Από τα πιο εύκολα κι αγαπημένα γλυκά ζύμης!
Η επίσημη δικαιολογία είναι ότι διατηρείται στο ψυγείο αρκετό καιρό.Η ανεπίσημη και πραγματική αιτία είναι ότι πάντα μ’ αρέσει να φτιάχνω μερικές τηγανόπιτες.
Οι τηγανόπιτες είναι από τα πιο απλά γλυκίσματα της κουζίνας μας. Μαζί με τις τηγανίτες , είναι το γλυκό της στιγμής! Η γιαγιά μου μας τις έφτιαχνε συχνά, επί τούτου. Δηλαδή δεν περίμενε να της περισσέψει ζύμη από άλλα πιτάκια.
Τραγανές, γαρνιρισμένες με μέλι , καρύδια, σουσάμι και κανέλα ή απλά με πετιμέζι ή κάποιο σιρόπι, είναι σκέτος πειρασμός και για το πρωινό αλλά και για το βραδινό ρόφημα ιδιαίτερα τώρα που κρυώνει ο καιρός σιγά σιγά. Επί πλέον είναι τόσο εύκολες!
Μάλιστα είναι ο καλύτερος τρόπος για να μάθει κάποιος αρχάριος να ανοίγει φύλλο. Μ΄αυτές μάθαμε οι περισσότερες! Βλέπετε 25 cm πάνω κάτω είναι η διάμετρός τους, άρα και ένα παιδί μπορεί να τις καταφέρει! Στην αρχή , παιδιά ακόμη, δεν τις κάναμε κυκλικές αλλά διαφόρων σχημάτων. Με την εξάσκηση οι κύκλοι γίνονται σχεδόν τέλειοι.
Απαραίτητο γαρνίρισμα αν τις σερβίρουμε με μέλι ,είναι το μυρωδάτο καβουρνισμένο και ελαφρά αλεσμένο σουσάμι. Ακόμη καλύτερα, «εμπλουτισμένο» με καρύδια ή αμύγδαλα κοπανισμένα. Πάντα αυτή την εποχή θέλω να έχω καβουρντισμένο σουσάμι. Όλο και κάπου θα χρειαστεί! Λουκουμάδες, τηγανίτες, τηγανόπιτες, σαρικόπιτες, κλπ, γίνονται άλλο πράγμα αν τις σερβίρουμε με μέλι, σουσάμι και κανέλα.
Καθαρίζω το σουσάμι από ξένα σώματα, το πλένω, το αφήνω να στραγγίξει και το καβουρντίζω είτε σε τηγάνι είτε στο φούρνο. Προσέχουμε να μυρίσει, αλλά να μη καεί γιατί πικρίζει. Μετά που θα φύγει η υγρασία του πλυσίματος θέλει λίγη ώρα . Στο τηγάνι 5-10 λεπτά και συχνό ανακάτεμα, ανάλογα την ποσότητα, στο φούρνο λίγο παραπάνω αλλά γλυτώνουμε το ανακάτεμα
Το διατηρώ σε γυάλινο βαζάκι και όταβ θέλω να το χρησιμοποιήσω το αφήνω για λίγο σε θερμοκρασία δωματίου και αλέθω την ποσότητα που χρειάζομαι στο multi. Ένα-δυό πατήματα του κουμπιού αρκούν. Μη γίνει και σκόνη! Για πιο σπέσιαλ γεύση, ανακατεύω μισή κούπα σουσάμι με μισή κούπα καρύδια κοπανισμένα, ¼ κουταλάκι κανέλα και μια πρέζα γαρύφαλλο.
Τηγανόπιτες λοιπόν! Άλλη μια πρόταση λοιπόν της cucina povera της Κρήτης! (Βρε σε καλό μου!Τι μ’ έχει πιάσει αυτό το μήνα; Τι φοβάμαι άραγε;)
Μισή ή μια δόση ζύμης για πίτες τηγανιού ή απλά όση μας περισσέψει από χορτόπιτες, μυζηθροπιτάκια, σαρικόπιτες!
1 κούπα νερό χλιαρό
1/2 κούπα ελαιόλαδο
1/4 κούπα ρακή
1-2 κουταλιές χυμό λεμονιού
Λίγο αλάτι (ένα κοφτό κουταλάκι του γλυκού)
Περίπου 1/2 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Αχ,πόσο θα ήθελα να είχα μια με το καφεδάκι!
Τόσο απλή με τόση νοστιμιά!
Τα κρεμμυδοπιτάκια σου μμμ…νόστιμα!
Φιλιά!
Οι οδηγίες πολύ πολύ χρήσιμες.
Τυχερός όποιος γεύεται αυτά τα θαύματα
Θέλω…αχ…θέλω….!!!!!!!!!!!!
