Ένα νηστίσιμο σιμιγδαλένιο γλυκό φούρνου, με ελάχιστα υλικά!
Στο πλαίσιο του «μένουμε σπίτι» και κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ξεγελάσουμε το χρόνο, να κλωτσήσουμε τις μέρες να περάσουν γρήγορα που μου έγραψε μια φίλη το πρωί, συνεχίζω τις αναρτήσεις. Τα είπαμε και προχθές… Διαφορετικές από τις προγραμματισμένες οι συνταγές, πιο απλές, με υλικά που σίγουρα έχουμε στα ντουλάπια της απομόνωσης. Λαδορεβανί λοιπόν σήμερα, γλυκό εύκολο, εκ των ενόντων!
Το λαδορεβανί είναι ένα νηστίσιμο σιμιγδαλένιο γλυκό, ένας χαλβάς φούρνου θα λέγαμε. Αν το σκεφτεί κανείς, τα ίδια είναι τα υλικά τους και σε παρόμοιες αναλογίες. Δεν είναι όμως σιροπιαστό, παρόλο που ο τρόπος παρασκευής του έχει ως αποτέλεσμα να είναι μάλλον νωπό σαν σιροπιαστό! Η τεχνική της «βραστής» ζύμη που εφαρμόζουμε στο λαδορεβανί, είναι γνωστή και σε άλλες ζύμες. Εδώ έχω ήδη μια τέτοια συνταγή, την συνταγή για τους σβίγκους που θα έλεγα ότι είναι η ελληνική εκδοχή των σου (της ζύμης μπινιέ). Στο τετράδιό μου υπάρχουν αρκετές ακόμη, ξένες και ελληνικές. Θα τις δούμε, αν είμαστε καλά 😉 !
Μια από τις πιο σημαντικές ελληνικές είναι τούτη. Πανωμερίτικη θα την πω γιατί αν και βρέθηκε σε παλιό τετράδιο συνταγών μου, μια πρόχειρη αναζήτηση μου έδειξε ότι έχει προέλευση από τη Δυτική Στερεά Ελλάδα (παρόλο που συναντάται με μικρές παραλλαγές και αλλού). Θα χαρώ να συμπληρώσουν τις πληροφορίες μου φίλες και φίλοι από αυτές τις περιοχές! Αυτήν εδώ ίσως την έχω γράψει από κάποιο περιοδικό γιατί προέλευση από πρόσωπο δεν έχω σημειώσει… Συνήθως έτσι έκανα προ διαδικτύου: αν μας άρεσε μια συνταγή από περιοδικό την κατέγραφα στο τετράδιό μου! Τώρα ξέρω ότι μπορώ να βρω τουλάχιστον 10000 στο διαδίκτυο και με ενδιαφέρουν μόνο οι τίτλοι και οι συνταγές που μου δίνουν φίλες και φίλοι!
Θα δώσω τις ποσότητες και σε γραμμάρια και σε όγκους. Η αρχική συνταγή που έχω είναι σε όγκους (τα υλικά μετρούνται με φλυτζάνια τσαγιού). Επειδή οι αναλογίες είναι που μετράνε σε τέτοιες συνταγές, εγώ μέτρησα με δοσομετρικές κούπες (250 ml) τα υλικά μου, και παράλληλα τα ζύγισα. Ακόμη,πρέπει να πω πως η αρχική συνταγή είχε σπορέλαιο, αλλά τέτοιο πράγμα μπαίνει σπάνια στο σπίτι μου, πολύ περισσότερο τώρα. Οι τελευταίες προμήθειές μου ήταν αυστηρά επιλεγμένες!
Φτιάξτε αυτό το απλό γλυκάκι, με υλικά που σίγουρα έχετε! Σερβίρετέ το σε ένα όμορφο πιάτο, και απολαύστε το με το καφεδάκι σας. Αν είναι καλός ο καιρός στην περιοχή σας βγείτε στην αυλή ή στη βεράντα σας, αλλιώς καλό είναι και το καθιστικό! Οι καφετέριες μπορούν να περιμένουν!
