Όλο αρώματα! Πορτοκάλι, κακάο, κανέλα, γαρύφαλλο!
Όσοι έχουμε ζήσει στη Θεσσαλονίκη αλλά και όσοι την έχουν απλά επισκεφτεί δεν μπορεί παρά να έχουν δοκιμάσει το γλυκάκι τούτο που υπάρχει σε όλα τα ζαχαροπλαστεία και αρτοποιεία και μάλιστα σε διάφορα σχέδια και μεγέθη.
Το πρωτοδοκίμασα φοιτήτρια του ΑΠΘ, από φούρνο της γειτονιάς μου και η πρώτη δοκιμή δεν με ενθουσίασε. Ήταν ένα μεγάλο ατομικό ροξ (ή μήπως ρωξ;) με διάμετρο περίπου 10 cm. Αργότερα, όταν άρχισα να εγκλιματίζομαι και να μαθαίνω τα καλά της πόλης τα ροξάκια ήταν από τα γλυκάκια που είχαμε συχνά στο φοιτητικό σπίτι γιατί δεν ήταν πολύ ακριβά και διατηρούνταν αρκετές μέρες.
Η τύχη το έφερε και όσα σπίτια κι αν άλλαξα ως φοιτήτρια έπεφτα σε γειτόνισσες πολύ νοικοκυρές και μαστόρισσες στην κουζίνα. Κι όπως από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μαζεύω συνταγές, ζήτησα την συνταγή για τα ροξάκια από γειτόνισσα που μας φίλευε ό,τι καλό έφτιαχνε . Θα φτιάξω τα εξαιρετικά της μελομακάρονα κάποια στιγμή για το site.
Παρεμπιπτόντως, τυχαία σήμερα σε συνάντηση που είχα με άλλους φοιτητές εκείνης της εποχής στη Θεσσαλονίκη, σχολιάζαμε πόσο φιλικοί ήταν μαζί μας οι γείτονές μας και πόσο εύκολο είχαν το φίλεμα! Φυσικά ελλείψει κουζίνας στο φοιτητικό σπίτι, τα πρωτοέφτιαξα στο πατρικό μου.
Τελικά στο τετράδιό μου υπάρχουν αρκετές συνταγές για ροξάκια αλλά αυτές που συνηθίζω είναι κυρίως δύο. Ετούτη η νηστίσιμη είναι από τη Θεσσαλονικιά γειτόνισσά μου ενώ η άλλη με το γάλα και τα αυγά είναι παρακαλώ από κρητικιά κουμπάρα μου. Το γλυκάκι τώρα είναι πανελλήνιο και το φτιάχνουμε πια ευρέως και στην Κρήτη.
Φυσικά εδώ δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιήσουμε σπορέλαιο που έλεγε και η αρχική συνταγή. Προφανώς στην κρητική version η λιπαρή ουσία είναι το καλής ποιότητας ελαιόλαδο. Παρά αυτή τη μετατροπή, είναι φυσικό να πάρει τη θέση της η συνταγή στη στήλη με τα «πανωμερίτικα» του site!
Σήμερα θα δώσω την νηστίσιμη συνταγή γιατί αυτά τα ροξάκια είναι πιο ελαφριά από τα άλλα με τα αυγά και το γάλα. Μέχρι τα Χριστούγεννα ελπίζω να τα καταφέρω να τα φτιάξω κι αυτά. Πρέπει να επισημάνω ότι εγώ τα φτιάχνω σχετικά μεγάλα όταν είναι για την οικογένεια και μικρότερα όταν είναι για κέρασμα. Επίσης επειδή στην οικογένεια αρέσει κυρίως η σοκολατένια ζύμη, φτιάχνω σε ίσες ποσότητες τις δυο ζύμες.
Ας δούμε λοιπόν τα νηστίσιμα αρωματικά ροξάκια μου, τη συνταγή της αξέχαστης γειτόνισσάς μου Ε.Τ., αλλά με ελαιόλαδο κι όχι με σπορέλαιο!
