Η συγκεκριμένη είναι σιροπιαστή, μοσχομυρίζει λεμόνι και βανίλια και συνδυάζεται θαυμάσια με μια μπάλα παραδοσιακό παγωτό βανίλια ή καϊμάκι δίπλα της! Πάλι από παλιό τετράδιο, χιλιοδοκιμασμένη και αν σας αρέσουν τα σιροπιαστά κέικ θα την απολαύσετε. Διαίτης δεν τη λες με τόση ζάχαρη, αλλά τουλάχιστον δεν έχει καθόλου βούτυρο. Ας πούμε λοιπόν ότι έχει τουλάχιστον λιγότερα λιπαρά από άλλες πίτες. Εξ άλλου είπαμε κυριακάτικο και γιορτινό γλυκό είναι…
Υλικά
Για την πίτα:
2 κεσεδάκια γιαούρτι πλήρες των 200 ml το καθένα
4 αυγά
1 κούπα ζάχαρη και μία κουταλιά
3-4 σωληνάκια βανίλιας ή ένα κουταλάκι υγρή βανίλια
Το ξύσμα ενός μεγαλούτσικου λεμονιού
½ φλυτζανάκι του καφέ χυμό λεμονιού
1 κουταλάκι του γλυκού σόδα
½ κιλό αλεύρι που φουσκώνει μόνο του.
Για το σιρόπι:
3 κούπες ζάχαρη
3 κούπες νερό
Μισό λεμόνι
Προαιρετικά, φιλέ αμυγδαλάκι για το σερβίρισμα
Επί το έργον
Χωρίζουμε τους κρόκους από τα ασπράδια. Χτυπάμε τα ασπράδια με την μια κουταλιά της ζάχαρης και δυο τρεις σταγόνες λεμόνι μέχρι να έχουμε μια απαλή μαρέγκα και τα αφήνουμε στην άκρη. Δεν είναι ανάγκη να γίνει πολύ σφικτή, αλλά πάντως πρέπει να είναι μαρέγκα.
Σε άλλο σκεύος χτυπάμε τους κρόκους με την 1 κούπα της ζάχαρης μέχρι να γίνουν ανοιχτοκίτρινο μίγμα και προσθέτουμε τα γιαούρτια.Συνεχίζουμε το χτύπημα να ομογενοποιηθούν τα υλικά, και προσθέτουμε τις βανίλιες , το ξύσμα λεμονιού, και το χυμό λεμονιού μέσα στον οποίο διαλύουμε τη σόδα (όπως πάντα πάνω από το μίγμα γιατί φουσκώνει πολύ αυτό το διάλυμα).
Σταματάμε το μίξερ και προσθέτουμε εναλλάξ τη μαρέγκα και το αλεύρι, σε τρεις δόσεις, ανακατεύοντας απαλά με μια σπάτουλα ώστε να μη ξεφουσκώσει το μίγμα μας.
Όταν ενσωματωθεί όλο το αλεύρι, αδειάζουμε το μίγμα σε καλολαδωμένο και αλευρωμένο ταψάκι 34 νούμερο (δηλαδή με διάμετρο 34 cm) και ψήνουμε την πίτα μας σε προθερμασμένο στους 180 βαθμούς φούρνο για 50-60 περίπου λεπτά.
Στο μισάωρο τη σκεπάζουμε απαλά με χαρτί ψησίματος, προσέχοντας να μη τη κουνήσουμε και ξεφουσκώσει. Βυθίζουμε μαχαίρι στο 45ο ή 50ο λεπτό , κι αν βγαίνει καθαρό είναι έτοιμη. Στο δικό μου φούρνο θέλει μια ώρα.
Αφήνουμε την πίτα να κρυώσει και ετοιμάζουμε το σιρόπι.
Βράζουμε για πέντε λεπτά (από την ώρα που αρχίζει ο βρασμός) τη ζάχαρη με το νερό το χυμό από τη λεμονόκουπα και αφήνουμε μέσα στο σιρόπι και την ίδια τη λεμονόκουπα για άρωμα. Σιροπιάζουμε με ζεστό το σιρόπι την κρύα πίτα μας, που τη χαράζουμε τουλάχιστον σε τέσσερα κομμάτια για να απορροφηθεί ευκολότερα το σιρόπι.
