εξασφαλίζει , συμβάλλει και στην οικιακή οικονομία με διάφορους τρόπους…
Και για το τερπνόν…
και για το ωφέλιμον …
Απ’ όλα είχε η βόλτα μου και μάλιστα αυτά που βλέπετε μαζευτήκανε σε λιγότερο από μια
ώρα!
Και μαχαιρίδες (πώς τις λέτε εσείς;)
Ξέρετε ποιά είναι η επιστημονική τους ονομασία; |
Και μάραθα
Και λιανοί χοχλιοί
Τα πικράσταχα είναι ένα βλασταράκι της εποχής που αγαπούμε πολύ εδώ στην Κρήτη. Μάλιστα επειδή έχουν κόπο να μαζευτούν (είναι μικρά –μικρά και δεν φτουράνε στο μάζεμα) είναι και σχετικά ακριβά για όσους τα αγοράζουν Δηλαδή χθες τα είχαν στη λαϊκή 4 ευρώ το κιλό. Παλιότερα το έκανα το έξοδο, τώρα προτιμώ τη βόλτα. Εξάλλου βρίσκονται σχεδόν παντού.
Είναι φυτό της οικογένειας του σιναπιού και τα σταχάκια του είναι πεντανόστιμα όταν βραστούν. Δεν διατηρούνται όμως πολύ. Πρέπει να βράσουν όσο το δυνατόν πιο σύντομα γίνεται μετά το μάζεμά τους, γιατί
γίνονται σαν ξύλα αν μπαγιατέψουν. Ξύλα γίνονται και αν μεστώσουν πάνω στο φυτό.Επίσης μαζεύουμε εκείνα που δεν έχουν ανθίσει.
Τα βράζουμε μαζί με καρπούς από χλωροκούκια
και τα συνδυάζουμε με λιανούς χοχλιούς. Σερβίρονται με μπόλικο ωμό ελαιόλαδο
και το καλύτερο συνοδευτικό τους κατά τη γνώμη μου είναι ξερό ντόπιο κρεμμύδι
και φρέσκο αυγό βραστό . Αν περισσέψουν
θεωρούνται από τα καλύτερα χόρτα(μαζί με τα σπαράγγια) για σφουγγάτο .
που έχουμε προσθέσει αλάτι. Τα βράζουμε σε μπόλικο νερό αλατισμένο με ανοικτή
την κατσαρόλα. Επειδή κιτρινίζουν εύκολα, το νερό πρέπει να βράζει καλά όταν τα
προσθέσουμε και να είναι αρκετό και αλατισμένο. Έτσι δεν θα κιτρινίσουν και θα
διατηρήσουν το καταπράσινο χρώμα τους.
στο νερό που βράζουμε 5 λεπτά πριν τα χόρτα . Για να δοκιμάζουμε αν έχουν
βράσει τα σταχάκια μας βγάζουμε λίγα με τρυπητή κουτάλα και τα πιέζουμε ανάμεσα
στα δάκτυλά μας. Πρέπει να υποχωρεί το
βλασταράκι αλλά να κρατά και λίγο για να είναι νόστιμο.
μένουν στην κατσαρόλα μόνο τα χόρτα με τα κουκιά ή τα ανασύρουμε σε λεκανίτσα .
Αν μείνουν στο νερό κιτρινίζουν. Τα αλατίζουμε πάλι ελαφρά και τα σερβίρουμε, με ωμό ελαιόλαδο, ξερό κρεμμύδι , βραστό αυγουλάκι και κρίθινο ντάκο ελαφρά βρεγμένο!
Ευλογημένος τόπος η Κρήτη!! Τόσο ωραία φυτά που δίνουν τροφή. Εγώ δεν γνωρίζω κανένα εκτός του μάραθου από αυτά που έχεις μαζέψει, ίσως και τα χοιροτρόφια κάτι μου λένε οι φωτογραφίες.
Καλή εβδομάδα!!
Ξανθή μου σ' όλη την Ελλάδα πρέπει να φυτρώνουν αυτά. Απλώς εμείς τρώμε αρκετά είδη χόρτων!
evala sti katapsiksi 12 kila maratha, 12 kila askalimprous, 50 matsakia avronies kai 100 kommatia agginares gia to kalokairi.
an tha rtheis pros ti Smyrni, na min ginw rezili =)
Τι κατάψυξη είναι αυτή φίλη μου! Θα πιάνει
ένα δωμάτιο :-)!Μακάρι να ερχόμουν στη Σμύρνη και σίγουρα ρεζίλι δεν θα γινόσουν. Εξάλλου όταν πάω σ' ένα τόπο τα δικά του θέλω να δοκιμάσω. Τα δικά μας τα χορταίνω εδώ 🙂
Τι καλά που θα ήτανε να είχαμε τέτοιες εξοχές κοντά μας που θα μας έδιναν όλα αυτά τα καλούδια!!
