Πετιμέζι

Γλυκαντικό με μεγάλη αξία! 

Πολύτιμο, δυσεύρετο, άλλο ένα φάρμακο που παρασκευάζεται στο σπίτι με υλικά από τη φύση. Στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού μου όπως και σε πολλά άλλα σπίτια στη γειτονιά μου, υπήρχαν πατητήρια. Τέτοια εποχή θυμάμαι τα κρασοστάφυλα να τρέπονται σε μούστο κάτω από τα πόδια των ανθρώπων που με σηκωμένα παντελόνια «χόρευαν» στο πατητήρι και μάλλον το διασκέδαζαν. Σαν πανηγύρι μου φαίνονταν εκείνες οι μέρες. Ο παππούς μου είχε ένα μεγάλο βαρέλι που χωρούσε 800 οκάδες μούστο και έφτιαχνε κρασί για το οποίο πολύ καμάρωνε, και με τα στράφυλα (στέμφυλα) ρακή πρώτης ποιότητας. Πάντα όμως περίσσευε μούστος για να φτιάξει η γιαγιά μου πετιμέζι και κιοφτέρια (μουσταλευριά).Αρκετά απ’ αυτά τα ξέραινε στον ήλιο κομμένα σε ρομβοειδή κομμάτια. Έτσι διατηρούνταν για αρκετό καιρό.

Από το site :http://www.explorecrete.com

Αργότερα το βαρέλι αυτό έμεινε στον πατέρα μου που επίσης καμάρωνε για το κρασί του. Και η μητέρα μου έφτιαχνε πετιμέζι και μουσταλευριά αλλά σε πολύ περιορισμένες ποσότητες. Όσο για το πατητήρι…Καταργήθηκε. Τη δουλειά αυτή την έκαναν πλέον εκτός σπιτιών με μηχανήματα που αλέθουν τα σταφύλια και μάλλον αγγαρεία μου έμοιαζε γιατί έπρεπε να περιμένεις στη σειρά σου να έλθει η ώρα των δικών σου σταφυλιών. Έτσι γίνεται ακόμη για τους τυχερούς που διατηρούν τα κρασάμπελα τους.

Τα σταφύλια που μου έφεραν την προηγούμενη βδομάδα ήταν αρκετά ώστε να γεμίσουν συρτάρια ψυγείου και φρουτιέρες. Έστειλα κι εγώ με τη σειρά μου σε άλλους που δεν παράγουν, έφτιαξα γλυκό δύο ειδών παρακαλώ, φάγαμε σκέτα , φάγαμε με φέτα κι ακόμη είχα. Τάρτες και γλυκά άμεσης κατανάλωσης δεν ήθελα να φτιάξω γιατί αν δεν έχεις παιδιά στο σπίτι καταλήγουν σε στομάχια που … δεν πρέπει!

Έτσι τα έστυψα. Ήθελα να δείξω στο blog πώς φτιάχνουμε πετιμέζι και παρόλο που η ποσότητα ήταν μικρή για τέτοια δουλειά, το τόλμησα.

Αφού λοιπόν έβγαλα τις σάπιες ρόγες, έπλυνα τα σταφύλια μου καλά και προσπάθησα να τα κοπανίζω λίγα λίγα μέσα στο μεγάλο μου τρυπητό με το πίσω μέρος ενός μπουκαλιού. Δεν ήθελα βλέπετε να σπάσουν τα κουκούτσια τους. Η προσπάθεια αποδείχτηκε επίπονη κι έτσι δεν απέφυγα το multi.

Στην πρώτη σκάλα και με κοφτά πατήματα, τα κατάφερα μια χαρά. Τα πίεσα όσο γινόταν στο τρυπητό και έτσι προέκυψε 1,7 λίτρα μούστος στη λεκανίτσα μου.

Έχουμε λοιπόν και λέμε: