Σταφιδόπιτα με σουσάμι μέσα στη ζύμη

Η τρίτη και καλύτερη!

Οι σταφίδες είναι ένα από τα υλικά που χρησιμοποιούνται ευρέως στην γαστρονομία μας κυρίως στη ζαχαροπλαστική (χωρίς να λείπουν κι από τη μαγειρική). Ειδικά στην Κρήτη υπάρχουν χιλιάδες συνταγές όπου οι σταφίδες προστίθενται σε διάφορους συνδυασμούς υλικών και δίνουν νόστιμα και υγιεινά γλυκίσματα. Ήταν βλέπετε στο πρόσφατο παρελθόν το προϊόν που μαζί με το λάδι αποτελούσαν τους πυλώνες της γεωργικής παραγωγής του νησιού. Από τότε, κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι. Αμπέλια ξεριζώθηκαν, τιμές κατέρρευσαν, εγκατάλειψη της υπαίθρου προέκυψε και τώρα πολύ λίγοι είναι εκείνοι που έχουν δικές τους σταφίδες.

Τέλος πάντων, λίγες ή πολλές , δικές μας ή δικών μας, εμείς που μένουμε στην επαρχία βρίσκουμε ακόμη ντόπιες σταφίδες (ακόμη κι αν χρειαστεί να τις αγοράσουμε) και έτσι τα γλυκίσματα που τις περιέχουν εξακολουθούν να είναι συχνές επιλογές μας κυρίως σε περιόδους νηστείας. Λέω κυρίως, γιατί είναι τόσο νόστιμα και υγιεινά που ευχαρίστως καταναλώνονται ολοχρονίς. Ούτε βούτυρο, ούτε αυγά, πόσο πια να μας βλάψει μια ζαχαρίτσα (που δεν είναι και υπερβολική σαν ποσότητα γιατί η γλύκα σ’ αυτά τα γλυκά προέρχεται από τις σταφίδες).

Η σημερινή σταφιδόπιτα θαρρώ πως είναι από τις καλύτερές μου, αν και προέκυψε από αυτοσχεδιασμό σε μια περίπτωση που μου λείπανε κάποια υλικά από άλλη συνταγή. Ευτυχώς είχα σημειώσει τις αντικαταστάσεις. Έγινε μια σταφιδόπιτα πεντανόστιμη που κατατάσσεται πλέον στις πρώτες μας επιλογές. Αν και υπάρχουν λοιπόν δύο ακόμη σταφιδόπιτες στο blog, μια με ολόκληρες σταφίδες κι ακόμη μία με αλεσμένες , δοκιμάστε και τούτη εδώ.Είναι η τρίτη φορά που την έφτιαξα και σίγουρα δεν είναι η τελευταία. Μάλλον είναι η καλύτερή μου σταφιδόπιτα…

Εκτύπωσε μόνο τη συνταγή!

Υλικά

2 κούπες σταφίδες χωρίς κουκούτσια (από σουλτανί)

1,5 κούπα χλιαρό νερό

0,5 κούπα κονιάκ ή ρακή ή λικέρ της επιλογής μας

1 κούπα καρύδια χοντροκοπανισμένα

1 κουταλάκι κανέλα γεμάτο

½ κουταλάκι γαρύφαλλο

1 κούπα αναποφλοίωτο σουσάμι καβουρντισμένο και ελαφρά αλεσμένο

1 κούπα ελαιόλαδο

1 κούπα ζάχαρη

Ξύσμα και χυμό ενός λεμονιού

Ξύσμα και χυμό ενός πορτοκαλιού

1 κουταλάκι σόδα

4 κούπες αλεύρι που φουσκώνει μόνο του

Επί το έργον

Βάζουμε το νερό και το κονιάκ σε ένα μπολ και προσθέτουμε τις σταφίδες.Αφήνουμε να μουσκέψουν για 1 ώρα τουλάχιστον (αν είναι πολύ σκληρές χρειάζονται περισσότερο). Ετοιμάζουμε ωστόσο τα υπόλοιπα ώστε να μην καθυστερούμε μετά…Δηλαδή, αλέθουμε τα καρύδια στο multi με μικρά κοφτά πατήματα να μη γίνουν σκόνη. Αν κάποια κομμάτια μείνουν μεγάλα τα κόβουμε με μαχαίρι.

Καβουρντίζουμε το σουσάμι , το αφήνουμε να κρυώσει και το αλέθουμε κι αυτό πολύ λίγο ώστε να έχουμε ανάμεικτα αλεσμένα και ολόκληρα σποράκια (κρατάμε μια κουταλιά ολόκληρο για να πασπαλίσουμε από πάνω την πίτα μας, αλλά αν ξεχαστούμε δεν πειράζει αν στην επικάλυψη βάλουμε ακαβούρντιστο). Στο μπολ με τα καρύδια βάζουμε τα κανελογαρύφαλα και το σουσάμι και τα ανακατεύουμε.

