Σκορδομακάρονα fusion!

Ακόμη μια εξαιρετικά νόστιμη μακαρονάδα (και εξαιρετικά απλή και γρήγορη!)

Αν αναζητήσετε τη μετάφραση της λέξης fusion, θα βρείτε πως σημαίνει «μίξη, σύντηξη, ανακάτεμα, συγχώνευση» και άλλες συναφείς λέξεις. Στη γαστρονομία ο χαρακτηρισμός «fusion κουζίνα» καθιερώθηκε να σημαίνει ανάμειξη τεχνικών και υλικών από κουζίνες διαφορετικών περιοχών στο ίδιο πιάτο. Κι όχι απλά διαφορετικών περιοχών της ίδιας χώρας… Διαφορετικών χωρών και ηπείρων!

Δεν θα σχολιάσω αν αυτό το ανακάτεμα είναι επιτυχημένο ή μη. Άλλοτε είναι κι άλλοτε δεν είναι, κι αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Προσωπικά ως κυριότερους θεωρώ την ικανότητα και την εμπειρία του σεφ και βέβαια την ποιότητα των πρώτων υλών. Διαβάζω σε άρθρο επί αυτού του θέματος μια παράγραφο με την οποία συμφωνώ απόλυτα ότι «Η fusion κουζίνα έχει γίνει αρκετά «της μόδας» τις τελευταίες δεκαετίες, όμως στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια σχεδόν αρχαία παράδοση. Ο άνθρωπος συνήθιζε να αναμειγνύει διαφορετικές γεύσεις και υλικά από τότε που ξεκίνησε να τρώει. Μερικές φορές το έκανε κατά τύχη, άλλες από ανάγκη να καταστήσει ξένες γεύσεις πιο οικείες και άλλες φορές, από την ανάγκη του να αντικαταστήσει πιο σπάνια και δυσεύρετα υλικά με τοπικά προϊόντα».

Εξαιρετικό επίσης είναι και σχετικό άρθρο του περιοδικού «Γαστρονόμου» με την υπογραφή του φίλου Δ. Ρουσουνέλου, το οποίο θα ήθελα να διαβάσετε όταν ευκαιρήσετε (αφορά την fusion κουζίνα της αρχαιότητας). Ο όρος fusion χρησιμοποιείται και για άλλες δραστηριότητες. Εστιάζω στη χρήση του όρου στη μαγειρική (γιατί χρησιμοποιείται και σε πολλά άλλα, π.χ. έχουμε fusion μουσική), επειδή υπάρχει η αντίληψη ότι αφορά μόνο το «ανακάτεμα» ασιατικών υλικών και τεχνικών με ευρωπαϊκά αντίστοιχα. Είναι σαφώς γενικότερη.

Ονόμασα fusion την σκορδομακαρονάδα μου γιατί πραγματικά ανακάτεψα υλικά και συνταγές από διαφορετικούς τόπους! Όχι πολύ μακρινούς μεταξύ τους, αλλά ένα ανακάτωμα σίγουρα υπάρχει. Πελτές και λιαστές ντομάτες μηλέικα, ζυμαρικά μηλέικα (σε μια από τις παρασκευές) που τα προμηθεύτηκα ή με φίλεψαν στο πρόσφατο ταξίδι μου στη Μήλο, σκόρδο από τον κήπο μου, ελαιόλαδο έξτρα παρθένο κρητικό βέβαια, και κρητικός αθότυρος! Συνταγή -ως τεχνική- επηρεασμένη από τη μανιάτικη «τσουχτή», από τη μακαρονάδα με ντοματοζούμι (πελτέ) της Μήλου και από τα σκορδομακάρονα «πάσης Ελλάδος». Μάλιστα σε μια από τις παρασκευές έβαλα κι ένα αυγό από πάνω αλλά δεν βγήκε σωστή η φωτογραφία…

Ας δούμε λοιπόν το εξαιρετικό αποτέλεσμα!

Εκτύπωσε μόνο τη συνταγή!

Υλικά

Για κάθε μερίδα:

Περίπου 100 γραμμάρια ζυμαρικά (μακριά κατά προτίμηση)

1-2-3 (15-45 ml) κουταλιές ελαιόλαδο (δείτε παρατηρήσεις)

1-2 σκελίδες σκόρδο

1-1,5 κουταλάκι πελτέ

3-4 λιαστές ντομάτες κομμένες σε τετραγωνάκια ή στα δύο

50-60 gr τριμμένο ξερό αθότυρο ή άλλο σκληρό τυρί που ΔΕΝ λιώνει.

