Κρητικές κολοκυθόπιτες τηγανιού με γλυκοκολοκύθα

Vegan/vegetarian

Αλμυρές πιτούλες με κίτρινη κολοκύθα!

Αυτή την εποχή οι κολοκύθες είναι στο φόρτε τους. Τεράστιες,
μεσαίες και πιο μικρές με χρώματα από το ανοιχτοκίτρινο ως το βαθύ πορτοκαλί
είναι χάρμα οφθαλμών και γεύσης. Ιδιαίτερα διακοσμητικές , ταιριάζουν σε κουζίνες παντός στυλ και ύφους, ακόμη και στις εντελώς μοντέρνες.

Οι γλυκοκολοκύθες προσφέρονται για πολλών λογιών μαγειρέματα όταν αποφασίσουμε να τις κόψουμε. Δείτε εδώ ένα δημοσίευμα όπου η κολοκύθα αντιμετωπίζεται …σφαιρικά και
πολύπλευρα.

Στη κουζίνα μας ,είναι πρώτη ύλη για γλυκά και αλμυρά
παρασκευάσματα, για σούπες και ορεκτικά, πίτες χωριάτικες αλλά και πιο εκλεπτυσμένες, σαν τάρτες. Οι ντόπιες κολοκύθες είναι ιδιαίτερα νόστιμες και προσφέρονται για όλες τις
συνταγές που μπορούμε να βρούμε και για όσες ακόμη μπορούμε να επινοήσουμε.
Ιδιαίτερα νόστιμα είναι τα τηγανητά κομμάτια κολοκύθας σερβιρισμένα με λεμόνι ή με σάλτσα σαβόρε, με αρισμαρί και ξύδι.

Οι απλές κρητικές αλμυρές κολοκυθόπιτες τηγανιού είναι
πεντανόστιμες και αξίζει τον κόπο να δοκιμαστούν. Πολλοί εμπλουτίζουν τη γέμιση
με τυρί , φέτα ή ξινομυζήθρα, ή ακόμη και με αυγά. Προτιμώ την απλή παραδοσιακή
γέμιση με σκέτη κολοκύθα, ελαιόλαδο, κρεμμύδι
και αλατοπίπερο.

Μέσα σε τραγανό χειροποίητο φύλλο, ζεστές και
καλοτηγανισμένες, τρώγονται μόλις βγουν από το τηγάνι αλλά και σε θερμοκρασία δωματίου . Δοκιμάστε
τις λοιπόν στην πιο λιτή τους εκδοχή !

Υλικά:

Για τη γέμιση:
1 κιλό κολοκύθα (ζυγισμένη αφού καθαριστεί)

1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι

½ κούπα ελαιόλαδο

Αλάτι

Πιπέρι

Κύμινο

Για το φύλλο:

1,5 κούπα νερό

½ κούπα ελαιόλαδο

Το χυμό ενός λεμονιού

1 κουταλάκι κοφτό αλάτι

2-3 κουταλιές σούπας ρακή ή ξύδι

Περίπου 5 κούπες αλεύρι και λίγο για το άνοιγμα του φύλλου
Ελαιόλαδο για το τηγάνισμα

Επί το έργον:

Αφαιρούμε τη φλούδα και τα σπόρια από την κολοκύθα και την κόβουμε σε κομμάτια
μεγέθους σπιρτόκουτου. Βάζουμε σε μια κατσαρόλα το ελαιόλαδο και κόβουμε το
κρεμμύδι σε μικρά καρεδάκια.

Όταν αρχίσει να μαραίνεται και πριν κοκκινίσει
προσθέτουμε τα κομμάτια της κολοκύθας και τα γυρνάμε με ένα κουτάλι να λαδωθούν
όσο γίνεται. Προσθέτουμε ελάχιστο νεράκι, και όταν ξαναρχίσει ο βρασμός
χαμηλώνουμε σε μέτρια τη θερμοκρασία και αφήνουμε να βράζει.

Ανακατεύουμε συχνά για να σπάσει η κολοκύθα και αν χρειάζεται προσθέτουμε νερό πότε πότε.Αλατοπιπερώνουμε και συνεχίζουμε το βράσιμο. Πρέπει να γίνει σαν πουρές, παρόλο που όλο και κάποια μικρά κυβάκια της θα βρίσκουμε ανακατεύοντας.

