Από τους δημοφιλείς συνδυασμούς!
Όπως έχω ξαναγράψει οι συνταγές με χοχλιούς θα μπορούσαν να γεμίσουν ένα ολόκληρο βιβλίο. Ένας από τους πιο συχνούς και νόστιμους τρόπους είναι με στάρι σπασμένο ( αυτό που λέμε χόντρο ) ή ρύζι.
Επί πλέον το συγκεκριμένο πιάτο είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα υγιεινού κρητικού φαγητού. Η άριστης ποιότητας πρωτεΐνη των χοχλιών και τα καλά λιπαρά που περιέχουν, συνδυασμένα με τις φυτικές ίνες και τους μη επεξεργασμένους υδατάνθρακες που περιέχει το στάρι, αποτελούν ένα ιδανικό συνδυασμό. Όταν οι χοχλιοί μαγειρεύονται στην κατσαρόλα, κάνουμε πάντα την διαδικασία που θα περιγράψω. Την ίδια διαδικασία, και στους ανοιξιάτικους σακασμένους και στους καλοκαιρινούς γυρευτούς χοχλιούς.
Υλικά
30-40 σακασμένους χοχλιούς (σαλιγκάρια)
1 κρεμμύδι
3/4 – 1 κούπα ελαιόλαδο
2 κούπες χόντρο (ή ρύζι καρολίνα ή νυχάκι)
6 κούπες νερό
1 -1,5 κούπα τριμμένη ντομάτα ή αντίστοιχη ποσότητα ντοματάκια κονσέρβας
Αλάτι
Πιπέρι
Επί το έργον
Βάζουμε σε κατσαρόλι νερό με ένα κουταλάκι αλάτι να βράσουν και προσθέτουμε τα σαλιγκάρια αφού εξετάσουμε αν είναι ζωντανά και καθαρίσουμε τα όστρακά τους με ένα μαχαιράκι. Όταν βράσουν πέντε –δέκα λεπτά, τους αδειάζουμε σε κρύο νερό και τους πλύνουμε πολύ καλά.Πρέπει να απομακρύνουμε τις μεμβράνες, τα εκκρίματα κλπ, και να μείνουν καθαροί.
Σε κατσαρόλα κόβουμε το κρεμμυδάκι και το τσιγαρίζουμε ελαφρά με το λάδι. Προσθέτουμε τους χοχλιούς και τους γυρίζουμε μια δυο βόλτες να πάρουν όλοι λίγο λάδι. Με ένα κουτάλι τους βγάζουμε σε ένα πιάτο φροντίζοντας να μη πάρουμε –όσον το δυνατόν- κρεμμυδάκι. Αυτή η διαδικασία γίνεται πάντα όταν μαγειρεύουμε χοχλιούς στην κατσαρόλα.
Προσθέτουμε την ντομάτα και αφήνουμε να σιγοβράσει για λίγο. Πέντε –δέκα λεπτά είναι αρκετά γιατί θα βράσει και με τα υπόλοιπα υλικά.Προσθέτουμε το νερό και όταν πάρει βράση ρίχνουμε τον χόντρο. Ανακατεύουμε , προσθέτουμε λίγο αλάτι και όταν ξαναρχίσει ο βρασμός χαμηλώνουμε το μάτι και αφήνουμε να γίνει.
Θέλει πάνω από μισή ώρα και πιθανόν να χρειαστεί λίγο νεράκι ακόμη. Το τελευταίο τέταρτο, βάζουμε και τους χοχλιούς να βράσουν με τα υπόλοιπα. Στο τέλος πρέπει να μείνει ζουμερό (βλασερό το λέμε εδώ) . Το αφήνουμε να μαρουβίσει σκεπασμένο με μια πετσέτα και να απορροφήσει τα υγρά του.
Το σερβίρουμε με φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Είναι πολύ νόστιμο και όταν μείνει σε θερμοκρασία δωματίου.
Παρατηρήσεις
1) Αν το φτιάξουμε με ρύζι, θα χρησιμοποιήσουμε μόνο 5 κούπες νερό και ο χρόνος βρασμού θα είναι λιγότερος.
