόπιτες είναι από τις αγαπημένες μου πίτες!
Και το φύλλο με το λεμονάκι του φαίνεται θεϊκό! Και εμείς το προτιμούμε ροδοψημμένο!
Φιλιά πολλά!
Το ξεροψημένο κάνει το κρατς του λιχούδη, έ Ερμιόνη :-);
Το βίντεο της Ξανθής είναι πραγματικά καταπληκτικό το έχω χρησιμοποιήσει και εγώ στο blog, πραγματικά μπράβο της.
Μπράβο όμως και σε σένα αγαπημένη μου Βαγγελιώ, φανταστική η πίτα σου αχ και με βάζεις σε δουλειά τώρα, θα την φτιάξω την πιτούλα με άλλα διάφορα χόρτα που έχουν εδώ, υπέροχη!
Τι χόρτα αλήθεια έχουν εκεί Έρη; Υποθέτω ότι σπανάκι θα υπάρχει κι εκεί που είναι ιδανικό για πίτες!
Τώρα αν σου πώ οτι αυτή η πιτα μου παει γαντι τι θα πείς;;; μακεδονιτικο φυλλο…..η πατριδα…..κρητική γεμιση…η ζωή μου…και οι πίτες η τρελλα μου….αυτό το φύλλο ομως δεν το ηξερα.. . θα μου πείς πως;;;; έ…..ειμουνα πολύ μικρή τοτε που έφυγα… και δεν ηξερα ακομα να φτιαχνω πίτες…..να εισαι καλά Βαγγελιώ μου …που την έβαλες …θα την φταιχνω ετσι… …. και εγω την ζύμη την κλασική κανω και γυρευα μια για τον φουρνο…. φαινεται πολύ ωραια παντως…. φιλακια .. πολλα …
Ρούλα έχεις δίκιο! Σου πάει γάντι εξ αγχιστείας πατριώτισσα :-)!
Η συνταγή τέλεια, με μιά μικρή προσθήκη.Οπωσδήποτε με άγρια χόρτα και με καλό βούτυρο,η φυτίνη είναι ένα από τα πλέον άχρηστα προϊόντα τόσο από άποψη υγείας (Υδρογονωμένα Λιπαρά-Trans) όσο από οικολογική (συνήθως γίνεται από φτηνό φοινικέλαιο, γιά αυτό γράφουν μόνο φυτικά έλαια αλλά δεν λένε ποιά) με συνέπεια την καταστροφή του τροπικού δάσους. Όταν χρειαστεί χρησιμοποιώ καλό βούτυρο εμπορίου και πολύ λίγο ντόπιο βούτυρο γιά θεϊκές γεύσεις και αρώματα.Καλή μας όρεξη
Νικόλα χαίρομαι που ξανάρθες. Κι εγώ την φυτίνη την χρησιμοποιώ μόνο σ' αυτή την πίτα που δεν την κάνω πια και πολύ συχνά, μόνο όταν έχω κόσμο. Θα δοκιμάσω τη λύση του βουτύρου που πρότεινε η Ειρήνη παραπάνω και θα σας πω τα αποτελέσματα. Κι εγώ δεν τα πολυεμπιστεύομαι αυτά τα προϊόντα και σ' ευχαριστώ για τις πληροφορίες !
Το Σαββτο παω να μαζεψω κι εγω χορταρακια! Συνηθως τα κανω βραστη σαλατα, αλλα τωρα μου εβαλες ιδεες, θα κανω πιτα!
Αυτο φυλλαρακι ειναι οντως πολυ ωραιο, γινεται κρατσανιστο και χωριζει οπως η σφολιατα!
Πολλα φιλια!
Μαρίνα εμείς εδώ έχουμε άλλα χόρτα για σαλάτα και άλλα για πίτες. Αυτά που λέμε γιαχνερά είναι τα πιτόχορτα. Δοκίμασέ τα σε πίτα και θα με θυμηθείς!
Βαγγελιώ μου, με σκλάβωσες με την ανάρτησή σου! Τι νόστιμα γεμισμένη που είναι και πόσο φαίνεται δελεστική, ψημένη! Σαν να μοσχοβόλησε και η δική μου κουζίνα! Τι δε θα έδινα για ένα κομματάκι!
Μου άρεσε και η άποψη του Νικόλα για το βούτυρο και συμφωνώ μαζί του!
Φιλάκια πολλά.
Ελένη ευχαριστώ πολύ για το τόσο ζεστό σχόλιο! Κι εγώ επηρεάστηκα πολύ από το σχόλιο του Νικόλα
Το τελευταίο διάστημα πρέπει να έχω φτιάξει απανωτά 3 ή 4 χορτόπιτες με ότι προμήθεια κάθε φορά είχα… Αλλά για ένα ακόμη κομμάτι (ή και δύο, χι-χι-χι) από τούτη την δικιά σου, ΟΧΙ δεν θα έλεγα Βαγγελιώ μου.