Υλικά
Για το σιρόπι:
750 ml (3 κούπες) εμφιαλώμένο νερό ΖΑΡΟΣ
650 gr (3 κούπες) ζάχαρη
1 ξύλο κανέλας περίπου 5 cm
5-6 καρφάκια γαρύφαλλου
Φλούδα πορτοκαλιoύ περίπου 10 cm
Ζύμη:
125 ml (½ κούπα) εμφιαλωμένο νερό ΖΑΡΟΣ
125 ml (½ κούπα) χυμό πορτοκαλιού
250 ml (1 κούπα) ελαιόλαδο
12 gr (1,5 φακελάκι ) ξηρή μαγιά
1 κουταλιά της σούπας (15 ml) ζάχαρη
1 κουταλάκι του γλυκού (5 ml) μπέικιν
Ξύσμα ενός πορτοκαλιού
500 gr αλεύρι σκληρό ή για όλες τις χρήσεις
Επί πλέον για την καφέ ζύμη:
2 κουταλιές σούπας κακάο
1 κουταλάκι κανέλα
Μια πρέζα γαρύφαλλο τριμμένο
Επί το έργον
Βάζουμε τα υλικά για το σιρόπι σε μια κατσαρόλα και τα βράζουμε για 10 λεπτά (ο χρόνος μετρά από τη στιγμή που αρχίζει ο βρασμός). Αφήνουμε το σιρόπι να κρυώσει εντελώς.
Σε μπολ ανάμειξης βάζουμε το νερό σε θερμοκρασία δωματίου ή ελαφρά χλιαρό και προσθέτουμε τη μαγιά και τη ζάχαρη. Ανακατεύουμε λίγο και προσθέτουμε τα υπόλοιπα υγρά υλικά και το ξύσμα. Προσθέτουμε το μπέικιν στο αλεύρι και αρχίζουμε να το αναμειγνύουμε με τα υγρά. Όταν έχουν προστεθεί τα 450 gr χωρίζουμε το ζυμάρι σε δύο μέρη (δείτε παρατηρήσεις).
Στο ένα μέρος προσθέτουμε το υπόλοιπο αλεύρι και στο άλλο το κακάο, την κανέλα και το γαρύφαλλο. Ζυμώνουμε κάθε ζυμάρι χωριστά κι τα αφήνουμε να ξεκουραστούν για μισή ώρα (δεν χρειάζεται να φουσκώσουν). Μετά, χωρίζουμε κάθε ζυμάρι σε 3-5 ίσα μέρη. Με το ένα χρώμα φτιάχνουμε ένα παραλληλόγραμμο φύλλο και με το άλλο ένα κυλινδρικό κορδόνι.
Κλείνουμε στο παραλληλόγραμμο το κορδόνι ενώνοντας πολύ καλά τις άκρες ώστε να μην ανοίξουν στο ψήσιμο (μπορούμε να αλείψουμε με λίγο νερό τα σημεία της ένωσης). Κόβουμε σε κομμάτια μήκους 2 cm , τα πατάμε λίγο να πλατύνουν και τα αραδιάζουμε σε ταψάκι στρωμένο με χαρτί ψησίματος.
Τα ψήνουμε στους 180 βαθμούς, στη μεσαία σχάρα, για 30 λεπτά. Μόλις βγουν από το φούρνο τα βάζουμε λίγα λίγα όπως είναι καυτά, στο κρύο σιρόπι.
Τα αφήνουμε 1-2 λεπτά (ανάλογα πόσο σιροπιασμένα τα θέλουμε) και τα βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα σε ένα σκεύος (δηλαδή όπως τα μελομακάρονα). Αφήνουμε να τραβήξουν και σερβίρουμε. Τα διατηρούμε σε μπολ που κλείνει καλά για να μη στεγνώσουν. Είναι πολύ καλά και τις επόμενες μέρες.
Παρατηρήσεις
- Στους δικούς μου αρέσει περισσότερο η καφέ πλευρά των ροξ κι γι αυτό χωρίζω τη ζύμη σε δύο ίσα μέρη. Οι περισσότεροι ανακατεύουν στο 1/3 της ζύμης το κακάο και την κανέλα. Τότε θα κρατήσουμε λίγο παραπάνω αλεύρι για τη λευκή ζύμη (μισή κούπα, που είναι 70 gr περίπου). Η ζύμη πρέπει να είναι κανονική σ’ αυτά τα ροξάκια. Να μην είναι σκληρή αλλά ούτε να κολλά στα χέρια.