2) Πολλές φορές μαζί με την ντομάτα βάζουμε μια πατάτα ή μια πιπεριά ή δυο αγκινάρες κομμένα σε κύβους , ή συνδυασμό τους (το καλοκαίρι μάλιστα οπωσδήποτε κολοκυθάκι ή μελιτζάνα). Δίνουν και χρώμα και νοστιμιά στο πιάτο μας.
3) Το φαγητό μπορεί να γίνει και χωρίς χοχλιούς. Στο τσιγαρισμένο κρεμμυδάκι, προσθέτουμε ψιλοκομμένα λαχανικά και ντομάτα και συνεχίζουμε όπως παραπάνω.
4) O αριθμός των χοχλιών είναι ενδεικτικός! Αν μας αρέσουν μπορούμε να βάλουμε περισσότερους. Χαρακτηριστικά η μαντινάδα λέει:
Vita, mou aresoun poli ta paradosiaka fagita…san koxloi me xontro. Tha fero to krasi…;)
Εμένα μ΄αρέσουν πιο πολύ οι μαντινάδες σου, όχι πως δεν θα έτρωγα ένα πιατάκι από το φαγητό σου!!
Καλή εβδομάδα!!
Αυτό Vita, το κατοχυρώνω για μένα, όλο το περιεχόμενο του τσουκαλιού (με χόντρο), όχι απλή πιρουνίτσα!
Φαγάκι στο τσικάλι σου
νόστιμο σαν και σένα.
Δε γεύτηκα ούτε μια ολιά
και ας είναι αγαπημένα!
Πρόχειρη και βιαστική η μαντινάδα, μα τι να κάμω όταν σερβίρεις τέτοιο φαγί;;;
Τώρα τους χοχλιούς θα κοιτάμε ή την μαντινάδα.
Και τα δύο είναι απίθανα!!!!
Φιλιά θαλασσένια.
Γεια σας. Τι κάνετε; Καλά; Η οικογένεια; Άντε…Τώρα που είδα ότι είσαστε καλά, ας πηγαίνω! :-p
Βίτα, τα πιάτα σου τα ζηλέυω ΠΑΡΑ πολύ. Όπως και τα υλικά σου. Πού να βρω χοχλιούς εγώ;
Βλέποντας τα φαγάκι σου μου ανοίγει η όρεξη για Κρήτη. Ποιός ξέρει, ίσως φέτος το καλοκαίρι…
Μάγδα
Δεν είναι μόνο οι συνταγές που μας φέρνετε εδώ μα είναι και οι μνήμες… Το χόντρο τον άλεθα σε χειρόμυλο σαν μικρό κοριτσάκι, βοηθούσα και τις γειτόνισσες. Ωμός,για μένα πάντα, ήταν η υπέρτατη νοστιμιά.
Μπράβο σας,για ακόμη μια φορά Κυρία Vita.
Δεύτερη φορά σε μια μέρα που πέφτω πάνω στους χοχλιούς με χόντρο. Μου τους παίνευε και μια φίλη, σαν την καλύτερη συνταγή για χοχλιούς. Μάλλον πρέπει να τους φτιάξω το συντομότερο δυνατόν!!!
Θα βρω χόντρο στο σούπερ μάρκετ ή να βάλω τα μεγάλα μέσα με φίλους και γνωστούς στα χωριά;
Α, και μια ερώτηση: το χοχλιό δεν τον κόβουμε στην άκρη; Μη μου το στερείς πάνω που έμαθα να το κάνω με μια κίνηση και έχω χτίσει και τον κάλο στο δάχτυλο από το μαχαίρι…
Μια ευγενική σαλιγκάρια αίτημα.
Σας ευχαριστώ πολύ τις συνταγές που κάνετε με τα σαλιγκάρια είναι εξαιρετικές.
Είστε Κυρία των σαλιγκαριών.
Αυτή η συνταγή δεν είναι τίποτα λιγότερο από μοναδικά.
Συγχαρητήρια και σας ευχαριστώ.
