Άλειμμα δαμάσκηνου ή βανίλιας με ελάχιστη ή καθόλου ζάχαρη!

Το περίφημο plum butter!

Ένα υπέροχο άλειμμα που είχα δοκιμάσει  πριν από λίγα χρόνια σε ένα ταξίδι είναι το θέμα της σημερινής ανάρτησης. Τα δαμάσκηνα και οι βανίλιες είναι στην εποχή τους και νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να φτιάξουμε αυτό το εξαιρετικό άλειμμα, το plum butter,  που έχει πολλές εφαρμογές γλυκές αλλά και αλμυρές!

Το θυμήθηκα ξεφυλλίζοντας ένα βιβλίο με παλιές γερμανικές συνταγές που είχα φέρει από εκείνο τα ταξίδι (στην 12^η φωτογραφία της σχετικής ανάρτησης) αλλά το έψαξα πάρα πολύ στο διαδίκτυο και έκανα αρκετές δοκιμές για να μου βγει παρόμοιο με εκείνο που είχα δοκιμάσει. Τα αποτελέσματα της αναζήτησης για τις συνταγές αλλά και την ιστορία του αλείμματος που είναι γνωστό ως fruit butter ήταν πολύ ενδιαφέροντα. Ειδικά το plum butter είναι πολύ αγαπητό στις χώρες της κεντρικής Ευρώπης όπου χρησιμοποιείται, ως άλειμμα, ως γέμιση σε διάφορα γλυκά αρτοσκευάσματα αλλά και ως συνοδευτικό τυριών και ως συστατικό διαφόρων σαλτσών για πουλερικά, ψητά και κυνήγια.

Το plum butter αλλά και τα άλλα «βούτυρα» φρούτων, δεν είναι μαρμελάδες. Για την παρασκευή απαιτείται ελάχιστη ως και καθόλου ζάχαρη (κάποιες συνταγές αναφέρουν χρήση μελιού ή μελάσας) και η πήξη τους βασίζεται στην αργή αφυδάτωση των υγρών των φρούτων που επιτυγχάνεται με πολύωρο πολλές φορές βράσιμο σε κατσαρόλα ή φούρνο ή στις πιο σύγχρονες εκδοχές σε συσκευή slow cooker. Εγώ είχα το καλύτερο φυσικό γλυκαντικό, πετιμέζι μόλις παρασκευασμένο, κι έτσι αυτό χρησιμοποίησα σε μια από τις παρασκευές μου!

Επίσης πολλές συνταγές συστήνουν κονσερβοποίηση με βράσιμο του παρασκευάσματος μαζί με το βάζο (αυτό συστήνει και η συνταγή στο βιβλίο μου). Αυτή η συνταγή όμως είχε πολύ περισσότερη ζάχαρη από εκείνες που βρήκα,  πάνω στις οποίες βασίστηκε η δική μου συνταγή κι έτσι την παρέκαμψα…

Έχω φτιάξει ήδη 3 φορές αυτό το άλειμμα, με 3 διαφορετικούς (στις λεπτομέρειες) τρόπους περισσότερο για λόγους πειραματισμού. Πρέπει να πω ότι και τις τρεις φορές ήταν νόστιμο και είχε πράγματι υφή βουτύρου αλλά η σημαντική διαφορά τους ήταν ο χρόνος που χρειάστηκε να «δέσουν». Πρέπει να επισημάνω ότι η ποσότητα αλείματος που παίρνουμε είναι μικρότερη από την ποσότητα της μαρμελάδας. Λογικό βέβαια αφού η ζάχαρη είναι πολύ λίγη!

Εδώ θα γράψω τις 2 εκδοχές (η μία στις παρατηρήσεις), γιατί η τρίτη παρασκευάστηκε με μια πολύ «ειδική» ποικιλία δαμάσκηνων που δεν πιστεύω ότι θα βρεθεί εύκολα. Θα ακολουθήσει ανάρτηση (όχι συνταγή) για τα «παράξενα» αυτά φρουτάκια.

Στη συνταγή μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ώριμα, γλυκά δαμάσκηνα ή βανίλιες. Γερά, αλλά ώριμα και γλυκά. Αφού για τη γλυκύτητα αυτού του αλείμματος χρησιμοποιείται το φυσικό σάκχαρο του φρούτου, θέλουμε το φρούτο μας να είναι σε πλήρη ωριμότητα. Τότε θα επιτύχουμε την «καραμελοποίηση» που χρειάζεται για να δέσει το plum butter! Εγώ είχα την τύχη να έχω μικρές μεν αλλά ώριμες και αρωματικές βανίλιες και είχα εξαιρετικό αποτέλεσμα και τις 2 φορές που τις χρησιμοποίησα.