- Στην συγκεκριμένη παρασκευή, αντικατέστησα 1 κούπα λευκής ζάχαρης με 1 κούπα καστανής. Τους πήγαινε, αλλά δεν θα συνιστούσα αντικατάσταση όλης της λευκής με καστανή γιατί θα σκουρύνει πολύ το χρώμα τους (εκτός αν δεν μας ενοχλεί…).
- Το μέγεθος των ροξ εξαρτάται από το μάκρος του μεσαίου κορδονιού το οποίο βέβαια επιφέρει μεταβολή και στο μάκρος τους εξωτερικού φύλλου ποτ το καλύπτει. Αν κάνουμε λεπτό και μακρύ κορδόνι θα γίνουν πιο μικρά και βέβαια πιο πολλά. Για κέρασμα είναι πιο όμορφα έτσι, αλλά για οικογενειακή κατανάλωση ας είναι λίγο πιο μεγάλα.
- Το σιρόπιασμα μπορεί να γίνει με αντίστροφες θερμοκρασίες απ’ αυτές που προτείνω παραπάνω. Ζεστό σιρόπι-κρύα ροξάκια. Στο σιρόπι που σιγοβράζει, προσθέτουμε τα κρύα ροξάκια και τα αφήνουμε 1-2 λεπτά. Προτιμάμε αυτήν την εκδοχή αν φτιάξουμε τα ροξάκια λίγες μέρες νωρίτερα από τη μέρα που θα τα χρειαστούμε για να είναι φρεσκαρισμένα όταν τα σερβίρουμε.
- Αν περισσέψει λίγο σιρόπι το κρατάμε στο ψυγείο για λουκουμάδες, τηγανίτες κλπ.
- Στην καφέ ζύμη μπορούμε αν θέλουμε να προσθέσουμε λίγα τριμμένα καρύδια, αλλά μπορούμε και να πασπαλίσουμε τα ροξάκια στο σερβίρισμα με καρύδι.
Η συνταγή περιέχει τοποθέτηση προϊόντος. Προβάλλουμε αποκλειστικά προϊόντα που ταιριάζουν με την φιλοσοφία του site και που χρησιμοποιούμε κι εμείς οι ίδιοι.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΜΑΣ , ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΤΑ ΡΟΞΑΚΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΤΗΝ ΒΡΗΚΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ SITE ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΤΡΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ. ΜΠΑΙΝΩ ΑΡΑΙΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΧΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ….ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΒΡΕΙ ΡΥΘΜΟΥΣ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΟΥΣ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΣΧΟΛΙΚΟΥΣ…..ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ ΟΜΩΣ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ! ΘΑ ΦΤΙΑΧΤΟΥΝ ΛΙΑΝ ΣΥΝΤΟΜΩΣ ΤΑ ΡΟΞΑΚΙΑ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ! !
Τα ίδια κι εμείς Φρόσω μου! Ούτε το πρόγραμμα του σχολείου δεν έχει οριστικοποιηθεί! Αλλά ας είμαστε αισιόδοξοι!
Μπορώ να πω ότι ήταν καλύτερα τις επόμενες μέρες…..πάντως άρεσαν!!
Ναι, όπως πολλά σιροπιαστά, “μελώνουν” καλύτερα τη 2η ή την 3η μέρα. Κάποια στιγμή θα βάλω και τα κλασικά μη νηστίσιμα ροξάκια που είναι πιο πλούσια σε γεύση. Αυτά κι εγώ τα θεωρώ light 🙂 !
Κυρία Βαγγελιώ υπέροχα τα ροξακια!!Εύκολη συνταγή και με σίγουρα καλό αποτελεσμα όπως συμβαίνει πάντα με τις συνταγές σας! Συγχαρητήρια!!!
Χαίρομαι που σας άρεσαν κι ευχαριστώ που δοκιμάσατε τη συνταγή και μπήκατε στον κόπο να μας γράψετε τις εντυπώσεις σας! Να είστε καλά!