Ίσως το πιο εύκολο σιροπιαστό γλυκό!
Μου τα παίνευε εδώ και αρκετό καιρό η φιλενάδα μου, και μου έλεγε πως τα φτιάχνει πολύ συχνά όχι μόνο για κέρασμα, αλλά και για πεσκέσι σε επισκέψεις. Επειδή λοιπόν οι γευστικές μας επιλογές μοιάζουν πολύ (μαζί μεγαλώσαμε και ξέρει η μια τι αρέσει της άλλης), όταν αποφάσισα να φτιάξω το γλυκό, τη δική της συνταγή εμπιστεύτηκα, παρόλο που έχω αρκετές σε βιβλία ή σε παλιότερες σημειώσεις.
Φυσικά το είχα δοκιμάσει από ζαχαροπλαστεία (κυρίως της Μακεδονίας και της Θράκης), αλλά στο σπίτι δεν το είχα ξαναφτιάξει. Είναι κι άλλες οικογενειακές της συνταγές εδώ μέσα (το αξεπέραστο τηγανητό κουνελάκι ας πούμε…), αλλά αυτή εδώ δεν είναι από τις οικογενειακές. Λόγω της δουλειάς της γνωρίζει πολύ κόσμο και έχει συγκεντρώσει κι εκείνη αναρίθμητες δοκιμασμένες συνταγές. Μια λοιπόν από εκείνες είναι και τα σεκέρ παρέ.
Τούρκικο όνομα (şekerpare), πολίτικο γλυκό… Για να ακριβολογούμε βέβαια, αντίστοιχες λέξεις υπάρχουν στην ζαχαροπλαστική ορολογία κι άλλων χωρών, που αφορούν παρόμοια γλυκά. Για παράδειγμα στα αλβανικά η λέξη sheqerpare αφορά πάλι σιροπιασμένα γλυκάκια, που μάλιστα αναφέρονται ως παραδοσιακά αλβανικά! Επίσης, στο Αζερμπαϊτζάν φτιάχνουν shekerbura, γλυκιά ζύμη! Και οι τρεις λέξεις απ’ όσο έψαξα, φαίνεται να έχουν περσική ρίζα (şakarbūre, κύβος ζάχαρης στα περσικά…).
Εμείς το έχουμε καταχωρημένο στα πολίτικα γλυκά. Μπορεί να έχει τούρκικη ονομασία, όπως πολλά άλλα πιάτα και εδέσματα από όλα τα Βαλκάνια και τις Αραβικές χώρες, αλλά στη δική μας κουζίνα θεωρείται πολίτικο γλυκό, φερμένο από τους πρόσφυγες. Από εκείνους το μάθαμε κι έτσι θα το λέμε: «πολίτικο σεκέρ παρέ»! Θα μπορούσε κάποιος να τα πει σιροπιαστούς κουραμπιέδες, αλλά τι λέξη είναι και ο κουραμπιές 😉 ;
Η μετάφραση της τούρκικης λέξης είναι «κομματάκια ζάχαρης» και είναι όντως ένα από τα «γλυκά» γλυκά! Σιρόπι μέχρι την καρδιά του, έκρηξη γλύκας στο στόμα! Το απολαύσαμε σε θερμοκρασία δωματίου και από το ψυγείο. Καταλήξαμε ότι «απογειώνεται» όταν μπει στο ψυγείο και σερβιριστεί κρύο. Ήταν συμβουλή της φίλης που μου έδωσε τη συνταγή και ναι, του πάει πολύ!
