Κλασικά κι αγαπημένα!
Όταν η γιαγιά μου έφτιαχνε γεμιστά εκείνη την εποχή, το είχε από πριν αποφασίσει ότι άλλες δουλειές εκείνο το πρωινό δεν θα προλάβαινε να κάνει. Βλέπετε είχε και πολυμελή και καλόφαγη οικογένεια και φούρνος μέσα στο σπίτι δεν υπήρχε. Έπρεπε να ψηθούν στο φούρνο της γειτονιάς.
Εξάλλου, δεν πετούσε απλά σ’ ένα ταψί 5 ντομάτες και πέντε πιπεριές. Άδειαζε με υπομονή κολοκυθάκια, μελιτζάνες και πατάτες (ναι,στην Κρήτη γεμίζουμε και τις πατάτες), μαζί με τις ντομάτες και φρόντιζε να έχει και παρά δίπλα μερικά αμπελόφυλλα και αθούς.
Η δική μου βοήθεια ήταν στο άνοιγμα των μελιτζάνων. Όοοοχι, δεν τις κόβαμε απλώς στα δύο! Και δεν βάζαμε φλάσκες στα γεμιστά, αλλά τις σφικτές μακρόστενες ντόπιες μελιτζάνες. Τις «ζυμώναμε» ανάμεσα στα δάκτυλα ,πάνω σε μια σκληρή επιφάνεια, και τις τσιμπούσαμε προσεκτικά να μη σπάσουν αλλά να ξεκολλήσει η σάρκα στο εσωτερικό τους.
Και όλα αυτά χωρίς να κόψουμε το κοτσάνι! Όταν η γιαγιά ήταν σίγουρη ότι τα σπόρια είχαν ξεκολλήσει από το περίβλημα, χάραζε ένα κύκλο από τη μεριά του κοτσανιού, τραβούσε προς τα έξω το εσωτερικό, και η μελιτζάνα άδειαζε. Με ένα μικρό κουταλάκι βγάζαμε κάποια λίγα υπολείμματα.
Εκείνη άδειαζε με ένα κουταλάκι τα κολοκυθάκια και τις πατάτες, με υπομονή να μη σπάσουν. Διάλεγε πατάτες μεσαίου μεγέθους, στρογγυλωπές, και κολοκυθάκια κοντόχοντρα για να είναι ομορφοκαμωμένα τα γεμιστά της. Και οι ντομάτες θέλανε διάλεγμα τότε.
Δεν ήταν όλες ολοστρόγγυλες και ισομεγέθεις λες και τις έχεις βγάλει από καλούπι. Αλλά ήταν ντομάτες με όλη τη σημασία της … γεύσης! Διαλέγαμε λοιπόν μέτριες και στρογγυλές ντομάτες, περίπου ίδιου μεγέθους. Απ’ ότι θυμάμαι πιπεριές δεν γεμίζαμε τότε.Ήταν βλέπετε μικρές και λεπτές οι ντόπιες και δεν ήταν σαρκώδεις όπως τις νέες ποικιλίες.
Όλα λοιπόν τα υπόλοιπα είχαν μια άλφα φασαρία για να αδειάσουν… Μετά καθόταν και ψιλόκοβε με υπομονή όλα τα γεμίδια τους. Εγώ, βουτούσα τα δαχτυλάκια μου σε ένα πιατάκι με αλάτι και περνούσα το εσωτερικό των λαχανικών.Δεν περνούσαμε τη γέμιση από τηγάνι ή κατσαρόλα πριν τα γεμίσουμε, ακόμη κι όταν βάζαμε κιμά. Αντί αυτού, τρίβουμε αρκετά το ψιλοκομμένο κρεμμύδι με το αλατοπίπερο και το μαϊντανό, και ξεπλένουμε το ρύζι με μπόλικο νερό.Μας αρέσει να βράσουν τα υλικά μέσα στα λαχανικά.
Εκτός των άλλων, είχαμε και να κουβαλήσουμε το τεράστιο ταψί στο φούρνο της γειτονιάς, και να το πάρουμε πίσω το μεσημέρι. Μάλιστα, επειδή ο φουρνάρης δεν θα είχε την υπομονή να τα γυρίσει, θυμάμαι ότι τα σκέπαζε με αμπελόφυλλα για να μη παρακαεί η επιφάνειά τους.
