Η πιο εύκολη φανουρόπιτα με μαγιά που έχω φτιάξει!
Αυτές τις μέρες έφτιαξα 2 φανουρόπιτες με εντελώς καινούριες συνταγές. Δυο φανουρόπιτες που δεν είχα ξαναδοκιμάσει. Αφορμή ήταν σχόλια φίλων στις κοινοποιήσεις των παλιών μου συνταγών στο Facebook. Η μια συνταγή ήταν «προσφορά» φίλης του site, η άλλη από τις παλιές του δικού μου τετραδίου που δεν τους είχα δώσει ακόμη την ευκαιρία…
Είχα μάλιστα δίλημμα ποια να δημοσιεύσω, την απλή ή αυτήν εδώ με τη μαγιά. Κέρδισε η δεύτερη για δυο κυρίως λόγους: αρχικά για να τιμήσω τη φίλη κ. Ευαγγελία που είχε την υπομονή να μου γράψει αναλυτικά τη συνταγή της, και ακολούθως γιατί δεν έχω ξαναφτιάξει τόσο εύκολα ανεβατή πίτα! Η δική μου μπορεί να περιμένει!
Μέτρησε βέβαια και το ότι φέτος είναι η χρονιά της Μικρασίας… Ας είναι λοιπόν η μικρασιάτικη φανουρόπιτα η πρότασή μου για τη φετινή εθιμική πίτα. Παρόλο που η κ. Ευαγγελία δεν μου είπε από ποια περιοχή της Μ. Ασίας είναι η συνταγή, τη δημοσιεύω στα μικρασιάτικα και ελπίζω να επικοινωνήσει όταν θα τη δει για περισσότερες πληροφορίες. Όπως μου είπε είναι Μικρασιάτισσα τρίτης γενιάς! Πρέπει να επισημάνω ότι παρόλο που τα υλικά φαίνονται εννιά, μπορεί κάποιος να τα μετρήσει και ως επτά αφού παλιότερα το διογκωτικό ήταν το προζύμι άρα αλεύρι και νερό. Με δεδομένο ότι πολλοί δεν μετρούν στα υλικά το νερό, αμέσως κατεβαίνουμε στα επτά.
Εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι παράλληλα με τη μαγιά η συνταγή περιέχει και σόδα. Δεν ξέρω πόσο απαραίτητη είναι μιας και η σόδα συνήθως χρησιμοποιείται σε ζύμες που δεν «περιμένουν», αλλά συνηθίζω την πρώτη φορά που φτιάχνω μια συνταγή να μην αλλάζω αν γίνεται τα υλικά της οπότε δεν την παρέλειψα. Σε επόμενη εφαρμογή θα δω…
Επανέρχομαι στο πόσο εύκολη είναι. Πραγματικά πιο εύκολη κι από τις φανουρόπιτες της στιγμής. Χωρίς μίξερ, χωρίς ζύμωμα, ούτε τα χέρια μας δε λερώνουμε αν δε θέλουμε. Όπως θα δείτε παρακάτω, το μείγμα είναι χυλός οπότε δεν θέλει καθόλου ζύμωμα! Και η τελική της υφή είναι κάπως ανάμεσα στις φανουρόπιτες-κέικ και στις ψωμάτες με μαγιά. Πολύ αφράτη, πολύ αρωματική, πολύ νόστιμη. Θα την ξαναφτιάξω!
Υλικά
500 gr αλεύρι
330 gr ζάχαρη (1,5 κούπα) + 110 gr (1/2 κούπα) ζάχαρη
250 ml ελαιόλαδο (1 κούπα)
375 ml νερό (1,5 κούπα)
1 φακελάκι (8 gr) ξηρή μαγιά
1 μικρό λεμόνι (ξύσμα και χυμό)
1/2 κουταλιά (1,5 κουταλάκι) σόδα
1 κουταλάκι κανέλα
1/4 κουταλάκι γαρύφαλλο
Η κούπα και τα κουτάλια μου είναι δοσομετρικά (250ml η κούπα, 15ml η κουταλιά, 5ml το κουταλάκι)
Επί το έργον
Βάζουμε την 1,5 κούπα νερό με τη 1,5 κούπα ζάχαρη σε ένα κατσαρολάκι να βράσουν και να διαλυθεί η ζάχαρη. Αποσύρουμε από το μάτι το κατσαρολάκι και αφήνουμε να γίνει χλιαρό το ζαχαρόνερο. Σε ένα μπολ ανακατεύουμε το αλεύρι, τη μαγιά, τα κανελογαρύφαλλα, το ξύσμα και την 1/2 κούπα ζάχαρη.
Σε μπολ ανάμειξης βάζουμε το χλιαρό ζαχρόνερο, το ελαιόλαδο και τη σόδα διαλυμένη στον χυμό λεμονιού. Ανακατεύουμε και προσθέτουμε τα στερεά. Ανακατεύουμε πάλι με το χέρι ή με σπάτουλα ώστε να έχουμε ένα ομοιογενή πηκτό χυλό. Είναι χυλός, όχι ζυμάρι. Ίσως γι αυτό χρειάζεται και η σόδα.
Αδειάζουμε σε ταψάκι 28 νούμερο που έχουμε καλύψει τον πάτο του με χαρτί ψησίματος και αφήνουμε να φουσκώσει (δεν φουσκώνει υπερβολικά). Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς (αντιστάσεις) λίγο κάτω από τη μεσαία σχάρα, για 45 με 50 λεπτά. Αν χρειάζεται, στο μισάωρο καλύπτουμε με χαρτί ψησίματος για να μην καεί η επιφάνεια. Αφήνουμε να κρυώσει και αν θέλουμε πασπαλίζουμε με αχνοζάχαρη.
