Τάρτα με γλυκιά μυζήθρα Κρήτης

Παρατηρήσεις

1)Κατ’ αρχήν σκέφτηκα να βάλω κανέλα στη γέμιση , αλλά μετά προτίμησα το ξύσμα λεμονιού αφενός γιατί είχα ολόφρεσκα λεμόνια που μοσχοβολούσαν,  και αφετέρου γιατί δεν ήθελα να θυμίζει η γέμιση καλιτσούνια.

2) Το άνθος αραβοσίτου έδωσε ένα φίνο άρωμα στην επικάλυψη.Θυμήθηκα ότι μια γνωστή μου, μου είχε πει ότι όταν η μυζήθρα είναι πολύ φρέσκια, προσθέτει άνθος αραβοσίτου και στη γέμιση των καλιτσουνιών. Η δική μου δεν ήταν πολύ φρέσκια, είχε στραγγίξει τα υγρά της, και γι αυτό έβαλα το γάλα και 2 αυγά για να “σηκώσει” το άνθος αραβοσίτου.

3) Το αποτέλεσμα της επικάλυψης δεν είναι κρεμώδες μετά το ψήσιμο αλλά ένα αρωματικό, ελαφρύ και νόστιμο, “τύπου παντεσπάνι” υλικό.

4) Υποθέτω ότι θα του πηγαίνει πολύ κάποια σάλτσα φρούτων, ή σαντιγύ, ή παγωτό. Το αποφύγαμε για ευνόητους λόγους …

Μέσα στις βαριές μέρες που ζούμε λόγω των ντόπιων προβλημάτων αλλά και της κατάστασης που με τρόμο παρακολουθούμε να διαδραματίζεται στην Ιαπωνία (συνειδητοποίηση της ασημαντότητας μας να το πω, πέραν των υπολοίπων συναισθημάτων;) , ήταν μια αναλαμπή η χθεσινή μας συνάντηση στο Ηράκλειο. Ανταπόκριση εδώ στο blog της πολυτάλαντης και υπερδραστήριας έφηβης  διαδικτυακής φιλενάδας…

Στη ρωγμή του χρόνου λοιπόν μας βρίσκει και η απώλεια ενός μεγάλου κρητικού ή καλύτερα πολίτη του κόσμου… Ας μείνουμε στο:

“Πραίτορες, βράχοι πάνω μου σωρό

μα ‘γω θα αναστηθώ”