Γλυκά

Τσουρέκια με ζύμωμα, αλλά χωρίς κόπο!

Τσουρέκια με ζύμωμα, αλλά χωρίς κόπο!

Τα πιο ξεκούραστα τσουρέκια που έχω φτιάξει, σε ελάχιστο χρόνο! Και γεμιστά!   

Τα τσουρέκια  και γενικά τα …τσουρεκοειδή όπως λέω αυτά τα γλυκά ψωμιά με μαγιά, είναι από τα πιο αγαπημένα αρτοσκευάσματα της οικογένειάς μου. Τα φτιάχνω όλο το χρόνο και με διάφορες συνταγές. Ποτέ δεν πάνε χαμένα. Πολύ ή λιγότερο επιτυχημένα, αφράτα ή πιο ψωμένια, νηστίσιμα ή αρτυμένα όλα τα έχουμε δοκιμάσει. Άλλωστε ήδη στο site υπάρχουν δύο συνταγές, με φυσικό προζύμι και με μαγιά!

Τσουρέκια με ζύμωμα, αλλά χωρίς κόπο!

Όταν φτιάχνω συνταγή με μαγιά, δεν φτιάχνω μεγάλη ποσότητα, το πολύ ένα κιλό αλεύρι και τα τελευταία χρόνια περίπου 640 gr, αφού πολλές από τις συνταγές μου αναφέρονται σε ποσότητες που αφορούν την οκά (1280 gr)  οπότε τις μοιράζω στα δύο.  Γίνονται 3 κανονικά, προς μεγάλα τσουρέκια οπότε δεν προλαβαίνουν να μπαγιατέψουν.

Τσουρέκια με ζύμωμα, αλλά χωρίς κόπο!

Αυτή την συνταγή την επεξεργάζομαι από πέρυσι τέτοιο καιρό. Την τεχνική του ζεστάματος των υλικών σε κατσαρόλα μου τη θύμισε μια πολύ διακεκριμένη ηρακλειώτισσα κυρία, που δεν θεωρώ σκόπιμο να αναφέρω τώρα το όνομά της, με τη σημείωση ότι η συνταγή της είχε δοθεί από κυρία με καταγωγή από τη Σμύρνη.  Την ίδια τεχνική εφάρμοζε και η ηλικιωμένη σμυρνιά σπιτονοικοκυρά μου σε διαμέρισμα που έμενα στην Άνω Τούμπα της Θεσσαλονίκης στις αρχές της δεκαετίας του 1980.

Τσουρέκια με ζύμωμα, αλλά χωρίς κόπο!

Παρόλο που δοκίμασα τη συνταγή που μου δόθηκε πέρυσι και τη βρήκα εξαιρετική κι αυτή (θα σας τη δώσω άλλη φορά, με την άδειά της), ανέτρεξα στα παλιά μου κιτάπια και βρήκα την παλιά εκείνη της σπιτονοικοκυράς μου. Η δόση της ήταν για 2 οκάδες αλεύρι αλλά εγώ έφτιαξα το ¼, τα 640gr που σας έλεγα παραπάνω.  Παρεμπιπτόντως, η ηλικιωμένη Σμυρνιά μου είχε δώσει εξαιρετική συνταγή για σουτζουκάκια και για σαλιγκάρια στιφάδο και μου είχε ζητήσει να της φέρω από τα δικά μας για να το μαγειρέψει! Το είχα ξεχάσει και βρήκα και αυτό το χαρτάκι στο κουτί με τα αποκόμματα συνταγών εκείνης της εποχής, οπότε αναμείνατε…

Τσουρέκια με ζύμωμα, αλλά χωρίς κόπο!

Η αλήθεια είναι ότι έχω φτιάξει πάνω από πέντε φορές αυτά τα τσουρέκια από πέρυσι μέχρι να καταλήξω στο τελευταίο άκρως επιτυχημένο κατά τα δικά μας γούστα αποτέλεσμα. Εκείνο που θεωρώ ότι ήταν καθοριστικό στην επιτυχία αυτών των τσουρεκιών είναι τα ξεκουράσματα της ζύμης που ήταν αρκετά πριν από το πρώτο ανέβασμα.

Τσουρέκια με ζύμωμα, αλλά χωρίς κόπο!

Έτσι, ενώ ζυμώθηκε – ή καλύτερα διπλώθηκε- αρκετά,  δεν  με κούρασε καθόλου αφού την άφηνα να ξεκουράζεται λίγα λεπτά κάθε φορά. Μπορώ να πω ότι το τέχνασμα προέκυψε τυχαία, όταν κάποια από τις φορές που τα έφτιαξα χρειάστηκε να σταματήσω την παρασκευή  τους πολλές φορές λόγω αλλεπάλληλων τηλεφωνημάτων που δεν μπορούσα να αποφύγω! Με αυτή την τακτική το κολλώδες και πολύ μαλακό ζυμάρι μου έγινε ελαστικό χωρίς καθόλου κόπο και πλάστηκε πολύ εύκολα.