Καλό μεσημέρι εύχομαι τώρα πια.
Πηνελόπη όλο με ένα πλάστη είμαι στο χέρι αυτές τις μέρες :-). Απόκριες χωρίς πίτες και πιτάκια δεν λέγονται!
Αυτό το φύλλο «μαργαρίτα» είναι όλα τα λεφτά! Την φτιάχνω κι εγώ σχεδόν σε κάθε παρασκευή πίτας. Καθότι κι εγώ Κρητικιά αναγνωρίζω ότι οι «πανωμερίτικες» πίτες είναι ασυναγώνιστες!!! Π. όμορφες οι συνταγές σου, μυρίζουν παράδοση!
Σιλένα καλώς ήρθες! Ευχαριστώ για το τόσο όμορφο σχόλιο. Να τα λέμε 🙂
LOL! That was really funny! YcDress and DressesForBest
πω πω πω πω όταν βλέπω πίτες παθαίνω ντελίριο!! θα την φτιάξω και αυτήν λοιπόν!!!
φιλιά, καλό σ/κ 🙂
Πέλα να την φτιάξεις. Αφού σου αρέσουν οι πίτες, μ' αυτήν θα ενθουσιαστείς!
Τρελαινομαι για χορτοπιτες και αυτη εδω εχει ενα ολοκληρο μπουκετο απο χορταρακια!
Ομορφιά μου σ' ευχαριστώ! Καταπράσινο αρωματικό μπουκέτο πράγματι!
δεν εχω λόγια!!
Realmente exquisito me encanta tiene un aspecto perfecto y delicioso ha hecho un gran trabajo,abrazos y abrazos
το εχω κανει με φυτινη και δεν μου αρεσε πολυ.Το εκανα ομως με βουτυρο αγελαδινο(το ελιωσα και πηρα μονο τα λιπαρα,το ξεχωρισα απο τις πρωτεινες το διαβασα στην Βικυ Κουμαντου)και ηταν τελειο το φυλλο να φανταστεις εβαλα 100 γρ.βουτυρο ενω η συνταγη ζητουσε 200γρ.ΤΕΛΕΙΟ, ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΩ ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΣΦΟΛΙΑΤΑ
ειμαι η κ.Αβραμιδου κ ακριβως ετσι κανουμε στην ομορφη μακεδονια, ετσι το φυλλο γινεται μονο στην Ημαθεια.ο ηλιος συμβολιζει κατι που δεν ξερετε το σημα της βεργινας.λεμονι ομως δεν μπαινει στην ζυμη. και αντι για φυτινη ,γινεται μονο με βιταμ.κ τριτη παραλαγη 100 γρ σπορελαιο,100 γρ βιταμ,100 γρ ζωικο βουτυρο……….ειμαι 30 χρονων ανοιγω φυλλο σαν την συγχωρεμενη την γιαγια μου……..
γεια σας!ΣΑς ακολουθω καιρο και εμπιστευομαι παντα τις συνταγες σας. Σηερα ειπα να φτιαξω τη χορτοπιτα με το μακεδονικο φυλλο και ολα καλα μονο που η ποσοτητα για το ζυμαρι μου φανηκε παρα πολυ. Ανοιξα δυο φυλλα οσο πιο λεπτα μπορουσα-κι ηταν πολυ λεπτα και μετα μου περισεψε σχεδον το μισο ζυμαρι. 1η διαμετρος των φυλλων μου ηταν γυρω στα 50 εκ. Καμια ιδεα τι εκανα λαθος και αν μπορω να κανω κατι με το ζυμαρι που περισεψε? Παντως για να ανοιξω τωρα τα υπολοιπα φυλλα δεν παιζει, ειμαι πτωμα.Ευχαριστω και πολλα συγχαρητηρια για την εξαιρετικη δουλεια σας
Καλησπέρα σας. Εγώ χωρίζω στα δύο ή στα τρία αυτή την ποσότητα ζύμης. Στο πρώτο άνοιγμα κάνω μεγάλο το φύλλο όπως εσείς αλλά αφού το αλείψω με το βούτυρο το ανοίγω στο μέγεθος του ταψιού που θα το βάλω. Συνήθως είναι το ταψί της κουζινας. Σε κάθε περίπτωση, η ζύμη μπαίνει άνετα στην κατάψυξη και αφού την αποψύξετε εντελώς την χρησιμοποιείτε σε όποιο φύλλο, για όποια πίτα θέλετε!
[…] ΠΗΓΗ […]
[…] ΠΗΓΗ […]
[…] 1 δόση ζύμη για σπιτικό φύλλο της επιλογής μας ή έτοιμο φύλλο (προτείνω αυτό και αυτό και για πιο σύνθετο αυτό) […]
[…] ποσότητα για το άλειμμα των φίλων 5-6 αυγά Αλάτι Πιπέρι 1 δόση ζύμη για φύλλο (χωρίς το […]
[…] μιλήσει ήδη για τα αξεπέραστα γεμιστά της και για το θαυμάσιο φύλλο της. Κι έχω ακόμη αρκετά να σας πω για πιάτα που […]
Καλησπέρα σας!
