Ένα από τα καλύτερα ελληνικά καλοκαιρινά φαγητά είναι τα φρέσκα φασολάκια. Άφθονα σε όλη την Ελλάδα, σε πολλές ποικιλίες, μαγειρεύονται με κρέας αλλά και χωρίς κρέας, σκέτα ή με την προσθήκη κολοκυθιών και πατάτας, και συνήθως με μπόλικη φρέσκια ντομάτα.
Τα τελευταία χρόνια δεν έχουν και κόπο στο καθάρισμα και είναι από τα εύκολα πιάτα της καθημερινότητάς μας.
Οι παλιότερες θα θυμούνται ότι κάποτε ανοίγαμε ένα ένα τα φασολάκια για να δούμε μήπως στο εσωτερικό του είχε ανεπιθύμητους επισκέπτες. Θυμάμαι τη γιαγιά μου να τα ελέγχει φορώντας τα γυαλιά της και να λέει: «Σκέτα τα θέλουμε, όχι με κρέας». Τώρα αυτή η διαδικασία δεν χρειάζεται. Με ποιο κόστος άραγε;
Αν και καταψύχω σχεδόν κάθε καλοκαίρι μερικά για να έχουμε αυτό το νόστιμο λαχανικό και το χειμώνα, η γεύση τους το καλοκαίρι είναι άλλη! Ίσως η ντομάτα και το κολοκυθάκι του καλοκαιριού κάνουν τη διαφορά.
Θα δώσω σήμερα τον τρόπο που τα φτιάχνω εγώ, κυρίως για τις νέες μαγείρισσες γιατί δεν πιστεύω ότι υπάρχει καμιά έμπειρη στη μαγειρική ελληνίδα που να μην φτιάχνει με κάποιο τρόπο φρέσκα φασολάκια.
Υλικά:
Επί το έργον:
Καθαρίζουμε τα φασολάκια με ένα μαχαιράκι αν είναι από τις ποικιλίες που θέλουν καθάρισμα ώστε να μην έχουν ίνες (εμείς εδώ έχουμε μερικές που απλώς κόβουμε τις άκρες τους) και τα πλένουμε πολύ καλά. Βάζουμε σε κατσαρόλα το λάδι με το κρεμμύδι ψιλοκομμένο.
Μόλις αρχίσει να τσιτσιρίζει το λάδι (δεν το τσιγαρίζουμε πολύ να μη βαρύνει το φαγητό μας)ρίχνουμε τα φασολάκια και μισή κούπα νερό. Καθαρίζουμε και πλένουμε τα κολοκυθάκια, τα χαράζουμε στα δύο ή στα τέσσερα ανάλογα με το μέγεθός τους και τα προσθέτουμε. Αφήνουμε να βράσουν 5 λεπτά.
Καθαρίζουμε τις πατάτες και τις κόβουμε σε χοντρές φέτες. Τις στρώνουμε στην κορυφή της κατσαρόλας. Πλένουμε τις ντομάτες και τις αλέθουμε στο multi ή στον τρίφτη ή τις ψιλοκόβουμε στο χέρι (ανάλογα τις παραξενιές, μερικοί θέλουν λεπτή ή χοντροκομμένη την ντομάτα στα λαδερά).Αλατίζουμε το φαγητό στην κατσαρόλα και το περιχύνουμε με την αλεσμένη ντομάτα.Προσθέτουμε νερό, τόσο ώστε να φαίνεται στην κατσαρόλα μας αλλά να μη σκεπάζει τα λαχανικά μας.
Μόλις αρχίζουν να βράζουν χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία ώστε να βράζει μεν το φαγητό, αλλά να μη πιάσει. Δεν το ανακατεύουμε με κουτάλα αλλά κινούμε πέρα δώθε την κατσαρόλα. Έτσι μένουν ολόκληρα τα λαχανικά μας.
Όταν όλα τα λαχανικά έχουν γίνει και έχει απορροφήσει το νεράκι του το φαγητό μας, σβήνουμε το μάτι, αφήνουμε καμιά δεκαριά λεπτά να ησυχάσει και σερβίρουμε.
Η ιδανική συνοδεία αυτού του φαγητού είναι βέβαια η φέτα.