Τσουρέκια με ζύμωμα, αλλά χωρίς κόπο!

Δεν έχω ψάξει να βρω πώς η χημεία ερμηνεύει αυτή τη συμπεριφορά της γλουτένης (θα το κάνω σε περιόδους που θα έχω λιγότερο φόρτο εργασίας) αλλά χονδρικά τις επόμενες φορές που τα έφτιαξα λειτούργησα ως εξής: Έκανα 5-6 διπλώματα στη ζύμη,  την άφηνα να ξεκουραστεί 5-6 λεπτά, ξαναδίπλωνα 5-6 φορές, ξανά ξεκούραση κ.ο.κ.  Όλο αυτό πήρε κανένα μισάωρο, μέσα στο οποίο ήπια τον καφέ μου, απάντησα σε 2-3 σχόλια στο fb και εδώ, και γενικά ασχολήθηκα και με άλλα πράγματα!

Τσουρέκια με ζύμωμα, αλλά χωρίς κόπο!

Την πρώτη φορά δεν χρησιμοποίησα μίξερ, ζύμωσα στο χέρι. Τη δεύτερη, μετά τα 2-3 πρώτα ξεκουράσματα χρησιμοποίησα το μίξερ του χεριού με το εξάρτημα για τις ζύμες. Έπρεπε να δείτε τη διαφορά ανάμεσα στο πρώτο ζύμωμα και στο τελευταίο! Πώς μαζευόταν η ζύμη γύρω από τα ελάσματα και γινόταν μπάλα, πώς είχε αναπτυχθεί το πλέγμα της γλουτένης! Ξεκούρασα ακόμη και τα κορδόνια στα οποία χώρισα το ζυμαράκι μου και τα τσουρέκια μου πλάστηκαν πανεύκολα!

Τσουρέκια με ζύμωμα, αλλά χωρίς κόπο!

Ας δούμε λοιπόν τα υλικά και τη διαδικασία:

Παρατηρήσεις

 

Παρατηρήσεις:

  • Έβαλα μισό βούτυρο από βαζάκι (αιγοπρόβειο) και μισό βούτυρο αγελάδας τύπου Κερκύρας. Τα 10 gr παραπάνω που δίνω στη συνταγή από την ποσότητα που φαίνεται στη ζυγαριά, είναι γιατί πάντα μένει λίγο στο μπολ που το λιώνουμε, οπότε προσθέτω πάντα λίγο στην άκρη ενός κουταλιού…
  • Η ζάχαρη μπορεί να ελαττωθεί λίγο. Κάποια από τις φορές που έφτιαξα τη συνταγή αντικατέστησα ένα μέρος με μέλι αλλά τότε χάλασε λίγο η ισορροπία του ζυμαριού μου, μάλλον ήθελαν παραπάνω αλεύρι μετά από αυτή την αντικατάσταση και άπλωσαν λίγο στο ψήσιμο.
  • Μη θεωρήσετε τη ζύμη πολύ αραιή. Αν τηρηθεί η διαδικασία στρώνει εντελώς. Το πλάσιμο δεν των κορδονιών πάνω σε λαδωμένη επιφάνεια κάνει πανεύκολη τη διαδικασία.
  • Αν τα αυγά μας διαφέρουν από την παραπάνω ποσότητα ( και 180 gr είναι μια χαρά), τα χτυπάμε και ζυγίζουμε 180-190 gr.
  • Στην τελευταία παρασκευή, επηρεασμένη από πρόσφατο ταξίδι στη Θεσσαλονίκη όπου δοκίμασα το διάσημο με γέμιση και επικάλυψη κρέμας πορτοκαλιού, θέλησα να δοκιμάσουμε κι ένα από τα δικά μου γεμισμένο.
H παρασκευή της lemon curd. Κλικ στη φωτογραφία για τη συνταγή!

Έφτιαξα λοιπόν μισή δόση lemon curd, λίγο πιο πηχτή από ότι συνήθως (δηλαδή στη μισή δόση άφησα όλη την ποσότητα κορν φλάουρ που λέω στη συνταγή).

Έβαλα και στη ζύμη 1 κουταλάκι ξύσμα λεμονιού για να δέσει. Δεν το γέμισα άψητο, αλλά αφού ψήθηκε το χώρισα κι έβαλα το μισό  της κρέμας μέσα. Κρύα και τα δυο. Με το υπόλοιπο το κάλυψα και πασπάλισα από πάνω το αμυγδαλάκι (είναι αυτό που δεν είχα πασπαλίσει πριν).  Δεν έχω λόγια…

  • Εννοείται, ότι για οποιαδήποτε διευκρίνηση είμαι στη διάθεσή σας! Θα χαρώ να τα φτιάξετε και να μου γράψετε εντυπώσεις!

Καλά να είστε, καλά να περνάτε!

Βρείτε μας: 

Facebook

Instagram

Youtube

Pinterest

Βαγγελιώ Κασσαπάκη

Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!

Σχετικές συνταγές

Διάφορες συνταγές

Μετάβαση στο περιεχόμενο