Οι χοχλιοί εξακολουθούν να μας εκπλήσσουν με την ποικιλία συνταγών!
Ωραία και αυτή η εκδοχή μαγειρέματός τους!
Ωραία και η μαντινάδα βεβαίως!
11 και σήμερα…..
Μετράω αντίστροφα μέχρι να κατέβω κάτω. Τα πεθερικά μου έχουν ήδη μαζέψει χοχλιούς για την νυφούλα τους….
σωστός ο ποιητής αλλά ακόμα πιο σωστή η μαγείρισσα ,λεπτομερής μεστή, πλήρης!Με τους κοχλιούς "μάλωσα"κάτι χρόνια πριν,ελπίζω κάποτε κάποιος-α να μας τα φτιάξει!
Καλημέρα Vita! Τώρα, να σου πω την αλήθεια, αν και καταγωγή απ'την Κρήτη.. ούτε να τους ακούω τους χοχλιούς!! Χίλιες φορές να με κεράσεις σκιουφιχτά μακαρόνια!!! (Α! Τις αβρωνιές τις μαζεύουμε κι εδώ! Τις λέμε "βεργιά". Τέλειος τσιπουρομεζές!)
Peter κανόνισε εσύ να έλθεις και θα βρούμε και κρασάκι 🙂
Ξανθή όπως βλέπεις για όλα έχουμε και μια μαντινάδα 🙂
Ζαμπία η αλήθεια είναι ότι είναι από τα πιο νόστιμα παραδοσιακά μας. Κι εγώ με δυσκολία τρώγω όσο πρέπει και όχι όσο θέλω…
Μαρίνα το έχεις βλέπω το ταλέντο κοπελιά μου 🙂
Θαλασσένια η μαντινάδα δεν είναι δική μου…Συμπληρώνει όμως τη συνταγή γιατί έτσι πρέπει νάναι 🙂
Κική μου το ξέρω το ξέρω το πρόβλημά σου… Για σένα καλιτσούνια θα φτιάξω εγώ και μυζηθρόπιτες 🙂
Μάγδα μου τα υλικά όντως κάνουν τη διαφορά. Γίνεται άραγε να σου στείλω χοχλιούς; Δεν ξέρω…
Μαριάννα το καλό σε μερικά κρητικά φαγάκια είναι αυτό. Ότι κουβαλούν και μνήμες γιατί δεν έχουν αλλάξει στο πέρασμα του χρόνου. Προσπαθούμε να κρατήσουμε αυτές τις συνταγές όχι μόνο στα χαρτιά και στο ίντερνετ μα και στις κουζίνες μας. Σ' ευχαριστώ.
Αναρχάκι μου έχει δίκιο η φιλενάδα σου. Ο δεύτερος καλύτερος τρόπος για χοχλιούς είναι με χόντρο και κατά τη δική μου γνώμη.Δεν ξέρω αν βρείς χόντρο στο σούπερ μάρκετ αλλά σίγουρα θα βρείς στα μαγαζιά της κεντρικής αγοράς του Ηρακλείου που πουλάνε παραδοσιακά.
Το σπάσιμο πίσω το κάνουμε για να βγαίνει εύκολα ο χοχλιός. Εγώ επειδή το κατέχω το σπορ δεν το κάνω γιατί δεν θέλω να διακινδυνεύσω κάποια κομματάκια του όστρακου στο φαγητό. Μπορείς όμως να το κάνεις αν θέλεις…
Annamaria μου πόσο ευγενικά είναι τα λόγια σου! Θα ήθελα να ήξερα τη γλώσσα σου για να σου γράψω πολλές συνταγές για σαλιγκάρια!
Έλενα είναι ανεξάντλητες :-). Μέχρι χοχλιδόπιτες κάνουμε για να καταλάβεις .
Μανουσίνα μου θα βρεθούμε οπωσδήποτε έστω για ένα καφέ, έτσι;
kostaslogh ίσως να μην τους έφαγες αλα …κρητικά και γι αυτό δεν σου άρεσαν.