Υλικά
Για το σιρόπι:
750 gr ζάχαρη
600 ml εμφιαλωμένο νερό ΖΑΡΟΣ
1 κουταλιά χυμό λεμονιού
Τη φλούδα ενός λεμονιού
Για τη ζύμη:
300-340 gr αλεύρι για όλες τις χρήσεις (δείτε παρατηρήσεις)
180 gr σιμιγδάλι ψιλό
240 gr βούτυρο καλής ποιότητας, σε θερμοκρασία δωματίου
170 gr αχνοζάχαρη
2 αυγά
1,5 κουταλάκι μπέικιν
0,5 κουταλάκι αλάτι
Αμύγδαλα ή φουντούκια (δείτε παρατηρήσεις)
Η κουταλιά μου είναι 15 ml και το κουταλάκι μου 5ml
Επί το έργον
Φτιάχνουμε πρώτα το σιρόπι: Βάζουμε τα υλικά σε μια κατσαρόλα να βράσουν για 10 λεπτά από τη στιγμή που αρχίζει ο βρασμός. Μόλις πάρουν βράση κατεβάζουμε λίγο τη θερμοκρασία (στο 6-7 με μέγιστο το 9). Το αφήνουμε να κρυώσει εντελώς. Σε ένα μπολ ανακατεύουμε το αλεύρι, το σιμιγδάλι, το αλάτι και το μπέικιν.
Χτυπάμε σε μπολ ανάμειξης το βούτυρο με τη ζάχαρη και προσθέτουμε τα αυγά. Συνεχίζουμε το χτύπημα να έχουμε ένα αφράτο υποκίτρινο μείγμα και προσθέτουμε το μείγμα των στερεών υλικών. Ανακατεύουμε να ενσωματωθεί. Πλάθουμε τα σεκέρ παρέ σε μέγεθος κάστανου, σαν κεφτεδάκια (δείτε παρατηρήσεις), και τα αραδιάζουμε σε ταψί κουζίνας στρωμένο με χαρτί ψησίματος. Βάζουμε και ένα αμύγδαλο ή φουντούκι πάνω από το καθένα τους και τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο (αντιστάσεις στους 175 βαθμούς) για 40 λεπτά περίπου (μεσαία σχάρα).
Όταν είναι έτοιμα, τα βγάζουμε από τον φούρνο, τραβάμε προσεκτικά το χαρτί ψησίματος και τα περιχύνουμε με το κρύο σιρόπι. Αφήνουμε να το τραβήξουν και τα σερβίρουμε. Τα διατηρούμε στο ψυγείο.
Παρατηρήσεις
- Η αρχική συνταγή έλεγε 300gr αλεύρι. Επειδή τα αυγά μου ήταν μεγάλα, χρειάστηκε να προσθέσω λίγο ακόμη (περίπου 30 gr). Γι αυτό και αναφέρω 300-340gr στα υλικά. H ζύμη πρέπει να είναι μαλακή αλλά να μην κολλά στα χέρια. Εγώ την άφησα να «ξεκουραστεί» για 20 λεπτά, παρόλο που η φίλη μου μού είπε πως δεν είναι απαραίτητο.
- Ζύγιζα τη ζύμη ώστε κάθε κομματάκι να είναι 25 gr . Έγιναν 42 μεγαλούτσικα σεκέρ παρέ. Θα μπορούσε να είναι και 20 gr τα κομμάτια της ζύμης για πιο μικρά και πιο πολλά κομμάτια. Χρειαζόμαστε αμύγδαλα (ασπρισμένα ή με το φλούδι) ή φουντούκια όσα και τα γλυκά μας.
- Το σιρόπι στην αρχή μου φάνηκε πολύ, αλλά το τράβηξαν όλο.
- Όταν ρώτησα τη φίλη μου για προσθήκη κάποιου αρώματος στη συνταγή, μου είπε αρκεί να είναι καλό το βούτυρο! Σε άλλες συνταγές που έχω υπάρχει και ξύσμα λεμονιού, αλλά εδώ δεν έβαλα και δεν μπορώ να πω ότι έλειπε…
- Όπως έχω ξαναγράψει, σε σιρόπια (και για λικέρ), ζύμες και όσπρια χρησιμοποιώ πάντα εμφιαλωμένο νερό. Έχει τη σημασία του, διαπιστώστε το!
Πληροφορίες από δικές μου σημειώσεις και από:
https://www.biscuitpeople.com/
https://www.196flavors.com/
https://www.tasteatlas.com/
Βρείτε μας:
Η συνταγή περιέχει τοποθέτηση προϊόντος. Προβάλλουμε αποκλειστικά προϊόντα που ταιριάζουν με την φιλοσοφία του site και που χρησιμοποιούμε κι εμείς οι ίδιοι.
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
