Εύκολα, νόστιμα, γιορτινά!
Δεν έχω να σας πω πολλά για τούτα τα παξιμαδάκια… Μόνο ότι είναι μια από τις αγαπημένες συνταγές της μαμάς μου που όπως έχω ξαναγράψει είχε μανία με τα βουτήματα. Ποτέ δεν της έλειπαν από το σπίτι κουλουράκια, παξιμαδάκια, μπισκότα! Τώρα που ανακατεύω παλιά της τετράδια (δεν τα έχω βρει όλα…) ανακαλύπτω καινούριες συνταγές, συνταγές που δεν είχα ξαναφτιάξει ούτε είχα αντιγράψει στα δικά μου τετράδια. Μερικές είναι πραγματικά διαμαντάκια! Η μαμά μου δεν πρόσθετε τυχαία τη λέξη «εκλεκτά» σε κάποιες συνταγές, σας το έχω ξαναπεί αυτό…
Έχω φτιάξει αυτά τα παξιμαδάκια ήδη τρεις φορές από την ώρα που τα «ανακάλυψα». Μια φορά μάλιστα έφτιαξα 4 δόσεις γιατί υπήρχε ειδικός λόγος. Όσοι τα δοκίμασαν με ρώτησαν αν υπήρχε στο site συνταγή κι εγώ υποσχέθηκα ότι θα ανεβεί πριν από τις γιορτές. Μια φίλη μου είπε πως είναι τα καλύτερα παξιμαδάκια που έχει δοκιμάσει. Δεν ξέρω αν ήταν υπερβολή (είναι από τις φίλες που μου λένε αλήθειες 😉 ), είναι όμως όντως πολύ νόστιμα και αφράτα. Κι επειδή έτσι κι αλλιώς τα παξιμαδάκια είναι από τα πιο εύκολα βουτήματα, προτείνω να τα δοκιμάσουν ακόμη και οι λιγότερο έμπειρες φίλες και φίλοι μας.
Συνήθως οι συνταγές για παξιμαδάκια είναι νηστίσιμες, θεωρώ (και όχι μόνον εγώ) πως οι αρτύσιμες αφορούν γιορτινά και πράγματι εκλεκτά παξιμαδάκια. Η μάνα μου, όπως έκανε στις περισσότερες συνταγές της, κι εδώ δεν υπήρχε καμιά αναφορά στην «εκτέλεση». Έτσι σε μια παρασκευή ανακάτεψα τα αμύγδαλα και τις σταφίδες με το αλεύρι, ενώ σε μια άλλη τα πρόσθεσα στα χτυπημένα υγρά. Δεν νομίζω ότι υπήρχε (ή τουλάχιστον εγώ δεν βρήκα…) διαφορά.
Η δόση που δίνω παρακάτω είναι η μισή από τη δόση που έγραφε η μαμά μου και βγάζει αρκετά παξιμαδάκια. Τα παξιμαδάκια και πολλά να είναι, διατηρούνται για εβδομάδες σε καλά κλεισμένο κουτί ή μπισκοτιέρα, αλλά προτιμώ να φτιάχνω λιγότερα για να ψήνονται σε μια «φουρνιά» και να παξιμαδιάζονται σε άλλη μια!
Είναι αρκετά και για όσους θέλουν απλά να δοκιμάσουν τη συνταγή. Επειδή όπως σας είπα τα έφτιαξα ήδη τρεις φορές, είχα την ευκαιρία να ζυγίσω τα υλικά ώστε να είναι οι ποσότητες πιο ακριβείς και να τα τολμήσουν και όσοι δεν έχουν την εμπειρία ζυμωμάτων!
Υλικά
125ml ελαιόλαδο
2 μικρά αυγά και 1 ασπράδι (κρατάμε τον κρόκο για επάλειψη)
160 gr ζάχαρη
100-150 gr αμύγδαλα
80 gr σταφίδες
Ξύσμα λεμονιού ή πορτοκαλιού
1 κουταλάκι υγρή βανίλια ή 2 σωληνάκια βανίλιας
Περίπου 360-380 gr αλεύρι (δείτε παρατηρήσεις) και λίγο για το πλάσιμο
3 κουταλάκια μπέικιν
(το κουταλάκι μου είναι 5ml)
Επί το έργον
Ανακατεύουμε το αλεύρι με το μπέικιν και προσθέτουμε τις σταφίδες και τα αμύγδαλα. Χτυπάμε σε άλλο μπολ τα αυγά με τη ζάχαρη να ομογενοποιηθούν και προσθέτουμε το ελαιόλαδο και τα αρωματικά. Προσθέτουμε και το μείγμα του αλευριού. Ζυμώνουμε ώστε να έχουμε μια μαλακή ζύμη που να κολλά ελαφρά στα χέρια αλλά όχι στα τοιχώματα του μπολ.
Χωρίζουμε τη ζύμη σε 3 μέρη και πλάθουμε τρεις κυλίνδρους με μήκος περίπου όσο η μικρή διάσταση της λαμαρίνας της κουζίνας. Αλευρώνουμε την επιφάνεια εργασίας μας αν κολλάει πολύ η ζύμη.
Αραιώνουμε τον κρόκο που κρατήσαμε με 1 κουταλάκι νερό και αλείφουμε την επιφάνειά τους. Ψήνουμε σε προθερμασμένο στους 160 βαθμούς φούρνο (αντιστάσεις) στη μεσαία σχάρα για 30-35 λεπτά ή μέχρι να ροδοκοκκινίσουν και στην επιφάνεια και στον πάτο τα ψωμάκια μας. Τα αφήνουμε να κρυώσουν εντελώς και τα κόβουμε σε φετούλες.
Τις αραδιάζουμε ξανά στο ταψί και τις ξαναφουρνίζουμε στους 140-150 βαθμούς (κατά προτίμηση στον αέρα αυτήν τη φορά) για 20-25 λεπτά μέχρι να παξιμαδιαστούν. Διατηρούμε τα παξιμαδάκια σε κουτί που κλείνει καλά.
Παρατηρήσεις
- Σε μια από τις παρασκευές το ζυμάρι πήρα 360 αλεύρι. Πρέπει να έχουμε μαλακό ζυμάρι κι ας αλευρώσουμε την επιφάνεια εργασίας παρά να την κάνουμε σκληρή.
- Σχεδόν πάντα έχουμε απώλειες στα παξιμαδάκια… Κάποια θα σπάσουν στο κόψιμο. Θέλουμε κοφτερό μαχαίρι που το πιέζουμε κι από τις δυο άκρες της λάμας στα ψωμάκια μας. Σε μερικές συνταγές χαράζουμε τα ψωμάκια πριν το ψήσιμο. Εδώ όμως με τα ολόκληρα αμύγδαλα δεν προσφέρεται αυτός ο τρόπος…
- Όπως έγραψα στον πρόλογο, μπορούμε να προσθέσουμε τα αμύγδαλα και τις σταφίδες στα υγρά αντί στο αλεύρι. Φαίνεται άλλωστε σε μια από τις φωτογραφίες στο “επί το έργον”.
- Τα αρώματα μπορούν να αλλάξουν ή να συμπληρωθούν! Δοκιμάστηκαν και με κανέλα και γαρύφαλλο και ήταν πολύ νόστιμα!
- Αντί σταφίδες μπορούμε να βάλουμε πιο «μοντέρνο» αποξηραμένο φρούτο. Εγώ την επόμενη φορά θα τα δοκιμάσω και με αποξηραμένα κράνα που έχω προμηθευτεί από ταξίδι μας στην ορεινή Αρκαδία…
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
