Για να νοστιμίσουμε τις γιορτινές μας σαλάτες!
Αυτή η ανάρτηση δεν έπαιρνε αναβολή! Επειδή το ξίδι που παρουσιάζω εδώ σήμερα θέλει 25-30 μέρες να γίνει, η τελευταία προθεσμία για να το παρουσιάσω για να το έχουν ως τις γιορτές όσοι ενδιαφερθούν να το φτιάξουν ήταν η σημερινή μέρα. Το ξίδι ροδιού είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αρτύματα για τις πράσινες σαλάτες μας και όχι μόνο!
Το γνώρισα για πρώτη φορά πριν πολλά χρόνια δοκιμάζοντας μια πράσινη σαλάτα σε ένα πολύ καλό αθηναϊκό εστιατόριο. Στην κουζίνα όμως το έβαλα το 2011 και μάλιστα σε μια άριστη εκδοχή του. Η αγαπημένη Βασιλική από τις πιο παλιές και πιο καλές foodbloggers είχε διοργανώσει μια κλήρωση τότε, με δωράκι μια σειρά από ξίδια του Marc De Champagne με διάφορες γεύσεις. Ήμουν η τυχερή της κλήρωσης κι έτσι είχα τη χαρά να δοκιμάσω 4 υπέροχα ξίδια, ανάμεσά τους και το ξίδι ροδιού.
Ξαναπρομηθεύτηκα τέτοια ξίδια σε κάποια ταξίδια μας, αλλά δεν ήταν πάντα εύκολη η μεταφορά τους. Τώρα που κόπηκαν τα ταξίδια έγινε ακόμη δυσκολότερο. Βέβαια, αν έχετε δει τη συνταγή μου για το σιρόπι ροδιού, θα έχετε ίσως προσέξει ότι μια από τις χρήσεις που προτείνω είναι η ανάμειξή του με ξίδι για να το χρησιμοποιήσουμε ως άρτυμα σε σαλάτες. Η αλήθεια είναι πως έτσι το έφτιαχνα για αρκετά χρόνια ή πρόσθετα λίγο σιρόπι σε διάφορες βινεγκρέτ όπως κάνουμε με το πετιμέζι.
Τούτο δω όμως είναι ξίδι-ξίδι! Κατά καιρούς έψαχνα στο διαδίκτυο για συνταγές παρασκευής και του ξιδιού αυτού και των υπολοίπων που θα τα δείξω εν καιρώ. Μέχρι περσικές συνταγές είδα για το ξίδι ροδιού με τη βοήθεια του μεταφραστή της google, οι οποίες μάλλον είναι και οι πιο αυθεντικές αφού το ξίδι που φτιάχνουν στην Περσία γίνεται αποκλειστικά με ζύμωση του χυμού του ροδιού και όχι με προσθήκη άλλου ξιδιού. Έχει όμως μεγάλη διαδικασία και η επιτυχία του δεν είναι σίγουρη.
Σε άλλες συνταγές από ευρωπαϊκές χώρες, ανακατεύουν τα σποράκια του ροδιού με ξίδι και αφήνουν να ωριμάσει το μείγμα για κάποιο χρόνο. Η δική μου λοιπόν συνταγή είναι ένας συνδυασμός όσων διάβασα, που δοκιμάζεται εδώ και 2-3 χρόνια μέχρι να φτάσω στο φετινό αποτέλεσμα που θεωρώ ότι είναι προς δημοσίευση. Αρχίστε αύριο, και δοκιμάστε το στις σαλάτες σας ή όπου αλλού χρειάζεται ξίδι και φτιάξτε το για δωράκι σε φίλους και γνωστούς μαζί με άλλα καλούδια!
Υλικά
160gr (1 κούπα) σπόρους ροδιού
375 ml (1,5 κούπα) λευκό ξίδι από κρασί ή μηλόξιδο (με διαφορετικό αποτέλεσμα)
Η κούπα μου είναι η δοσομετρική των 250 ml
Επί το έργον
Σε καθαρό αποστειρωμένο βάζο που μόλις έχουμε βγάλει από τον φούρνο, βάζουμε τα σπόρια του ροδιού, τα σπάμε (πιέζοντας με ένα ξύλινο ή πήλινο γουδοχέρι ή ένα κουτάλι) για να αφήσουν όσο περισσότερο ζωμό είναι δυνατόν και προσθέτουμε το ξίδι της επιλογής μας.
Κλείνουμε το βάζο και το βγάζουμε σε ηλιόλουστο μπαλκόνι για 10 μέρες. Αν δεν έχει ήλιο, η ωρίμανση μπορεί να γίνει μέσα στο σπίτι αλλά θα το αφήσουμε για 15 μέρες τουλάχιστον. Εγώ το έβγαζα στο μπαλκόνι μόνο 3-4 ηλιόλουστες μέρες και έτσι άφησα τα σποράκια στο ξίδι 12 μέρες.
Μετά από το διάστημα αυτό, σουρώνουμε το ξίδι μας σε καθαρά αποστειρωμένα μπουκάλια. Αφήνουμε να ωριμάσει τουλάχιστον άλλες 10 μέρες πριν το χρησιμοποιήσουμε.
Παρατηρήσεις
- Για τις ποσότητες των υλικών έχω καταλήξει στην αναλογία 1:1,5 κατ’ όγκον, οπότε αν θέλετε να τα δοκιμάσετε μετρείστε με το ίδιο ποτήρι σπόρια και ξίδι και φτιάξτε την ποσότητα που θέλετε. Όπως φαίνεται στις φωτογραφίες αυτό που έφτιαξα με το λευκό ξίδι κρασιού (το πιο ροδί) ήταν σε μικρότερη ποσότητα, αλλά με την ίδια αναλογία.Το ξίδι διατηρείται περίπου 6 μήνες.
- Τα διαφορετικά ξίδια δίνουν διαφορετικό αποτέλεσμα και στη γεύση και στο χρώμα. Με το λευκό ξίδι δίνει πιο όμορφο ροδί κατά γενική ομολογία αλλά όσον αφορά τη γεύση οι γνώμες διίστανται.
- Πολλές συνταγές συνιστούσαν βράσιμο του ξιδιού και προσθήκη του έτσι, καυτού στα σποράκια. Κατέληξα στο καυτό βάζο και δεν ζεσταίνω το ξίδι. Έχω την εντύπωση ότι το βράσιμο αλλοιώνει τη γεύση του.
- Προτιμούμε ρόδια με έντονο χρώμα για να γίνει πιο ροδί το ξίδι μας.
Καλά να είμαστε, να κάνουμε υπομονή για όσο χρειαστεί!
Βρείτε μας:
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
Προτάσεις για κάτι διαφορετικό και πολύ ενδιαφέρουσες.
Σας ευχαριστώ πολύ!