Πιπέρι

Αλάτι για το βράσιμο των ζυμαρικών

Επί το έργον

Βράζουμε τα ζυμαρικά σε αλατισμένο νερό μας σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας τους (1-2 λεπτά λιγότερο από τον χρόνο που συνιστάται). Παράλληλα, σε ένα βαθύ τηγάνι βάζουμε το ελαιόλαδο με το σκόρδο σε φετάκια να ξανθύνει. Προσθέτουμε τον πελτέ και ανακατεύουμε να διασπαστεί όσο γίνεται. Προσθέτουμε και τις λιαστές ντομάτες να τηγανιστούν λίγο.

Αν δεν είναι ακόμη έτοιμα τα ζυμαρικά, απομεκρύνουμε για λίγο από την εστία το τηγάνι μας. Αν όμως είναι έτοιμα (ή όταν ετοιμαστούν), συνεχίζουμε ως εξής: προσθέτουμε στο τηγάνι το μισό από το τριμμένο τυρί μας και ανακατεύουμε καλά να τηγανιστεί για λίγο. Παίρνουμε με την κουτάλα των ζυμαρικών τα ζυμαρικά μας και τα προσθέτουμε στο τηγάνι. Ανακατεύουμε καλά να πάει παντού η «σάλτσα» μας. Αν τα ζυμαρικά μας δεν έχουν κρατήσει νερό από τη μεταφορά τους στο τηγάνι, προσθέτουμε λίγο από το νερό που έβρασαν για να διευκολύνουμε την ανάμειξη. Έτσι λιώνει λίγο παραπάνω και ο πελτές αλλά δεν μας πειράζει αν υπάρχουν και μικρά κομματάκια του. Σερβίρουμε ζεστά, πασπαλίζοντάς τα με το υπόλοιπο τυρί και ανα θέλουμε λίγο φρεσκοτριμμένο πιπέρι.

Εδώ με κοινό σπαγγέτι και κεφαλογραβιέρα που λιώνει λίγο…

Παρατηρήσεις

Η ποσότητα του ελαιολάδου εξαρτάται από το πόσο λιπαρά μας αρέσουν τα φαγητά (έχουμε και το τυρί, μην ξεχνάμε…), από το πόσα γραμμάρια μακαρόνια θεωρούμε μερίδα 9από 70-100 gr άβραστα λένε οι ειδικοί), και βέβαια από το πόσες θερμίδες θέλουμε να κόψουμε από το φαγητό. Πάντως και με 1 κουταλιά ανά μερίδα είναι νόστιμο!
Κατ’ επιλογήν είναι και η ποσότητα του σκόρδου και της λιαστής ντομάτας. Οι δοκιμές και η προσαρμογή στο προσωπικό γούστο επιβάλλονται κάποιες φορές!
Έχω φτιάξει με καλό πελτέ του εμπορίου την μακαρονάδα με πολύ καλά αποτελέσματα. Όμως αυτήν τη φορά, ο πελτές μου ήταν μηλέικος όπως προανέφερα. Άλλο πράγμα…Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια συνήθως έχω μηλέικο πελτέ (και λόγω της συγγενικής μου σχέσης με το νησί) και θεωρώ ότι είναι από τα πιο νόστιμα παρασκευάσματα που κυκλοφορούν. Απ’ ό,τι έχω διαβάσει η τεχνική παρασκευής είναι εντελώς παρόμοια με την κρητική, αλλά ίσως η σχεδόν άνυδρη ντομάτα κάνει το μικρό «κλικ» στο αποτέλεσμα.
Σε μια από τις παρασκευές (αυτή με το σπαγγέτι στις φωτογραφίες) δεν είχα αθότυρο και έβαλα κεφαλογραβιέρα στη θέση του. Καλό το αποτέλεσμα (έλιωσε ελαφρά) αλλά σαφώς καλύτερο με τον αθότυρο.

Βρείτε μας:

Facebook

Instagram

Youtube

Βαγγελιώ Κασσαπάκη

Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!