Ένας ακόμη επιτυχημένος παραδοσιακός συνδυασμός!
Πρώτα πρώτα πρέπει να επισημάνω κάτι άσχετο με τη συνταγή! Η λέξη ρεβύθια σε ρεβίθια είναι από εκείνες που δεν μπορώ να συνηθίσω με τίποτα (όπως και αρκετές ακόμη…). Bέβαια το λεξικό του word δεν έχει ούτε ρεβιθόρυζο ούτε ρεβιθοπίλαφο και μου υπογραμμίζει ως λανθασμένα και αυτά. Μη παραξενευτείτε λοιπόν αν τα δείτε και ως ρεβυθόριζο και ρεβυθοπίλαβο στο κείμενό μου!
Λέγαμε λοιπόν και προχθές (στη σαλάτα με το φακόρυζο) ότι ο συνδυασμός όσπρια-ρύζι είναι ένας από τους πιο «σοφούς» συνδυασμούς της κουζίνας μας αφού παράγει φυτικές πρωτεΐνες σχεδόν εφάμιλλες των ζωικών. Αν δοκιμάσετε να συνδυάσετε τα ρεβύθια που περισσεύουν με ρύζι, θα διαπιστώσετε ότι είναι και γευστικά από τα πιο επιτυχημένα οσπριοπίλαφα!
Και το ωραίο είναι ότι συνήθως αρέσουν και στα παιδιά περισσότερο απ’ όσο νομίζουμε. Εγώ εξεπλάγην με την όρεξη που το φάγανε οι μικρές μου! Σίγουρα λοιπόν θα βάζω στις καλοκαιρινές μου ρεβιθάδες μια χουφτίτσα ρεβύθια παραπάνω για να φτιάχνουμε ρεβυθοπίλαφο σε δεύτερη φάση. Τα καλοβρασμένα, βραστερά ρεβίθια χυλώνουν με το ρύζι και δίνουν ένα εξαιρετικό πιλάφι!
Γιατί εδώ που τα λέμε τα οσπριό-ρυζα είναι φαγητά στα οποία αξιοποιούνται τα απομεινάρια των οσπρίων. Με απομεινάρια λοιπόν θα δώσω αυτή τη συνταγή κι αν σας αρέσει αξιοποιείστε την και ως αρχικό παρασκεύασμα! Δοκιμάστε την με κόκκινη ή με λευκή ρεβιθάδα, ή και με την αρωματική πολύ ιδιαίτερη ρεβιθάδα μας. Είναι πολύ νόστιμη έτσι κι αλλιώς.
Εγώ εδώ θα δώσω την παραδοσιακή συνταγή, χωρίς πολλά πολλά, αλλά αν θέλουμε μπορούμε να εμπλουτίσουμε το πιάτο με κάποιο μυρωδικό ή χορταρικό ή ακόμη και με κάποιο λαχανικό. Οι αναλογίες των υλικών είναι ενδεικτικές και μπορώ να πω ότι είναι η δική μου εκδοχή γιατί άλλες μαγείρισσες μπορεί να βάζουν περισσότερο ρύζι αναλογικά. Για να πω την αλήθεια, κι εγώ με το μάτι τα βάζω κάθε φορά, αλλά τώρα τα μέτρησα για να καταγράψω τη συνταγή. Το ρύζι που θα προσθέσουμε εξαρτάται βέβαια και από το πόσα πιάτα θέλουμε να βγάλουμε! Όσο για τα υγρά της συνταγής μπορούμε πάντα να προσθέσουμε λίγο νεράκι αν το ρύζι δεν έχει βράσει εντελώς με τα υπάρχοντα.
Υλικά
Μετράμε τα μαγειρεμένα ρεβύθια με ένα μπολ ή μια κούπα
Για κάθε μέρος ρεβυθιών θέλουμε
1 και 1/4 μέρος νερό
0,5 μέρος ρύζι νυχάκι ή καρολίνα (ανάλογα με το πόσο χυλωμένα μας αρέσουν τα πιλάφια)
Λίγο αλάτι
Λίγο ελαιόλαδο (δείτε παρατηρήσεις)
Για το σερβίρισμα, λίγο φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Επί το έργον
Βάζουμε στην κατσαρόλα τα ρεβύθια με το νερό, το ελαιόλαδο και λίγο αλάτι. Μόλις πάρουν βράση προσθέτουμε το ρύζι ξεπλυμένο.
Όταν ξαναρχίσει ο βρασμός χαμηλώνουμε σε μέτρια τη θερμοκρασία και βράζουμε για 15-20 λεπτά μέχρι να μαλακώσει το ρύζι. Πρέπει να μείνει με λίγα υγρά γι αυτό αν χρειαστεί προσθέτουμε λίγο νεράκι ενδιάμεσα. Ειδικά αν η αρχική ρεβιθάδα δεν έχει πολλά υγρά, θα χρειαστεί. Ανακατεύουμε πότε πότε γιατί πιάνει εύκολα.
Όταν είναι έτοιμο, αποσύρουμε την κατσαρόλα από το μάτι και την σκεπάζουμε με μια πετσέτα για 10 λεπτά περίπου. Σερβίρουμε ζεστό ή σε θερμοκρασία δωματίου προσθέτοντας λίγο φρεσκοτριμμένο πιπέρι αν θέλουμε.
Παρατηρήσεις
- Ενδεικτικά, για κάθε κούπα (250ml) ρεβιθιών θα προσθέσουμε 30-45ml (2-3 κουταλιές της σούπας) ελαιόλαδο. Μπορούμε μάλιστα να μη προσθέσουμε καθόλου στο μαγείρεμα και να προσθέσουμε ωμό ελαιόλαδο στο σερβίρισμα. Ενδεικτικές είναι και οι ποσότητες ρυζιού-υγρών.
- Μπορούμε επίσης να προσθέσουμε στο σερβίρισμα λίγο ψιλοκομμένο ωμό κρεμμύδι.
- Αν το συνηθίζουμε στα φαγητά μας, μπορούμε να προσθέσουμε ένα κύβο λαχανικών (εμείς έχουμε και τους σπιτικούς κύβους…)
- Στο ρεβυθόρυζο ταιριάζει πολύ η προσθήκη λίγων φύλλων σπανακιού ή λίγου άνηθου ή μαϊντανού ειδικά αν η ρεβιθάδα μας είναι λευκή. Τα μυρωδικά μπορούν να μπουν και ωμά, στο σερβίρισμα.
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
