Μια λύση της τελευταίας στιγμής, one pot pasta!
Ναι, ξέρω, ξέρω… Γιουβέτσι είναι το σκεύος οπότε μάλλον είναι αναγκαία τα εισαγωγικά στον τίτλο της συνταγής αν θέλω να είμαι συνεπής σε όσα υποστηρίζω για την ονομασία διαφόρων εδεσμάτων. Απαραίτητη επίσης για τον ίδιο λόγο είναι η διευκρίνιση «με τόνο» γιατί μόνο με τη λέξη «γιουβέτσι» το μυαλό όλων θα πάει σε φαγητό πολύ συγκεκριμένο και αγαπητό.
Έτσι, αφού σας προσδιόρισα περί τίνος πρόκειται μπορώ να πάω παρακάτω στην ανάρτησή μου. Πιάτο της τελευταίας στιγμής, σε ποσότητα δύο μερίδων όλο κι όλο η σημερινή συνταγή. Όχι ότι δεν μπορεί να γίνει και για παραπάνω άτομα αν πολλαπλασιάσουμε ανάλογα τα υλικά, αλλά εδώ θα το δώσω όπως το έχω φτιάξει αρκετές φορές το τελευταίο διάστημα, μόνο για 2 άτομα.
Το μαγείρεμα με ψαρικά από κονσέρβα είναι πολύ συνηθισμένο στην περιοχή μου. Μπορεί η Κρήτη να είναι νησί, αλλά τα χρόνια που δεν υπήρχαν αυτοκίνητα η πρόσβαση των κατοίκων της ενδοχώρας στη θάλασσα και συνεπώς στο φρέσκο ψάρι, δεν ήταν εύκολη. Έτσι υπάρχουν πολλά κρητικά πιάτα στα οποία ο «σαλμός» (μάλλον εκ του σολομός) όπως λέγανε τις κονσέρβες ψαρικών ήταν η πρώτη ύλη! Η συνήθεια έχει μείνει παρόλο που βρίσκουμε πια εύκολα φρέσκα ή κατεψυγμένα ψάρια.
Ειδικά στο χωριό μου, κλασικό πιάτο και μάλιστα πανηγυριώτικο (για την γιορτή της Μεταμόρφωσης στις 6 Αυγούστου που επιτρεπόταν η κατανάλωση ψαριού) ήταν ο σαλμός με κρεμμυδάκια στην κατσαρόλα. Ακόμη τον φτιάχνει η μάνα μου αρκετά συχνά, όχι μόνο εκείνη την ημέρα. Άλλο μεγάλο κεφάλαιο ήταν και τα μαγειρέματα με μπακαλιάρο, που οι τρόποι που τον φτιάχνουμε κοντεύουν να φτάσουν σε αριθμό τους πορτογαλέζικους*. Τον συνδυάζουμε με ό,τι φανταστείτε, ακόμη και με ρύζι και με ζυμαρικά! Η αναζήτηση στο site με τη λέξη “μπακαλιάρος” θα σας δώσει ένα μικρό -για την ώρα- δείγμα.
Αυτή την εποχή, στο λιομάζωμα, τέτοια πιάτα ήταν και είναι από τα πιο αγαπημένα μας. Κι επειδή η Σαρακοστή των Χριστουγέννων επιτρέπει την κατανάλωση ψαριών, υπάρχουν πολλές χειμωνιάτικες συνταγές με ψαρικά. Αν οι πρωταγωνιστές της νηστείας του Πάσχα είναι οι χοχλιοί, οι πρωταγωνιστές της νηστείας των Χριστουγέννων είναι οι σαλμοί, οι παστές σαρδέλες, οι καπνιστές ρέγγες και βέβαια ο μπακαλιάρος! Χοχλιούς αυτή την εποχή ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ, ασχέτως τι γράφεται εδώ κι εκεί! Και για οικολογικούς λόγους -αυτή την εποχή αναπαράγονται- και γιατί δεν είναι νόστιμοι (για όσους ξέρουν από χοχλιούς).
