Εύκολα κριτσίνια με αλεύρι ολικής άλεσης, ελαιόλαδο και κρασί

Κρασοκριτσινάκια της στιγμής!

Επιμένουμε με νηστίσιμα για λίγο ακόμη, πριν αρχίσουμε τις γιορτινές αναρτήσεις. Έτσι σειρά έχουν σήμερα τα κριτσίνια με ελαιόλαδο που πιστεύω ότι θα τα βρείτε εύκολα και νόστιμα.

Τα κριτσίνια τα αγαπάμε οι περισσότεροι και δεν μένουμε συνήθως μόνο σε ένα. Αφήστε που πάνε με όλα! Αν και θεωρούνται γενικά αρτοσκευάσματα διαίτης, είναι τόσο εθιστικά που θέλει δύναμη να τους αντισταθούμε! Παρόλο που η προέλευσή τους θεωρείται ιταλική, τα ιταλικά  grissini όπως τα λένε οι Ιταλοί, διαφέρουν από τα ελληνικά κριτσίνια, όχι τόσο στη σύσταση όσο στον τρόπο παρασκευής και στο μήκος.

Εμείς βέβαια  φτιάχνουμε τα δικά μας, ελληνικά που είναι επίσης διάσημα. Ακόμη και η wiki τα λέει «αρτοσκευάσματα της ιταλικής και της ελληνικής κουζίνας». Στην Κρήτη βέβαια  φτιάχνονται με ελαιόλαδο, με τι άλλο! Πάντως και οι δυο γλώσσες χρησιμοποιούν ηχομιμητικές λέξεις για να περιγράψουν αυτό το ΚΡΙΤΣ-ΚΡΙΤΣ κριστανιστό ραβδάκι!

Το καλό αυτής της συνταγής είναι ότι γίνεται με υλικά που έχουμε στο σπίτι, σηκώνουν πολλές παρεμβάσεις και είναι υγιεινά και νόστιμα. Έχω και συνταγές με μαγιά, αλλά αυτή είναι πραγματικά της στιγμής! Πιο εύκολα δεν γίνεται!  Η χρήση φαρίνας ολικής άλεσης αντί μαγιάς απλοποιεί τη διαδικασία της παρασκευής τους και το ελαιόλαδο τα κάνει τραγανά και νόστιμα. Συνήθως εγώ προσθέτω ηλιόσπορους αλλά και λίγο τριμμένο καρύδι ή αμύγδαλο  ταιριάζει πολύ σ’ αυτή τη συνταγή.

Οι φωτογραφίες είναι από τις δυο φορές που έφτιαξα τελευταία τα κριτσινάκια μου και γι αυτό φαίνονται διαφορετικοί συνδυασμοί.  Παρόλο που η συνταγή είναι εδώ και πολλά χρόνια στο τετράδιό μου, η τελευταία παρέμβαση τους έδωσε «άλλη χάρη».

Η αντικατάσταση του κοινού αλευριού που φουσκώνει μόνο του (φαρίνας) με αντίστοιχο ολικής άλεσης, τα έκανε πιο ρουστίκ και πιο νόστιμα. Αυτοσχεδιάστε στο τύλιγμα, με ό,τι είδος σουσαμιού προτιμάτε ή με ηλιόσπορους, ή με νιφάδες βρώμης ή με όποιο κοπανισμένο ξηρό καρπό προτιμάτε!

Όπως βλέπετε στη συνταγή αναφέρεται η δοσολογία με φλυτζάνες τσαγιού. Ογκομέτρησα την κλασική φλυτζάνα του τσαγιού και είδα ότι –τουλάχιστον οι δικές μου- είναι 200ml. Έτσι τα ¾ που λέει η δόση είναι 150 ml ή τα 3/5 της δοσομετρικής κούπας.

Μετέτρεψα λοιπόν την συνταγή σε πιο σύγχρονες μονάδες και πιστεύω ότι έτσι θα διευκολυνθούν περισσότερο όσοι αποφασίσουν να τα δοκιμάσουν!