Τώρα, ανάλογα τι θα γεμίσω, θεωρώ τα γεμιστά από πολύ εύκολο ( μόνο ντομάτες και πιπεριές) ως μέτριο (απ’ όλα, αλλά από λίγα) φαγητό. Τα παραδοσιακά γεμιστά του καλοκαιριού, τουλάχιστον εδώ στην Κρήτη έχουν απ’ όλα. Ακόμη και στα ντολμαδάκια κατσαρόλας πολλές φορές προσθέτουμε μελιτζάνες, πατάτες και κολοκυθάκια. Άδειασα αυτή τη φορά 14 συνολικά λαχανικά μέτρια σε μέγεθος για να φτιάξω τα γεμιστά μου, και χρησιμοποίησα λίγα αμπελόφυλλα και 5-6 ανθούς.
1 κουταλάκι πιπέρι
Προαιρετικά, άνηθο ψιλοκομμένο.
Πλένουμε και αδειάζουμε τα λαχανικά που θέλουμε να γεμίσουμε. Τις μελιτζάνες όπως περιγράφω πιο πάνω, τις πατάτες και τα κολοκυθάκια με το ειδικό εργαλείο ή με ένα μικρό κουταλάκι και τις ντομάτες με ένα κουταλάκι. Τη σάρκα τους την ψιλοκόβουμε σε ένα μπολ. Τη σάρκα από τις ντομάτες μπορούμε να την αλέσουμε και στο multi. Φυσικά τα σπόρια από τις πιπεριές τα πετάμε. Σε μια άλλη λεκανίτσα,τρίβουμε τα κρεμμύδια στον τρίφτη και ψιλοκόβουμε τον μαϊντανό και το δυόσμο.
Ρίχνουμε το αλάτι και το πιπέρι και τα ανακατεύουμε ζυμώνοντάς τα καλά με το χέρι να μυρίσει το κρεμμύδι με τον μαϊντανό και να μαραθούν. Προσθέτουμε τα υπόλοιπα γεμίδια, την ντομάτα αλεσμένη, το μισό λάδι, και το ρύζι καθαρισμένο και καλοπλυμένο στο σουρωτήρι.
Τα ανακατεύουμε καλά να αναμειχθούν τα αρώματά τους. Με ένα κουταλάκι δοκιμάζουμε λίγο από το ζουμάκι της γέμισης και διορθώνουμε -αν χρειάζεται- το αλάτι ή το πιπέρι.
Γεμίζουμε τα λαχανικά όχι ως την κορυφή.Αφήνουμε περιθώριο στη γέμιση να φουσκώσει. Τα σκεπάζουμε με τα φυσικά τους σκεπάσματα, ή με ντολμαδάκια με αμπελόφυλλα αν έχουμε, και τα βάζουμε σε ταψί κατάλληλου μεγέθους.
Οι αθοί και τα αμπελόφυλλα προστέθηκαν αργότερα… |
Τα περιχύνουμε με το υπόλοιπο λάδι , και 1/2 -1 κούπα νερό (ανάλογα πόσες ντομάτες και πόσα κολοκύθια που βγάζουν υγρά χρησιμοποιήσαμε) και τα βάζουμε στο φούρνο, στους 180 βαθμούς, για 1,5 ώρα πάνω κάτω.
Προς το τέλος, ανεβάζουμε λίγο τη θερμοκρασία αν χρειάζεται, για να απορροφήσουν τα περίσσια υγρά. Ενδιάμεσα, γυρίζω τα λαχανικά μου μια φορά (με τη βοήθεια δύο κουταλιών συνήθως).
