Γαλατόπιτα χωρίς φύλλο

Το πιο εύκολο αποκριάτικο γλυκό που έχω φτιάξει!

Οι μέρες τα ζητούν τούτα τα γαλατένια γλυκά. Γαλατένια και τυρένια θα έλεγα. Εμείς εδώ στην Κρήτη κυρίως με μυζήθρες ξινές και γλυκές συνδέουμε τα αποκριάτικα τραπεζώματά μας. Αλλού με γαλατόπιτες, γαλόπιτες τις λένε σε κάποια μέρη… Ξεκινώ λοιπόν τις αποκριάτικες αναρτήσεις με μια γαλατόπιτα και τις επόμενες μέρες θα δώσω και δυο δικές μας συνταγές με δυο εξαιρετικά εδέσματα για το αποκριάτικο τραπέζι. Αργότερα και νηστίσιμες…

Αφορμή για τη συνταγή στάθηκε μια κοινοποίηση στο facebook (μετά από ερώτηση φίλης) της καρδιτσιώτικης γαλατόπιτας με φύλλο όπου αναζητούσα συνταγές χωρίς φύλλο. Είναι συγκινητική η ανταπόκριση… Αν δείτε τα σχόλια της ανάρτησης εκείνης στο facebook και αν μπορούσα να σας δείξω πόσε συνταγές έλαβα inbox, θα αντιλαμβανόσαστε πόσο αγαπούμε όλοι τις γεύσεις που συνδέονται με μνήμες και πόσο θέλουμε να τις διατηρήσουμε!

Να πω βέβαια ότι θεωρώ ιδιαίτερα τιμητική την εμπιστοσύνη που μου δείχνουν οι φίλες και οι φίλοι της σελίδας, παραδίνοντάς μου οικογενειακές τους συνταγές με τη  βεβαιότητα ότι θα τις χειριστώ όπως πρέπει. Είναι δέσμευσή μου ο σεβασμός τους και η παρουσίασή τους ως δικές τους και όχι ως δικές μου. Το ευχαριστώ είναι λίγο. Είναι απίστευτο πόση δοτικότητα έχω συναντήσει τόσο από φυσικούς όσο και από διαδικτυακούς φίλους…

Το συμπέρασμα που βγήκε από τα σχόλια, είναι ότι γαλατόπιτες χωρίς φύλλο είναι πιο συνηθισμένες «κάτω από το αυλάκι», άλλες με αλεύρι κι άλλες με σιμιγδάλι. Οι «αλευρένιες» μάλλον είναι παλιότερες εκδοχές του γλυκού και η επόμενη δοκιμή θα γίνει με αλεύρι (ήδη έχω καταλήξει σε μια συνταγή από αυτές που μου δόθηκαν). Τα  υπόλοιπα υλικά είναι ίδια πάνω κάτω, σε διάφορες όμως αναλογίες! Εντύπωση μου έκανε και συνταγή χωρίς αυγά, που θα δοκιμαστεί προσεχώς.

Προτίμησα να ξεκινήσω τις δοκιμές με την πρώτη συνταγή που μου δόθηκε. Επειδή μάλιστα μου την έστειλε αγαπημένο παιδί της οικογένειας με ιδιαίτερες επιδόσεις στην ζαχαροπλαστική, ήμουνα σίγουρη ότι θα μας αρέσει. Έτσι η πελοποννησιακή γαλατόπιτα (δεν ξέρω από ποια ακριβώς περιοχή της Πελοποννήσου είναι…), έφτασε στα χέρια μου μέσω …Μήλου!  Στην ανηψιά μου έχει δοθεί από πελοποννήσια κυρία ως παραδοσιακή της περιοχής της. Τώρα, μανιάτικη είναι, τριπολιτσιώτικη είναι, μεσσηνιακή είναι, πατρινή είναι, δεν ξέρω! Ευχαριστώ κι από δω και την ανηψιά μου και την κυρία που της έδωσε τη συνταγή.