Μια ανάρτηση για πλάκα!
Μερικές φορές αλλιώς τα περιμένεις κι αλλιώς έρχονται, ακόμη και στην κουζίνα. Ίσως μάλιστα αυτές οι ανατροπές στην κουζίνα είναι ανώδυνες σε σχέση με τις ανατροπές που συμβαίνουν σε άλλους τομείς της ζωής μας. Σ’ ευτή την κατηγορία εντάσσεται και τούτη εδώ τη συνταγή. Το έχω ξαναπεί ότι σ’ αυτό το σπίτι ειμάστε λάτρεις της σοκολάτας οπότε δεν ήθελα και πολύ μετά τον παρακάτω διάλογο.
-Δεν θα φτιάξεις κάτι σοκολατένιο φέτος για την Τετάρτη; Θα το περιμένουν οι νεαρές φίλες και φίλοι του site.
-Ναι, έχω στο νου κάτι ωραία cookies που είχα δει στο γαλλικό περιοδικό στο Pâtisserie magazine.
που μου έφερε το καλοκαίρι ο Α., κι έλεγα να τα φτιάξω για το site τον Φλεβάρη. Είναι και λίγα για να τελειώνουν να μην τα έχουμε όλη την εβδομάδα. Δεν χρειάζετια να τρώμε γλυκά τις καθημερινές.
Προμηθεύτηκα λοιπόν τα υλικά, και με τη μετάφραση της google (τα γαλλικά μου είναι ανύπαρκτα…) ετοιμάστηκα να φτιάξω κάποια από τα πιο νόστιμα cookies που έχω φτιάξει (ναι, έτσι ήταν…). Όταν έχεις ένα περιοδικό που δίνει τα υλικά με ακρίβεια γραμμαρίου, κρατάς κι εσύ όλες τις αναλογίες. Στο συγκεκριμένο υπάρχουν συνταγές με υλικά σε ποσότητες του τύπου 31gr, 96gr, 27gr κλπ κλπ. Όταν το πήρα στα χέρια μου κάπου γέλασα γιατί τρεις διαφορετικές ζυγαριές που έχουν δείχνουν διαφορά γραμμαρίων σε ένα π.χ. πακέτο αλεύρι. Αυτή η εμμονή του 1 gr με κάνει πολλές φορές να κρυφογελάω έχοντας μελετήσει στο παρελθόν “θεωρία σφαλμάτων”…
Τέλος πάντων… Το περιοδικό έλεγε για 10 μπισκότα (εκεί βασίστηκα) εγώ έφτιαξα 15, και πάλι βγήκαν ΤΕΡΑΣΤΙΑ! Γι αυτό και ο υπότιτλος «μια ανάρτηση για πλάκα». Τα μπισκότα γίνονται όντως πλακέ (μάλλον θέλουν λίγο παραπάνω αλεύρι), απλώνουν στο ταψί, αλλά πραγματικά είναι υπέροχα! Σκέφτηκα λοιπόν να δημοσιεύσω τη συνταγή παρόλο που θα κάνω κάποιες παρεμβάσεις για να βελτιωθεί λίγο το σχήμα τους, αλλά ως γεύση είναι όντως τα ωραιότερα cookies που έχω φτιάξει! Ε, τα έκοψα και με το κατάλληλο κουπ πατ, και τα έδεσα με τη σημερινή μέρα, για να ευχηθούμε και φέτος Χρόνια Πολλά σε όσες και όσους επιμένουν να τη γιορτάζουν!
Πάμε λοιπόν να τα δούμε, μέρα που είναι…
Υλικά
100 g μαύρη σοκολάτα (έβαλα με 65% περιεκτικότητα σε κακάο)
50 g βούτυρο
2 αυγά
80 g λευκή ζάχαρη
40 g μαύρη ζάχαρη
1 σωληνάριο βανίλιας
60 g αλεύρι
6 g μπέικιν πάουντερ (εγώ έβαλα 1 δοσομετρικό κουταλάκι (5ml είναι) λίγο φουσκωτό)
100 g σταγόνες σοκολάτας
Επί το έργον
Σε μπεν μαρί λιώνουμε τη σοκολάτα με το βούτυρο και αφήνουμε να κρυώσουν ελαφρά. Σε ένα μπολ και χτυπάμε τα αυγά με τη ζάχαρη, προσθέτουμε τη βανίλια και το μείγμα της σοκολάτας και ανακατεύουμε.
Προσθέτουμε το αλεύρι ανακατεμένο με το μπέικιν πάουντερ και μετά τα κομματάκια σοκολάτας, σκεπάζουμε και βάζουμε τη ζύμη στο ψυγείο για 1 ώρα.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180°C, σχηματίζουμε μικρές μπαλίτσες ζύμης και τις τοποθετούμε σε ταψί που έχουμε σκεπάσει με χαρτί ψησίματος και ψήνουμε για 10 λεπτά το πολύ.
Βγάζουμε το ταψί από το φούρνο και τα αφήνουμε να ξεκουραστούν για 10 λεπτά. Τα βγάζουμε με μια σπάτουλα σε μια σχάρα και τα αφήνουμε να κρυώσουν.
Παρατηρήσεις
- Ίσως αν τα αυγά μου ήταν μικρότερα να μη χρειαζόταν περισσότερο αλεύρι από το δοσμένο. Είχα μόνο μεγάλα αυγά και το συνολικό τους βάρος ήταν 129gr. Αν είχα μικρά ή μέτρια αυγά θα ήταν μάλλον καλύτερο εμφανισιακά το αποτέλεσμα.
- Θα έλεγα να φτιάξουμε τουλάχιστον 20 μπισκότα με αυτή τη ζύμη. Γίνονται όπως βλέπετε πολύ μεγάλα. Πρέπει να τα τοποθετήσουμε αραιά στο ταψί γιατί απλώνουν πολύ.
- Η ανάρτηση θα συμπληρωθεί όταν γίνουν οι παρεμβάσεις, αλλά και έτσι όπως είναι τα cookies αυτά είναι από τα νοστιμότερα που έχω φτιάξει!
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