3)Αν περισσέψει γέμιση, έχω πάντα μια πιπεριά ή μια ντομάτα ή καμιά δεκαριά φύλλα για να γεμίσω. Δεν μου περισσεύει συνήθως αλλά δεν μου αρέσει να τη διατηρώ στην κατάψυξη και προτιμώ να αδειάσω ένα λαχανικό ακόμη…Αυτή τη φορά ήταν πολύ μικρές οι πιπεριές μου γιατί δεν ήταν θερμοκηπίου , οπότε γέμισα καμιά δεκαριά φυλλαράκια (έχω διατηρήσει μερικά στην κατάψυξη). Αν τα λαχανικά μας γεμίζουν το μεγάλο ταψί του φούρνου της ηλεκτρικής κουζίνας, χρειάζονται συνήθως 2 κούπες ρύζι, συν τα γεμίδια των λαχανικών κλπ. Αυτό το μέτρο έχω πάνω κάτω και προσαρμόζω τις ποσότητες αν φτιάξω λιγότερα. Περίπου μια κουταλιά της σούπας ρύζι για κάθε λαχανικό χρειαζόμαστε…
4)Αν γεμίσω μόνο ντομάτες και πιπεριές (πολύ συχνά το κάνω αυτό όταν βιάζομαι , γιατί τότε είναι πανεύκολο φαγητό) τρίβω οπωσδήποτε στη γέμιση ένα μεγάλο κολοκύθι, μια μικρή πατατούλα και αυξάνω το μαϊντανό και το δυόσμο.
Δεν γίνονται νόστιμα αν η γέμιση είναι σκέτο ρύζι… Τότε, επειδή αναλογικά οι ντομάτες είναι περισσότερες, δεν βάζω όλη τους την ψίχα στη γέμιση αλλά κρατάω λίγη και για το ταψί.
και εγω θεωρω τα γεμιστα απο τα οχι δυσκολα και χρονοβορα φαγητα αλλα ισως εξαρταται απο τις ποσοτητες.
αυτην την τεχνικη για το αδειασμα της μελιτζανας δεν την γνωριζα. την επομενη φορα θα την δοκιμασω.
υπέροχο φαγακι!!ευχαριστούμε για τις συμβουλές!
…irida…
Vita μου να είσαι καλά για μια ακόμα φορά μου έδωσες ένα σωρό ιδέες για ένα φαΐ που χρόνια τώρα μαγειρεύω και νόμιζα ότι όλα τα ξέρω… Εδώ που είμαι οι ντομάτες είναι εντελώς διαφορετικές από τις δικές μας και σπάνια τις γεμίζω. Γεμίζω τοπικά λαχανικά που τα θεωρώ νόστιμα. Χθες για παράδειγμα γέμισα μια κίτρινη κολοκύθα…
Στις ντομάτες πάντα ρίχνω μια πρέζα ζάχαρη (αυτή ήταν η πρώτη μαγειρική μου αρμοδιότητα όταν ήμουν μικρή). Επίσης στη γέμιση συνήθως προσθέτω κουκουνάρι και Κορινθιακές σταφίδες!
Φιλάκια από Ν Αφρική
Καλημέρα!!!Τα πιο ωραία γεμιστά τα θυμάμαι στο χωριό με λαχανικά από τον κήπο αλλά και πολλά και διάφορα μυριστικά επίσης από τον κήπο, ψημένα στη γάστρα με ξύλα.
Αυτή τη γεύση δεν θα την ξεχάσω ποτέ.
Είναι το πολυαγαπημένο φαγητό του γιου μου και όταν έρχεται από τα ξένα και τον ρωτούμε με τι φαγητό να τον περιμένουμε λέει γεμιστά. Τα φτιάχνει κι ο ίδιος αλλά όπως λέει και η Αγγελική άλλη η γεύση των λαχανικών στα ξένα.
Πολλά φιλιά.
Λίγα γεμιστά αμπελόφυλλα μπορώ να έχω? Τα λατρεύω τα γεμιστά όπως και να είναι!!
ΛΙΛΑ!
Το πιο, μα το πιο πολυαγαπημένο μου φαγητό! Αποφεύγω να το μαγειρεύω, γιατί, ενώ μπορώ να είμαι εγκρατής σε οτιδήποτε άλλο φαγώσιμο, στα γεμιστά δε μπορώ να αντισταθώ! Κι εγώ βάζω απ'όλα.. ό,τι έχω. Η παρουσίασή σου, παραπάνω από άψογη! Θα δοκιμάσω το συστηματάκι της γιαγιάς με τη μελιτζάνα! (Κι εγώ δε βάζω φλάσκες..δεν τα πάνε και καλά με τον κήπο μου.. άσε που φυτεύω κυρίως τις ντόπιες..).Αχ, θυμάμαι κι εγώ παιδί, όταν ερχόμαστε εδώ διακοπές, να κουβαλάμε στα καλντερίμια το ταψί να ψηθούν στο φούρνο του χωριού! Στα ξύλα…Καλησπέρες κι από δω!
