Γιορτινό ορεκτικό που στολίζει το τραπέζι!
Ναι, στην ουσία πρόκειται για μια προσαρμογή «εισαγόμενης» συνταγής στα καθ’ ημάς. Ίσως θα έπρεπε να την ονομάσω terrine φέτας μιας και ως terrine αναφέρεται στα συνταγολόγια. Θεωρώ όμως πιο ακριβή για το παρασκεύασμα τον τίτλο που έδωσα αφού έχω εξελληνίσει εντελώς τη συνταγή. Δηλαδή μέχρι που θα διαμαρτυρηθούν οι Γάλλοι αν ονομάσω terrine ρο δικό μου παρασκεύασμα με φέτα και με κάππαρη!
Το έχω ίσως ξαναπεί εδώ μέσα, πως όπου κι αν ταξιδέψω ανεμαζεύω βιβλία και περιοδικά με συνταγές. Επειδή και τα παιδιά μου ξέρουν τη μανία μου, το σίγουρο δώρο απ’ όπου κι αν ταξιδέψουν κι εκείνα, είναι αυτό. Έτσι έχω βιβλία και περιοδικά απ’ όλη την Ευρώπη. Τα τελευταία αποκτήματα είναι από τα ταξίδια τους στη Μάλτα, στη Γαλλία, στη Σλοβακία και στην Αυστρία.
Θα μου πείτε, καλά και ξέρεις όλες τις γλώσσες; Όχι, βέβαια! Αλλά ας είναι καλά ο μεταφραστής της google. Δεν είναι δα και φιλοσοφία! Και με τον καιρό μαθαίνει κάποιος τα βασικά υλικά. Αλεύρι, βούτυρο, αυγά, ζάχαρη μετά από κάποιες επαναλήψεις δεν θέλουν μετάφραση!
Δεν είναι μόνο οι συνταγές.Άλλωστε πόσε ζωές θα χρειαζόταν για να τις φτιάξω όλες! Είναι οι ομοιότητες και οι διαφορές που βλέπεις στις εικόνες τους με δικά μας παρασκευάσματα. Εκπλήσσομαι πολύ συχνά με το πόσο μοιάζουν τα παρασκευάσματά μας. Από την πρόσφατη «σοδειά» περιοδικών, έχουμε ήδη δοκιμάσει ένα εξαιρετικό ρυζόγαλο φούρνου από σλοβάκικο περιοδικό, κάτι εξαιρετικά βουτηματάκια από μαλτέζικο βιβλίο και φυσικά τον σημερινό κορμό φέτας που σας προτείνω για το τραπέζι του Δεκαπενταύγουστου.
Η αλήθεια είναι πως τις περισσότερες φορές τις αλλάζω τις συνταγές, κυρίως ως προς τα υλικά. Πολλές φορές μόνο την ιδέα παίρνω, ούτε καν μοιάζει η αρχική με τη δική μου. Ένα όμορφο τύλιγμα ζυμαριού, ένα έξυπνος συνδυασμός υλικών, μια τεχνική που εφαρμόζουν αλλού σε κλασικά παρασκευάσματα, πάντα μου δημιουργεί τη διάθεση δοκιμής. Εδώ ο συνδυασμός δεν μας είναι άγνωστος. Πιπεριές με τυριά φτιάχνουμε κι εμείς, έτσι δεν είναι; Γεμιστές στον φούρνο σαν μεζεδάκι, ή στο κλασικό μπουγιουρντί που εγώ έχω απλοποιήσει και το φτιάχνω στο τηγάνι. Εμείς τις συνδυάζουμε (ως γλυκόξινο τουρσί) και με γιαούρτι. Έτσι ήμουνα σίγουρη από την αρχή για το ταίριασμα των γεύσεων και των αρωμάτων.
Εδώ λοιπόν δεν είναι ο συνδυασμός υλικών που με ώθησε στη δοκιμή αυτής της συνταγής, αλλά ο τρόπος δεσίματός τους! Απόλυτα καλοκαιρινό, απόλυτα ευπαρουσίαστο, απόλυτα «ευέλικτο» σε παρεμβάσεις το αποτέλεσμα. Δείτε το και …αυτοσχεδιάστε!