Μου τρέξανε τα σάλια! Μου φαίνεται ότι θα τους τις φτιάξω αύριο το βράδυ!
Αχ, Βαγγελιώ μου τι όμορφα που φαίνονται! Είσαι μεγάλη μαστόρισσα!!!! Πρέπει να κρατάω σημειώσεις για να θυμηθώ να τα κάνω μια από τις Κυριακές που έρχονται! Σε ευχαριστώ για την υπέροχη ιδέα! Φιλάκια
Βαγγελιώ τα απλά πράγματα είναι τα καλύτερα, κι όταν υπάρχει αγάπη μες το σπίτι ακόμα καλύτερα.
Μεγαλώσαμε άλλωστε με αυτά τα απλά φαγητά και γλυκίσματα.
Καλό βράδυ κι έχε το νου στο ταχυδρομείο.
Πρωτο-άκουσα γι'αυτές το καλοκαίρι, στο συνέδριο στα Καράνου και τις γεύτηκα από τα χέρια μιας πολύ γλυκειάς γιαγιάς 82 χρονών, της κα Κατίνα Προβιδάκη. Ήταν το γλυκό της μάνας της και της γιαγιάς της και πέντε γενεών πίσω. Μόνο που στην οικογένειά της το έφτιαχναν με προζύμι, σαν ζύμη ψωμιού και ήταν πιο φουσκωτό από το δικό σου Vita μου. Θα δοκιμάσω να τις φτιάξω κι εγώ, και τα κρεμμυδοκαλίτσουνα επίσης!
Αχ, πολύ θα ήθελα να είχα τώρα δυο τρείς! Γεια στα χέρια σου!
Τόσο απλό, αλλά και τόσο νόστιμο!
Η cucina povera δεν ξέρω πόσο povera είναι, αλλά είναι σίγουρα πλούσια σε γεύση και νοστιμιά!
Φιλιά!
Μπράβο για ακόμα μια φορά! Τόσο απλό μα τόσο μαμαδίστικο και νόστιμο. Θα τις φτιάξω απόψε μιας και θα αρέσουν σίγουρα στο κουτσουνάκι μου.
Φιλιά πολλά και γλυκές καλημέρες:)
Ωχ, με "έφαγες" μπαμπέσικα!!
Γιατί καλή μου Βαγγελιώ με βάζεις σε μπελάδες και πρέπει να τις φτιάξω οπωσδήποτε σήμερα.
Αν ήμουν έγκυος θα γένναγα ΤΩΡΑ!!!
Τελείες είναι φίλη μου και πραγματικά όποιες δεν έχει τύχει να τις γευτεί, χάνει πολλά.
Πόσο μ΄αρέσει η ανεπίσημη σου δικαιολογία!!!
Ίδιες με αυτές που φτιάχνει η μαμά μου όταν περισσεύει ζύμη από τα μπουρεκάκια,που φτιάχνει συνήθως την Τσικνοπέμπτη. Και κοίτα να δεις, που πάντα οι τηγανόπιττες περισσεύουν και για δεύτερη μέρα,τόσο πολλές φτιάχνει! :)))))))))))))))))
Μου αρέσουν πολύ όλων των ειδών οι τηγανίτες! Και αυτές με μπόλικο μέλι και καρύδια πρέπει να είναι τέλειες!
Καλησπέρα!
Είσαι καταπληκτική, μπράβο μπράβο μπράβο, έχω φτιάξει πολλά από τα φαγητά σου και είναι το ένα καλύτερο από το άλλο.
Μπορώ να σε ρωτήσω κάτι … ψιλοάσχετο με τις τηγανόπιτες?
Αγόρασα το καλοκαίρι ένα πλαστήρι από το πανηγύρι της Τεγέας κι αυτός μου'πε να το περάσω πρώτα δυο φορές με λάδι, αλλιώς λέει πλαστήρι δε θα έχω. Αν σου πω ότι κατάλαβα, θα πω ψέματα. Μήπως εσύ που ξέρεις από πίτες και φύλλα και πλάστες και πλαστήρια μπορείς να μου εξηγήσεις τι πρέπει να κάνω?
Γιατί το'χω και κάθεται, ούτε να το χρησιμοποιήσω δε θέλω, ούτε πώς να το περάσω με λάδι ξέρω.
Σ'ευχαριστώ πολύ έτσι κι αλλιώς.
Ελένη μου με ένα ζεστό (πια) καφεδάκι είναι ό,τι πρέπει! Σ' ευχαριστώ!