Αγαπημένο φαγάκι σε όλους μας! Εγώ από την πεθερά μου είδα να κουφώνω πατάτες! Δεν το ήξερα! Το καθένα τελικά έχει τη νοστιμιά του!
Εφη
Βήτα μου…δεν έχω λόγια… έχεις χτυπήσει ευαίσθητο σημείο. Βλέπεις ενώ εγώ πεθαίνω για γεμιστά… όλοι οι υπόλοιποι το σιχαίνονται… και εγώ σαν το γιο της Ξανθής, ότνα είναι να κατέβω Ελλάδα, παραγγέλνω σε όλους γεμιστά!!! Η μάμά μου καβούρδιζε πάντα το ρύζι και με άφηνε να τρώω ότι περίσευε! Και φυσικά βάζαμε από όλα τα λαχανικά, ακόμα και από τις μικρές κια ισχνές πιπεριές μας, τις οποίες μεταξύ μας, τις θεωρώ πολύ πιο νόστιμες απο τις …βελτιωμένες…
τα φιλια μου!!
Βέβαιος ότι η τέχνη σας είναι μόνο για να γεμίσουν τα λαχανικά.
Πολύ καλή, όπως πάντα,
Ένα πολύ μεγάλο φιλί.
Είναι από τα καλύτερα φαγητά!!! Πατάτα γεμιστή έφαγα πρώτη φορά στην πεθερά μου και από τότε την γεμίζω και εγώ, αυτό το γέμισμα της μελιτζάνας δεν το έχω ξαναδεί, εντυπωσιάστηκα!!!
φιλάκια
Τι ωραία τα γεμιστά..θα ήθελα και μία ντομάτα και μία πιπεριά και ένα κολοκυθάκι,αντέ και μία μελιτζανούλα από τα λαχταριστά σου γεμιστά
Εμείς τάχουμε μοιράσει τα λαχανικά!!!Εγώ προτιμώ τις ντομάτες , ο ανδρας μου τις πιπεριές και η κόρη μου τις μελιτζάνες..Οι δε πατάτες, εγαπημένες του πατέρα μου…Τα προτιμούμε ομως με κιμά, τον οποίο σοτάρω μαζί με το ρύζι και την ντομάτα …Αχ αγαπημένο φαγάκι, μου ανοιξες την ορεξη πάλι βραδυάτικα!!!
Φαγητό αγαπημένο και πάντα παρεούλα με μισό κιλό φέτα και φρέσκο ψωμάκι!!!
Περιμένω εδώ και καιρό να βρω το χρόνο για να γράψω ένα εξίσου μακροσκελές ποστ για τα γεμιστά. Με εντυπωσίασε που μοιάζουμε σε πολλά πράγματα και σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο (γέμιση, αναλογία ρυζίου κλπ κλπ). Και μένα η μάνα μου γέμιζε πατάτα όταν έμενε γέμιση. Κι εγώ βάζω τριμμένη φρυγανια, μάλιστα με κανελλοζάχαρη από πάνω! Πολύ ωραίο ποστάκι και πλούσιο!
grEAT ανάλογα τι και πόσα θα γεμίσουμε είναι για μένα δύσκολα ή εύκολα!
Ίριδα εγώ σ' ευχαριστώ!
Αγγελική μου περιμένω τις εφαρμογές σου! Όπως πάντα θα είναι σίγουρα εποικοδομητικές 🙂
Ξανθή πραγματικά όλο το χειμώνα δεν φτιάχνω γεμιστά! Αν δεν είναι σωστά τα λαχανικά δεν είναι σωστά και τα γεμιστά! Έχει δίκιο ο γιός σου.
Λίλα μου κι εμένα τα αμπελόφυλλα είναι τα καλύτερά μου 🙂
Όλγα μου δοκίμασε τις γεμιστές μελιτζάνες και με άλλες γεμίσεις .Είναι πολύ νόστιμες και με μίγματα τυριών!
Έφη μη που πεις ότι δεν είναι πεντανόστιμες παρά τη φασαρία τους οι γεμιστές πατάτες!
Royal μου κι εγώ αυτές τις πιπεριές προτιμώ! Κι ας είναι μικρές. Το άρωμά τους είναι ασύγκριτο!
