Σφουγγάτο με απάκι και πατάτες: μια ομελέτα σε δυο εκδοχές!

Τα τελευταία χρόνια, παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα εδέσματα της Κρήτης κάνουν την εμφάνισή τους πολύ νωρίτερα. Μερικά μάλιστα μπορώ να πω ότι τα βρίσκουμε  ολοχρονίς. Αυτό βέβαια έχει και τα καλά και τα κακά του. Είναι καλό να γεύεσαι μια λιχουδιά όποτε την επιθυμήσεις, αλλά χάνεις κάτι από τη γευστική σου μνήμη. Κάποια πράγματα είναι συνδεδεμένα με συγκεκριμένες μέρες. Επί παραδείγματι , παρόλο που η μαγειρίτσα είναι από τις πιο αγαπημένες μας σούπες , την τρώμε  αποκλειστικά και απαράβατα μόνο το βράδυ της Ανάστασης . Με τα χριστουγεννιάτικα είμαστε κάπως πιο …συμβιβαστικοί. Εντάξει, τσιλαδιά δεν φτιάχνει κανείς κάθε μέρα , αλλά όλο και λίγο λουκάνικο ή λίγο απάκι θα καταναλώσουμε μόλις εμφανιστούνε στα κρεοπωλεία μας.

Το πρώτο απάκι για φέτος το δοκιμάσαμε την προηγούμενη εβδομάδα  σε ένα παραδοσιακό κρητικό πιάτο, το σφουγγάτο με πατάτες. Για το απάκι σας έχω ξαναμιλήσει. Πρόκειται για το πιο άπαχο προϊόν των χοιροσφαγίων των Χριστουγέννων και παρασκευάζεται από εκλεκτό κρέας. Μαρινάρεται σε ξύδι, αρτύζεται με μπαχαρικά , καπνίζεται με αρωματικά και νοστιμίζει ομελέτες, μαγειρευτά, ακόμη και σαλάτες στις σύγχρονες εφαρμογές του. Μια αναζήτηση στο blog (πάνω δεξιά στη σελίδα) με τη λέξη απάκι θα σας «βγάλει» σε κάμποσες συνταγές.

Επειδή  κάποιοι στο σπίτι προσέχουμε αυτή την εποχή τις θερμίδες, έφτιαξα εκτός από την κλασική version και μια άλλη, πιο  light. Η νοστιμιά της πρώτης εκδοχής ήταν γνωστή και δεδομένη αφού είναι συνηθισμένη  πρόχειρη λύση στην κουζίνα  μου. Η νοστιμιά της δεύτερης, μας εξέπληξε. Η ιδέα της βασίστηκε στο ελβετικό  Rösti το περίφημο εθνικό πιάτο της Ελβετίας με τις τριμμένες πατάτες που τηγανίζονται σε βούτυρο. Μέχρι εκεί όμως οι ομοιότητες. Εγώ  τις τηγάνισα σε ελαιόλαδο και πρόσθεσα το απάκι και τα αυγά. Το κέρδος ήταν ο αισθητός περιορισμός των θερμίδων αφού χρησιμοποίησα μόνο 2 κουταλιές ελαιόλαδο για 2 μερίδες.Ακόμη, έγινε πολύ πιο γρήγορα.