Δαίμονα κρητικέ καλώς όρισες! Γιαγιαδίστικο κρητικό γλυκό οι τηγανόπιτες, συμφωνείς;
Μαρινάκι είμαι σίγουρη ότι σου θύμησαν τη γιαγιά σου. Οφείλεις να μυήσεις τις κόρες σου 🙂
Αγγελική είναι τόσο απλές, που για σένα θα είναι παιχνιδάκι!
Ξανθή ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ! Φυσικά θα έχω το νου μου…
Βίκυ στα Χανιά μπορεί να τις κάνουν με ανεβατή ζύμη. Σ' εμάς εδώ είναι με την απλή ζύμη για πιτάκια και η επιτυχία τους είναι να είναι τραγανές χωρίς να έχουν λαδοπιεί.Ξέχασα να γράψω ότι πολλές φορές σερβίρονται με κρυσταλλική ζάχαρη και κανέλα μόνο!
mia maria, πάντα με βάζουν σε πειρασμό κι εμένα 🙂
Έλενα όπως τα λες! Είπαμε ουκ εν τω πολλώ το ευ!
Πηνελόπη πήγα σε άλλο δωμάτιο όση ώρα τις τρώγανε! Το κριτσ-κρατσ είναι ξελιγωτικό 🙂
Μωβ μου θάλασσα φαντάζομαι ότι όσες και να φτιάξει δεν μένει καμία. Έτσι δεν είναι; 🙂
Κατερίναι είναι πολύ νόστιμες είναι η αλήθεια!
Καλώς όρισες καλή μου Ανώνυμη! Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Το πλαστήρι κι εγώ το λάδωσα πριν το χρησιμοποιήσω. Θα βάλεις λίγο λάδι σε ένα μαλακό πανί και θα το περάσεις΄παντού. Μετά θα πάρεις το περίσσιο με λίγο χαρτί κουζίνας και θα αφήσεις να απορροφηθεί το υπόλοιπο. Έτσι προστατεύεται το ξύλο από υγρασία και δεν σκεβρώνει, κλείνουν κάποιοι πόροι και δεν έχει και εκείνη τη σκόνη του ξύλου που δεν θέλεις να μπει στις ζύμες σου. Εγώ μάλιστα το πέρασα δύο φορές αν θυμάμαι καλά! Και τώρα, αν το πλύνω πολύ (γιατί δεν χρειάζεται να το πλύνεις κάθε φορά αν το φυλάσσεις σε μέρος που δεν σκονίζεται. Εγώ το περνώ με ένα καθαρό vetex σφιγμένο, χωρίς πολλά νερά.Όταν το πλένω όμως, το ξαναπερνώ με λίγο λάδι και το περίσσιο το παίρνω με χαρτί.
Να κάνεις τη διαδικασία για να το χαρείς πολύ καιρό. Με γειά σου!
maria mas μου ξέφυγε το σχόλιο σου! Τα παιδάκια τις απολαμβάνουν και με απλή κανελοζάχαρη!
'Ενα βραβείο σε περιμένει στο "Ότι μας αρέσει . .". Φιλιά!
Υπέροχη συνταγή!!! Χάρηκα πολύ που βρήκα το blog 🙂
Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για τη γρήγορη απάντηση!
Να'σαι καλα!!!
Και άλλα νόστιμα φαγάκια please!!!
Νίκη
Έλενα σ' ευχαριστώ! Θα ανταποκριθώ μόλις μπορέσω.
Κωνσταντίνα καλώς όρισες! Εγώ είχα περάσει παλιότερα από το δικό σου από το συνταγούλη αλλά μετά μου …ξέφυγε. Να τα λέμε 🙂
Νίκη χαίρομαι που σε βοήθησα. Καλά ζυμώματα!
ένα κρητικό θαυμα γεύσης!
Καλώς σας βρήκα, ως φαίνεται η κουζίνα σου είναι από τους ελάχιστους παράδεισους που μας έχουν απομείνει πια για να γλυκαινόμαστε λίγο
Με αυτή την συνταγή δεν φαντάζεσαι πόσα μου θύμισες! Η γιαγιά μου ήταν μαστόρισσα στα πιταράκια (όπως τα λέμε στην Κρήτη) αλλά εγώ πάντα ευχόμουν να της τελειώσει η ξινομυζήθρα και να μείνει ζυμάρι για να μου φτιάξει τηγανόπιτες (δεν πετάμε τίποτα έλεγε!). Αυτή ακριβώς την συνταγή που δείχνεις με σουσάμι καβουρντισμένο! Υπέροχη!
Telies oi sindages sas!!!
[…] να περισσέψει λίγη ζύμη γιατί φτιάχνω πάντα λίγες τηγανόπιτες. Αυτή τη φορά περίσσεψε μια μικρή γροθιά ζύμης, κυρίως […]