Annamaria πρέπει να έχεις δοκιμάσει αυτό το φαγητό.Το φτιάχνουμε σε όλη την Ελλάδα με μικρές παραλλαγές.
Μανουσίνα είναι πολύ πιο νόστιμες από τις φλάσκες.Να τις δοκιμάσετε!
Νάντια ό,τι θέλεις! Μόνο που είδα αργά την παραγγελία.Την επόμενη φορά 🙂
Ριρή κι εμείς, κι εμείς. Γι' αυτό και ο διαφορετικός αριθμός για κάθε λαχανικό 🙂
Μαρίνα και με φέτα αλλά και με γιαουρτάκι συρωτό δεν είναι καλά;
Κική η μάνα μου λέει όσο πιο πολλά λαχανικά και όσο λιγότερο ρύζι τόσο καλύτερα. Και μου μεινε και μένα 🙂
Αυτά τα γεμιστά με ρύζι είναι πολύ νόστιμο αγάπη μου, μπορώ να επιβεβαιώσω ότι είναι ένα πολύ νόστιμο πιάτο, ευχαριστώ για το σχόλιο, μου άρεσαν οι καλές recetas.tienes μαγειρική σας μείνω εδώ, μεγάλες αγκαλιές.
Il faudra que je rajoute la Grèce dans mon introduction pour les dolmas farcies.
Très bon.
A bientôt
[…] μελιτζάνες που συνηθίζουμε εμείς εδώ στην Κρήτη στα καλοκαιρινά μας γεμιστά. Θα δώσουμε χειμωνιάτικο χρώμα και άρωμα στο φαγητό […]
εμείς βάζουμε και αγκινάρα και καρότο στο γεμίδι. δεν τα προτειμάτε;
Καλησπέρα συνονόματη! Αγκινάρα και βέβαια ειδικά στα ντολμαδάκια με φύλλα (αν έχουμε, γιατί το καλοκαίρι δεν βρίσκεται κι εύκολα). Καρότο βάζω κυρίως στους λαχανοντολμάδες, δεν το έχουμε καθιερώσει. Ίσως μας γλυκίζει περισσότερο απ’ όσο θα θέλαμε. Τελικά η γέμιση είναι θέμα οικογενειακής συνήθειας, αλλά οι νεωτερισμοί είναι πάντα ευπρόσδεκτοι κι αν αρέσουν καθιερώνονται!
[…] μπορώ να φανταστώ καλοκαίρι χωρίς χωριάτικη σαλάτα, γεμιστά, κοκκινιστή αίγα , ιμάμ μπαϊλντί , ή αυγά με ντομάτα! […]
Μου άρεσε πολύ η συνταγή σας, θα την δοκιμάσω αύριο κιόλας!
Ευχαριστώ πολύ
Ελίνα Τσαμπουνάρη
Σας ευχαριστώ πολύ! Θα χαρώ να σας πετύχουν και να σας αρέσουν!
Η γιαγιά μου από τη Σητεία, γεμίζει σε κάθε ταψί αγκινάρες, κρεμμύδια, πατάτες, ανθούς και αμπελόφυλλα. Η γέμιση με κύμινο, θρούμπι και πολύ φρέσκο και ξερό δυόσμο μπαίνει άψητη στα λαχανικά και εμπλουτίζεται εκτός από το καθιερωμένο ρύζι καρολίνα με σπασμένο σιτάρι. Όνειρο
Ναι, οι αγκινάρες στη γέμιση είναι απαραίτητες και στα ντολμαδάκια την εποχή που υπάρχουν! Το στάρι το βάζανε παλιά και μόνο του. Καλή ιδέα η ανάμειξη με το ρύζι. Το κύμινο και το θρούμπι δεν το έχω δοκιμάσει αλλά επειδή είμαι λάτρης θα γίνει η δοκιμή! Του χρόνου βέβαια γιατί από τώρα και μετά τα λαχανικά δεν κάνουν για γεμιστά…Ευχαριστώ πολύ για τις πολύ χρήσιμες πληροφορίες! Θα αξιοποιηθούν!
Ωραία η συνταγή σας ,αν τα ψήνετε και σε ξυλοφουρνο.
.
.
Ιδανικό ψήσιμο, αλλά και στο φούρνο της κουζίνας μια χαρά γίνονται! Οι εργαζόμενες δεν θα τα τολμούσαν ποτέ 😉 !