Το ρίχνουμε λίγο λίγο για να μη χαλάσουμε την επιφάνειά της. Αφήνουμε να απορροφηθεί το σιρόπι, πασπαλίζουμε αν θέλουμε με φιλέ αμυγδαλάκι (κολλά λόγω του σιροπιού) και σερβίρουμε.
Παρατηρήσεις
1) Όπως όλα τα κέικ- μα ένα παραπάνω αυτά με μαρέγκα- δεν πρέπει να ανοίξουμε το φούρνο πριν το πρώτο μισάωρο.
2) Κάνουμε τη δοκιμή με το μαχαίρι στα 40 ή 45 λεπτά. Όχι νωρίτερα γιατί πάλι μπορεί να ξεφουσκώσει.
3) περισσότερα κέικ τα βάζω στη μεσαία σχάρα του φούρνου και τα σκεπάζω ενδιάμεσα. Αυτό εξαρτάται βέβαια και από το φούρνο…
4) Τη χτύπησα στο μίξερ του χεριού αυτή τη φορά γιατί επειδή δεν έχει βούτυρο μπορεί να χτυπηθεί και σ’ αυτό. Επίσης μπορεί να χτυπηθεί και στο χέρι! Άλλωστε αυτό έκαναν οι παλιότερες. Αρκεί να χτυπηθεί καλά για να μη μυρίζει αυγουλίλα.
5)Μπορούμε να χτυπήσουμε ολόκληρα τα αυγά με τη ζάχαρη και να προσθέσουμε τα υπόλοιπα. Τότε πρέπει να χτυπηθούν στο μίξερ πολύ καλά. Γίνεται πολύ ωραία κι έτσι. Για μερικούς μάλιστα, είναι καλύτερη έτσι γιατί η υφή της είναι λιγότερο σπογγώδης.
Μας αρέσουν πολύ αυτά τα γλυκάκια και θα τιμηθεί ιδιαιτέρως, πίστεψέ με!
Καλό ΣΚ!
Εφη
Και πάλι συγχαρητήρια τουτο το blog ειναι η απόδειξη πως πραγματικά οι παραδοσιακές συνταγές ειναι αξεπέραστες.
Φιλάκια πολλά!
Δεν έχω καλύτερο απί τη γιαουρτόπιτα!!! Και πίνω καφεδάκι τώρα…στείλε μου !!
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ.ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΟΤΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΙΤΑ ΣΚΟΠΕΥΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΩ ΑΜΕΣΑ.ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ.
Γεια σας από την Ισπανία VIGO … Λατρεύω την ανάγνωση και να καταστεί η ελληνική tradicionsales συνταγές … .. Μου αρέσει πολύ τα επιδόρπια … ειδικά TE SIGO και σας προσκαλούμε να μοιραστείτε τις συνταγές μου και το blog … ευχές Marimi
Υπέροχη, λαχταριστή!!!!!!!
Επειδή δεν τα πάω πολύ καλά με τις μαρέγκες, θα καταφύγω στην 5η παρατήρηση 🙂
Φιλιά
καλό βράδυ
Αυτά τα "κλασσικά" σπιτικά γλυκά Vita μου, όσες φορές κι' αν βρεθούν μπροστά μας, δεν παύουν να μας φαίνονται γευστικά, ευωδιαστά και να μας θυμίζουν τις μάνες μας και τις γιαγιάδες μας.
Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα.
Η γιαουρτόπιτα είναι πολύ αγαπημένη. Σιροπιαστή δεν την έχω κάνει ποτέ, θα πρέπει να μοσχομυρίζει!
Καλή εβδομάδα:)
Οι πίτες σου όλες είναι εξαιρετικές, η μια καλύτερη από την άλλη! Όχι ότι τα υπόλοιπα υστερούν αλλά είμαι "πιτού" και σαγηνεύομαι όταν τις βλέπω.
Γλυκάκι που μυρίζει μανούλα.
