Φράουλες σε κονιάκ (και όχι μόνο…), με κρέμα σαντιγί

Το πιο παλιό και πιο εύκολο επιδόρπιο  της μαμάς μου!

Τιμής ένεκεν το σημερινό γλυκό… Το διάλεξα για να πω Χρόνια Πολλά σε όλες τις μανάδες, για να ευχηθώ να χαιρόμαστε όλες τα παιδιά μας και τα δυο φορές παιδιά μας, και βέβαια να χαιρόσαστε τις μανούλες τους όσες και όσοι τις έχετε.

Το γλυκάκι αυτό είναι το παλιό επιδόρπιο με φράουλες που μας έφτιαχνε η μαμά μου και υποθέτω κι άλλες μαμάδες της εποχής της. Τρελαινόμασταν γι αυτό. Κι ας είναι με τα σημερινά δεδομένα «απαγορευμένο» για τα παιδιά λόγω της ελάχιστης ποσότητας κονιάκ που περιέχει. Ελάχιστη μεν, υπαρκτή δε.

Εμείς εκεί γύρω στην ηλικία των 10-12 και προφανώς αργότερα, δεν είχαμε τέτοιες απαγορεύσεις (κακώς). Θραύση έκαναν τα σοκολατάκια με το τσέρι και το κερασάκι στο εσωτερικό τους. Τα έκρυβαν για να μην τα φάμε μαζεμένα και μας τα έδιναν με μέτρο. Να πω τώρα ότι και στην εφηβεία μας άρεσε να κλέβουμε λίγο από το καλοκρυμμένο λικέρ που πάντα υπήρχε για κέρασμα σε όλα τα σπίτια;

Αφήστε το, ας μη τα πούμε όλα… Φυσικά το υγρό της συνταγής μπορεί να είναι κάποιος χυμός (πορτοκαλιού ή λεμονιού ταιριάζουν πολύ καλά) ή και 1-2 κουταλιές καλής ποιότητας βαλσάμικο ξίδι.Έτσι μπορούν να απολαύσουν αυτό το επιδόρπιο και μικρά παιδάκια. Για τους ενήλικες, θεωρώ εκ των ων ουκ άνευ το αλκοόλ. Βέβαια,  έχω συνδυάσει κι εγώ φράουλες με βαλσάμικο σε σαλάτα. Τελευταία όμως διάβαζα μια γλυκιά συνταγή με αυτό τον συνδυασμό, δεν θυμάμαι πού…

Έκοβε που λέτε η μαμά μου τις φράουλες στα δυο ή στα τέσσερα, τις πασπάλιζε με 2-3 κουταλιές κρυσταλλική ζάχαρη, τις ράντιζε με λίγο κονιάκ ή λικέρ, και τις άφηνε να βγάλουν τα υγρά τους. Σε 2-3 ώρες, σχεδόν έπλεαν μέσα σε ένα αραιό εξαιρετικό σιροπάκι. Τις έβαζε σε μπολάκια και τις σκέπαζε με κάποια χτυπημένη κρέμα, υποκατάστατο της σαντιγί. Από τη γνωστή κονσέρβα παλιότερα και αργότερα με εκείνη που παρασκεύαζαν με σκόνη που χτυπούσαν με γάλα.

Τώρα βέβαια έχουμε τη σαφώς ανώτερη κρέμα γάλακτος την οποία προτείνω και στα υλικά παρακάτω!