Μια παλιά τεχνική για την παρασκευή πετιμεζιού με πολύ
ενδιαφέροντα αποτελέσματα!
Όταν ξεκίνησα μ’ αυτό το blog νόμιζα ότι ήξερα αρκετά πράγματα για την κρητική κουζίνα . Πίστευα μάλιστα ότι ακόμη κι αν δεν είχα φτιάξει στην κουζίνα μου όλα τα κρητικά εδέσματα είχα μια ιδέα των περισσότερων τεχνικών και συνταγών. Όσο προχωρώ, διαπιστώνω ότι είναι ανεξάντλητη η εφευρετικότητα και η μαστοριά της παραδοσιακής μαγείρισσας, τόσο στους συνδυασμούς όσο και στις τεχνικές με τις οποίες επεξεργαζόταν τα διάφορα υλικά που είχε στη διάθεσή της.
-Ξέρεις, της γιαγιάς σου δεν της άρεσε το πολύ σκούρο χρώμα του πετιμεζιού όταν ήθελε να το χρησιμοποιήσει σε γλυκά, οπότε έφτιαχνε μια ποσότητα στο τηγάνι.-Τι μου λες μαμά! Πόσα άλλα μου κρύβεις, πόσα έχεις να μου πεις ακόμη! Για πες , για πες…-Να, έβαζε ένα ένα ποτήρι το μούστο στο τηγάνι, αυτός έδενε πολύ γρήγορα , πριν προλάβει να σκουρήνει γιατί η ποσότητά του ήταν πολύ μικρή και είχε ένα πετιμέζι στο χρώμα του μελιού, και με πιο απαλή μυρωδιά από το κλασικό.
Μετά από αυτή τη συζήτηση με την μάνα μου ρώτησα άλλες τρεις φίλες της και όλες θυμόταν το πετιμέζι του
τηγανιού που έφτιαχναν οι μητέρες τους! Η μία μάλιστα φτιάχνει ακόμη το δικό
της πετιμέζι στο τηγάνι. Ας δούμε πώς:
τηγανιού που έφτιαχναν οι μητέρες τους! Η μία μάλιστα φτιάχνει ακόμη το δικό
της πετιμέζι στο τηγάνι. Ας δούμε πώς:
Υλικά:
Ένα και μόνο: κομμένος μούστος
Επί το έργον:
Αδειάζουμε μία κούπα κομμένο μούστο σε ένα τηγάνι και τον βάζουμε να βράζει σε μεγάλη θερμοκρασία.
Αυτός αρχίζει να βράζει και σε λίγο αρχίζει να σκουραίνει και να μελώνει. Σε 8-10 περίπου λεπτά( στη δική μου κουζίνα) έχει αποκτήσει υφή και χρώμα μελιού. Ελέγχουμε την πυκνότητα βγάζοντας λίγο με ένα κουταλάκι σε ένα πιάτο, όπως το σιρόπι στα γλυκά του κουταλιού. Οι τελευταίες σταγόνες πρέπει να “στέκουν” και να μην απλώνονται.
Μόλις δέσει το αδειάζουμε σε ένα πυρίμαχο μπολ και ξαναβάζουμε μια κούπα μούστο στο τηγάνι (δεν πρέπει βέβαια να καραμελώσει. Όταν κρυώσει πήζει περισσότερο).
Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία , μέχρι να φτιάξουμε την ποσότητα που θέλουμε.
Φυλάσσουμε το πετιμέζι μας όπως τα υπόλοιπα σιρόπια σε στεγνά μπουκάλια ή στενά βαζάκια .
Παρατηρήσεις:
1)Το πετιμέζι τηγανιού όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες έχει το χρώμα του μελιού, και όχι το σκούρο
χρώμα που έχει το κλασικό πετιμέζι.
χρώμα που έχει το κλασικό πετιμέζι.
