Σουχλιά και σούφερα για κρασί!
Για τη ζύμη:
1 σφηνάκι ρακή (ή ξύδι)
1 γεμάτη κουταλιά βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου (προαιρετικά)
Περίπου μισό κιλό αλεύρι και λίγο για το άνοιγμα των φύλλων
Περίπου 1 κιλό μοσχάρι σε λεπτές φέτες
2 κουταλιές ελαιόλαδο ή βούτυρο
Το χυμό ενός λεμονιού
Αλάτι -πιπέρι
100-150 γραμμάρια τυρί σε λεπτές φέτες (κεφαλοτύρι ή κεφαλογραβιέρα ή γραβιέρα)
2-3 μέτριες ντομάτες
Για την επικάλυψη, μισή κούπα βούτυρο ή ελαιόλαδο (ή μισό μισό)
Επί το έργον:
Βάζουμε σε κατσαρόλα το ελαιόλαδο ή το βούτυρο και σωτάρουμε τις φετούλες του κρέατος και από τις δύο πλευρές. Αλατίζουμε και προσθέτουμε το λεμόνι και λίγο νεράκι. Αφήνουμε το κρέας να βράσει σε χαμηλή θερμοκρασία μέχρι να μαλακώσει εντελώς και να μείνει με το λαδάκι του. Δεν ανακατεύουμε για να κρατήσουν το σχήμα τους οι φέτες. Για τη φάση αυτή μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε χύτρα ταχύτητας.
Ωστόσο φτιάχνουμε ένα μαλακό ζυμάρι με τα υλικά της ζύμης. Δηλαδή βάζουμε σε μπολ ανάμειξης τα υγρά και προσθέτουμε αλεύρι ώστε να γίνει ένα μαλακό εύπλαστο ζυμάρι που να μη κολλά μεν στα χέρια αλλά να μην είναι και σφικτό. Αφήνουμε τη ζύμη να ξεκουραστεί και το κρέας να κρυώσει, να έλθει σε θερμοκρασία δωματίου.
Ανοίγουμε τη ζύμη σε λεπτό φύλλο . Δεν χρειάζεται να είναι ολοστρόγγυλο γιατί το κόβουμε σε τετράγωνα κομμάτια ανάλογα με το μέγεθος των φετών του κρέατος.
Σε κάθε φύλλο, βάζουμε μια φέτα κρέας, μια φέτα τυρί στο ίδιο μέγεθος και καλύπτουμε ντομάτα κομμένη σε λεπτές φέτες. Το κλείνουμε σαν πακετάκι και το βάζουμε με την ένωση προς τα κάτω σε λαδωμένο σκεύος.
Όταν ετοιμάσουμε τα σουχλιά μας τα περιχύνουμε με λιωμένο βούτυρο ή αν είναι παγωμένο βάζουμε από ένα μικρό κομματάκι πάνω στο καθένα τους
Τα ψήνουμε στους 180ο για 35-40 λεπτά μέχρι να χρυσίσει το φύλλο (το κρέας είναι μαγειρεμένο).
Σερβίρονται σαν κύριο πιάτο με μια σαλάτα εποχής, και είναι πολύ ωραία σε μπουφέ ή σαν ορεκτικό σε κρασοσυνάξεις…
Είναι πολύ νόστιμα ζεστά αλλά και σε θερμοκρασία δωματίου.
Παρατηρήσεις:
1) Έκανα τη μισή δόση και προέκυψαν 8 πακετάκια. Αν θέλουμε μπορούμε να κόψουμε μεγαλύτερες τις φέτες του κρέατος . Αυτό συνιστάται αν θέλουμε κάθε σουχλί να αποτελέσει ατομική μερίδα και κύριο πιάτο.
2) Χρησιμοποίησα αυτή τη φορά πικάντικη γραβιέρα στο λάδι και τους πήγαινε πολύ.
3) Μπορούμε να μαγειρέψουμε πρώτα ολόκληρο το κομμάτι του κρέατος και μετά να κόψουμε τις φέτες στο μέγεθος που μας αρέσει.
4) Αντί για σπιτικό φύλλο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε έτοιμο φύλλο κρούστας για πίτες (όχι το πολύ λεπτό για γλυκά). Θα το χωρίσουμε σε τετράγωνα με πλευρά περίπου 20 cm και θα τα βάλουμε δύο δύο σε κάθε σουχλί βουτυρώνοντας ελαφρά.
5) Η κλασική συνταγή δεν περιέχει άλλα καρυκεύματα εκτός από αλατοπίπερο. Αν θέλουμε όμως μπορούμε να κάνουμε παρεμβάσεις .Μαγειρική είναι αυτή και περί ορέξεως… Δηλαδή, ακόμη και το είδος του κρέατος μπορούμε να αλλάξουμε. Στη θέση του κρέατος μπορούν να μπουν και μπιφτέκια. Άλλο φαγητό βέβαια αυτό , αλλά η κεντρική ιδέα η ίδια!
