King size cookies, με «μυστικό» επιτυχίας!
Κέρασμα υπεσχημένο από χθες στις φίλες και φίλους του facebook, για τα γενέθλια της μικρούλας μου. Το έχω «έθιμο» πια να φτιάχνω μπισκότα για τα γενέθλιά της (δείτε εδώ κι εδώ ενδεικτικά), παρόλο που η ίδια δεν δοκιμάζει τα μπισκότα των σχετικών αναρτήσεων αφού δεν είναι εδώ! Φυσικά πάντα τα ξαναφτιάχνω και όταν την έχω εδώ αφού τα αγαπά κι αυτή και η μεγάλη μας.
Από το ένα σπίτι στο άλλο εδώ και 2 μήνες, μήπως και βρούμε κάποια σειρά, μήπως ανακτήσουμε κάποια από όσα μπορούν να ανακτηθούν μετά από την πολύ δύσκολη για την περιοχή μας περυσινή χρονιά. Ανάμεσα στα άλλα, κούτες με βιβλία και παλιά περιοδικά αλλάζουν θέσεις και αποθήκες, πάντα με τη σχετική καθυστέρηση που προκαλεί το ανακάτεμα τέτοιων κουτιών…
Περιοδικά με συνταγές, παλιά τεύχη περιοδικών που κυκλοφορούν ακόμη αλλά και του «Μενού και άλλα», του “Gourmet” της Ελευθεροτυπίας, και πολλών άλλων λιγότερο γνωστών! Αμέτρητα τεύχη Burda (ναι, μου άρεσε να ράβω πάλαι ποτέ…), «Εκείνη», «Πλεκτό» και «Πρακτική», κληρονομιά και από τη μάνα μου που λόγω της δουλειάς της τα μάζευε κι εκείνη. Είχε μια μικρή βιοτεχνία πλεκτών και παράλληλα κατάστημα πώλησης μαλλιών. Ακόμη μου λένε συντοπίτισσές μου και από τις γύρω περιοχές ότι από τη μάνα μου έμαθαν να πλέκουν. Δεν θα αναφερθώ εδώ στα παιδικά (και όχι μόνο…) κόμικς και τα παλιά σχολικά βιβλία, αυτά «ανακαλύφθηκαν μόλις χθες.
Η αλήθεια είναι πως δεν μου χρειάζονται πια όλα αυτά τα περιοδικά, αλλά δεν μπορώ να τα πετάξω… Δεν ξέρω πραγματικά τι να τα κάνω! Είναι να απορεί κανείς πώς μέσα σε λίγες δεκαετίες, γνώση που γέμιζε κιβώτια, χωρά σε ένα μικρό ηλεκτρονικό φακελάκι στην οθόνη του υπολογιστή μας. Εντάξει δεν είναι επιστημονική γνώση, αλλά είναι γνώση χρήσιμη και αναγκαία για την καθημερινότητά μας!
Από ένα τέτοιο «ξεφύλλισμα καθυστέρησης» προέκυψε τούτη η συνταγή, ανωνύμου ζαχαροπλάστη από περιοδικό εργόχειρου, είχαν όλα τους στήλη με συνταγές. Σπάνια αναγραφόταν το όνομα του δημιουργού των συνταγών, ειδικά στα παλιά τεύχη. Ποιός ξέρει ποιός τις έγραφε τότε και αν είχαν πράγματι δοκιμαστεί! Μου έκανε εντύπωση το «μυστικό» που αναφερόταν (θα το δείτε παρακάτω) και γι αυτό την κράτησα!
Επειδή πολλές νέες μαμάδες μου ζητάνε συνταγές για το κολατσιό των παιδιών, τη φωτογράφισα με το κινητό και την «αποδελτίωσα» αργότερα. Άλλαξα μόνο το λιωμένο βούτυρο σε ελαιόλαδο και γιατί είναι πιο υγιεινό και γιατί το έχω πάντα στο σπίτι. Μάλλον μου είχαν ξεφύγει όταν δημοσιεύτηκε η συνταγή, γιατί τότε δεν βρισκόταν εύκολα η καστανή ζάχαρη. Λες και θα χαλούσε ο κόσμος αν τα έφτιαχνα με λευκή! Τα έχω φτιάξει ήδη δυο φορές και όσοι τα δοκίμασαν τα βρήκαν εξαιρετικά. Εισαγόμενη η συνταγή (γι αυτό και τα ξενόγλωσσα στον τίτλο και στον υπότιτλο) αλλά προσαρμοσμένη στα καθ’ ήμάς όσο γίνεται!
Εδώ λοιπόν τα king size cookies μου, που πιστεύω ότι θα αρέσουν σε όσους τα δοκιμάσουν και ιδιαίτερα στα παιδάκια. Για τη μικρή μου, που προς τιμήν της κάνω σήμερα την ανάρτηση, δεν έχω καμιά αμφιβολία για το ότι θα τα τσακίσει!
