Συκωταριά λαδορίγανη

Παραδοσιακή νοστιμιά σε ελάχιστο χρόνο!

Τελευταία εβδομάδα του Τριωδίου η επονομαζόμενη και Τυρινή γιατί σε παλιότερες εποχές είχε ήδη σταματήσει η κατανάλωση κρεατικών. Σπάνια και πολύ λίγοι τηρούν πλέον αυτού του είδους την νηστεία. Αντίθετα μέχρι και την ημέρα της «Μεγάλης Αποκράς», η κρεοφαγία  καλά κρατεί. Ακόμη και αυτοί που θα νηστέψουν την Σαρακοστή, κρέας και μεζεδάκια θα φάνε και αυτή την εβδομάδα μαζί με τα μακαρόνια και τις μυζηθρόπιτες!

Κι επειδή τα αμνοερίφια είναι στα καλύτερά τους από τώρα και μετά, το αποκριάτικο τραπέζι –τουλάχιστον στην περιοχή μας- έχει σχεδόν πάντα ριφάκι (κατσικάκι) ή αρνάκι. Λάτρεις των αιγοπρόβειων κρεάτων οι κρητικοί, τιμούν δεόντως και τα εντόσθιά τους! Συκωταριές αυγολέμονο με μαρουλάκι και άνηθο, τηγανισμένες σκέτες αφού αλευρωθούν, και κλασική λαδορίγανη όπως εδώ.

Από τα πιάτα με τα ελάχιστα υλικά που έχουν απίστευτη νοστιμιά αν η πρώτη ύλη είναι καλής ποιότητας και φρέσκια. Λαδορίγανη βέβαια μπορούμε να κάνουμε και το μοσχαρίσιο συκώτι αλλά οι αρνίσιες συκωταριές έχουν άλλη νοστιμιά μ’ αυτόν τον τρόπο μαγειρέματος. Ίσως επειδή εκτός από το συκώτι στην αρνίσια συκωταριά περιλαμβάνονται τα πνευμόνια και τα γλυκάδια του ζώου (μοναδικός μεζές αυτά!).

Συνήθως οι συκωταριές μπαίνουν στη μέση του τραπεζιού, μεζές για όλους όταν υπάρχουν κι άλλα πιάτα. Επειδή όμως ετοιμάζονται γρήγορα, πάνω κάτω σε ένα μισάωρο, πολύ συχνά αποτελούν κύριο πιάτο μαζί με μια τηγανητή πατάτα (ιδανικό συνοδευτικό κατά τη γνώμη μου) και μια κλασική μαρουλοσαλάτα αυτή την εποχή!

Τις δυο τελευταίες φορές που έφτιαξα αυτό το πιάτο, χρειάστηκα 40 λεπτά την πρώτη (ήταν 1200gr η συκωταριά και ήταν αρνίσια οπότε τη ζεμάτισα) και 25 λεπτά τη δεύτερη γιατί ήταν από πολύ μικρό ριφάκι, μισό κιλό όλο κι όλο και ετοιμάστηκε πολύ γρήγορα. Πιάτο και για βιαστικούς θα το έλεγα λοιπόν!