Ένα γαρνίρισμα με πολλές εφαρμογές…
Αυτή τη φορά η συνταγή μου δεν είναι παραδοσιακή. Είναι μια σύγχρονη συνταγή, μ’ ένα σύγχρονο προϊόν που κατακλύζει τις λαϊκές και τα μανάβικα όλες τις εποχές.
Τα ντοματάκια (cherries, βελανίδια και λοιπές ποικιλίες) είναι συνήθως βιολογικής καλλιέργειας, είναι απείρως νοστιμότερα από τις ντομάτες αυτής της εποχής και εκτός των άλλων διακοσμούν υπέροχα όποιο πιάτο συμπληρώσουν με το άλικο χρώμα τους.
Τον τελευταίο καιρό τα έχω χρησιμοποιήσει σε πολλές συνταγές με τον τρόπο που τα παρουσιάζω εδώ και όπου κι αν τα έχω βάλει θεωρώ ότι αναβαθμίζουν το πιάτο και γευστικά και οπτικά.
Ταιριάζουν πολύ και με ζυμαρικά, και με σαλάτες οσπρίων (φάβα, μαυρομάτικα κλπ). Η ανάρτηση θα συμπληρωθεί με ανάλογη φωτογραφία όποτε τα ξαναφτιάξω για τα μακαρόνια ή τα όσπριά μας.
Υλικά
Για 10-12 ντοματίνια
2-3 κουταλιές ελαιόλαδο
2-3 κουταλιές βαλσάμικο ξίδι (ή 2 κουταλιές κοινό ξίδι και 1 κουταλιά πετιμέζι)
Αλάτι (κατά προτίμηση ανθό αλατιού)
Επί το έργον
Στο τηγάνι:
Πλένουμε πολύ καλά τα ντοματάκια και τα στεγνώνουμε με χαρτί κουζίνας. Βάζουμε το ελαιόλαδο να κάψει σε τηγάνι και προσθέτουμε τα ντοματάκια. Επειδή το ελαιόλαδο τινάζεται, τα σκεπάζουμε.
Σε 2-3 λεπτά ξεσκεπάζουμε το τηγάνι και τα γυρίζουμε από την άλλη πλευρά. Αν συνεχίζει το λάδι να τινάζεται ξανασκεπάζουμε αλλιώς αφήνουμε ξεσκέπαστο.
Όταν είναι έτοιμα (να έχει μαραθεί η φλούδα και να έχει γίνει όσο σκούρα μας αρέσει) προσθέτουμε το βαλσάμικο ή το κοινό ξύδι στο οποίο έχουμε διαλύσει το πετιμέζι. Αφήνουμε να πάρουν 1-2 βράσεις, αλατίζουμε και είναι έτοιμα!
Στον φούρνο: Ανακατεύουμε όλα μαζί τα υλικά (εκτός του αλάτι) και τα βάζουμε σε πυρέξ σε μια στρώση.
Τα βάζουμε στο γκριλ στην πιο ψηλή σχάρα του φούρνου και τα ψήνουμε και από τις 2 πλευρές.
Παρατηρήσεις
1)Η σάλτσα είναι πολύ νόστιμη και με τα χόρτα και σε ωμές σαλάτες και με τα ζυμαρικά. Μπορούμε λοιπόν να διπλασιάσουμε τα υλικά της αν τα θέλουμε για τέτοιες εφαρμογές. Δοκιμάστε διάφορες αναλογίες μέχρι να επιτύχετε αυτό που σας αρέσει, με 5-6 ντοματάκια. Εμείς έχουμε καταλήξει σε ίσες ποσότητες ξυδιού-λαδιού.
2)Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κρέμα βαλσάμικου . Ακόμη, αν μας αρέσουν ακόμα πιο γλυκές γεύσεις μπορούμε να πασπαλίσουμε τα ντοματίνια με ελάχιστη ζάχαρη, κατά προτίμηση καστανή.
3)Ανάλογα με το πού θα τα χρησιμοποιήσουμε μπορούμε να αρωματίσουμε τα ντοματίνια με αρισμαρί, σκόρδο και άλλα αρωματικά (ταιριάζουν σε χρήσεις για τυρί κρέμα και για ζυμαρικά)
4)Αφήστε τα ντοματάκια να «καψαλιστούν» όσο σας αρέσει. Σε άλλους αρέσουν με τη φλούδα απλώς μαραμένη και κάπως ζωντανή σάρκα και σε άλλους με φλούδα καψαλισμένη.
5)Αν δεν θέλουμε να σκάσει η φλούδα τους, τα τρυπάμε σε 1-2 σημεία με ένα πιρούνι. Εγώ προτιμώ να ανοίξουν λίγο για να τα “πιάσει” το λαδόξυδο. Άλλοι τα κόβουν στα δύο ή στα τέσσερα γι αυτό το λόγο αλλά είναι πιο όμορφα ολόκληρα.
Καλό σας βράδυ!
μηνε στα παραδοσιακά είναι διατροφικές αξίες γενεών ολόκληρων όλες οι παλιές συνήθειες είναι καλές όσο για τα συνχρονα υπάρχουν χιλιάδες άλλα σιτε δεν είναι ανάγκη να τα προβάλεις εδώ αν θες ιδέες ταξίδεψε σε αλλα μέρη της Ελλάδας
Η άποψή μου είναι ότι μια κουζίνα που δεν εξελίσσεται χάνεται… Πατάμε στην παράδοση αλλά προχωράμε και παραπέρα. Τι θα ήταν η ελληνική κουζίνα χωρίς τις πατάτες; Κι όμως είναι σχετικά πρόσφατο υλικό στην κουζίνα μας. Ό,τι καλλιεργούμε ή παράγουμε στην Ελλάδα έχει θέση στη διατροφή μας αν είναι μάλιστα υγιεινό. Ευχαριστώ για την επίσκεψη.