Υλικά
300 gr φέτα
100 ml γάλα
6 gr ζελατίνη σε σκόνη ή σε φύλλα
6-8 πιπεριές διαφόρων χρωμάτων
2-3 κουταλιές ελαιόλαδο
1 κουταλιά ξίδι
2 κουταλιές κάππαρη ή/και ψιλοκομμένες ελιές
2-3 κουταλιές ψιλοκομμένο μαϊντανό ή βασιλικό
Αλάτι
Πιπέρι
Επί το έργον
Πλένουμε τις πιπεριές, τις χωρίζουμε στα δύο και τις αλείφουμε με ελαιόλαδο. Τις βάζουμε στους 200ο C, στο γκριλ σε σχάρα πάνω από τη μέση του φούρνου να ψηθούν και να καψαλιστούν ελαφρά. Τις καλύπτουμε με σακούλα για να βγάλουμε εύκολα τη φλούδα τους. Αφού τις καθαρίσουμε, τις αλατίζουμε και τις μαρινάρουμε με το υπόλοιπο ελαιόλαδο και το ξύδι.
Διαλύουμε τη ζελατίνη σε 2-3 κουταλιές κρύο νερό. Ζεσταίνουμε το γάλα και προσθέτουμε το διάλυμα της ζελατίνης. Ανακατεύουμε καλά. Λιώνουμε με ένα πιρούνι τη φέτα να γίνει σαν κρέμα και προσθέτουμε το γάλα (με τη ζελατίνη). Αλατοπιπερώνουμε και προσθέτουμε την κάππαρη και τον μαϊντανό. Ανακατεύουμε καλά. Σε μακρόστενη φόρμα με διαστάσεις περίπου 20Χ8 (εγώ εδώ έχω χρησιμοποιήσει φόρμα αλουμινίου μιας χρήσης) στρώνουμε μεμβράνη τροφίμων και καλύπτουμε με κομμάτια από τις πιπεριές εναλλάσσοντας τα χρώματα.
Συνεχίζουμε με κρέμα τυριού, πάλι πιπεριές, πάλι κρέμα μέχρι να τελειώσουν τα υλικά μας. Βάζουμε στο ψυγείο για 3-4 ώρες να στερεοποιηθεί καλά ο κορμός μας και ξεφορμάρουμε σε πιατέλα.
Παρατηρήσεις
- Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε φρέσκα τυριά της επιλογής μας. Επίσης αντί ζελατίνη μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αγάρ αγάρ ως πηκτικό μέσο.
- Η αρχική συνταγή έλεγε κρέμα γάλακτος αντί γάλα. Δεν είχα, και την αντικατέστησα με εβαπορέ. Νομίζω ότι θα είναι εντάξει και με κοινό γάλα.
- Η συνταγή σηκώνει αυτοσχεδιασμούς. Δηλαδή ήδη έχω στο μυαλό μου μετά την πρώτη στρώση των πιπεριών να ψιλοκόψω τις υπόλοιπες μέσα στο τυρί. Θα είναι εντυπωσιακές και σε καρεδάκια. Θα μπορούσε μάλιστα να προστεθεί μια καυτερή πιπερίτσα έτσι ώστε το παρασκεύασμα να γίνει πιο πικάντικο! Επίσης, στις προσεχείς δοκιμές μου προτίθεμαι να αντικαταστήσω μέρος του τυριού με στραγγιστό γιαούρτι. Θεωρώ ότι θα είναι κι έτσι επιτυχημένο το ορεκτικό μου (και πιο ελαφρύσε λιπάρα…).
- Υποθέτω ότι και με πιπεριές Φλωρίνης του εμπορίου το αποτέλεσμα θα είναι εξαιρετικό σε γεύση, αν και η πολυχρωμία δίνει εντυπωσιακή εμφάνιση.
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
