Λικέρ φράουλα

Το υπέροχο κόκκινο!

Όλα ίσα και αυτή τη φορά όλα ήταν 250… Έτσι λέει η συνταγή μου την αναλογία για το λικέρ φράουλα γιατί δεν θέλω περισσότερο, προτιμώ πολλές γεύσεις και από λίγο. Λικέρ φράουλα λοιπόν η σημερινή ανάρτηση. Με τη μέθοδο που έχω καθιερώσει τα τελευταία χρόνια στα λικέρ και που θεωρώ ότι δίνει καλύτερα αποτελέσματα.

Η παραδοσιακή μέθοδος ήταν φρούτα και αλκοόλ και ζάχαρη στον ήλιο. Αυτήν ξέραμε αυτήν εμπιστευόμαστε ;-). Επειδή όμως σε κάποιους από μας αρέσουν οι πειραματισμοί, όλο και δοκιμάζουμε καινούρια πράγματα. Νέα υλικά, νέες μέθοδοι, άλλοτε με καλύτερη κι άλλοτε με χειρότερη έκβαση.

Στα λικέρ μου τα τελευταία χρόνια ακολουθώ τη «σκοτεινή» οδό. Το φρούτο ανακατεύεται με το αλκοόλ και με λίγη ή καθόλου ζάχαρη, και στο τέλος το εκχύλισμα αραιώνεται με ένα αραιό σιρόπι. Οι διαφορές είναι δύο. Αφενός  η προσθήκη της ζάχαρης στο τέλος και σε μορφή σιροπιού, και αφετέρου η εκχύλιση μακριά από τον ήλιο!

Νομίζω ότι έτσι διατηρούνται πιο ατόφια τα χρώματα των φρούτων στα λικέρ και γίνονται πιο λαμπερά. Η μέθοδος «πατάει» σε ιταλικές συνταγές, αλλά επειδή εκείνοι χρησιμοποιούν οινόπνευμα ποτοποιίας που έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε αλκοόλ από τη ρακή που είναι συνήθως η δική μου βάση λικέρ, αλλάζω τους χρόνους εκχύλισης.

Αλλά ας δούμε τη συνταγή!