Μια υπέροχη πράσινη φασολάδα!
Και τι είναι η ροβίτσα θα πούνε οι συμπατριώτες μου; Να λοιπόν ένα όσπριο που δεν καλλιεργείται στην Κρήτη. Μέχρι τώρα… Γιατί ποτέ δεν ξέρει κανείς. Και με το μικροκλίμα που έχουμε, σε πολλές περιοχές παρόμοιο με της Μεσσηνίας, δεν αποκλείω την καλλιέργειά της κι εδώ κάποια στιγμή. Ειδικά όταν γνωρίσουμε τη νοστιμιά αλλά και τις εξαιρετικές διατροφικές ιδιότητες του μικρού πράσινου φασολιού.
Η σημερινή ανάρτηση έρχεται κάπως ως συνέχεια της προηγούμενης. Υποσχέθηκα κάποιες συνταγές από την Πελοπόννησο που δοκιμάσαμε λόγω της πρόσφατης επίσκεψής μας εκεί. Από τα πρώτα υλικά που ζήτησα σε καταστήματα παραδοσιακών προϊόντων ήταν η ροβίτσα. Είχα ακούσει και διαβάσει τόσα πολλά γι αυτό το μικροσκοπικό πράσινο φασολάκι που ήθελα να το δοκιμάσω.
Την συνταγή μου την έδωσε η ίδια η ιδιοκτήτρια του καταστήματος που μου είπε να τη χρησιμοποιήσω και σε σαλάτες, πουρέ, ακόμη και σε χορτοφαγικά μπιφτέκια! Πού να την ξαναβρώ σκέφτηκα… Αγόρασα ένα κιλό όλο κι όλο αλλά προς μεγάλη μου έκπληξη τη βρήκα σήμερα και σε κατάστημα του Ηρακλείου! Παντού τα πάντα στις μέρες μας…
Η ροβίτσα λοιπόν είναι από τα πιο πολύτιμα όσπρια. Εγώ την προμηθεύτηκα λόγω «γαστρονομικών κινήτρων» αλλά βρήκα –ανατρέχοντας σε αξιόπιστες σελίδες διατροφολόγων- ότι είναι διατροφικός θησαυρός. Και τι ιδιότητες δεν έχει! Αντιοξειδωτικές, αντιδιαβητικές, αντικαρκινικές, αντιυπερτασικές! Αφήστε που μειώνει και τη χοληστερίνη και είναι φουλ στις βιταμίνες! Αλλά για το διατροφικό κομμάτι του οσπρίου, δείτε καλύτερα λεπτομέρειες στο mednutriτιοn, ένα site που εμπιστεύομαι (έχουμε και συνεργαστεί κάποια στιγμή με τους δημιουργούς του).
Έφτιαξα λοιπόν τη ροβίτσα αμέσως μόλις κατέβηκα στην Κρήτη, την πρώτη Τετάρτη μετά την εκδρομή μας, μιας και τις Τετάρτες ή/και τις Παρασκευές το πρόγραμμα λέει όσπρια! Θα το έχετε δει και στα μενού της εβδομάδας. Και για τα όσπριά μου τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιώ πάντα εμφιαλωμένο νερό γιατί –κακά τα ψέματα- βράζουν πιο εύκολα. Στην περίπτωσή μας, το νερό ΖΑΡΟΣ είναι η επιλογή της οικογένειας έτσι κι αλλιώς γιατί είναι το καλύτερο! Δεν είναι τυχαίο που έχει βραβευτεί ως το καλύτερο νερό του Κόσμου σε κάποιους διεθνείς διαγωνισμούς!
Υλικά
Για 250 gr ροβίτσα
1,5-2 λίτρα εμφιαλωμένο νερό ΖΑΡΟΣ
1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι
100 ml ελαιόλαδο και λίγο για το σερβίρισμα
Αλάτι
Ρίγανη
Χυμό λεμονιού
Επί το έργον
Η ροβίτσα δεν θέλει μούλιασμα οπότε ξεκινούμε αμέσως το μαγείρεμα: Την ξεπλένουμε πολύ καλά και την βάζουμε σε κατσαρόλα με το 1,5 λίτρο νερό (ναι, θέλει αρκετό νερό) και το κρεμμύδι ψιλοκομμένο. Αφήνουμε να βράσει αρκετή ώρα (σε μέτρια θερμοκρασία) βγάζοντας όσα μπορούμε από τα φλούδια που συγκεντρώνονται στην επιφάνεια.