Υλικά
125 ml ελαιόλαδο
100-110 gr λευκή ζάχαρη
100-110 gr καστανή ζάχαρη
1 μεγάλο αυγό
1 κουταλάκι βανίλια (υγρή) ή 2 σωληνάκια βανιλίνη
½ κουταλάκι κανέλα
¼ κουταλάκι γαρύφαλλο
140 gr αλεύρι για όλες τις χρήσεις
140 gr νιφάδες βρώμης
½ κουταλιά σόδα
Μια τσιμπιά αλάτι
100 gr σταγόνες σοκολάτας
Το κουταλάκι μου είναι 5 ml και η κουταλιά ml (δοσομετρικά)
Επί το έργον
Σε μπολ ανάμειξης βάζουμε το ελαιόλαδο, τις ζάχαρες, το αυγό και τα αρωματικά και ανακατεύουμε με ένα αναδευτήρα του χεριού ή με μίξερ του χεριού. Προσθέτουμε το αλεύρι στο οποίο έχουμε ανακατέψει τη σόδα και το αλάτι, τις νιφάδες βρώμης , τις σταγόνες σοκολάτας και ανακατεύουμε να ενσωματωθούν.
Βάζουμε το μείγμα στο ψυγείο για 1 ώρα τουλάχιστον (το μυστικό που λέγαμε…). Μετά από αυτόν τον χρόνο, ανάβουμε τον φούρνο στους 190 βαθμούς (αντιστάσεις). Στρώνουμε με χαρτί ψησίματος το λαμαρινάκι της κουζίνας και πλάθουμε τα cookies μας στο μέγεθος μεγάλου φουσκωτού κεφτέ. Θα βγουν γύρω στα 22-24 κομμάτια. Αφήνουμε κάποια απόσταση μεταξύ τους γιατί απλώνουν.
Τα ψήνουμε για 15 λεπτά περίπου στον προθερμασμένο φούρνο μας, μέχρι να κοκκινίσουν οι άκρες τους (ας είναι μαλακά στο κέντρο, θα σκληρύνουν). Τα αφήνουμε να κρυώσουν και τα φυλάσσουμε σε κουτί μπισκότων.
Παρατηρήσεις
- Το μείγμα μπορεί να παραμείνει στο ψυγείο από1-12 ώρες Δηλαδή μπορούμε να το φτιάξουμε αποβραδίς και να το ψήσουμε το πρωί!
- Η ζάχαρη μπορεί να είναι εξ ολοκλήρου λευκή ή καστανή (εγώ βάζω μισή μισή…)
- Τώρα τελευταία έχω καθιερώσει την υγρή βανίλια στα γλυκά μου (είναι πολύ πιο αρωματική, δοκιμάστε την αν την βρίσκετε.
- Ψάχνοντας αντίστοιχες συνταγές στο internet είδα ότι πολλές (όχι όλες) συστήνουν την παραμονή της ζύμης στο ψυγείο πριν το ψήσιμο. Θα το δοκιμάσω και για άλλες συνταγές με βρώμη (για άλλου είδους μπισκότα, είναι γνωστό…). Πάντως έχει τη σημασία της αυτή η διαδικασία.
- Υποθέτω ότι θα τους πηγαίνει η προσθήκη ξηρών καρπών ή ξηρών φρούτων (σταφίδων, κράνμπερις κλπ), και επιφυλάσσομαι να τα δοκιμάσω. Θα συμπληρώσω…
Καλησπερα σας και συγχαρητηρια για τις ομορφες συνταγες σας! Θα ηθελα να σας ρωτησω εαν θα μπορω να αλεσω τη βρωμη αντι να την προσθεσω ως εχει στο σακουλακι – τυπου αλευρο δηλ- καθως ο γιος μου αν την βρισκει ολοκληρη στα μπισκοτα αρνειται να τα δοκιμασει. Θα αλλαξει κατι? (σας ρωτω αυτο επειδη ειναι αλλη η συσταση της ως εχει και αλλη ως αλευρο – μηπως θα πρεπει να αυξησω το λαδι?). Σας ευχαριστω πολυ εκ των προτερων!
Καλησπέρα! Για να πω την αλήθεια δεν έχω δοκιμάσει τη συνταγή με αλεσμένη βρώμη. Μάλλον θα αλλάξει η ποσότητα και σίγουρα η υφή στο αποτέλεσμα. Εγώ θα έλεγα να μην αυξήσετε το λάδι, αλλά να προσθέτετε βρώμη-αλεύρι μέχρι να έχει την υφή που πρέπει το μείγμα. Καλό θα ήταν την πρώτη φορά να τα φτιάξετε όπως λέει η συνταγή για να δείτε την υφή τους. Πιστεύω πως θα αρέσουν και στον μικρό, δεν υπάρχει η αίσθηση της ολόκληρης βρώμης στο αποτέλεσμα. Θα χαρώ να μου πείτε πώς χειριστήκατε τη συνταγή!