Τα δυο πρώτα σχόλια διαγράφηκαν γιατί είχαν πολύ προσωπική χροιά και θέλησα να τα κρατήσω μόνο για μένα. Δεν ήταν υβριστικά…
Οι πρωτοτυπίες σου και οι πληροφορίες σου όπως πάντα εξαιρετικές. Πρώτη φορά το ακούω το έδεσμα με αυτή τη λέξη και τη μορφή.
Καλές Αποκριές!!
Δεν ξέρω για τα σούχλια, αλλά εμένα τα σουχλιά με εντυπωσίασαν!
Και με μπιφτέκια όπως λες θα είναι νόστιμα, θα τα δοκιμάσω!
Φιλιά, καλό Σαββατοκύριακο!!!
Δεν την έχω ξανακουσει αυτή τη συνταγή.
Πολύ ωραία και για μπουφέ όπως λες.
Νομίζω πως αυτό το φύλλο που δίνεις είναι ιδανικό από το έτοιμο κρούστας.
Φιλιά :))
mpompes einai!
kali kyriaki & xeretismous ap ti Smyrni.
Παρόλο που δεν είμαι καθόλου φαν του κρέατος (του μοσχαριού βασικά), θα το δοκίμασα μόνο επειδή είναι σε πίτα κρητική!
Ξανθή μου σ' ευχαριστώ πολύ. Είναι πράγματι μια εκδοχή από τις πολλές όπου το κρέας τυλίγεται σε ζύμη.
Έλενα και "σηκώνουν" και αρκετούς αυτοσχεδιασμούς ανάλογα με το πόσο πικάντικα τα θέλουμε…
Μάριον γίνονται σε διάφορα μεγέθη και είναι πολύ εύκολα στο σερβίρισμα.Σίγουρα το σπιτικό είναι καλύτερο αλλά υπάρχουν και οι βιαστικές 🙂
Özlemaki καλώς ήρθες! Από την επίσκεψή μου στο πολύ ενδιαφέρον blog σου καταλαβαίνω ότι ξέρεις ελληνικά. Μπα, δεν είναι μπόμπες.:-) Μόνο το βούτυρο τα επιβαρύνει λίγο αλλά κι αυτό μπορεί να αντικατασταθεί με ελαιόλαδο. Υπάρχουν άλλα πολύ πιο βαριά!
Κική κι εγώ δεν τρελαίνομαι για μοσχάρι. Ως γνήσια κρητικιά προτιμώ τα αιγοπρόβατα. Εδώ το μοσχαράκι εμπλουτίζεται με το τυρί και την ντομάτα και γίνεται πιο ενδιαφέρον :-). Άλλωστε πάντα μπορεί να αντικατασταθεί με άλλο είδος κρέατος!
Kalispera Vita!Kalos se vrika 🙂
e nai kserw liga Ellinika epidi oi 2 papoudes mou itane ap ta Xania.
loipon,extes eftiaksa tsoullama kai istera mia fili mou apo tin Ellada mou ipe gia to blog sou. me enthousiasmo arxisa na diavasw kai xairomai poly gia tin gnorimia mas 🙂
Πολύ ωραίο φαίνεται Vita μου! Μοσχάρι δεν τρώω συχνά, αλλά αφού γίνεται και με άλλο κρέας όλα μια χαρά!
Να είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο βράδυ!
Özlemaki χαίρομαι πολύ που θα τα λέμε. Να δεις που θα βρούμε και κοινές συνταγές. Την γνωρίζω τη φίλη σου; Είναι foodblogger; Οι παππούδες σου είναι από τους τουρκοκρητικούς που έφυγαν με την ανταλλαγή ή ζουν ακόμη στα Χανιά;
Selcouth να σου πω την αλήθεια κι εμένα με αρνάκι μ' αρέσει καλύτερα 🙂
oxi den einai foodblogger alla tha einai mallon 🙂
oi dikoi mou irthane sta Xania apo tin Venetia -etsi grafei ston dimo Xaniwn. Diladi prin to 1786 itane sti Italia. Me Ottomaniki Aftokratorio allaksane thriskia kai ligo prin tin antalagi irthane sti Smyrni. Egw eimai triti gennia edw, alla min rotas "pia kai apo pou eimai" einai megali istoria dioti mas ekanan salata.
to kalokairi ipa stin omilia mou gia kapies koines sintages. ela na deis apo:http://ozlemaki.blogspot.com/2011/07/1-girit-gastronomi-sempozyumu-16-17.html
kai to videaki arxizei apo 15':
http://www.livestream.com/greekfoodblogs/video?clipId=pla_9b9e9de8-baae-4d20-8227-4b78d9277ccc&utm_source=lslibrary&utm_medium=ui-thumb
xeretismous mou apo tin alli pleyra!