Όταν αρχίσει να μαλακώνει προσθέτουμε το ελαιόλαδο, το αλάτι και τη ρίγανη και συνεχίζουμε το βράσιμο. Ανάλογα με το πόσο πηκτή τη θέλουμε προσθέτουμε κι άλλο νερό. Όταν χυλώσει (μου πήρε λίγο παραπάνω από μισή ώρα) προσθέτουμε τον χυμό λεμονιού και τη ρίγανη, αφήνουμε να βράσει λίγο ακόμη και αποσύρουμε από το μάτι. Στο σερβίρισμα, προσθέτουμε αν θέλουμε λίγο ωμό ελαιόλαδο και λίγο ακόμη λεμόνι. Τη συνοδεύουμε με ό,τι μας αρέσει να συνοδεύουμε τα άλλα όσπρια!
Παρατηρήσεις
- Η παραπάνω συνταγή είναι ο κλασικός τρόπος μαγειρέματος της ροβίτσας. Η κυρία μου επισήμανε ότι δεν είναι ανάγκη να μουλιάσει γιατί αυτή που αγόρασα είναι φετινής εσοδείας και μου τόνισε να μη βάλω ντομάτα, δεν της πάει. Ίσως σε άλλες συνταγές να ταιριάζουν.
- Εκτός από ρίγανη-σύμφωνα πάντα με την κυρία που μου έδωσε τη συνταγή- ταιριάζουν και άλλα αρώματα όπως κύμινο, πάπρικα κλπ. Θα δοκιμαστεί και μ’ αυτά και θα προσθέσω εντυπώσεις.
- Η ροβίτσα (mung beans στα Αγγλικά…)είναι πολύ δημοφιλής στους χορτοφάγους γιατί είναι από τα πιο πλούσια σε πρωτεΐνη όσπρια! Είναι πολύ μικρή σε μέγεθος (λίγο μεγαλύτερη από τη φακή) και έχει πράσινο χρώμα. Επίσης δεν περιέχει γλουτένη. Θα αναζητήσω περισσότερες συνταγές, ίσως και πιο «δημιουργικές» συνταγές αφού διαπίστωσα ότι μπορούμε να τη βρούμε παντού. Όπως προανέφερα, σήμερα κιόλας τη βρήκα σε ηρακλειώτικο κατάστημα!
- Θα επαναλάβω εδώ τη συμβουλή μου για το εμφιαλωμένο νερό. Στα όσπρια, στα ζυμάρια και στα σιρόπια κάνει τη διαφορά!
Η συνταγή περιέχει τοποθέτηση προϊόντος. Προβάλλουμε αποκλειστικά προϊόντα που ταιριάζουν με την φιλοσοφία του site και που χρησιμοποιούμε κι εμείς οι ίδιοι.
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
Πολύ ωραίο φαγητό και υγιεινο. Όμως ηθελα να σας πω ένα “κολπάκι” που έκαναν εκεί στη Μεσσηνία. Έβραζαν την ροβίτσα σε σιγανή φωτιά με αρκετό νερό.Όταν μαλάκωνε και άνοιγε ο σπόρος, δυνάμωναν την φωτιά και έκλειναν το καπάκι. Όταν καταλαβαίνεις ότι θα πετάξει το καπάκι, με μια τρυπητή κουτάλα μαζεύεις γρήγορα τις φλούδες που έχουν ανέβει στην επιφάνεια. Αυτό γίνεται 5-6 φορές. Φυσικά μένουν κάποιες. Εμείς δεν βάζουμε κρεμμύδι,μόνο ρίγανη, λεμόνι και λάδι στο τέλος. Έτσι κι αλλοιώς, μ’ αυτόν τον τρόπο θα έβγαινε και το κρεμμύδι.Πιστεύω να έγινα κατανοητή και να βοήθησα. Συγχαρητήρια για την δουλειά σας.
Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια και τις πολύτιμες πληροφορίες! Θα δοκιμάσω αμέσως αύριο τον τρόπο σας και -αν μου επιτρέπετε- θα κάνω update και θα συμπληρώσω το σχόλιό σας στην ανάρτηση! Σας ευχαριστώ και πάλι!