Λικέρ καρυδάκι πράσινο

Της υπομονής και τούτο το λικέρ!

Του κατακλυσμού… Τότε – μου έγραψε κάποτε  η φίλη μου η Ν. –  μαζεύουν τα καρυδάκια στην Κύπρο για τις διάφορες εφαρμογές.  Του κατακλυσμού, που θεωρείται  ότι πέφτει κοντά στη γιορτή του Αγίου Πνεύματος.  Εξ ου και η κεντρική  φωτογραφία της ανάρτησης! Ανοικτά ουράνια !

Σύμπτωση;  Χθες το βράδυ εμείς εδώ είχαμε μια από τις μεγαλύτερες μπόρες της χρονιάς, κάτι σαν κατακλυσμό. Χθες  συμπτωματικά ξεκίνησα τη διαδικασία για το καρυδάκι γλυκό, με καρυδάκια που προέκυψαν αναπάντεχα! Στην ώρα του δηλαδή σύμφωνα με την Ν.

Στην Ιταλία πάλι όπου το λικέρ καρυδάκι, το nocino όπως το λένε, είναι από τα πιο παραδοσιακά τους, μαζεύουν τα καρυδάκια τη νύκτα της 24^ης Ιουνίου,  του Αγίου Ιωάννου.  Λογικό… Εκεί μάλλον είναι λίγο αργότερα στην ώρα τους τα καρυδάκια απ’ ότι στην αρκετά νοτιότερη Κύπρο.

Οι Ιταλοί  ακολουθούν συγκεκριμένη τελετουργία για την παρασκευή του nocino.  Αν και λέγεται ότι η προέλευσή του είναι εγγλέζικη, οι Ρωμαίοι το έφεραν στην Ιταλία και ακόμη και σήμερα σε πολλά ιταλικά χωριά ακολουθούν αυτό το ίδιο τελετουργικό. Νύχτα μαγείας, με φωτιές που απομακρύνουν τα ξωτικά η γενέθλια νύχτα του Αγίου Ιωάννου και στην Ιταλία (σας θυμίζει κάτι δικό μας;),  και γυναίκες με γυμνά πόδια που σκαρφαλώνουν στις καρυδιές και μαζεύουν μονό αριθμό καρυδιών για το λικέρ τους… Παγανιστικά κατάλοιπα. Μα μήπως κι εδώ δεν είναι μαγεία η αντίστοιχη νύχτα με την κλήδονα και τις φωτιές του Αι Γιαννιού; Η συνέχεια και λεπτομέρειες για τα ιταλικά δρώμενα εδώ . 

Είναι σημαντικό τα καρυδάκια να είναι στο σωστό σημείο ωρίμανσης για να γίνει καλό το λικέρ μας. Ούτε ξυλώδη ούτε ανώριμα εντελώς. Εξαρτάται όμως από το δέντρο και από τον τόπο κατά τη γνώμη μου.

Για τούτο εδώ το φετινό  λικέρ τα καρυδάκια είναι μαζεμένα λίγες μέρες πριν, τότε που έλεγα ότι δεν θα βρω φέτος αρκετά για γλυκό και τα 5-6 καρυδάκια από την καρυδιά του γείτονα είπα να τα φτιάξω λικέρ. Γιατί η δική μου συνταγή θέλει μόνο 5-6 καρυδάκια. Τα καρύδια της συγκεκριμένης καρυδιάς  σήμερα έχουν αποκτήσει ξυλώδες περίβλημα, δηλαδή πέρασε ο καιρός τους…

Όταν είχα ξανακάνει εδώ την κουβέντα για το λικέρ- το 2013- δεν είχα δώσει συνταγή. Γιατί μέχρι να γίνει το λικέρ είχε τελειώσει η πρώτη ύλη! Έτσι τώρα οι τελικές  φωτογραφίες είναι από παλιό λικέρ και οι φωτογραφίες της παρασκευής από τη φετινή προετοιμασία.

Όπως σε όλα σχεδόν τα λικέρ, και σε τούτο χρησιμοποιώ ρακή. Του πηγαίνει όμως και το κονιάκ γιατί ταιριάζει αρωματικά με το καρύδι και τα κανελογαρύφαλλα. Η ρακή θέλει λίγες μέρες παραπάνω για να «βγάλει» τα αρώματα αλλά αυτό προσωπικά δεν με ενοχλεί. Φίλες που έχουν δοκιμάσει τις συνταγές μου με άλλα τσίπουρα χωρίς άρωμα λένε ότι τους βγαίνουν καλά.

Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζω   σε πολλά λικέρ την τεχνική που διάβασα σε ιταλικά sites, δηλαδή πρώτα την εκχύλιση του φρούτου με το οινόπνευμα και μετά την προσθήκη του σιροπιού. Σε αρκετά –ανάμεσά τους και το λικέρ καρυδάκι- κάνω μια μικτή τεχνική: Βάζω ένα μέρος της ζάχαρης στο βάζο και κάνω με την υπόλοιπη το σιρόπι. Έτσι η ποσότητα που μπαίνει στο βάζο βοηθά στη ζύμωση και στην εκχύλιση του φρούτου. Η εκ των υστέρων προσθήκη του σιροπιού  έχω την εντύπωση ότι κάνει πιο διαυγή τα λικέρ. Ψάχνω επί τούτου την εξήγηση και ίσως την επιβεβαίωση!

Υλικά:

5 πράσινα καρυδάκι

5 καρφάκια γαρύφαλλου

1 ξυλάκι κανέλα περίπου 5 cm

2 κούπες ζάχαρη  (η κούπα μου είναι 250ml)

2 κούπες ρακή

1 κούπα νερό (κατά προτίμηση εμφιαλωμένο)

Επί το έργον:

Πλένουμε και στεγνώνουμε με χαρτί κουζίνας τα καρυδάκια. Τα βάζουμε  κομμένα σε μικρά κομματάκια σε ένα βάζο μαζί  με τη ρακή , τα μυρωδικά και την 1 κούπα της ζάχαρης. Τα αφήνουμε στον ήλιο για 40 μέρες, ανακινώντας πότε πότε το βάζο μέχρι να διαλύσει η ζάχαρη.

Όταν περάσουν 40 μέρες φτιάχνουμε ένα σιρόπι με την υπόλοιπη ζάχαρη και το νερό: τα βράζουμε για 3 λεπτά από τη στιγμή που αρχίζει ο βρασμός, και αφήνουμε το σιρόπι να κρυώσει εντελώς.

Σουρώνουμε το αλκοόλ και το ξαναβάζουμε στο βάζο μαζί με το κρύο σιρόπι.

Αφήνουμε να μείνουν (σε ντουλάπι τώρα)  για άλλο ένα μήνα περίπου.

Το ξαναπερνάμε από σουρωτήρι που έχουμε στρώσει με τούλι και βαμβάκι (δείτε το αυτοσχέδιό μου) και το βάζουμε σε αποστειρωμένα κρύα μπουκάλια.

Μπορούμε να το σερβίρουμε αμέσως αλλά είναι ακόμη πιο νόστιμο σε 1-2 μήνες.

Παρατηρήσεις:

• Η ποσότητα της ζάχαρης μπορεί να αυξηθεί ή να ελαττωθεί κατά μισή κούπα ανάλογα πόσο γλυκό ή ήπια γλυκό θέλουμε το λικέρ μας. Η δοκιμή μπορεί να γίνει όταν αναμείξουμε το σιρόπι με το μείγμα της ρακής –πριν δηλαδή την τελική ωρίμανση-  οπότε αν χρειάζεται κάνουμε ακόμη λίγο σιρόπι για περισσότερη γλύκα ή προσθέτουμε λίγη ρακή ακόμη για να γίνει πιο άγλυκο. Σημειώνουμε τις ποσότητες για τις επόμενες χρονιές…
• Οι Ιταλοί χρησιμοποιούν περισσότερα καρύδια σε αντίστοιχη ποσότητα αλκοόλ αλλά μακραίνουν πολύ τους χρόνους ωρίμανσης και δοκιμάζουν το λικέρ τους τα Χριστούγεννα. Δείτε εδώ.
• Το συγκεκριμένο λικέρ ταιριάζει ιδιαίτερα με πικρή σοκολάτα. Επίσης θεωρείται χωνευτικό και μπορεί να κλείσει ωραία ένα καλό γεύμα ή δείπνο.

Καλή επιτυχία!