Τα ξυλάγγουρα της Κρήτης

Από τις πιο νόστιμες ποικιλίες αγγουριών!

Όχι, ο τίτλος δε παραπέμπει σε ψηλούς/ές και άχαρους/ες που κατάγονται από την Κρήτη. Μπορεί η λέξη να χρησιμοποιείται για να περιγράψει την εμφάνιση κάποιων που δεν είναι ιδιαίτερα χαριτωμένοι κι έτσι να έχει αρνητικό περιεχόμενο ως χαρακτηρισμός προσώπου, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα από τα πιο αγαπημένα αγγουράκια της Κρήτης.

Κι εδώ -όχι που να το παινευτούμε, αλλά θα επιμένω- πρέπει να σημειώσω ότι οι καλύτερες ποικιλίες αγγουριών είναι κρητικές. Από τα μικρά τρυφερά αγγουράκια της Κνωσού ως  τα ξυλάγγουρα και τα κλωσσάκια που σας δείχνω σήμερα τα αγγουράκια που παράγονται στην Κρήτη είναι τα πιο νόστιμα. Ιδιαίτερα μάλιστα σε κάποιες περιοχές τώρα που είναι στην εποχή τους παράγονται υπαίθρια αγγουράκια που όποιος τα έχει δοκιμάσει απορρίπτει κάθε άλλη ποικιλία και είδος…

Η ανάρτηση αυτή γίνεται για να τα συστήσω στους επισκέπτες της Κρήτης, μιας και δύσκολα τα συναντά κανείς εκτός του  νησιού. Τα ξυλάγγουρα και τα κλωσσάκια είναι από τις πιο αγαπημένες ποικιλίες των κρητικών.

Πιο τραγανά και πιο ανθεκτικά από τα συνηθισμένα, τρώγονται ακόμη και με τη φλούδα όταν είναι φρέσκα και δεν έχουν επιβαρυνθεί με φυτοφάρμακα.

Ακόμα όμως κι αυτά χωρίζονται σε ποικιλίες. Υπάρχουν τα μακρυά , με ανοιχτοπράσινη φλούδα και τα κοντόχοντρα με τη «χαραγμένη» επιφάνεια που πιο συχνά τα λέμε κλωσσάκια.  Και όχι, δεν είναι άγγουρα πεπόνια όπως διάβασα κάπου. Τα χρησιμοποιούμε όπου και τα άλλα σε κάθε είδους σαλάτες αλλά είναι πολύ πιο νόστιμα από τα κοινά αγγουράκια όταν τρώγονται αλάδωτα με σκέτο αλάτι.

Είναι ένας από τους καλύτερους μεζέδες της ρακής  σερβιρισμένα με σκέτο αλάτι και συνδυασμένα με τυρί  και παξιμάδια . Δεν είναι τυχαίο ότι ο παραπάνω συνδυασμός περιγράφεται σε παιδικό τραγουδάκι με το οποίο «τα βγάζαμε» στο κρυφτό:

Ψωμί, τυρί κι αγγούρι κι απάνω στο παπούρι*… Πόσα αυγά φα(γ)ες;

Ο άλλος απαντούσε με ένα αριθμό και συνέχιζε το μέτρημα για να βγει αυτός που θα τα φυλά τελικά, όπως  ας πούμε το «θα μετρήσω ως το 10 κι όποιος βγει θα τα φυλά»

Αν λοιπόν βρεθείτε στην Κρήτη, ή αν τα βρείτε σε κάποιο μανάβικο εκτός νησιού, φροντίστε να τα δοκιμάσετε.

Κι αν δεν έχετε τυρί  του βοσκού όπως το δικό μου εξαιρετικό της φωτογραφίας, συνδυάστε τα με μια καλή ώριμη  γραβιέρα ή ακόμη και με φέτα. Τα παξιμάδια μάλλον είναι πιο ταιριαστά με το σύνολο από το ψωμί.

*ανωμαλία στο έδαφος, ελαφρά υπερυψωμένη περιοχή.

Καλό απόγευμα!