Με ντομάτα τα θεωρώ πιό …καλοκαιρινά αλλά και τα ντελμπιέ δεν ήταν άσχημα σήμερα…
Δεκαπενταύγουστος, νηστεία, και τουλάχιστον Τετάρτες και Παρασκευές είπαμε να μην τρώνε κρέας ακόμη κι αυτοί που δεν νηστεύουν.Η μάνα μου λοιπόν είπε να κάνει ρεβίθια σήμερα,και πολύ πρόθυμα δέχτηκα να μας τραπεζώσει μιας κι είχα άλλες δουλειές το πρωί. Έλα μου όμως που οι μισοί τα θέλουν κόκκινα και οι άλλοι μισοί κίτρινα.Αφού οι γιαγιάδες δεν χαλάνε χατίρια (ένα παραπάνω η δικιά μας …) έκαμε κι απ’τα δυό. Και με ντομάτα και ντελμπιέ όπως τα λέμε.
Υλικά
Μισό κιλό ρεβύθια
2 κρεμμύδια
1 φλυτζάνα λάδι
Αλάτι
1 κουταλιά σόδα
Για τα κόκκινα: 1 πιάτο τριμμένη ντομάτα
Για τα ντελμπιέ: 1 φλυτζάνι του ελληνικού καφέ λεμόνι και δύο κουταλιές αλεύρι
Επί το έργον
Βάζουμε αποβραδίς σε ελαφρά αλατισμένο νερό τα ρεβίθια. Καλύτερα να είναι χλιαρό και μπόλικο. Την επομένη τα ξεπλένουμε και τα πασπαλίζουμε με τη σόδα. Τα ανακατεύουμε να πασπαλιστούν και τα αφήνουμε να περιμένουν 20-30 λεπτά. Τα ξεπλένουμε πολύ καλά, πετάμε όσα φλούδια προέκυψαν, και τα βάζουμε να βράσουν σε κρύο νερό που να τα σκεπάζει (πάντα τα όσπρια τα βάζουμε σε κρύο νερό γιατί αλλιώς δεν μαλακώνουν).
Για τα κόκκινα:Όταν μαλακώσουν λίγο βάζουμε το λάδι το κρεμμύδι ψιλοκομμένο και λίγο αργότερα την ντομάτα και αφήνουμε να βράζουν μέχρι να μαλακώσουν και να χυλώσουν.
Για τα ντελμπιέ: Όταν μαλακώσουν ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι, ρίχνουμε το λάδι και αφήνουμε να βράσουν και να χυλώσουν.Χτυπάμε σε ένα βαθύ πιάτο το λεμόνι και το αλεύρι να γίνουν σαν χυλός.Με μια βαθιά κουτάλα ρίχνουμε λίγο λίγο ζουμί από την κατσαρόλα που βράζουν τα ρεβίθια και συνεχίζουμε το χτύπημα (όπως το αυγολέμονο).Όταν πια έχει γεμίσει το πιάτο, το γυρίζουμε στην κατσαρόλα, και αφήνουμε να πάρει 1-2 βράσεις.
Τα ντελμπιέ ήταν μια-δυό μερίδες σήμερα και έγιναν σε μικρό κατσαρόλι… |
Και στις δύο περιπτώσεις κλείνουμε το μάτι της κουζίνας και αφήνουμε εκεί την κατσαρόλα να «μαρουβίσει» το φαγητό . Έτσι το λέμε εδώ. Που θα πει να το αφήσουμε να ησυχάσει, να σταματήσει ο βρασμός του να μελώσει. Με τη λέξη σχετίζεται και το όνομα του μαρουβά, του κρασιού που παλιώνει σε δρύινα βαρέλια και παράγεται στην Κίσσαμο των Χανίων.Μαρουβίζω σημαίνει κατά τους ειδικούς παλιώνω (εγώ θα έλεγα ότι σημαίνει “παλιώνω όμορφα” γιατί όπου το χρησιμοποιούμε έχει αυτή την έννοια).
Παρατηρήσεις
Ντελμπιέ λέμε στην Κρήτη το αλευρολέμονο (δεν ξέρω από πού μας έχει προκύψει το γαλλικόν(;) ) .Το κάνουμε όμως σε αρκετά φαγάκια αντί αυγολέμονο , όπως π.χ αγκιναροκούκια την Άνοιξη, πρασοσέλινα, κ.ά. Ακόμη και στην ψαρόσουπα της 25ης Μαρτίου , των Βαΐων , και της 6ης Αυγούστου που πέφτουν σε περιόδους νηστείας, αλλά επιτρέπεται το ψάρι, ντελμπιέ κάνουμε αντί να αυγοκόψουμε.
upadate: το ντελμπιέ τελικά δεν είναι γαλλικό αλλά τούρκικο!
Αυτό το φαγάκι αρέσει πολύ στον μπαμπά μου, δυστυχώς εγώ δεν έχω καλή σχέση με τα όσπρια. Ελπίζω όταν με το καλό αρχίσει η μικρή να τα τρώει, να αξιωθώ και εγώ….
