Ένα αρωματικό ποτό, εξαιρετικό και ως απεριτίφ!
Ένα ελαφρά αλκοολούχο ποτό αρωματισμένο με πορτοκάλι είναι το φετινό μου «κέρασμα» μέσα από δω. Έτσι για το καλό…Έτσι, για να πω ένα ευχαριστώ στις εκατοντάδες φίλες και φίλους που μου ευχήθηκαν με καθα τρόπο Χρόνια πολλά! Βλέποντας τις αντίστοιχες αναρτήσεις προηγούμενων χρόνων και τα «καλά» μου σοκολατάκια έχω δείξει, και αγαπημένες σπιτικές τούρτες, και τα λικεράκια μου!
Καιρός λοιπόν και για ένα απεριτίφ, αν και η φετινή γιορτή αφορά κυρίως τις εορτάζουσες εγγονούλες μου και όχι τον εαυτό μου. Οι συνθήκες οι προσωπικές και γενικά η κατάσταση στην περιοχή μου, δεν είναι για γιορτές. Ενδεικτικά αναφέρω: δεν ξέρω πόσο είναι κατάλληλο για απεριτίφ το ποτήρι στις φωτογραφίες, αλλά χρησιμοποιήθηκε τιμής ένεκεν επειδή είναι το μόνο που επέζησε από ένα ράφι της κρυσταλλιέρας μου. Ανάλογες απώλειες είχαν και τα υπόλοιπα ράφια…
Όμως σάς κερνάω για τις μικρούλες μου, μιας και από σύμπτωση γιορτάζουν και οι δύο τους του Ευαγγελισμού! Και η Αγγελική μου (κατά τη θεσσαλική συνήθεια) και η Ευαγγελία μου. Έτσι αυτή η μέρα παρόλα τα φετινά μας ζητήματα δεν παύει να είναι γιορτινή για μας. Να ζήσουν όλου του κόσμου τα παιδιά κι εμένα τα δικά μου σ’ έναν καλύτερο κόσμο! Με υγεία και με εκπληρωμένα όνειρα. Κι εμείς να τα χαιρόμαστε και να τα καμαρώνουμε!
Αλλά ας πάμε στη συνταγή. Απεριτίφ λέμε τα ελαφριά ποτά που συνήθως προηγούνται ενός γεύματος και ανοίγουν την όρεξη για τα εδέσματα που θα ακολουθήσουν. Έχουν μικρή περιεκτικότητα σε αλκοόλ και συνήθως είναι αρωματισμένα. Κλασικό ελληνικό απεριτίφ είναι το ούζο. Πολλά όμως ευρωπαϊκά είναι καθιερωμένα εδώ και δεκαετίες και στη χώρα μας με κλασικότερα το Βερμούτ, το Campari το Cynar, διάφορα κοκτέιλ και άλλα.
Μπορούμε όμως εύκολα να φτιάξουμε και μόνοι μας αρωματίζοντας ένα καλό κρασί που περίσσεψε. Έτσι του δίνουμε και μια παράταση ζωής και το απολαμβάνουμε για αρκετές μέρες ή το σερβίρουμε πριν από ένα γεύμα με αγαπημένους καλεσμένους. Διαφορετικό από το χειμωνιάτικο αντίστοιχό του με τα ζεστά αρώματα της κανέλας και των άλλων μπαχαρικών, χωρίς βράσιμο, χωρίς ιδιαίτερο κόπο, ιδανικό για ανοιξιάτικα και καλοκαιρινά κεράσματα!
Σας ευχαριστώ πολύ και πάλι που θυμηθήκατε ότι γιορτάζω, και σας εύχομαι με τη σειρά μου υγεία, χαρές και ό,τι επιθυμείτε για σας και τους αγαπημένους σας!
Υλικά
400 ml κρασί, ροζέ ή λευκό
100 ml κονιάκ
Ξύσμα από 4 πορτοκάλια που θα πλύνουμε και θα στεγνώσουμε πολύ καλά
100 gr ζάχαρη
Επί το έργον
Σε αποστειρωμένο βάζο βάζουμε όλα τα υλικά και τα αφήνουμε να μείνουν σε σκιερό μέρος για 20 ως 30 μέρες, ανακινώντας πότε πότε το βάζο (ιδιαίτερα στην αρχή για να λιώσει η ζάχαρη). Μετά από αυτό το διάστημα περνάμε το υγρό από σήτα που έχουμε καλύψει με τουλουπάνι ή διπλο-τριπλό τούλι. Αν θέλουμε να είναι πιο διαυγές, το περνάμε κι από φίλτρο καφέ (θέλει υπομονή αυτό). Το φυλάσσουμε σε αποστειρωμένα κρύα μπουκάλια και το διατηρούμε στο ψυγείο.
Παρατηρήσεις
- Τα πορτοκάλια μου εδώ ήταν σαγκουίνια από τοπικό παραγωγό και έδωσαν εξαιρετικό χρώμα και άρωμα. Με αυτά έφτιαξα και φέτος το πορτοκάλι γλυκό με τη σάρκα του. Οι φίλοι του facebook είδαν πόσο ωραίο χρώμα έχει αυτό το γλυκό όταν το φτιάξουμε με σανγκουίνι. Φυσικά και για το απεριτίφ μας είναι κατάλληλες όλες οι ποικιλίες, αρκεί τα πορτοκάλια μας να είναι αράντιστα και καθαρά.
- Ανάλογα με τον τύπο του κρασιού, το ποτό μας έχει άλλο αποτέλεσμα. Εδώ εγώ είχα ένα τοπικό λευκό κρασί που έδωσε υπέροχο αποτέλεσμα. Επίσης το αποτέλεσμα διαφέρει σε ένταση αν το κονιάκ είναι 3 ή 5 αστέρων!
- Η αρχική συνταγή που είχα γι αυτό το ποτό ήταν με φλούδες και όχι με ξύσμα πορτοκαλιού. Έχω όμως καθιερώσει να το φτιάχνω-όποτε το φτιάχνω πια- με το ξύσμα που μένει από το γλυκό πορτοκάλι. Έχει μια υπόπικρη γεύση, καλύτερη όμως κατά τη γνώμη μας από εκείνη που έχει με τις φλούδες (τα περισσότερα απεριτίφ έχουν υπόπικρη γεύση…).
- Ψάχνοντας στο διαδίκτυο είδα σε ξένα sites διάφορες εκδοχές κρασιού που αρωματίζεται με πορτοκάλι, το οποίο το διατηρούν μέχρι το καλοκαίρι και το σερβίρουν με παγάκια! Εγώ τούτο το έφτιαχνα όποτε λίγο πριν από τις γιορτές μας και το εξαντλούσαμε μονομιάς. Καμιά φορά άφηνα το ξύσμα μόνο ένα δεκαήμερο πριν το σουρώσω και πάλι μια χαρά γινόταν αν ήταν φρέσκα τα πορτοκάλια και είχε σπιρτάδα το ξύσμα τους. Τούτης της ανάρτησης το άνοιξα 18 Μαρτίου και το διατηρώ στο ψυγείο. Ακόμη είναι τέλειο!