Έτσι σε εποχές που χρησιμοποιούσαν πετιμέζι στο σιρόπιασμα γλυκισμάτων (χαλβά, «λουκουμιών» , κλπ ) το προτιμούσαν γιατί
ήταν πιο ανοιχτόχρωμο και έδινε πιο ωραίο χρώμα στα παρασκευάσματά τους.
ήταν πιο ανοιχτόχρωμο και έδινε πιο ωραίο χρώμα στα παρασκευάσματά τους.
Η διαφορά στο χρώμα είναι ακόμη πιο έντονη στην πραγματικότητα |
Επίσης η γεύση του είναι πιο ήπια οπότε δεν καλύπτει άλλες γεύσεις , άρα εν τω δικαίω άρεσε καλύτερα στη γιαγιά μου η χρήση του σε γλυκά.
2)Χρησιμοποίησα 5 κούπες μούστο και μου έδωσαν ένα βαζάκι των 400γρ μελένιο πετιμέζι.
3)Η τεχνική είναι πολύ εύκολη, ακόμη και αρχάριες θα μπορούσαν να την εφαρμόσουν και θεώρησα ότι αξίζει τον κόπο να την καταγράψω γιατί δεν την έχω δει ούτε σε βιβλίο, ούτε στο διαδίκτυο.
Τι μου λες! Εντυπωσιακό! Δεν το είχα ξανακούσει! Όντως μελένιο το αποτέλεσμα!
Ναι Κική μου, κι εγώ εντυπωσιάστηκα!
Κάθε φορά με ξαφνιάζεις! Τι μυστικά κρύβει η παραδοσιακή κουζίνα… Υπέροχο χρώμα!
Vita μου υποκλίνομαι!
Αγγελική μου σ' ευχαριστώ. Απλώς παρουσιάζω γνώση άλλων…
Πολυ ενδιαφερον! Εχω και κατι σταφυλακια ακομη στην κληματαρια, ευκαιρια να το δοκιμασω!
Μαρίνα είναι τόσο εύκολο και γίνεται με τόσο μικρή ποσότητα που όλοι μπορούν να το δοκιμάσουν!
Τι είπες τώρα !!! τι είπες βρε Βιτάκι μου, τι μαγικά είναι αυτά?? που να πάει ποτέ το μυαλό μας για το πετιμέζι με το χρώμα του μελιού !!!!! πω πω μ'εστειλες τώρα !!!! μη σταματάς να κάνεις αναρτήσεις, είναι πολύτιμες !!!
σε φιλώ γλυκά γλυκά και στα δυο τα μαγουλάκια !!!
καλό σ/κ
Μαρία μου σε ευχαριστώ για το ενθουσιώδες σχόλιο! Να είσαι καλά . Ανταποδίδω τα φιλάκια σου!
Πραγματικός θησαυρός αυτό το μπλογκ. Εντάξει κι εγώ κάνω πολλές συμπυκνώσεις στο τηγάνι (σε πολλούς φαίνεται περίεγο, αλλά το κάνω λόγω ποσότητας) -εφευρετικότητα για την ευκολία μας υπάρχει διαχρονικώς- αλλά η μεγάλη σημασία έγκειται στις λαογραφικές, και παράλληλα τόσο ζωντανές καταγραφές τεχνικών που ήταν παγιωμένες από παλιά. Μπράβο σας, αλλά να ξέρετε ότι οι προσδοκίες μας αυξάνονται για παρόμοιες αναρτήσεις!
Ανώνυμη/ε ευχαριστώ πολύ για το τόσο θετικό σχόλιο. Ένας από τους στόχους είναι η καταγραφή όλων όσων κινδυνεύουν να χαθούν. Μακάρι να καταφέρω να βρω πολλά!
Πραγματικά πολύ ενδιαφέρον και τούτο σου το post Βαγγελιώ μου.
Αν βρεθώ φέτος με μούστο (ενδεχομένως τούτο το ΣΚ) θα κάτσω να κάνω ένα βαζάκι.