Μαγειρεύουμε μέχρι να απορροφήσει και τα τελευταία ίχνη
υγρασίας και αφήνουμε να κρυώσει (μπορούμε να την ετοιμάσουμε και από την
προηγούμενη μέρα και να την βάλομε στο ψυγείο) .

Ωστόσο ετοιμάζουμε και την ζύμη: Ανακατεύουμε σε μπολ
τα υγρά υλικά και προσθέτουμε το αλεύρι ζυμώνοντας μέχρις ότου έχουμε ένα
μαλακό ζυμάρι που να μη κολλά όμως στα χέρια.

Δείτε εδώ το κατατοπιστικό μας βίντεο για τη ζύμη και το άνοιγμα του φύλλου και γραφτείτε στο κανάλι μας στο youtube:

Αφήνουμε και τη ζύμη μας να ξεκουραστεί. Ανοίγουμε φύλλο μέτριου πάχους και κόβουμε δίσκους .

Στο μισό δίσκο βάζουμε μια γεμάτη κουταλιά γέμισης και τη σκεπάζουμε με τον άλλο μισό.
Κλείνουμε τα πιτάκια με τσιμπήματα ή πατώντας τις άκρες με ένα πιρούνι για να
κολλήσουν.

Τηγανίζουμε τα κολοκυθοπιτάκια μας σε καυτό ελαιόλαδο (πρέπει να καίει αλλά να μην καπνίζει) και από τις δυο πλευρές.

Τα βγάζουμε σε χαρτί κουζίνας.

Τα σερβίρουμε συνήθως ζεστά, αλλά είναι πολύ νόστιμα και σε θερμοκρασία δωματίου.

Παρατηρήσεις:

1)
Ανάλογα με το πόσο παχύ ανοίγουμε το φύλλο ή
πόση γέμιση βάζουμε, μπορεί να περισσέψει ζύμη ή κολοκύθα. Όπως έχω ξαναγράψει προτιμώ να περισσέψει λίγη
ζύμη γιατί φτιάχνω πάντα λίγες τηγανόπιτες. Αυτή τη φορά περίσσεψε μια μικρή
γροθιά ζύμης, κυρίως επειδή η γέμιση δοκιμάστηκε πολλές φορές (ήταν υπερβολικά
νόστιμη γιατί η κολοκύθα μου ήταν ντόπια, και …καθόλου παχυντική!).

2)
Μπορούμε να προσθέσουμε 1 κούπα ξινομυζήθρα ή
φέτα και κάποιο μυριστικό όπως δυόσμο ή βασιλικό. Εμείς πάντως τις προτιμούμε
σκέτες. Ο μόνος νεωτερισμός που κάνω και μάλιστα όχι σε όλη τη γέμιση είναι η
προσθήκη μοσχοκάρυδου. Νομίζω ότι ταιριάζει πολύ με την κολοκύθα.

3)
Μπορούμε να τις κάνουμε και στο φούρνο. Τότε
όμως είναι προτιμότερη μια πιο λιπαρή ζύμη για να γίνουν τραγανές όπως αυτή εδώ.

4) Οι κολοκυθόπιτες μπορούν να καταψυχθούν πριν τηγανιστούν. Τις τοποθετούμε σε ένα δίσκο για μια δυο ώρες στην κατάψυξη να σκληρύνουν, και μετά τις βάζουμε σε σακούλες κατάψυξης. Τις τηγανίζουμε χωρίς να τις αποψύξουμε σε μέτρια θερμοκρασία ώστε να προλαβαίνει να ξεπαγώνει η γέμιση πριν καεί το φύλλο.

5)Τέλος, προσοχή: είναι γνωστό ότι όποιος καεί στην κολοκύθα φυσάει και το γιαούρτι οπότε προσέχουμε και τον καυτό πολτό και τα καυτά κολοκυθοπιτάκια μας (αν και άλλες είναι οι καυτές κολοκύθες στη ζωή μας πλέον…).

Καλά να είστε, καλά να περνάτε!

Βρείτε μας:

Facebook

Instagram

Youtube

Βαγγελιώ Κασσαπάκη

Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!