Μαλακά μυρωδάτα μουστοκούλουρα σε ελάχιστο χρόνο!
Μια έκπληξη με περίμενε ανακατεύοντας παλιές κάρτες μνήμης της φωτογραφικής μου μηχανής τις προάλλες… Συνταγή της μάνας μου, όχι μόνο με τα γράμματά της στο τετράδιό της, αλλά και με παρασκευή από την ίδια. Το συνηθίζαμε αυτό τον παλιό καλό καιρό. Να φτιάχνει κάτι και να με φωνάζει να μου το δείξει για το site.
Οι φωτογραφίες με τα χεράκια της τα άξια είναι από το 2016, όταν όλα ήταν αλλιώς… Γλυκόπικρη έκπληξη για μένα, ανάμεικτα συναισθήματα όταν τις ξαναβρήκα. Ένα παραπάνω, που το τελευταίο της τετράδιο (πολλά παλιότερα και μισοκατεστραμμένα τα έχω ευτυχώς), χάθηκε στον σεισμό.
«Τα έχεις βάλει ετούτα στο μπλογκ; Άσε να δούμε πώς θα γενούνε και να τα φτιάξεις». Χαιρότανε με την ανταπόκριση που είχε το site. Όποια καινούρια συνταγή μάθαινε μου τη μετέφερε. Για κάποιες συνταγές που της είχαν δώσει δεν μου έδινε την άδεια. «Είπε μου η …….. να μη τη δώσω σε κανένα, και κάμε μου τη χάρη…», μου έλεγε κάποιες φορές. Ετούτη εδώ είναι της αδελφής της. Φαίνεται εξάλλου στον τίτλο. Η θεία μου -ας είναι καλά- ίναι τόσο δοτικός άνθρωπος και μου έχει δώσει πάρα πολλές συνταγές και η ίδια (κολοκυθοκεφτέδες, κολοκυθόπιτα γλυκιά με φύλλο κρούστας, και άλλες…), που τα μουστοκούλουρα τούτα δεν είναι σίγουρα από τις «απόρρητες» ;-).
Τα έχω φτιάξει ήδη δυο φορές (από ½ δόση κάθε φορά) και μάλιστα μπορώ να πω πως τη δεύτερη φορά είχαν καλύτερη εμφάνιση αλλά δεν πρόλαβα να τα φωτογραφίσω γιατί πήγαν πεσκέσι μόλις τα έφτιαξα… Την πρώτη φορά, αυτήν που φαίνεται στις φωτογραφίες) είχα παρέμβει στην αρχική συνταγή εξ ανάγκης. Λόγω έλλειψης κοινής ζάχαρης είχα βάλει καστανή ζάχαρη οπότε έγιναν λίγο πιο …ανάγλυφα στην εμφάνιση. Ήταν όμως το ίδιο –ίσως και περισσότερο- νόστιμα, οπότε δεν απορρίπτω την αντικατάσταση! Οι φωτογραφίες από την παρασκευή της μαμάς μου δείχνουν καλύτερα το αποτέλεσμα. Βέβαια, εκείνη ήταν πιο νοικοκυρά. Καλλιγραφικά ήταν τα κουλουράκια της πάντα, κι όλο με μάλωνε πως δεν προσέχω πολύ το σχήμα τους.
Τα μουστοκούλουρα τούτα είναι αφράτα. Τραγανά απ’ έξω μαλακά από μέσα και πολύ πολύ αρωματικά! «Φεύγουν» στα γρήγορα αν ξεχαστούμε και απλώνουμε το χεράκι μας στο πιατάκι τους χωρίς να μετράμε πόσα τρώμε. Φτιάχνονται όμως πολύ γρήγορα οπότε μέχρι να το σκεφτούμε έχουμε ξαναγεμίσει τη μπισκοτιέρα μας!
Τώρα που τα σταφύλια είναι στα καλύτερά τους, δοκιμάστε τα!