Αλλά ας δούμε τη σημερινή συνταγή, με σύγχρονου τύπου κονσέρβα…
Υλικά
1 κονσέρβα τόνου (δείτε παρατηρήσεις)
1 μέτριο ξερό κρεμμύδι
4-5 κουταλιές ελαιόλαδο
2-3 κουταλιές ψιλοκομμένο μαϊντανό (χωρίς τα σκληρά κοτσάνια)
2 σκελίδες σκόρδο
Περίπου 200 gr ντομάτα τριμμένη (ή από κονσέρβα ή κατεψυγμένη)
1 κούπα (περίπου 180 gr) κριθαράκι μέτριο ή άλλο κοντό ζυμαρικό
Αλάτι
Πιπέρι
Προαιρετικά, ένα σφηνάκι ούζο ή λευκό κρασί
Επί το έργον
Σε μια κατσαρόλα τσιγαρίζουμε ελαφρά στο ελαιόλαδο το κρεμμύδι κομμένο σε καρεδάκια και αφού μαραθεί, προσθέτουμε τον τόνο, την ντομάτα και το σκόρδο. Αφού βράσουν 5-6 λεπτά σε μέτρια θερμοκρασία, προσθέτουμε 2 κούπες νερό (500ml), αυξάνουμε τη θερμοκρασία και μόλις ξαναρχίσει ο βρασμός προσθέτουμε λίγο αλάτι και το κριθαράκι.
Ανακατεύουμε να μη κολλήσει προσέχοντας να μη διαλύσουμε εντελώς το ψάρι και βράζουμε για 2-3 λεπτά λιγότερο από τον χρόνο που προτείνεται στο πακέτο με το κριθαράκι. Αν χρειάζεται προσθέτουμε λίγο νερό ακόμη. Όταν είναι έτοιμο, αποσύρουμε την κατσαρόλα από το μάτι, σκεπάζουμε με μια πετσέτα και αφήνουμε το φαγητό να ηρεμήσει για 5-10 λεπτά. Σερβίρουμε ζεστό ή χλιαρό με φρεσκοτριμμένο πιπέρι και ψιλοκομμένο μαϊντανό.
Παρατηρήσεις
- Συνηθίζω τον τόνο σε ελαιόλαδο, αλλά τον στραγγίζω και προσθέτω δικό μας λάδι. Μπορούμε βέβαια να χρησιμοποιήσουμε τόνο σε νερό.
- Αν προσθέσουμε ούζο ή κρασί, σβήνουμε μ’ αυτό τον τόνο πριν προσθέσουμε την ντομάτα.
- Ο μαϊντανός μπορεί να προστεθεί στην κατσαρόλα αν δεν μας αρέσει ωμός. Επίσης μπορούμε να προσθέσουμε μια μικρή πράσινη πιπεριά ψιλοκομμένη.
- Το φαγητό γίνεται και με φιλέτο ψαριού (φρέσκο ή κατεψυγμένο, χωρίς αγκάθια), αλλά αλλάζουν οι χρόνοι. Επίσης είναι πολύ νόστιμο με σολομό κονσέρβας.
*Λέγεται ότι στην Πορτογαλία υπάρχουν 365 συνταγές μπακαλιάρου, μία για κάθε μέρα του χρόνου.
Ελαφρύ και γρήγορο φαγητό, που προσωπικά το φτιάχνω περισσότερο το καλοκαίρι, αλλά νομίζω πως τώρα που μου το θύμησες θα το βάλω στο πρόγραμμα της άλλης εβδομάδας Βαγγελιώ.
Καλό απόγευμα και καλή συγκομιδή.
Και για λόγους αποφυγής του κρέατος Πηνελόπη μου, και για λόγους ευκολίας, αυτά τα πιάτα τα θέλουμε χειμώνα-καλοκαίρι! Είμαστε πια και μόνο οι δυο μας στο σπίτι τον περισσότερο καιρό και θέλουμε μικρές ποσότητες φαγητού, οπότε βολεύουν!