Φιλάκια πολλά
Vitaki μου!!!!!!!! το αγαπημένο γλυκό των παιδικών χρόνων του γιού μου !!!!!!!!!!!!
πω πω τι μου θύμισες! ένα βράδυ όταν ηταν μικρά τα παιδιά μου μ'εβαλαν και εφτιαξα 2 ταψάκια, ένα με σιρόπι για τον γιό και ένα χωρίς σιρόπι για την κόρη !!!!!!!!!!
σε φιλώ πολύ πολύ
Φυσικά δεν μπορούμε να πούμε όχι σε ένα γλυκό σαν αυτό.
Ένα κομμάτι της γλυκύτητα στη ζωή ποτέ δεν βλάπτει.
Μια μεγάλη αγκαλιά σύντομα.
Έφη μου περιμένω εντυπώσεις αν την φτιάξεις 🙂
Έρι εδώ και καιρό έχω καταλήξει στο συμπέρασμα που λες. Δεν απορρίπτω τα υπόλοιπα, όλα έχουν τη χάρη τους, αλλά …
Λίλα που θα πάει; Κάποτε θα γίνονται και διαδικτυακές αποστολές 🙂
Αλθέα περιμένω εντυπώσεις. Την έφτιαξες τελικά;
garlutti Καλώς ήρθες! Ευχαριστώ για την επίσκεψη και για το σχόλιο. Θα σε βρω στο blog σου 🙂
Γιώργο τις περισσότερες φορές έτσι τη φτιάχνω κι εγώ 🙂
Πηνελόπη όπως τα λες! Και κάθε σπίτι η δικιά του συνταγή! και πάντα της μαμάς μας είναι πιο νόστιμη 🙂
mia maria οι γνώμες πράγματι διίστανται :-). Σ' άλλους αρέσει με σιρόπι σ' άλλους σκέτη.
Ζαμπία ευχαριστώ πολύ. Μπορώ να πω τα ίδια για όλες σου τις συνταγές και ιδιαίτερα για τα ξεσηκωτικά κυριακάτικά σου γλυκά!
Μανουσίνα έχεις δίκιο. Απόλυτα μαμαδίστικο 🙂
Μαρία μου και εγώ όταν τους είχα μικρότερους έτσι το έκανα! Ο ένας τα ήθελα σιροπιαστά κι ο άλλος σκέτα 🙂
Annamaria και στα δικά σας γλυκά δύσκολα αντιστέκεται κάποιος :-). Φιλιά πολλά.
Απαράδεκτο….Βγήκε σαν ψωμί βουτηγμένο σε ζάχαρη.Τσάμπα τα υλικά που έβαλα.
Λυπάμαι! Δεν μπορώ να φανταστώ τι έκανες ανώνυμε για να βγει έτσι! Δεν είναι μόνο τα υλικά που κάνουν επιτυχημένη μια συνταγή…
Πολύ ωραίο μπράβο!!!!!! Το έκανα μια φορά, τώρα λέω να τ δοκιμάσω με πορτοκάλι!! Τ λες;;; Θα είναι τ ίδιο ωραίο;;;
Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο! Πολύ καλή η ιδέα σου!
Παρακαλώ λύστε μου την εξής απορία: δεν χρειάζεται καθόλου λάδι ή έστω κάποια άλλη λιπαρή ουσία;
Καλησπέρα. Δεν χρειάζεται πράγματι! Γι αυτό το γιαούρτι πρέπει να είναι πλήρες . Έχει και τα αυγά. Η υφή της είναι κάπως σπογγώδης, όπως τα παντεσπάνια που δεν έχουν βούτυρο.
Καλή επιτυχία αν την φτιάξετε!
Καλή χρονιά να έχετε.
μολις τη εφιαξα απο εμφανιση σκιζει και φανταστικη γευση να 'σαι καλα ευχαριστω………..
[…] αυτό υπέθεσα ότι δεν σιροπιάζεται. Πιο ελαφριά από την σιροπιαστή γιαουρτόπιτα που έχω δημοσιεύσει παλιότερα, αντέχει σίγουρα […]