Και στριφτή, και τριφτή, και πανέμορφη!
Μέρα που είναι σήμερα-γιορτάζουν οι μπαμπάδες-δεν μπορεί παρά να είναι γλυκιά η ανάρτησή μου! Όσοι και όσες τους έχουμε χάσει, ας πούμε «Χρόνια Πολλά» στους μπαμπάδες των παιδιών μας και στους γιούς μας που έγιναν ήδη μπαμπάδες! Μια στριφτή πίτα-τάρτα με βερίκοκο το γλυκό μας κέρασμα, με τραγανή ζύμη και υπέροχη εμφάνιση.
Παρόλο που ήταν ήμουνα παιδί τέτοια μέρα δεν είχαμε στη ζωή μας για να πούμε ένα «Χρόνια Πολλά», για να δώσουμε ένα φιλί στους αυστηρούς συνήθως μπαμπάδες της εποχής μας, η σημερινή μέρα είναι ευκαιρία να τους θυμηθούμε όσοι τους χάσαμε νωρίς… Αυστηρός απ’ έξω, «βούτυρο» από μέσα ο δικός μου! «Την υγεία σου και την αξιοπρέπειά σου, αυτά να προσέχεις…» Η συμβουλή του νόμος για μένα όταν πρωτόφυγα από το σπίτι, και την «έδεσα σκουλαρίκι»!
Αλλά ας πάμε στο γλυκό… Ως crostata arrotolata, με γέμιση κεράσια, την έβλεπα σε διάφορα ιταλικά βιντεάκια. Τυλιγμένη τάρτα δηλαδή. Έψαξα τα ιταλικά συνταγολόγια της συλλογής μου και την βρήκα σε 2-3 περιοδικά με ζύμη βουτυρένια, κάποια είχε και αυγό, ζύμη κανονικής τάρτας. Επειδή τη θεώρησα καθημερινό γλυκό δεν ήθελα να την βαρύνω με βούτυρα! Εκείνο που μου άρεσε είναι ότι οι γεμίσεις ήταν με διάφορα φρούτα, κι όχι μόνο με κεράσια. Έτσι την δοκιμάσαμε με βερίκοκα, κι έπονται κι άλλες δοκιμές.
Μου άρεσε η ιδέα της στριφτής γλυκιάς πίτας. Είναι η τεχνική των δικών μας στριφτών πιτών φούρνου και της κρητικής σαρικόπιτας, μόνο που η τριφτή ζύμη την κάνει διαφορετική, είναι πιο ταιριαστή θα έλεγα για γλυκά γεμίσματα! Και τόσο όμορφη στο σερβίρισμα με τα χρωματιστά καλοκαιρινά φρούτα!
Έφτιαξα την κλασική πια ζύμη μου με γιαούρτι και ελαιόλαδο που την εμπλούτισα όμως με ζάχαρη αφού θα την χρησιμοποιούσα σε γλυκιά παρασκευή, και την αρωμάτισα με 1 σωληνάκι βανίλιας. Θα μπορούσε να είναι ξύσμα εσπεριδοειδούς το άρωμα, αλλά έτυχε να μην έχω κατάλληλο λεμόνι και αυτή την εποχή δεν υπάρχουν πορτοκάλια στο σπίτι μου. Έτσι το γλυκό μου έγινε πιο υγιεινό και πιο «αθώο» διατροφικά!
Τη ζύμη αυτή τη χρησιμοποιώ συχνά σε αλμυρές και γλυκές τάρτες και πίτες, αλλά το τύλιγμα του φρούτου έδωσε διαφορετικό αποτέλεσμα όχι μόνο σε εμφάνιση. Παρόλο που τα βερίκοκά μου ήταν σχετικά ξινά και ίσως έπρεπε να προσθέσω παραπάνω ζάχαρη στη γέμιση, η πίτα μας άρεσε πολύ. Η επόμενη δοκιμή θα γίνει με κεράσια γιατί το χρώμα τους την κάνει ακόμη πιο όμορφη.