Πείτε μου σας παρακαλώ γιατί βάζετε το μπαικιν?
Καλησπέρα και σε σας. Όπως είδατε γράφω ότι είναι πρόσθετη προσθήκη. Θεωρώ ότι κάνει το φύλλο πιο αφράτο. Πάντως δεν είναι και απαραίτητο…
Καλησπέρα με υγεία.. έμεινα στην Κρήτη αρκετό χρονικό διάστημα κι αυτό μου επέτρεψε να μάθω αρκετά πράγματα σε σχέση με την κρητική κουζίνα ..Που φυσικά ειναι πιο απλή από την σύνθετη της Μακεδονίας και της Θράκης μέρη απ όπου κατάγομαι !! ..Αλλά αυτή ακριβώς η απλότητα είναι που δίνει την απόλυτη γεύση στα παρασκευάσματα..Πάρα πολλά φαγητά θα μπορούσα να κατονομάσω ως φανταστικά ..αλλά κορωνίδα για μένα είναι το πιλάφι και το χοιρινό με τα τσιγαριαστά χόρτα ..ιδιαιτερα χόρτα που μου τα είχε δείξει η αγαπητή Αμαλία !!..Εχω φάει τον τόπο να βρω χορταρικά που λέγονται “αγκρουνοπόδοι ” κάτι σαν αγριοσέλινο ίσως ?/ συνδυάζεται υπέροχα με λαγουδόχορτο !!!..Επειδή εχετε γνωση πάνω στα χορταρικά της Κρήτης μήπως ξέρετε κάτι και γι αυτά ? που μπορώ να βρώ ??
Σας ευχαριστώ πολυ για τα καλά σας λόγια! Αγαπώ πολύ τη Μακεδονία και την κουζίνα της (ο σύζυγος είναι Θεσσαλονικιός και είχα πεθερά άριστη μαγείρισσα). Ναι, είναι πιο απλή η δική μας αλλά όλες έχουν τη χάρη τους αν η ποιότητα των υλικών είναι καλή! Πολύ μετράει και το μεράκι του μάγειρα ή της μαγείρισσας (έχω δοκιμάσει κρητικά εδέσματα πολύ άνοστα, γιατί ακριβώς επειδή είναι απλά θέλουν καλή ποιότητα πρώτης ύλης και συνέπεια από τον διαχειριστή τους…). Θα ψάξω τις επιστημονικές ονομασίες των χόρτων που λέτε γιατί οι λαϊκές ονομασίες αλλάζουν ακόμη και από χωριό σε χωριό! Αν βρω κάτι θα σας πω!
Καλησπέρα.
Από τότε που βρήκα στο youtube αυτόν τον τρόπο για άνοιγμα φύλλου,το έχω καθιερώσει.Ανοίγω 6 φύλλα μαζί,λεπτά σαν τσιγαρόχαρτα και το αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό.
https://www.youtube.com/watch?v=nUrdgEG2qC0&t=148s
Ευχαριστώ και πάλι για τις εξαιρετικές συνταγές σας.
Ευχαριστώ πολύ για το link!Το είδα, έχω κι εδώ βάλει αυτή την τεχνική ως πιο ελαφριά…https://www.cretangastronomy.gr/2016/05/fyllo-giaourtiou-pites/
Καλημέρα σας
Το ίδιο φύλλο φτιάχνω κι εγώ, αλλά για εξοικονόμηση χρόνου το φυλάω στην κατάψυξη, αφού το ετοιμάσω και όταν θελήσω να κάνω πίτα το ξεπαγώνω και το χρησιμοποιώ. Δεν υπάρχει καμία διαφορά, απλώς γίνεται η πίτα πιο ξεκούραστα..
Ευχαριστώ πολύ που συμπληρώνετε την ανάρτηση! Έχω βάλει και μικρή πίτα στην κατάψυξη, με μεγάλη επιτυχία!
https://www.youtube.com/watch?v=nUrdgEG2qC0&list=PLO08PFTJgmOvqgqYJt2NbA2Nvkgw5fZNm&index=19 Από τότε που έμαθα αυτόν τον τρόπο για φύλλο,κάνω έτσι όλες τις πίτες.Έχει τον μπελά του αλλά είναι τόσο τραγανό και νόστιμο που αξίζει τον κόπο.Επίσης,χρησιμοποιώ μόνο λάδι ανάμεσα στα φύλλα,-δεν τα ποτίζω με βούτυρο όπως στη συνταγή. Την αγάπη μου από το νότιο Ρέθυμνο.
Ναι το είχατε ξαναγράψει αν δείτε τα προηγούμενα σχόλια. Και αυτός ο τρόπος υπάρχει στο site, εδώ: https://www.cretangastronomy.gr/2016/05/fyllo-giaourtiou-pites/