Και φυσικά οι μαμάδες "κρύβουν" πολλά ακόμη!
Πηνελόπη γίνεται και με μικρή ποσότητα οπότε ολοι μπορούν να δοκιμάσουν την τεχνική!
Δεν το ήξερα!!!! Εμείς το φτιάχνουμε σε καζάνι!! Έχει από χθες η γιαγιά μου και παιδεύεται!! Θα κρατήσω από τον δικό μας μούστο να το δοκιμάσω στο τηγάνι! Θα αρέσει πολύ και στη μητέρα μου πιστεύω!! Σ' ευχαριστούμε!!
Καλή σου ημέρα!!
Τίνα μη νομίζεις ότι σε ξέχασα. Ντρέπομαι αλλά αν ήξερες μάλλον θα με δικαιολογούσες. Ευχαριστώ για το σχόλιο!
Είμαι ακόμη στο χωριό κι αν είμαι τυχερή αύριο θα πατήσει ο γείτονας σταφύλια, μου έχει υποσχεθεί μούστο.
Θα τον πάρω μαζί μου φεύγοντας και θα φτιάξω οπωσδήποτε.
Είσαι θησαυρός κι εσύ αλλά και αυτοί που σε συμβουλεύουν.
Καλό σας Σ/Κ
Αυτοί που με συμβουλεύουν Ξανθή μου! Εγώ απλώς καταγράφω…
Καλό μήνα!
Καλημέρα
Πολύ εντυπωσιακό!!!
φιλιά
Είναι πράγματι Μανουσίνα μου!
Βαγγελιώ μου, δεν νομίζω ότι θα φτιάξω ποτέ πετιμέζει (δεν παίρνω και όρκο) αλλά μου άρεσε πολύ η ανάρτησή σου. Καλό είναι να μαθαίνουμε καινούρια πράγματα.
Φιλιά
Μην παίρνεις όρκο Κωνσταντίνα μου. Είναι τόσο εύκολο και αρκετά πολύτιμο στην κουζίνα μας!
kai i diki mou krivei apo mena Vita mou =( Poly kalo einai aytos o tropos. Kalimera & Kalo mina.
Μάλλον Οζλέμ δεν γνωρίζουν την αξία των θησαυρών που υπάρχουν στη μνήμη τους. Προσπαθώ όσο μπορώ να τις ρωτάω και όλο κάτι έχουν να πουν! Καλό μήνα και σ' εσένα!
i mana kyrios eksigei perrisotera stous filous mou. as poume den iksera oti eftiakse i giagia mou kolokithia (gliko tou koutaliou) me petimezi. kata tixi to ematha. tha to kanw vevaia na dw. mipos to exeis akousei esy?
rotaw giati den thimate kala i mana. mou ipe oti i giagia evale to ygro prin na ginei petimezi se kolokithi
Πολύ ωραίο και κατατοπιστικό το blog σας!Μπράβο σας!
Θάθελα και γώ να πω ότι βράζω σε μούστο κομμάτια κίτρινης κολοκύθας και μερικούς αστεροειδείς γλυκάνισους,ρίχνω και ασπρισμένη αμυγδαλόψυχα στο τέλος και το δένω με λίγο χυμό λεμονιού.Γίνεται ανάρπαστο.
Καλώς όρισες! Αυτό που περιγράφεις είναι το λεγόμενο ρετσέλι. Κάποια στιγμή, του χρόνου πια, θα φτιάξουμε κι απ' αυτό :-)!
Κυρία Κασσαπάκη σας παρακολουθώ εδώ καί χρόνια και θέλω να σας ευχαριστήσω για όλα αυτά που μας μεταφέρετε μέσα από το blog σας!
Σας ευχαριστώ πολύ για το τόσο επαινετικό σχόλιο και για την εμπιστοσύνη! Να είστε καλά!