Φασολάκια με αυγά
Υλικά:
Επί το έργον:
Ζεσταίνουμε τα φασολάκια που περίσσεψαν σε ρηχή κατσαρόλα. Χτυπάμε τα αυγά με ελάχιστο αλάτι και όταν πάρουν βράση τα φασολάκια ρίχνουμε τα χτυπημένα αυγά στην κατσαρόλα.
Αφήνουμε να πήξουν ελαφρά και ανακατεύουμε απαλά να ψηθούν απ’ όλες τις μεριές αλλά χωρίς να διαλυθούν εντελώς. Να βρίσκουμε δηλαδή κομματάκια στο πιάτο.
Σερβίρουμε ζεστό το φαγητό μας και αν θέλουμε πασπαλίζουμε με φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
Παρατηρήσεις:
Τα φασολάκια είναι από τα λαχανικά που σύσσωμη η οικογένεια τα τρώεει τακτικά. Αυτό με τα αβγά δεν το ήξερά, ούτε και το είχα φανταστεί ποτέ! Θα το δοκιμάσω γιατί μου ακούγεται νοστιμότατο!
Εφη
Το λιμπίστικα το φαγητό σου Vita … και τι δεν θα έδεινα να είχα τωρα ένα πιατάκι … απο την 1η εκδοχή σου χωρίς τα αυγά!
Φιλιά καλό βράδυ 🙂
Από τα πιο αγαπημένα φαγητά! Με αυγό δε νομίζω να τα φτιάξω, όχι για κανένα άλλο λόγο,είμαι σίγουρη πως θα είναι νοστιμότατα, απλώς δεν περισσεύουν ποτέ, χαχα!
Αυτά τα φασολάκια δηλώνουν καλοκαιρι και σπιτική κουζίνα! Αγαπημένο φαγητό που το μόνο που χρειάζεται είναι μια φέτα καλό ψωμί!
Φιλάκια Vita μου!
Αυτή η εκδοχή με τα αυγά φαίνεται καταπληκτική!!!!Να μην το ξέρω τόσο καιρό….., απο δω και επειτα θα το εφαρμόζω!!!!
καλή εβδομάδα!!
Έφη κι εμένα μια παλιά κρητικιά μαγείρισσα μου τόπε και σε διαβεβαιώνω ότι είναι πεντανόστιμα έτσι τα φασολάκια.
Αφροδίτη πάρε ό,τι θέλεις! Δεν θα τα χαλάσουμε 🙂
mia maria εγώ τελαυταία τη δικιά μου μερίδα την κάνω με τα αυγά. Τόσο νόστιμα είναι!
Αγγελική αν είναι τρυφερά και ολόφρεσκα είναι από τα καλύτερα καλοκαιρινά μας πιάτα.Έχεις δίκιο!
Ριρή κι εγώ δεν το ήξερα. Με το blog όλο και ξεσκαλίζω παλιές μαγείρισσες και παίρνω τα φώτα τους!
Vita μου, τα έκανα ομελέτα τα περισσεύματα που είχα και δεν τα ακούμπαγε κανείς τους και μάλιστα μαζί με τις πατατούλες που είχαν! Εγινε μία πεντανόστιμη ομελέτα και ξέρεις τι έκαναν??? Μου τη φάγανε όλη!!! Ισα που τη δοκίμασα…χαχαχαχα!!! Να σαι καλά!!! Μωρέ θα τους ταράξω στο αβγό μετά από αυτό!
Εφη
Έφη έτσι την έπαθα κι εγώ όταν τα πρωτόφτιαξα 🙂
Είδες πόσο ωραία αξιοποιούνται;Ευχαριστώ που τα δοκίμασες και έγραψες τη γνώμη σου!
