Σαμπλέδες: βουτυράτα μπισκότα με την εξελληνισμένη εκδοχή της γαλλικής pâte sablée

 Σαμπλεδάκια που λιώνουν στο στόμα σε πολλές εκδοχές : απλά , διπλά, με
μαρμελάδα , με σοκολάτα , με τρούφα , με κροκάν!

Η ζύμη sablée   είναι γαλλικής προέλευσης. Έχει όμως εισχωρήσει
στις κουζίνες και τις ζαχαροπλαστικές σχολές  όλου του κόσμου. Βουτυράτη και
τριφτή είναι ιδανική βάση για τάρτες και δίνει υπέροχα μπισκότα.

Στην Ελλάδα
την πήραμε, διατηρήσαμε τα βασικά της υλικά αλλά διαφοροποιήσαμε τον τρόπο
παρασκευής της εντελώς. Η κλασική γαλλική παρασκευή της θέλει το βούτυρο
παγωμένο, και περιορίζει το χρόνο ζυμώματος στον αναγκαίο για να ενσωματωθούν
απλώς τα υλικά. Δείτε εδώ μια πολύ καλή παρουσίασή της. Στην ελληνική version το
βούτυρο χτυπιέται κι αφρατεύει με τη ζάχαρη και τ’ αυγά.Αλλάζει δηλαδή εντελώς η παρασκευή της ζύμης , ίσως από επιρροή της παρόμοιας σμυρναίικης συνταγής.

Δώσαμε λοιπόν δικό μας τρόπο παρασκευής  και δικό μας όνομα στα νόστιμα αυτά μπισκοτάκια. Σαμπλέδες και σαμπλεδάκια
λοιπόν,  και υποθέτω όλοι έχουμε από μια συνταγή τους στα τετράδιά μας.

Είναι πολύ νόστιμα και μπορούν να καταναλωθούν σκέτα, να ενωθούν ανά
δύο με μαρμελάδα , να βουτηχτούν σε σοκολάτα , να καλυφθούν με ζαχαρόπαστα .
Μεταμορφώνονται ευέλικτα για κάθε περίσταση! Χριστουγεννιάτικα, πασχαλινά,
παιδικά, ενηλίκων, ερωτευμένων και μη (για να είμαστε και επίκαιροι…), και γενικώς οι σαμπλέδες είναι παντός καιρού και γούστου.

Η σημερινή συνταγή δεν είναι η δική μου.
Μου την έδωσε νέα, ανερχόμενη  και πολλά υποσχόμενη μαγείρισσα και νοικοκυρά. Την έχει από τη μαμά της και είναι σκέτος πειρασμός. Παρόλο
που τα υλικά όπως ανέφερα είναι πάνω κάτω τα ίδια, οι αναλογίες είναι εκείνες
που κάνουν τη διαφορά!

250 γραμμάρια βούτυρο αγελάδας καλής ποιότητας σε
θερμοκρασία δωματίου

10 κουταλιές ζάχαρη άχνη (ήταν 125 γραμμάρια, σχεδόν μια
κούπα)

2 κρόκους αυγών

½ φλιτζανάκι του καφέ κονιάκ (ήταν 50 ml δηλαδή 1/5 της
κούπας)

1 μικρό λεμόνι, το ξύσμα και το χυμό

1 κοφτό κουταλάκι σόδα

Περίπου 4,5 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις ώστε να
έχουμε μαλακή ζύμη που να μη κολλά στα χέρια (τα δικά μου πήραν 570 γραμμάρια)

Για το γαρνίρισμα, μαρμελάδα ή σοκολάτα και αμύγδαλα -φουντούκια κροκάν, τρούφα σοκολάτας, ζαχαρόπαστα λευκή ή χρωματιστή, γλάσο royal ή  ό,τι άλλο μπορούμε να σκεφτούμε!

Χτυπάμε στο μίξερ το βούτυρο με την άχνη να γίνουν   σαν
κρέμα και προσθέτουμε τους κρόκους. Συνεχίζουμε το χτύπημα ώστε να αφρατέψει και
να «ασπρίσει» το μείγμα (γίνεται απαλό κίτρινο) . Θα πάρει κανένα
δεκαπεντάλεπτο αυτή η φάση…

Προσθέτουμε το κονιάκ και το ξύσμα. Όταν
ενσωματωθούν στο αρχικό μείγμα, διαλύουμε τη σόδα στο χυμό λεμονιού και τα
προσθέτουμε κι αυτά συνεχίζοντας το χτύπημα.

Σταματάμε το μίξερ και προσθέτουμε
το αλεύρι ανακατεύοντας με σπάτουλα ή με το χέρι.

Προσθέτουμε μια μια κούπα
μέχρι να έχουμε μια μαλακή εύπλαστη ζύμη. Αφήνουμε να ξεκουραστεί κανένα
μισάωρο.

Την ανοίγουμε σε χοντρό φύλλο ανάμεσα σε χαρτί ψησίματος ή ανάμεσα σε
δυο κομμάτια διαφανούς  μεμβράνης και την
κόβουμε με κουπ πατ στα σχήματα που μας αρέσουν. Αν πρόκειται να φτιάξουμε
διπλά μπισκότα κάνουμε λίγο πιο λεπτό το φύλλο για να μη γίνουν τεράστια.

Απλώνουμε
τα σαμπλεδάκια μας σε ταψί και τα ψήνουμε στους 170 βαθμούς, στη μεσαία σχάρα
για 15 ως 20 λεπτά, ανάλογα με το πάχος της ζύμης.

Τα αφήνουμε να κρυώσουν. Αν
θέλουμε τα ενώνουμε ανά δύο με μαρμελάδα.

Στην περίπτωση αυτή είναι ωραίο να αφαιρέσουμε
ένα μικρό μέρος  από τα πάνω κομμάτια
ώστε να φαίνεται η μαρμελάδα μας.

Αν θέλουμε να τα γαρνίρουμε με σοκολάτα,
λιώνουμε σε μπεν μαρί κουβερτούρα με 1 κουταλιά ελαιόλαδο και τα βουτάμε
ολόκληρα ή κατά το ήμισυ. Πασπαλίζουμε με λίγο φουντούκι ή αμύγδαλο κροκάν ένα
φύλλο χαρτιού και τα απλώνουμε πάνω.

Γαρνίρουμε και την επιφάνεια με ξηρό καρπό
ή τρούφα, αφήνουμε να σκληρύνει η σοκολάτα και τα φυλάσσουμε.

1)Μπορούμε να προσθέσουμε λίγη βανίλια για πρόσθετο άρωμα
στη ζύμη μας.

2)H ζύμη αυτή, ακόμη και μ’ αυτόν τον τρόπο παρασκευής, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για βάση τάρτας.

3)Όπως έγραψα , τα σαμπλεδάκια είναι ευπρόσδεκτα σε κάθε
εποχή σε κάθε γιορτή. Αλλάζοντας το σχήμα τους γίνονται επίκαιρα και συμβατά με
κάθε γεγονός. Όσοι λοιπόν επιμένουν να θεωρούν γιορτή την αυριανή μέρα, ας τα
φτιάξουν σαν καρδούλες και ας τα βουτήξουν σε λιωμένη σοκολάτα, ή ας τα ενώσουν
με κόκκινη λαμπερή μαρμελάδα φράουλα ή βύσσινο.

Όποιος τα δοκιμάσει είναι
σίγουρο ότι δεν θα μείνει ασυγκίνητος αλλά το κακό είναι ότι δεν θα μείνει μόνο
σε ένα!