Ένα “flower bread” για το γιορτινό τραπέζι!
Το έχω ξαναγράψει ότι έχω εκπλαγεί με τα ζυμώματα που βλέπω σε διάφορα βίντεο απ’ όλες τις χώρες του κόσμου. Είναι κάποιες βαλκανικές πίτες και αρτοσκευάσματα που είναι πανέμορφα σε εμφάνιση! Δεν ξέρω σε γεύση, γιατί συνήθως δοκιμάζω αυτές τις τεχνικές ζυμώματος με δικά μου ζυμάρια και γεμίσεις, αλλά η εμφάνισή τους είναι πραγματικά γιορταστική.
Δεν ξέρω ποιος τα ονόμασε flower breads, αλλά θεωρώ πολύ εύστοχη την ονομασία τους γιατί πράγματι παραπέμπουν σε λουλούδι.Θα μου πείτε, τα δικά μας ξομπλιαστά ψωμιά είναι επίσης αριστουργήματα φαντασίας και τεχνικής αλλά ακριβώς επειδή είναι πολύ και δύσκολο το ξόμπλι, εγώ τα θεωρώ περισσότερο στολίδια!
Έτσι για το τραπέζι μας και για κατανάλωση χωρίς πολλή σκέψη, έχω φτιάξει κατά καιρούς όμορφες πίτες και ψωμιά πάντα βέβαια με αναφορά στις πηγές μου! Από τα πρώτα χρόνια δημιουργίας της σελίδας έχει δημοσιευτεί εδώ ένα πανέμορφο ταχινόψωμο-λουλούδι από ένα εξαιρετικό βαλκανικό blog εκείνης της εποχής, και πρόσφατα μια υπέροχη πίτα-ψωμί που έχει γίνει μάλιστα πολύ δημοφιλής στους επισκέπτες μας.
Σήμερα ήρθε η σειρά της δικής μου εκδοχής ενός τέτοιου «λουλουδένιου ψωμιού» που ήδη κυκλοφορεί στο διαδίκτυο. Υποθέτω ότι όλοι όσοι το έφτιαξαν βασίστηκαν όσον αφορά τη δημιουργία του (χωρίς δυστυχώς να το αναφέρουν) σε ένα παλιό βιντεάκι από το youtube άλλοτε αντιγράφοντάς το, άλλοτε προσαρμόζοντάς το σε δικά τους ζυμάρια.
Εγώ εδώ χρησιμοποίησα ένα απλό ανεβατό ζυμαράκι, και στη γέμιση-ενώ το προόριζα για τυρόψωμο- μου προέκυψε και λίγο σπανάκι. Μου φάνηκε μεγάλη η ποσότητά που είχα ετοιμάσει για σπανακόρυζο, οπότε σκέφτηκα “δεν προσθέτω λίγο και στο ψωμί-πίτα”; Γενικά στη γέμιση θα έλεγα να τολμήσουμε αυτοσχεδιασμούς. Εγώ ήδη το σκέφτομαι για τις γιορτές με γέμιση κιμά ή με μείγμα τυριών-αλλαντικών. Την τελευταία στιγμή δε, σκόρπισα και λίγες “πέρλες” σκινόκαρπου στο κέντρο. Δεν ξέρω αν φαίνεται στις φωτογραφίες, αλλά το στόλισαν πολύ ωραία!
Φυσικά αν έχετε εξοικειωθεί με κάποια δική σας ζύμη μαγιάς, μπορείτε να τη χρησιμοποιήσετε. Εδώ μόνο θα υπενθυμίσω τη δική μου συμβουλή: οι ζύμες μαγιάς γίνονται καλύτερες με καλό εμφιαλωμένο νερό. Εμείς εδώ έχουμε το ΖΑΡΟΣ, που έχει βραβευτεί ως το καλύτερο νερό του κόσμου σε σχετικό διαγωνισμό.
Υλικά
Για το ζυμάρι:
4 κουταλάκια ξηρή μαγιά
250ml (1 κούπα) εμφιαλωμένο νερό ΖΑΡΟΣ
1 κουταλάκι ζάχαρη
Περίπου 600gr αλεύρι για όλες τις χρήσεις (και λίγο για το άνοιγμα του φύλλου)
60 ml (4 κουταλιές) ελαιόλαδο+1 κουταλιά (για να αλείψουμε τη ζύμη)
125 ml (1/2 κούπα) χλιαρό γάλα
1 κουταλάκι αλάτι
1 ασπράδι αυγού (κρατάμε τον κρόκο για επάλειψη)
Για τη γέμιση:
Περίπου 300gr μείγμα τυριών (ξινομυζήθρα ή φέτα και κάποιο που να λιώνει)
Ή αν θέλουμε 200gr τυριά και 100gr ζεματισμένο και καλά στραγγισμένο σπανάκι)
(εγώ έβαλα 150gr ξινομυζήθρα+60gr τριμμένη γραβιέρα+1 κούπα σπανάκι τσιγαρισμένο με κρεμμύδι και λίγο άνηθο)
Αλάτι αν χρειάζεται
Λίγο πιπέρι ή/και μοσχοκάρυδο
Για το πασπάλισμα, σουσάμι της επιλογής μας
Η κούπα μου είναι 250ml, η κουταλιά 15 ml και το κουταλάκι 5 ml
Επί το έργον
Σε μπολ ανάμειξης, διαλύουμε τη μαγιά στο νερό που έχουμε ζεστάνει ελαφρά (ίσα να κοπεί ο πάγος που λέμε… το καλοκαίρι δεν χρειάζεται καν). Προσθέτουμε 1 κουταλάκι ζάχαρη και 2-3 κουταλιές αλεύρι και αφήνουμε να ενεργοποιηθεί η μαγιά και να φουσκώσει το μείγμα (περίπου 15 λεπτά αν έχουμε ζεστό χώρο).