Παρακολουθώ το blog σας αρκετό καιρό και οφείλω να ομολογήσω ότι το όνομα πρώτα από όλα μου δημιούργησε την περιέργεια να το παρακολουθήσω. Πετυχημένο θεωρώ γιατί παραπέμπει από μόνο του σε κάποιο νησί που χρειάζεται περιήγηση ψάξιμο έρευνα περιπέτεια, θάλασσα «περίπλους». Σε κάποιο νησί όχι μικρό αλλά μεγάλο που έχει από μόνο του μια οντότητα με πολλές πτυχές και μια από αυτές είναι η γαστρονομία . Ξέρετε οι Ιταλοί που αγαπούν πολύ την πατρίδα μας για την Κρήτη λένε: “Creta non e’ un isola, ma un continente” ( η Κρήτη δεν είναι νησί είναι μια Ήπειρος )
Βεβαία πρέπει να σας ευχαριστήσω γιατί έτσι μας θυμίσατε παλιές συνήθειες μεγάλη ποικιλία και παραδοσιακές γεύσεις. Γεύσεις τρόπους μαγειρέματος που μου θυμίζουν πάρα πολύ την κουζίνα και τις μυρωδιές της μητέρας μου και κυρίως της γιαγιάς μου ( η μητέρα μου δεν ήταν Κρητικιά ).
Όπως είπα και πριν η Κρήτη είναι ένα μεγάλο νησί και κάθε τόπος του έχει και λίγο διαφορετικές συνήθειες. Πολλές από τις συνταγές σας μου θυμίζουν το πάνω Μεραμπέλλο. Αυτό το πιάτο με τα φασολάκια και τα αυγά γινόταν σχεδόν κάθε βδομάδα του καλοκαιριού που τα φασολάκια ήταν άφθονα (και χωρίς φυτοφάρμακα) η όποτε περίσσευε φαγητό από το μεσημέρι ανανεωνόταν το βράδυ και έτσι δεν ήταν βαρετό ( με τα αυγά δίκην ομελέτας η στρωματσάδας γινόταν οτιδήποτε ). Η Κρητική κουζίνα άλλωστε είναι γεμάτη από τέτοιες πεντανόστιμες «αλχημείες» ( κουκιά ξερά γιαχνί, φακόρυζο, φασουλόρυζο, τσιμούλια ομελέτα και τόσα άλλα).
Είναι όμως και απόλυτη ανάγκη να εξάρουμε την Κρητική κουζίνα (την οποία βάλθηκαν ακόμα και ντόπιοι πολιτικοί να την κάνουν μεσογειακή) για την απόλυτη ισορροπία της ως αναφορά την ποιότητα ( λιπαρά, υδατάνθρακες, φυτικές ίνες) και την ποσότητας των υλικών.
Επίσης πρέπει να πούμε ότι είναι η κουζίνα των τριών υλικών .
Και φυσικά δεν είναι κουζίνα (με την έννοια της Γαλλικής η της Ιταλικής) αλλά οι παραδοσιακές διατροφικές συνήθειες των Κρητικών, τρόπος διατροφής που έρχεται από τα βάθη των αιώνων από τους Μινωικούς Κρήτες και αντικατοπτρίζει την ιστορία τα ήθη και έθιμα και το περιβάλλον του Τόπου. Αυτός ο τρόπος διατροφής έχει ρόλο πρόληψης ως αναφορά την παχυσαρκία, τα καρδιοαγγειακά νοσήματα, τον καρκίνο γενικότερα μα κυρίως του παχέως εντέρου. Αυτές οι ιδιώτες του παλιού Κρητικού τρόπου διατροφής φυσικά δεν πηγάζουν μόνο από την καθημερινή χρησιμοποίηση του ελαιόλαδο αλλά από την γενικότερη ποιοτική και ποσοτική ισορροπία του.
Ίδη σας έχω καταναλώσει πολύ χρόνο και καταλάβει πολύ χώρο όμως θα μπορούσε κανείς να γράψει ακόμα πολλά περισσότερα για την μοναδική Κρητική διατροφή.
Σας ευχαριστώ για αυτό το πολύ εμπεριστατωμένο και πλούσιο blog που μας διαθέτεται
Γ. Π.
Εμεις βαζουμε και χοχλιους καμια φορα αντι κρεας και βραζουν στην κοκκινη σαλτσα και γινεται πεντανοστιμο…
Ερώτηση παρακαλώ. Ενώ το λάδι είναι αρκετό τα ο φαγητό μελωνει γιατί κατόπιν βγάζει νερά ? Η κατσαρόλα είναι μισοανοικτη. Ευχαριστώ