Πολύ ωραία τα ρεβίθια σου αλλά κι οι πληροφορίες που μας έδωσες.
Στην Αθήνα έχει 40 βαθμούς σήμερα και θα συνεχίσει οπότε προτιμούμε πολύ δροσερά φαγητά.
Τα ρεβύθια είναι αγαπημένο φαγητό της οικογενείας. Τα τρώμε κυρίως το χειμώνα και πάντα άσπρα! Αν τους τα κάνω κόκκινα δε θα τα φάνε.
Καλημέρα σε όλες!
Μανουσίνα ,νομίζω ότι όλοι σε κάποια φάση της ζωής μας δεν έχουμε καλή σχέση με τα όσπρια 🙂
Αλλά όταν συνηθοποιήσουμε πόσο πολύτιμη τροφή είναι και πόσο νόστιμα είναι όταν είναι καλομαγειρεμένα αλλάζουν οι προτιμήσεις μας.
Ξανθή τα κόκκινα τρώγονται πολύ ευχάριστα και σε θερμοκρασία δωματίου και με δροσερή πράσινη σαλάτα (γλυστρίδα και αγγουράκι) δεν μας στενοχώρησαν.Κι εγώ τα άσπρα δεν τα δοκίμασα λόγω ζέστης 🙂
Μεγάλη μαμά βάζεις και συ αλευράκι όταν τα φτιάχνεις ή τα κάνεις κάπως αλλιώς τα άσπρα;
Άσπρα τα προτιμώ κι εγώ, θα τα έτρωγα ευχαρίστως ας έχει και ζέστη!
Καλό Δεκαπενταύγουστο!
άντε να μάθω επιτέλους κανένα κρητικό φαγητο :)))
ρεβύθια σε σούπα δε τα τρώω….χούμους ή σε αραβική κουζίνα που έχουν μπαχάρια!
καλημερούδια
Λίλα τρώγονται -όπως λέω και παραπάνω- και κρύα.Γενικά είναι από τα όσπρια που πολλοί μαγειρεύουν και το καλοκαίρι αλλά κυρίως κόκκινα.Και στην οικογένειά μου όπως είδες φανατικοί των άσπρων είναι μερικοί…:-))
Και λοιπόν;E allora? (αλήθεια πώς να σε λέω;) καλώς ήρθες! Αν περνάς από δώ θα λες σε λίγο στη γιαγιά σου: έλα γιαγιά να σου δείξω τα αμπελοχώραφά σου :-).Πάντως επειδή και γω είμαι fun της ιταλικής κουζίνας σε επισκέπτομαι συχνά.
Πολλή μου αρέσουν τα ρεβιθιά.
Καλό δεκαπενταύγουστο.
Ευχαριστώ Ellada.Καλή Δεκαπενταύγουστο και σένα.
Τα ρεβύθια θέλουν χύτρα. Σε 45 λεπτά είναι έτοιμα. Η θεία μου απο το Λασίθι μου είπε να τα βάζω αποβραδίς στο νερό με μπόλικο αλάτι και να τα ψήνω την επαύριο. Την επόμενη φορά που θα τα ψήσεις, ρίξε και λίγο μάραθο μέσα να δεις πόσο ωραία τους πάει.
Ανώνυμε ανάλογα τα ρεβύθια :-).Τα συγκεκριμένα σε μισή ώρα ήταν λιώμα εκτός χύτρας. Κι εγώ στη χύτρα τα κάνω τις περισσότερες φορές.Αλλά όταν είναι νέας εσοδείας και τα βάλεις στο νερό, πολλές φορές η χύτρα είναι περιττή!
Όχι ότι έχει σημασία, εξάλλου η λέξη υπάρχει μόνο στην κρητική διάλεκτο, αλλά πληροφοριακά σας λέω ότι το αλευρολέμονο δεν το λέμε ντελμπιέ αλλά ντερμπιγιέ. Είμαι γέννημα θρέμα κρητικά και είμαι σίγουρη γιαυτό, επειδή η μητέρα μου έφτιαχνε συχνά ντερμπιγιέ μπακαλιάρο που δεν έτρωγα γιατί δεν μου αρέσει ο μπακαλιάρος ή και αγγινάρες με κουκιά ντερμπιγιέ που μου άρεσαν πολύ.
συγχαρητήρια ό,τι κι αν έχω μαγειρέψει με τις συνταγές σας και τη βοήθειά σας εχει γίνει υπέροχο σας ευχαριστώ πολύ
Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια!
[…] Δεν τα λέμε δηλαδή ρεβίθια με αλευρολέμονο αλλά ρεβύθια ντελμπιέ ή κατ’ άλλους […]
Τι να πω και πώς να ευχαριστήσω, πρώτη φορά πετυχαίνω τόσο πολύ τα ρεβύθια σε σούπα. Οι οδηγίες είναι απλές αλλά σημαντικές, όπως το ότι τα βάζουμε σε κρύο νερό για να βράσουν. Ευχαριστώ πάρα πολύ