Μελιτζανοσαλάτα

Πιο νόστιμη με την καψαλισμένη μελιτζάνα!

Όσο για τα υλικά, όσο πιο απλή, τόσο πιο καλή!  Πέντε υλικά όλα κι όλα.  Μελιτζάνες-λάδι-σκόρδο- ξύδι-αλάτι. Τίποτα άλλο δεν θέλω στην μελιτζανοσαλάτα μου.  Ούτε τυρί, ούτε γιαούρτι , ούτε μαγιονέζα βέβαια. Επίσης η προσθήκη πιπεριάς, ντομάτας και άλλων λαχανικών ή μυρωδικών καταλήγει σε άλλο πράγμα, νόστιμο μεν όχι όμως όσο τούτο!

Μερικές φορές το πολύ πολύ να την  πασπαλίζω με λίγα τριμμένα καρύδια, απομεινάρι από τη συνταγή της μάνας μου αυτό. Αντικατέστησα όμως το φούρνο και το τύλιγμα σε αλουμινόχαρτο που συνήθιζε εκείνη με το ψήσιμο σε φλόγα! Η αλήθεια  είναι ότι η δική μου μελιτζανοσαλάτα πατάει περισσότερο στη συνταγή της πεθεράς μου, δηλαδή στη μακεδονίτικη εκδοχή του εξαιρετικού αυτού εδέσματος.

Η πεθερά μου λοιπόν ισχυριζότανε  –και είχε απόλυτο δίκιο- ότι αν δεν καψαλιστεί η μελιτζάνα , η μελιτζανοσαλάτα δεν νοστιμίζει. Η ίδια έψηνε τις μελιτζάνες -όταν δεν είχε στηθεί σχάρα με κάρβουνα για μπριζόλες- σε πετρογκάζ στο παρακούζινό της και έκανε την καλύτερη μελιτζανοσαλάτα που έχω δοκιμάσει.

Ανοικτή φωτιά λοιπόν. Γκαζάκι, πετρογκάζ, κάρβουνα. Όχι φούρνος! Ακόμη και στο γκριλ δεν γίνεται τόσο καλή η μελιτζάνα.  Άντε το πολύ πολύ, αφού καψαλιστεί καλά καλά να την βάλουμε στο γκριλ ή στο φούρνο αν βολεύει η μέρα και φτιάχνουμε φαγητό φούρνου. Αλλιώς, με υπομονή ας την ψήσουμε στο γκαζάκι μέχρι να μαλακώσει και να μελώσει! Και μη το παρακάνουμε στις δοκιμές, παρόλο που δύσκολα της αντιστέκεται κανείς.