Καλοκαιρινή γεύση, νηστίσιμη νοστιμιά!
Κι άλλες φορές τα έχουμε πει για τα κολοκύθια. Ανεξάντλητες οι κολοκυθο-συνταγές. Μαγειρευτά, τηγανητά, φούρνου, βραστά, γεμιστά, σε πίτες με φύλλο και χωρίς, σε τάρτες, σε κεφτέδες, ακόμη και σε κέικ (προσεχώς ακόμη ένα…), τα ταπεινά κολοκυθάκια είναι η πρώτη ύλη σε μερικά από τα πιο νόστιμα καλοκαιρινά πιάτα. Σήμερα μια άκρως παραδοσιακή συνταγή, λιτή, εύκολη και απολύτως vegan ή αν θέλετε νηστίσιμη…
Το σκορδοστούμπι από την άλλη είναι ένα «dressing» από τα πιο παραδοσιακά μας που μάλλον κοντεύουμε να ξεχάσουμε. Τόσο απλό, τόσο λιτό κι όμως απαραίτητο σε κάποιες παραδοσιακές παρασκευές όπως ο πατσάς για παράδειγμα. Παλιότερα ήταν τόσο συνηθισμένο ακόμη και σε μαγαζιά εστίασης, που οι αλατιέρες εκτός από τις θέσεις για αλατοπίπερο είχαν και θέση για το μπουκαλάκι με το σκορδοστούμπι. Τα θυμούνται υποθέτω οι συνομήλικοί μου και οι παλιότεροι…
Με όλα τα τηγανητά λαχανικά συνδυάζεται τέλεια. Από σκέτο ξίδι, σκόρδο και λίγο αλάτι η παραδοσιακή του σύσταση, ό,τι πιο απλό σε υγρό άρτυμα έχει να επιδείξει η κουζίνα μας. Άντε καμιά φορά, ανάλογα με το φαγητό να πέσουν και λίγες φλοίδες μπούκοβο στο σερβίρισμα.
Τούτος ο συνδυασμός με τα κολοκυθάκια είναι «κληρονομιά» από την πεθερά μου. Έτσι τα έφτιαχνε αυτή την εποχή μόνο που τα τηγάνιζε αντί να τα ψήνει στον φούρνο. Εκεί έχω αλλάξει λίγο τη συνταγή, για ευνόητους λόγους. Θα μου πείτε, συγκρίνονται με τα τραγανά τηγανητά κολοκυθάκια τούτα εδώ; Και θα απαντήσω με ξεκάθαρο ναι! Τα τραγανά τηγανητά κολοκυθάκια, τρώγονται αποκλειστικά ζεστά κατά τη γνώμη μου. Ετούτα εδώ τρώγονται ακόμη κι αν έχουν μείνει σε ψυγείο. Αφήστε που είναι πολύ πιο εύκολα να τα φτιάξουμε. Ακόμη κι αν αποφασίσουμε να τα τηγανίσουμε αντί να τα ψήσουμε στον φούρνο, τα κολοκυθάκια αυτά φτιάχνονται πιο εύκολα αφού δεν θέλουν ούτε αλεύρωμα ούτε πολλή πολλή προετοιμασία!
Αν υπολογίσουμε δε και το θερμιδικό όφελος, όχι μόνο συγκρίνονται αλλά από πολλούς προτιμούνται! Ορεκτικό, συνοδευτικό, ακόμη και σαλάτα μπορεί να θεωρηθεί τούτο το πιάτο και είναι σίγουρο πως όποιο ρόλο κι αν του δώσουμε θα το απολαύσουμε!
Υλικά
Για 2-3 μέτρια κολοκυθάκια (περίπου 350 gr)
2 κουταλιές ελαιόλαδο
Λίγο αλάτι
Για το σκορδοστούμπι:
3 κουταλιές ξίδι από κρασί
2-3 σκελίδες σκόρδο
Λίγο αλάτι
Προαιρετικά, 1-2 κουταλιές ελαιόλαδο
και λίγο μαϊντανό στο σερβίρισμα
Επί το έργον
Πλένουμε τα κολοκυθάκια και τα κόβουμε σε λεπτές ροδέλες. Τα αλατίζουμε και περιμένουμε λίγη ώρα να βγάλουν τα υγρά τους. Τα περιχύνουμε με το ελαιόλαδο και ανακατεύουμε να τα «πιάσει». Τα απλώνουμε σε ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος σε μια στρώση.
Τα ψήνουμε για 20 λεπτά περίπου στους 180 βαθμούς (αντιστάσεις) στη μεσαία σχάρα του φούρνου, και για άλλα 10 λεπτά στο γκριλ, σε λίγο υψηλότερη θερμοκρασία. Ωστόσο λιώνουμε το σκόρδο σε γουδί, ή το ψιλοκόβουμε και το ανακατεύουμε με το ξίδι. Προσθέτουμε και λίγο αλάτι και –αν θέλουμε- λίγο ελαιόλαδο. Βγάζουμε σε πιατέλα τα κολοκυθάκια και τα περιχύνουμε με το σκορδοστούμπι. Τα σερβίρουμε ζεστά, σε θερμοκρασία δωματίου αλλά και κρύα, από το ψυγείο.
Παρατηρήσεις
- Εναλλακτικά και αν δεν φοβόμαστε τις θερμίδες μπορούμε να τηγανίσουμε τις ροδέλες των κολοκυθιών. Τότε δεν θα προσθέσουμε ελαιόλαδο στο σκορδοστούμπι. Άλλωστε αυτή όπως προανέφερα είναι δική μου προσθήκη, και γίνεται επειδή το ελαιόλαδο που χρειάζεται στο ψήσιμο είναι κατά πολύ λιγότερο από του τηγανίσματος, οπότε το πιάτο σηκώνει και λίγο ωμό.
- Τα κολοκυθάκια πρέπει να είναι μεσαίου μεγέθους. Τα πολύ μικρά θα καούν και τα πολύ μεγάλα θα αφήσουν υγρά που δεν τα θέλουμε. Οι χρόνοι ψησίματος έτσι κι αλλιώς είναι ενδεικτικού, βλέπουμε πότε είναι έτοιμα τα κολοκυθάκια μας.
- Αν το πολύ σκόρδο μας ενοχλεί, μειώνουμε την ποσότητα ή σουρώνουμε το σκορδοστούμπι ώστε να χρησιμοποιήσουμε το αρωματισμένο ξίδι χωρίς να καταναλώσουμε το ίδιο το σκόρδο.
- Η κουταλιά μου είναι η δοσομετρική, δηλαδή 15 ml, αλλά προφανώς σε τέτοιες συνταγές οι ποσότητες μπορούν να αλλάξουν κατά τα γούστα μας και δεν έχουν μεγάλη σημασία +/- λίγα ml στα υλικά!