Το δικό μου monkey bread!
Γλυκιά συνταγή σήμερα, η πρώτη του Φεβρουαρίου (οι «δημοφιλείς» και το «μενού» δεν πιάνονται 😉 ). Έτσι, για κέρασμα, γιατί όπως έχω ξαναπεί ακόμη κι όταν λείπουν, εμείς κερνάμε για γιορτές και γενέθλια.
Θα μου πείτε: «αφού είναι στη λογική του monkey bread, γιατί δεν το γράφεις στον τίτλο έτσι;». Οι τακτικοί επισκέπτες του site γνωρίζουν ότι όταν αλλάζω μια κλασική συνταγή δεν χρησιμοποιώ το όνομα που τη χαρακτηρίαζει. Κι αυτό εδώ, μόνο στη διαδικασία μορφοποίησης μοιάζει με το αμερικάνικο monkey bread. (Εδώ, στο τέλος της συνταγής, ο λόγος που ονομάζονται έτσι αυτού του είδους τα ψωμιά).
Τα έβλεπα αυτά τα ψωμάκια σε διάφορα sites τα τελευταία χρόνια, όλο έλεγα πως θα τα δοκιμάσω κι όλο το ανέβαλα. Αρκετό βούτυρο, αρκετή ζάχαρη, αρκετή σάλτσα καραμέλας, σχεδόν απαγορευτική σύσταση για μας. Τα περισσότερα μάλιστα με έτοιμα ζυμάρια που δεν τα χρησιμοποιώ καθόλου. Κάποιο καλοκαίρι που ήταν εδώ οι μικρούλες μου είχα φτιάξει μια από τις αμερικάνικες συνταγές που έχω στα βιβλία μου και ήταν όντως πολύ νόστιμο, αλλά αρκετά βουτυράτο και γλυκό.
Σκέφτηκα από τότε να το δοκιμάσω με τις μετατροπές που συνηθίζω σε κάποια τέτοια «βαριά» γλυκά για να κάνω πιο καθημερινά, αλλά η ιδέα ξεχάστηκε. Φέτος –πριν ακόμη από τις γιορτές πέρασαν 2-3 φορές μπροστά από τα μάτια μου στα προτεινόμενα βιντεάκια του facebook και σκέφτηκα να κάνω τις δοκιμές μου και τις μετατροπές μου. Βασίστηκα σε μια ζύμη για ανεβατά κουλουράκια με αυγά και γάλα, που όμως την έκανα πιο ελαφριά ελαττώνοντας τα αυγά (θα τα φτιάξω κάποια στιγμή να τα δείτε, αφού μέχρι τώρα έχω βάλει μόνο νηστίσιμες συνταγές…).
Μετά λοιπόν από 3 δοκιμές κατέληξα στη σύσταση και τις αναλογίες που δίνω παρακάτω γιατί μας άρεσε πολύ το αποτέλεσμα! Οι φωτογραφίες που θα δείτε είναι από τις δυο τελευταίες παρασκευές και έχουν μικρές διαφορές σε σημεία που σημειώνω στις παρατηρήσεις.
Μπορώ λοιπόν να πω πως η συνταγή είναι «το δικό μου monkey bread» για να μη θίξω την αυθεντική συνταγή. Δοκιμάστε το, είμαι βέβαιη ότι θα αρέσει σε μεγάλους και κυρίως σε παιδιά! Κι αν δεν έχετε πρόβλημα με θερμίδες και λιπαρά, αντί να το σερβίρετε με τα απλά δικά μου γαρνιρίσματα, περιχύστε το με μια ωραία σάλτσα καραμέλας, σπιτική ή του εμπορίου!
Υλικά
Για τη ζύμη:
400gr αλεύρι για όλες τις χρήσεις (και λίγο για το πλάσιμο)
90gr ζάχαρη
1 φακελάκι (8gr ) ξηρή μαγιά
5-6 δάκρυα μαστίχας
1 κουταλάκι κανέλα
Μια τσιμπιά αλάτι
200 χλιαρό γάλα
1 μέτριο αυγό
60 ml ελαιόλαδο
Για την επικάλυψη:
30 ml (2 κουταλιές) βούτυρο λιωμένο
30 ml (2 κουταλιές) ελαιόλαδο
90 gr καστανή ζάχαρη (ή μισή καστανή, μισή λευκή)
1 κουταλάκι κανέλα
Για το σερβίρισμα:
2-3 κουταλιές ζάχαρη άχνη
Ή γλάσο λεμονιού ή πορτοκαλιού (δείτε παρατηρήσεις)
Η κουταλιά μου είναι 15ml και το κουταλάκι μου 5ml (δοσομετρικά)
Επί το έργον
Ανακατεύουμε σε ένα μπολ τα στερεά υλικά για τη ζύμη (τη μαστίχα την αλέθουμε με τη ζάχαρη στο multi). Στο ίδιο μπολ, ανοίγουμε μια λακουβίτσα και προσθέτουμε εκεί το γάλα και το αυγό. Ζυμώνουμε με το χέρι ή με τον γάντζο (ακόμη και με τον γάντζο του μίξερ χειρός είναι εύκολο γιατί οι ποσότητες είναι μικρές) μέχρι να μαζεύεται στον γάντζο η ζύμη (δεν γίνεται μπάλα όπως άλλες πιο σφικτές ζύμες, αλλά μαζεύεται κάπως). Στο τέλος προσθέτουμε και το ελαιόλαδο.