update 28-6-2020: Εδώ η πίτα με κεράσια (δείτε και παρακάτω στο “επί το έργον”):
Υλικά
Α. Για τη ζύμη:
1 κεσεδάκι γιαούρτι απλό
1 κεσεδάκι του γιαουρτιού ελαιόλαδο (μετρημένο ήταν 200ml)
100 gr ζάχαρη
Ελάχιστο αλάτι
1 κουταλάκι μπέικιν
1 σωληνάκι βανίλια
Περίπου 450 gr αλεύρι
Β. Για τη γέμιση:
5-6 βερίκοκα ώριμα
1-2 κουταλιές ζάχαρη
Γ. Για την επικάλυψη: 3-4 κουταλιές αχνοζάχαρη
Επί το έργον
Βάζουμε σε ένα μπολ 400 gr από το αλεύρι και το ανακατεύουμε με τη ζάχαρη, το αλάτι, το μπέικιν και τη βανίλια. Κάνουμε μια λακουβίτσα και προσθέτουμε το ελαιόλαδο και το γιαούρτι. Ζυμώνουμε να έχουμε μια κανονική ζύμη και προσθέτουμε όσο από το υπόλοιπο αλεύρι χρειαστεί. Αφήνουμε να ξεκουραστεί ένα μισάωρο.
Πλένουμε τα βερίκοκα και τα κόβουμε σε λεπτές φέτες. Ανάβουμε το φούρνο στους 190 βαθμούς, στις αντιστάσεις. Χωρίζουμε τη ζύμη σε 3-4 μέρη και ανοίγουμε κάθε κομμάτι σε φύλλο όχι πολύ λεπτό (λίγο πιο λεπτό από 0,5 cm). To κόβουμε σε λωρίδες με πλάτος λίγο μεγαλύτερο από το τριπλάσιο του πλάτους που έχουμε κόψει τις φέτες του βερίκοκου (αρκετό δηλαδή για να τις τυλίγει όπως φαίνεται στη φωτογραφία).
Αραδιάζουμε σε κάθε λωρίδα φέτες βερίκοκου, πασπαλίζουμε με ζάχαρη και τις κλείνουμε μέσα στο φύλλο. Γυρίζουμε κάθε λωρίδα σε σαλιγκάρι και τη βάζουμε σε ταψάκι με την ένωση προς τα κάτω. Συνεχίζουμε μέχρι να τελειώσει όλο το φύλλο. Ψήνουμε για 35-40 λεπτά στον προθερμασμένο φούρνο, στη μεσαία σχάρα.
Βγάζουμε την τάρτα από τον φούρνο, πασπαλίζουμε με λίγη αχνοζάχαρη και όταν κρυώσει με λίγη ακόμη.
update 28-6-2020
Η πίτα με κεράσια, ακόμη πιο νόστιμη! Με μισή δόση ζύμης γέμιση η ταρτιέρα των 22 cm. Χρειάστηκαν 25 μεγάλα κεράσια (πολλά τα έκοψα στη μέση για να έχουν το σωστό μέγεθος)
Παρατηρήσεις
- Με τις παραπάνω ποσότητες έφτιαξα με λίγη παραπάνω από τη μισή ζύμη μια μικρή τάρτα σε αλουμινένιο ταψάκι ζαχαροπλαστείου με διάμετρο 20-22 cm και 6 μικρές ατομικές στριφτές πίτες που δεν πρόλαβα να φωτογραφίσω πασπαλισμένες! « Έφυγαν» άμεσα!
- Για μία πίτα ολόκληρη θα χρειαζόταν ταψάκι 24-26 νούμερο, αλλά και σε λαμαρίνα φούρνου να την συναρμολογούσαμε δεν θα είχε πρόβλημα, η ζύμη είναι σταθερή.
- Παρέλειψα το ποτό από τη ζύμη για να γίνει πιο “φιλική” σε παιδιά, επειδή το γλυκό είναι ιδανικό για παιδάκια. Αν θέλουμε μπορούμε να το βάλουμε όπως βέβαια και αλεύρι που φουσκώνει μόνο του αντί για όλες τις χρήσεις με μπέικιν!
- Όπως προανέφερα, στη γέμιση τα δικά μου βερίκοκα σήκωναν λίγη ζάχαρη παραπάνω επειδή ήταν ξινούτσικα. Εξαρτάται λοιπόν η ζάχαρη από το είδος και από την γλυκύτητα του φρούτου.
- Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε στραγγισμένη κομπόστα στη γέμιση οπότε δεν θα χρειαζόταν καθόλου ζάχαρη.