Παίρνουμε το ξύσμα από τα εσπεριδοειδή σε ένα πιατάκι και τα στύβουμε. Δίνουν περίπου μισή κούπα χυμό. Όταν μαλακώσουν λίγο οι σταφίδες τις αλέθουμε λίγες λίγες στο multi μαζί με το υγρό που τις μουσκέψαμε ώστε να διευκολυνθεί το άλεσμα. Δεν πρέπει να γίνουν αλοιφή αλλά να είναι χοντροαλεσμένες. Πάντως να έχουν σπάσει.

Αδειάζουμε κάθε φορά τις αλεσμένες σταφίδες σε ένα μπολ μέχρι να τελειώσουν όλες. Χτυπάμε σε λεκάνη ζυμώματος το ελαιόλαδο με τη ζάχαρη, να ομογενοποιηθούν. Εγώ το κάνω με το χέρι. Δεν χρειάζεται να διαλυθεί εντελώς η ζάχαρη, αρκούν 2-3 λεπτά ανακάτεμα. Προσθέτουμε το ξύσμα, το χυμό μέσα στον οποίο διαλύουμε τη σόδα και συνεχίζουμε το ανακάτεμα. Βάζουμε και τις αλεσμένες σταφίδες (μαζί με το ζουμί τους) και το μείγμα καρυδιών-σουσαμιού-κανελογαρύφαλων. Τέλος, προσθέτουμε το αλεύρι.

Ανακατεύουμε καλά και αδειάζουμε το χυλό μας σε ένα λαδωμένο ταψί 32-34 νούμερο (δηλαδή με διάμετρο 32- 34 cm) Πασπαλίζουμε την επιφάνεια με σουσάμι και ψήνουμε στους 170 βαθμούς για 1 ώρα και 10 λεπτά. Ενδιάμεσα μπορεί να χρειαστεί να σκεπάσουμε την πίτα μας με χαρτί κουζίνας ή χαρτί ψησίματος.

Όταν ψηθεί την αφήνουμε να κρυώσει και την σερβίρουμε κομμένη σε ρομβοειδή κομμάτια. Δεν την ξεφορμάρουμε αλλά τη διατηρούμε σκεπασμένη στο ταψί και κόβουμε κάθε φορά όση χρειαζόμαστε.

Παρατηρήσεις

1)Αντί αλεύρι που φουσκώνει μόνο του μπορούμε να βάλουμε αλεύρι για όλες τις χρήσεις και ένα φακελάκι (3,5 κουταλάκια μπέικιν).

2)Επειδή η συσκευασία του αλευριού που φουσκώνει μόνο του είναι είναι συνήθως του μισού κιλού και είναι λιγότερο από 4 κούπες, μη διστάσετε να συμπληρώσετε με κοινό αλεύρι όσο λείπει αν δεν έχετε δεύτερο πακέτο! Απλώς βάλετε μια μυτούλα κουταλιού σόδα ακόμη!

3) Οι σταφιδόπιτες με αλεσμένες σταφίδες θέλουν κάποιο χρόνο για να ψηθούν και να μη λασπώσουν. Φυσικά πάντα διατηρούν μια υγρασία και δεν είναι στεγνές. Αυτό είναι κατά τη γνώμη μου και η νοστιμιά τους. Δοκιμάζουμε βυθίζοντας μαχαίρι αν είναι ψημένη στα 60 λεπτά και την αφήνουμε λίγο ακόμη αν χρειάζεται, μέχρι να βγαίνει στεγνό. Το δικό μου ταψί είναι 32 νούμερο και την αφήνω περίπου 70 λεπτά. Φυσικά δεν ανοίγουμε το φούρνο τα 45 πρώτα λεπτά όπως άλλωστε κάνουμε σε όλα τα σκευάσματα τύπου κέικ.

4)Γίνεται μια μεγάλη πίτα που συμφέρει γιατί τρώγεται μέχρι το τελευταίο κομματάκι της και διατηρείται αρκετές μέρες. Μπορούμε μάλιστα να βάλουμε το μείγμα σε δυο ταψάκια οπότε ελαττώνεται λίγο ο χρόνος ψησίματος.

5)Για ευκολία, τρίψτε πρώτα τα καρύδια και το σουσάμι στο multi και μετά τις σταφίδες. Έτσι αφενός δεν θα κολλήσουν τα ξηροκάρπια και αφετέρου θα το πλύνουμε μόνο μια φορά! Αντί καρύδια μπορούμε να βάλουμε αμύγδαλα ή φουντούκια.

Βρείτε μας:

Facebook

Instagram

Youtube

Βαγγελιώ Κασσαπάκη

Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!