Έχουμε μια πολύ μαλακή και κολλώδη ζύμη. Την αλείφουμε με ελάχιστο ελαιόλαδο και την αφήνουμε να ανεβεί σκεπασμένη, πρώτα με μεμβράνη και από πάνω με μια πετσέτα, σε χώρο ζεστό, χωρίς ρεύματα. Ετοιμάζουμε ωστόσο τα υλικά της επικάλυψης: Ανακατεύουμε την κανέλα με τις ζάχαρες, και το βούτυρο με το ελαιόλαδο. Όταν αν*εβεί η ζύμη, την αδειάζουμε σε αλευρωμένη επιφάνεια, τη ζυμώνουμε να κατεβεί και την πατάμε ώστε να αποκτήσει πάχος 1-2 εκατοστά. Τη χωρίζουμε σε 25-30 κομμάτια με το μάτι (δεν είναι ανάγκη να είναι απολύτως ίσα). Παίρνουμε κάθε κομματάκι, το πλάθουμε σαν μικρό μπαλάκι βουτώντας το ίδιο ή το χέρι μας στο μείγμα λαδιού-βουτύρου και το κυλούμε στο μείγμα ζάχαρης-κανέλας.
Τα αραδιάζουμε σε πυρίμαχο σκεύος με διαστάσεις 25Χ15. Σκεπάζουμε το ψωμί μας με τη μεμβράνη και την πετσέτα και το αφήνουμε να ανεβεί. Το ψήνουμε σε θερμοκρασία 180 βαθμούς (αντιστάσεις, προθερμασμένος φούρνος, σχάρα κάτω από τη μεσαία του φούρνου) για 40 περίπου λεπτά. Το σκεπάζουμε με χαρτί ψησίματος στα 20 περίπου λεπτά για να μην αρπάξει. Όταν είναι έτοιμο, το αφήνουμε να κρυώσει πάνω σε σχάρα και για να το σερβίρουμε πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη ή γλάσο.
Παρατηρήσεις
- Οι ποσότητες που δίνω παραπάνω είναι αρκετές για σκεύος με διαστάσεις 26Χ15 ή στρογγυλό με διάμετρο 22-24cm.
- Επειδή δεν έχω εδώ που το έφτιαξα κατάλληλο ταψάκι, χρησιμοποίησα παραλληλόγραμμο τσέρκι (26Χ15) που το έντυσα τη δεύτερη φορά με αλουμινόχαρτο και έβαλα στον πάτο χαρτί ψησίματος (την πρώτη φορά το ακούμπησα απλώς πάνω σε χαρτί και χάθηκε μια μικρή ποσότητα από την «καραμέλα» που δημιουργείται με τα υλικά της επικάλυψης.
- Για το γλάσο της επικάλυψης ανακατεύω σε 2 κουταλιές χυμό λεμονιού ή πορτοκαλιού ή γάλα ζάχαρη άχνη μέχρι να έχω μια πάστα ρευστή μεν, αλλά αρλετά πηκτή ώστε να παραμένει στην επιφάνεια των γλυκών.
- Στην πρώτη Παρασκευή των φωτογραφιών έβαλα μόνο καστανή ζάχαρη, αλλά στη δεύτερη την ανακάτεψα με λευκή κοινή ζάχαρη και ήταν πιο στρωτή η επικάλυψη.
- Σε επόμενες παρασκευές θα εφαρμόσω μια ακόμη ιδέα, θα προσθέσω κάποια γέμιση στις «μπουκίτσες» του ψωμιού μου. Σκέφτομαι τις σταφίδες και τα καρύδια. Τι λέτε;
- Το ψωμί διατηρείται τέλειο 2-3 μέρες (αν περισσέψει 😉 ) και είναι νόστιμο και χλιαρό και σε θερμοκρασία δωματίου.
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