Έχουμε και λέμε λοιπόν…
Υλικά
Χυμός και ξύσμα ενός πορτοκαλιού
Συμπληρώνουμε με νερό τον χυμό ώστε να έχουμε 2 κούπες (500ml) υγρό
450 gr ζάχαρη κρυσταλλική (2 κούπες)
450 gr σιμιγδάλι (3 κούπες) μισό χοντρό μισό ψιλό
250 ml (1 κούπα) ελαιόλαδο
1-2 σωληνάκια βανίλιας
Κανέλα και –αν θέλουμε- πρόσθετη ζάχαρη για το σερβίρισμα
Επί το έργον
Ανάβουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς. Παίρνουμε το ξύσμα από το πορτοκάλι και το σφίγγουμε για τον χυμό. Συμπληρώνουμε με νερό ώστε να έχουμε 2 κούπες και το αδειάζουμε σε μια κατσαρόλα. Προσθέτουμε τη ζάχαρη, τις βανίλιες και το ελαιόλαδο και βάζουμε το διάλυμα να πάρει βράση.
Ανακατεύουμε ίσα να διαλυθεί η ζάχαρη και προσθέτουμε σαν βροχή τα σιμιγδάλια. Ανακατεύουμε πάνω στο μάτι, σε μέτρια θερμοκρασία, μέχρι να απορροφηθούν όλα τα υγρά. Αποσύρουμε και αδειάζουμε το μείγμα σε ταψάκι ή πυρίμαχο σκεύος. Το δικό μου εδώ έχει διαστάσεις 27Χ27 cm.
Στρώνουμε με μια σπάτουλα την επιφάνεια, χαράζουμε σε ρόμβους ή τετράγωνα και πασπαλίζουμε με κανέλα. Ψήνουμε στη μεσαία σχάρα για 45-50 λεπτά. Στο σερβίρισμα, αν θέλουμε πασπαλίζουμε με λίγη ακόμη ζάχαρη και κανέλα.
Παρατηρήσεις
- Εμείς επειδή το θεωρούμε ήδη αρκετά γλυκό, δεν πασπαλίζουμε με άλλη ζάχαρη γι αυτό πασπάλισα την κανέλα πριν από το ψήσιμο. Γι αυτό το στόλισα και με λίγα αμυγδαλάκια.
- Δεν είχα αρκετό ψιλό σιμιγδάλι και έβαλα αυτήν τη φορά 300 gr χοντρό και 150 gr ψιλό. Μια χαρά έγινε! Άλλωστε το χοντρό που κυκλοφορεί δεν είναι και τόοοοσο χοντρό πιά!
- Αν χρησιμοποιήσουμε στρογγυλό ταψάκι, ιδανικό θα ήταν ένα με διάμετρο 28 cm (ας βγει λίγο πιο ψηλό).
Καλά να είμαστε, καλά να περνάμε, ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ για όσο χρειαστεί!
Βρείτε μας:
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
Ακολουθώ εδώ και ένα χρόνο τις συνταγές σας που κατά πλειοψηφία είναι πάρα πολύ καλές. Όμως, χθες έφταξα το λαδορεβανί, νομίζοντας ότι θα μοιάζει στον παραδοσιακό σιμιγδαλένιο χαλβά, και ήταν μια αποτυχία ! Είναι σκληρό και προφανώς χρειάζεται να προστεθεί σιρόπι
Σας ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Έτσι είναι το λαδορεβανί. Μοιάζει με χαλβά στη σύσταση αλλά δεν είναι χαλβάς βέβαια! Είναι στεγνό γλυκό. Όσο σιρόπι κι αν βάλουμε ψήνεται 1 ώρα σχεδόν στο φούρνο και στεγνώνει.Ίσως να το παραψήσατε κιόλας, σ’ εμάς δεν φάνηκε σκληρό, και το δοκιμάσαμε πάρα πολλοί! Προφανώς η τεχνική επιλέγεται για να διατηρείται περισσόπτερο. Λυπάμαι αν δεν ήταν αυτό πυ περιμένατε.
Αυτό το γλυκό θέλει καλό ελαιόλαδο, δεν περιέχει βανίλια και το μυστικό είναι στο καλό καβούρδισμα να πάρει χρώμα πριν ψηθεί στο φούρνο σε ταψάκι και μόνο. Συναντάται στην Αιτωλοακαρνανία και αν δοκιμάσει κανείς θα το λατρέψει.
Σας ευχαριστώ που συμπληρώνετε τις πληροφορίες μου. Η συνταγή μου δόθηκε όπως την παρουσιάζω αλλά υποθέτω ότι το καβούρδισμα θα προσθέτει γεύση. Θα το δοκιμάσουμε κάποια στιγμή!