Παρατηρήσεις
- Ολόκληρη η δόση έχει τα διπλά υλικά και αντιστοιχεί σε ταψί 40 νούμερο. Έκανα τη μετατροπή και προέκυψε ότι η μισή δόση αρκεί για 28άρι.
- Η ζάχαρη είναι συνολικά 2 κούπες, όσο περίπου αντιστοιχεί και σε ένα κέικ με ίδια ποσότητα αλευριού.
- Η πίτα μας άρεσε περισσότερο την επόμενη μέρα! Τα αρώματα και οι γεύσεις είχαν δέσει και η υφή της είναι υπέροχη! Συστήνω λοιπόν την παρασκευή της την προηγούμενη μέρα από τη μέρα που θα την κόψουμε.
- Θα δοκιμάσω τη συνταγή όποτε μπορέσω (φανουρόπιτες φτιάχνουμε όλο τον χρόνο…) χωρίς τη σόδα για να δω τη διαφορά στην υφή και θα συμπληρώσω την ανάρτηση. Πάντως, επειδή είναι χυλός και όχι ζυμάρι το μείγμα της, πιθανόν να είναι απαραίτητη.
- Έβαλα αλεύρι για όλες τις χρήσεις (αν έχω σκληρό, συνήθως βάζω μισό μισό στα αρτοσκευάσματα με μαγιά) και εμφιαλωμένο νερό που θεωρώ ότι είναι καλύτερο στις ανεβατές ζύμες.
- Είναι πολύ αφράτη και νόστιμη και αν θέλουμε να την φτιάξουμε ως απλή πίτα και να αδιαφορήσουμε για τον αριθμό των υλικών, μπορούμε να προσθέσουμε υποθέτω ό,τι μας αρέσει από ξηροκάρπια, σταφίδες κλπ.
Καλησπέρα σας, λέω να δοκιμάσω να την φτιάξω με προζύμι αντί για μαγιά. Σας το έχω ξαναπεί, έχω πάθει έρωτα με το προζύμι!!! Ποια είναι η γνώμη σας;
Αγαπητή μου κ. Ντόρα θα χαρώ να σας πετύχει και με προζύμι! Υποθέτω ότι με προζύμι θα ήταν η αρχική συνταγή. Η μαγιά σίγουρα είναι μεταγενέστερη. Να λάβετε υπόψιν ότι το μείγμα είναι χυλός,μην το κάνετε σφιχτό. Καλή επιτυχία και πείτε μας πώς θα γίνει!
Μόλις έκανα το χυλό! Αύριο φουρνίζω και θα σας πω εντυπώσεις! Περιμένω πώς και πώς, πρώτον γιατί η καταγωγή μας είναι από Μικρά Ασία και δεύτερον γιατί η συνταγή είναι της μαμάς του αγαπημένου μου κουμπάρου!!! Μικρός που είναι ο κόσμος!!!
Τελικά η δοκιμή με το προζύμι είχε μεγάλη επιτυχία!!! Έγινε εξαιρετική!!! Ευχαριστούμε οικογενειακώς και πάλι για τις υπέροχες συνταγές!!!
Πολύ χαίρομαι Ντόρα μου! Και του χρόνου. 150 gr χρησιμοποίησες απ’ ότι θυμάμαι;
170 γρ. προζύμι θα βάλω και σήμερα που την φτιάχνω για τρίτη συνεχόμενη χρονιά!! Και του χρόνου με υγεία!!!
Και του χρόνου αγαπητή μου! Να είστε καλά!
Πολύ ωραίες συνταγές.
Μ’ αρέσει πολύ η τέχνη της μαγειρικής κ να δοκιμάζω νέες συνταγές.
Ευχαριστώ πολύ!Θα χαρούμε να μας γράψετε εντυπώσεις αν δοκιμάσετε και τις δικές μας!
αγαπητη βαγγελιω…ευχαριστουμε για τις ωραιες συνταγες σου…σε παρακαλω πολυ αν εχεις τη συνταγη για κεντητα ψωμια..ευχαριστω..
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Δεν έχω ασχοληθεί με τα κεντητά ψωμιά και δεν μπορώ να σας βοηθήσω! Ζήτησα κάποτε τη συνταγή από μια ηλικιωμένη που έφτιαχνε και αρνήθηκε να μου τη δώσει…
Κυρία Κασσαπάκη, καταρχάς σας ευχαριστώ που μοιράζεστε τις υπέροχες συνταγές σας. Ως πόντια αγαπώ τις πίτες, στην σελίδα σας πέρα από αυτές με τα πολλά φύλλα της γιαγιάς έμαθα και τις ανεβατές και κυριολεκτικά η οικογένεια χόρτασε από πίτες που είχαμε να φάμε από την εποχή της συγχωρεμένης της γιαγιάς μου. Στο θέμα μας τώρα. Αυτό το κέικ κόβεται στην μέση να το δουλέψω σαν παντεσπάνι; Σας ευχαριστώ και πάλι!
Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια! Η συγκεκριμένη φανουρόπιτα είναι αρκετά “ψωμάτη” λόγω της μαγιάς. Ίσως με ένα καλό σιρόπιασμα να έδινε καλό αποτέλεσμα. Δεν την έχω όμως χρησιμοιήσει σε τέτοια εκδοχή οπότε δεν μπορώ να είμαι σίγουρη για το αποτέλεσμα! Αν τη δοκιμάσετε, πείτε μου να το συμπληρώσω στην ανάρτηση.
Η πιο ωραία φανουρόπιτα που έχω φτιάξει, νόστιμη, αρωματική και δεν τρίβεται καθόλου.Βέβαια εγώ έβαλα 1 κούπα ζάχαρη και ήταν αρκετά γλυκιά.
Και του χρόνου να είστε καλά! Χαίρομαι που σας άρεσε!