Προσθέτουμε το ασπράδι, το ελαιόλαδο και το αλάτι και αφού ανακατέψουμε αρχίζουμε να προσθέτουμε και το αλεύρι. Ζυμώνουμε στο χέρι ή σε μίξερ (βολεύει ακόμη και του χεριού με εξάρτημα τους γάντζους ζυμώματος) μέχρι να έχουμε μια εύπλαστη ζύμη που να κολλά ελαφρά στο χέρι αλλά όχι στα τοιχώματα του μπολ. Λαδώνουμε το ζυμαράκι μας, το σκεπάζουμε και περιμένουμε να φουσκώσει. Βάζουμε το μπολ σε μέρος σχετικά ζεστό χωρίς ρεύματα.
Ωστόσο ετοιμάζουμε τη γέμιση: Σπάμε τα κομπάκια της φέτας ή της μυζήθρας και προσθέτουμε το σπανάκι αν βάλουμε. Αλατοπιπερώνουμε (το αλάτι με προσοχή, ανάλογα με το πόσο αλμυρό είναι το τυρί μας). Όταν η ζύμη ετοιμαστεί τη χωρίζουμε σε μικρά κομμάτια (δείτε παρατηρήσεις), και ανοίγουμε σε αλευρωμένη επιφάνεια φυλλαράκια. Η ποσότητα της ζύμης που έφτιαξα έδωσε 19 δισκάκια, από τα οποία με ό,τι περίσσεψε (από το κόψιμο με κουπ πατ 11cm) έφτιαξα το κεντρικό τμήμα του ψωμιού. Δηλαδή βγήκαν 20 “πιτούλες”. Βάζουμε από μια κουταλιά γέμιση σε κάθε φύλλο, βρέχουμε ελαφρά την άκρη και το κλείνουμε σε μισοφέγγαρο πολύ καλά, πατώντας το και με ένα πιρούνι για να κάνει σχέδια. Αραδιάζουμε τις πιτούλες σχεδόν όρθιες, με τον τρόπο που βλέπετε σε ένα στρογγυλό σκεύος ψησίματος, όχι στριμωγμένα, τους αφήνουμε χώρο να ανεβούν (δείτε παρατηρήσεις).
Όταν ανεβεί το ζυμάρι, αλείφουμε με τον κρόκο του αυγού που κρατήσαμε αραιωμένο με ελάχιστο νερό, και πασπαλίζουμε με σουσάμι. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο (180 βαθμούς, αντιστάσεις), λίγο πιο κάτω από τη μεσαία σχάρα, για 50 περίπου λεπτά.
Στο ενδιάμεσο το καλύπτουμε με χαρτί ψησίματος για να μην αρπάξει. Είναι πολύ νόστιμο χλιαρό, αλλά και σε θερμοκρασία δωματίου. Χωρίζεται σε μερίδες και με το χέρι και με το μαχαίρι!
Παρατηρήσεις
- Η ζύμη είναι πολυδοκιμασμένη, οπότε δεν έχω να προσθέσω κάποια παρατήρηση για τα υλικά και την παρασκευή της, το μόνο ίσως που θα άλλαζα θα ήταν το μέγεθος του ταψιού. Χρησιμοποίησα 28άρι γιατί δεν είχα 30άρι όταν το έφτιαξα, και κάπως το στρίμωξα. Αν δείτε το αρχικό βίντεο, το σχέδιο φτιάχτηκε με πολύ λιγότερες πιτούλες σε μικρότερο σκεύος. Σημασία έχει η ιδέα και το στήσιμο.
- Αν έχουμε εμπειρία στο άνοιγμα του φύλλου δεν είναι ανάγκη να χωρίσουμε σε μικρά κομμάτια τη ζύμη. Μπορούμε να ανοίξουμε μεγαλύτερα φύλλα και να κόψουμε τα δισκάκια μας 4-5 μαζί. Εγώ δεν είχα μεγάλο πλάστη μαζί μου και άνοιξα εδώ μικρά φυλλαράκια.
- Δεν παραγεμίζουμε τα φυλλαράκια, δεν θέλουμε να σκάσουν στο ψήσιμο! Υπολογίστε 1 κουταλιά όχι καλά γεμάτη γέμιση για κάθε φυλλαράκι με διάμετρο 11cm. Δηλαδή αν γεμίσετε μόνο με τυριά, δεν χρειάζεται ούτε να τα ζυγίσετε, με το κουτάλι υπολογίζονται…
- Όπως προανέφερα, οποιαδήποτε ζύμη με μαγιά θα ήταν κατάλληλη για τη συνταγή. Πειραματιστείτε με όποιαν έχετε εξοικειωθεί. Γεμίσεις θα δοκιμάσω κι εγώ κι άλλες και θα συμπληρώσω εδώ τα αποτελέσματα.
Η συνταγή περιέχει τοποθέτηση προϊόντος. Προβάλλουμε αποκλειστικά προϊόντα που ταιριάζουν με την φιλοσοφία του site και που χρησιμοποιούμε κι εμείς οι ίδιοι.
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