Εγώ μόνο τα μάραθα ξέρω Βαγγελίτσα μου από όσα ανέφερες.
Φιλιά πολλά, καλή βδομάδα!
Έλενα 2-3 φορές να κάνεις βόλτα θα μάθεις αρκετά βρώσιμα χορταράκια. Σας τρώει το τσιμέντο εκεί πάνω 🙂
Εμένα τα πικρόσταχα, που σαν όνομα δεν το ήξερα, μου θυμίζουν αυτό που εμείς λέμε αγριόβρουβα! Ετσι που σε διάβασα Βαγγελιώ μου για το τρόπο παρασκευής τους, ίσως και να λέμε το ίδιο φυτό. Οπως και να 'χει η φύση δίνει απλόχερα, αν εμείς ξέρουμε ν' αναγνωρίζουμε. Μια γνώση που περνά μόνο από γενιά σε γενιά με την επαφή μέσα στην φύση.
Πηνελόπη είναι το σταχάκι της βρούβας και βγαίνει την Άνοιξη . Άλλη γεύση όμως! Δεν έχεις άδικο Πρέπει να βγαίνουν παντού στην Ελλάδα.
Καλημέρα VITA σ ευχαριστώ για την (επανα)δημοσίευση του σχολίου μου για την αγγιναροσαλάτα με τα πασχαλινά αυγά και την ολοκληρομένη παρουσίασή της.Πολύ δροσιστική η προσθήκη του μαρουλιού!Παλιότερα δεν είχαμε ΟΛΑ τα υλικά ΠΑΝΤΟΥ.Ωραία κι η σημερινή σου ανάρτιση.Τα χοιροτρόφια είναι οι χοιρομουρίδες;
Πώς τρώγωνται τώρα που είναι χλωρά ακόμη;Κάποιος μου είπε οτι αυτό το σταχακι το κάνουν σαλάτα ωμό στο Μυλοπόταμο και είναι πολύ ωραίο!Κάποιος άλλος είπε οτι υπάρχουν 2-3 ομοειδή φυτά δυσδιάκριτα που πρέπει να γνωρίζεις γιατι κάποια είναι πικρά!Οσον αφορά την μαχαιρίδα είναιπρόγονος της γνωστής γλαδιόλας που όσοι γνωρίζουν λατινικά θα δουν και ομοιότητες στην ονομασία και στη αρχαιότητα ο βολβός της ήταν φαγώσιμος με κάποιο τρόπο!ΜΑΝΟΛΗΣ
Μανόλη εγώ σ'ευχαριστώ που μου θύμησες την υπέροχη σαλάτα.
Δεν είναι τα ίδια οι χοιρομουρίδες και τα χοιροθρόφια.
Πραγματικά τα σταχάκια βγαίνουν από πολλά φυτά της οικογένειας του σιναπιού από μια βόλτα που έκανα στο ίντερνετ. Αυτά εδώ με το κίτρινο λουλουδάκι είναι πολύ νόστιμα. Ωμά ΄δεν τα έχω φάει. Με βάζεις σε πειρασμό να δοκιμάσω 🙂
Ευχαριστώ για τις πληροφορίες για τις μαχαιρίδες
Να είσαι καλά!
Δεν είμαι σίγουρη ότι τα ξέρω αυτά! Ενδιαφέροντα όσα λες όπως πάντα!
Λες να μη φυτρώνουν στα Ιόνια Κική; Στη Θεσσαλονίκη και στη Ρόδο και σε άλλα νησιά τα έχω δει!
ΤΕΛΕΙΑ τα καλούδια σου.
Στο Ναύπλιο τα πικράσταχα τα ξέρουμε πικρούνες
Φιλί και Γραρένιες αγκαλιές
Άρα Γλαρένια και στο Ναύπλιο υπάρχουν Γλαρένια. Τα τρώτε έτσι δεν είναι;
Φιλιά!
Ωραια τα βρουβασταχα!!!! βραστα με κουκια και αρακα με πολυ λαδι και χοντρο αλατι!!!!!
Μελανούρι μου τα περιέγραψες καλύτερα εσύ!
Καλημέρα VITA .Στο παραπάνω σχόλιό μου δεν ρωτάω για το σταχάκι απο τις λαψανίδες-πικρόβρουβες-αγριοσίναπα αλλά στο στάχυ απο τα χοιροτρόφια όπως τα ονομάζεις.Δες στο e-mail σου που θα βάλω φωτογραφίες.Αυτά? η κάποια παρεμφερή? στο Μυλοπόταμο τα λένε Αδρές και τα κάνουν ωμή σαλάτα πολύ νόστιμη άκουσα! Μανόλης
[…] στις δόξες του και καρότα για να τον μαγειρέψουμε! Πικράσταχα και τσιμπιτά ραδίκια και αντίδια για να […]