Αν βρεις καλοφτιαγμένους κυρίως μπουμπουριστούς είμαι σίγουρη πως θα ενδώσεις…
Όλγα ή τους λατρεύεις ή τους μισείς. Έτσι είναι με τους χοχλιούς. Η αλήθεια ότι και τα σκιουφικτά με τυρί και στακοβούτυρο είναι σκέτος πειρασμός! (το ξέρω για τις αβρωνιές ότι βρίσκονται παντού στην Ελλάδα και παντού θεωρούνται περιζήτητο πιάτο)
Με καταστρέφεις, αλλά μπορώ να φάω ΟΛΟ το πιάτο το χόντρο;;;; Γιάμμιιιιιιιιιιιιιι! ΑΥΤΟ θα ζητήσω απ' τη μάνα μου την επόμενη φορά! χα!
Μαριλία το πιστεύεις ότι δεν κάθισα με τους άλλους στο τραπέζι; Δύσκολα αντιστέκομαι σ' αυτό το φαγητό και είναι φούλ θερμίδες το ευλοημένο…
τα σαλιγκαρια τα τρωω αλλα δεν μπορω να τα μαγειρεψω.
ακου. χθες μου χαρισαν ενα βιβλιο με την σικελιανικη κουζινα. εγω εχω κολλημα με αυτην την κουζινα. λοιπον, ειδα στο βιβλιο οτι υπαρχει μια συνταγη ζυμαρικων με σαλτσα σαλιγκαριων.
το εχετε εσεις? 🙂
εαν οχι και σε ενδιαφερει, σου μεταφραζω την συνταγη.!
grEAT σ' ευχαριστώ. Πολύ θα με ενδιέφερε η συνταγή που λες!
τα σαλιγκαρια ειναι καθαριστες της γής, στο έντερό τους εχουν σκουπιδια. Οσο και αν τα καθαρίσετε εξωτερικά ποτέ δεν θα ξεβρωμίσουν. Ο τρόπος που χρησιμοποιούμε στην Χαλκιδική ειναι να τα βαζουμε σε ενα δοχειο (που εχουμε ανοιξει τρυπες για να αναπνεουν) και να τους βαλουμε αλευρι και ζυμαρικά για να τρωνε, μαζί με πολύ υγρασία. Σε λιγες μερες τα κόπριά τους απο μαυρα θα γίνουν ασπρα. Τότε ειναι ετοιμα αλευρωμένα.
Η απάντησή μου έρχεται αργά και δεν ξέρω αν θα τη δειτε, τη γράφω κυρίως για τους υπόλοιπους αναγνώστες. τα σαλιγκάρια του καλοκαιριού είναι καθαρά γιατί τη διαδικασία που περιγράφετε την έχουν κάνει. Έχουν αφήσει τα κόπρανά τους από τα χόρτα που έχουν φάει για να πέσουν σε νάρκη. Αυτό που λέτε το κάνουμε στα σαλιγκάρια της Άνοιξης. Εμείς στην Κρήτη (που καταναλώνουμε τα περισσότερα σαλιγκάρια από όλους τους Έλληνες) έχουν αντικαταστήσει το αλεύρι με κάποιο ζυμαρικό για να λερώνονται λιγότερο τα κελύφη τους. Σας βεβαιώνω ότι τα σαλιγκάρια του Αυγούστου δεν θέλουν τάισμα (σάκασμα το λέμε εμείς). Εχουν να φάνε τουλάχιστον 3 μήνες έτσι όπως έχουν κλειστεί στα όστρακά τους!
Thanks for the recipe, I featured it on Colorful Canary today 🙂 http://www.colorfulcanary.com/2016/06/if-you-cant-beat-it-eat-it-escargot.html
[…] Χοχλιοί, θαλασσινά, κρέας αλλά και σύγλινα και απάκια είναι πολύ συχνές προσθήκες. Παραδοσιακά, όλα αυτά τα φαγάκια γίνονταν με χόντρο (σπασμένο στάρι) . Δείτε τις παλιές παραδοσιακές συνταγές για το στάρι με σύγλινο και το στάρι ή ρύζι με χοχλιούς. […]