Υλικά
125 ml ελαιόλαδο
175 ml μούστο (δείτε παρατηρήσεις)
100-110 gr ζάχαρη
5-6 μικρά “δάκρυα” μαστίχας
60 ml ρακή ή κονιάκ
1 κουταλάκι κανέλα
1/4-1/2 κουταλάκι γαρύφαλλο
1/2 κουταλάκι σόδα
1 κουταλάκι αμμωνία
1,5 κουταλάκι μπέικιν
Περίπου 550 gr αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Το κουταλάκι μου είναι 5 ml (δοσομετρικό)
Επί το έργον
Πλένουμε πολύ καλά τα σταφύλια και μαδάμε τις ρώγες. Τις αλέθουμε στο multi και τις αφήνουμε να στραγγίζουν τον μούστο σ’ ένα σταγγιστήρι. Ωστόσο ετοιμάζουμε τα υπόλοιπα υλικά: Αλέθουμε τη μαστίχα με λίγη από τη ζάχαρη. Σε ένα μπολ ανάμειξης βάζουμε το ελαιόλαδο, τη ζάχαρη, τη ζάχαρη με τη μαστίχα, τα κανελογαρύφαλλα και την αμμωνία διαλυμένη στο κονιάκ (ή τη ρακή).
Ανακατεύουμε με το χέρι (κατά προτίμηση) να λιώσει η ζάχαρη και προσθέτουμε τον μούστο μέσα στον οποίο διαλύουμε τη σόδα και το αλεύρι μέσα στο οποίο βάζουμε το μπέικιν. Η ζύμη θέλουμε να είναι μαλακή, ίσα που να μην κολλά στα χέρια, οπότε προσθέτουμε το αλεύρι σε 2-3 φάσεις. Δεν ζυμώνουμε πολύ, ίσα να ενσωματωθεί. Τη σκεπάζουμε και αφήνουμε να «ξεκουραστεί» κανένα μισάωρο. Πλάθουμε κουλουράκια και τα αραδιάζουμε σε ταψί στρωμμένο με χαρτί ψησίματος. Τα ψήνουμε σε προθερμασμένο στους 170-180 βαθμούς φούρνο (αντιστάσεις), στη μεσαία σχάρα, για 20 περίπου λεπτά (ανάλογα με τον φούρνο). Τα βγάζουμε και αφού κρυώσουν τα φυλάσσουμε σε μπισκοτιέρα.
Οι φωτογραφίες του 2016, με τη μαμά μου “επί το έργον”…
Παρατηρήσεις
- Ο μούστος της συνταγής προέκυψε από 300gr περίπου ρώγες. Δεν τον «έκοψα», τον χρησιμοποίησα αμέσως. Το υπόλοιπο (τις αλεσμένες ρώγες) για να μην πάει χαμένο ως υλικό, το ανακάτεψα με 5-6 δαμάσκηνα που είχα στο σπίτι και έφτιαξα μια γρήγορη μαρμελάδα χωρίς ζάχαρη.
- Για κάθε κουλουράκι έκοβα περίπου 25gr ζύμης και έφτιαξα πάνω κάτω 45 κουλουράκια κάθε φορά.
- Οι διαφορές 20-30 γραμμαρίων στο αλεύρι, είναι τελικά αυτό που έλεγαν οι παλιές νοικοκυρές «όσο σηκώσει», και εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες (π.χ. από τη θερμοκρασία και από την υγρασία του περιβάλλοντος…). Εγώ χρησιμοποίησα αλεύρι για όλες τις χρήσεις και τις δυο φορές κι όμως τη μια φορά πήρε 545 γραμμάρια η ζύμη για να μην κολλάει στα χέρια και την άλλη 565 γραμμάρια. Η διαφορά; Την πρώτη φορά οι πρωτεΐνες στην ετικέττα του ήταν 11% και την άλλη 10%!
- Όπως είπα παραπάνω, έφτιαξα μισή δόση από τη συνταγή που φαίνεται στο τετράδιο της μαμάς μου. Και φυσικά μετέτρεψα τις ποσότητες σε πιο εύχρηστες μονάδες μέτρησης…
- Δείτε κι άλλα μουστοκούλουρα στο site, υπάρχουν πολλές συνταγές και είναι η εποχή τους!
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
