Κανελάδα (σιρόπι κανέλας)

Ποτά/σιρόπια

Για ζεστά ροφήματα ή δροσερά αναψυκτικά!

Οι μνήμες μου, που φτάνουν μέχρι τη δεκαετία του 1960, είναι γεμάτες από τη μυρωδιά και την υπέροχη γεύση αυτού του ροφήματος που σερβιριζόταν τότε ακόμη και στα καφενεία της περιοχής μας. Συνήθως οι καφετζήδες είχαν αγοραστή κανελάδα από παραγωγούς της περιοχής που την αραίωναν με καυτό νερό και τη σέρβιραν σε γυάλινα ποτήρια.

Το γλυκό σκουροκόκκινο χρώμα, η έντονη μυρωδιά της κανέλας και η γλυκιά γεύση με μια υπόνοια κάψας στη γλώσσα –όπως αυτή
που αφήνουν μερικές τσίχλες κανέλας – ήταν τα χαρακτηριστικά αυτού του καυτού ροφήματος που προτιμούνταν τους χειμωνιάτικους μήνες από όλες τις ηλικίες . Ακόμη κυκλοφορεί έτοιμη κανελάδα στην αγορά μας. Συνηθίζεται πλέον και το καλοκαίρι, με μπόλικα παγάκια σαν αναψυκτικό.

Αυτό το σιρόπι διάλεξα για την πρώτη ανάρτηση του Δεκέμβρη , του μήνα που ούτως ή άλλως μυρίζει κανέλες και γαρύφαλλα. Είναι απολαυστικό τα κρύα βράδια που μας περιμένουν και άριστο συνοδευτικό των γλυκισμάτων της εποχής.

Εκτύπωσε μόνο τη συνταγή!

Υλικά

Ζάχαρη και νερό σε αναλογία 2:1, οπότε έχουμε:

Για κάθε δύο κούπες ζάχαρη ,

1 κούπα νερό

3 ξυλάκια κανέλας καλής ποιότητας (όχι κασσία), πάνω κάτω 5 cm καθένα

5 καρφάκια γαρύφαλλα

1 κουταλάκι του γλυκού χυμό λεμονιού( ή μισό κουταλάκι
γλυκόζη)

Κανέλα σκόνη στη μύτη του κουταλιού

Προαιρετικά, 1-2 σταγόνες κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής

Επί το έργον

Βάζουμε τη ζάχαρη με το νερό , τα ξυλάκια κανέλας και τα καρφάκια του γαρύφαλλου να βράσουν. Πέντε λεπτά από τη στιγμή που θα αρχίσει το διάλυμα να κοχλάζει, χαμηλώνουμε σε μέτρια τη θερμοκρασία και αφήνουμε να βράσει το σιρόπι μας μέχρι να δέσει (το δικό μου πήρε 12 λεπτά ακόμη). Αφαιρούμε από τα τοιχώματα της κατσαρόλας τον αφρό που συγκεντρώνεται εκεί.

Το δοκιμάζουμε σε ένα πιατάκι ως εξής: Βάζουμε σε ένα κουταλάκι αρκετό και το ξαναδειάζουμε στην κατσαρόλα
μέχρι να μείνει πάνω του ελάχιστη ποσότητα, σταγόνες. Αυτές τις σταγόνες αφήνουμε να στάξουν σε πιατάκι και πρέπει να γίνονται κόμποι, να είναι ελάχιστα πιο ρευστό από το μέλι.

Όταν συμβεί αυτό, προσθέτουμε το λεμόνι ή τη γλυκόζη , ανακατεύουμε πάνω στο μάτι και αποσύρουμε. Πασπαλίζουμε με την κανέλα και αφήνουμε να κρυώσει εντελώς για αρκετές ώρες (ακόμη και ένα ολόκληρο βράδυ) χωρίς να βγάλουμε τα ξυλάκια από το διάλυμά μας.

Όταν πια είναι έτοιμο, βάζουμε αν θέλουμε 1-2 σταγόνες κόκκινο χρώμα και φυλάσσουμε σε αποστειρωμένα μπουκάλια.

Σερβίρουμε αραιώνοντας με καυτό νερό αν θέλουμε ρόφημα και με παγωμένο αν θέλουμε αναψυκτικό. Συνήθως
βάζουμε 1/3 ή 1/4 κούπας (ή ποτηριού) σιρόπι και συμπληρώνουμε με νερό.

Παρατηρήσεις

1)Το χρώμα του σιροπιού είναι σκούρο μελί αν δεν βάλουμε χρώμα ζαχαροπλαστικής. Γίνεται πιο γλυκό –είναι και θέμα συνήθειας- με το κόκκινο. Επίσης με το λεμόνι ή τη γλυκόζη αποφεύγουμε το ζαχάριασμα, αλλά αν συμβεί κάποια στιγμή απλώς ξαναβράζουμε το σιρόπι μας με 1-2 κουταλιές νερό.

2)Το σιρόπι μας γίνεται πολύ πιο ιδιαίτερο, αν αντικαταστήσουμε το 1/4 της ποσότητας της ζάχαρης που θα χρησιμοποιήσουμε με σκούρα κρυσταλλική ζάχαρη.

3)Το σιρόπι αραιωμένο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όποια συνταγή αναφέρεται κανελόζουμο ή βρασμένη κανέλα (και είναι άφθονες αυτές οι συνταγές στην κρητική κουζίνα, όπως θα έχετε παρατηρήσει…). Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί οπουδήποτε χρειαζόμαστε σιρόπι σαν γαρνίρισμα.

4)Με ένα σφηνάκι ρακή στο ρόφημά μας πολλαπλασιάζουμε τη θερμαντική του ικανότητα!

Καλή εβδομάδα και καλό, γιορτινό μήνα!

Βρείτε μας:

Facebook

Instagram

Youtube

ΠΟΤΑ ΣΙΡΟΠΙΑ

Βαγγελιώ Κασσαπάκη

Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!