Πράσα με δαμάσκηνα

Ίσως το καλύτερο νηστίσιμο πιάτο που δοκιμάσαμε φέτος!

Η συνταγή μου δόθηκε από διαδικτυακή  φίλη ως παραδοσιακή.  Γνωρίζω βέβαια ότι  σχεδόν όλα τα είδη άγουρης  μπουρνέλας και δαμάσκηνων χρησιμοποιούνταν για να ξινίσουν  ήπια πολλά πιάτα της κρητικής κουζίνας.

Σε πολλά γιαχνάκια, κυρίως καλοκαιρινά που το λεμόνι ήταν δυσεύρετο, έριχναν μέσα στην κατσαρόλα μπουρνέλες ή άγουρες ρόγες σταφυλιού για να να αποκτήσουν οξύτητα. Ακόμη και σήμερα,  εμείς που έχουμε πρόσβαση σε αγουρίδες,  τις μπάμιες το καλοκαίρι προτιμούμε να τις μαγειρέψουμε με αγουρίδα παρά με λεμόνι ή ξύδι. Υπόξινη αλλά και με μια ιδιότυπη γλύκα  η αγουρίδα, τους πάει καλύτερα από το λεμόνι.

Δεν ξέρω αν τούτο εδώ το πιάτο ήταν επινόηση κάποιας παλιάς νοικοκυράς  που ήξερε αυτά τα μυστικά και σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει και ώριμα ή ξηρά δαμάσκηνα σε τούτη εδώ τη μαγεριά.  Μπορεί να ήταν σύγχρονη η νοικοκυρά  και η προσθήκη να έγινε στο πρόσφατο παρελθόν.  Άλλωστε πολλά είναι τα γλυκόξινά μας!

Η καταγωγή που  απέδωσε η φίλη που μου έδωσε τη συνταγή σ’ αυτή τη συνταγή είναι η Νεάπολη Λασιθίου (τόπος και δικής μου καταγωγής κατά το ¼).  Δυστυχώς η  μάνα μου δεν θυμάται τέτοια προσθήκη σε πιάτα από τη Νεαπολιώτισσα πεθερά της παρόλο που όπως λέει ήταν πολύ ευρηματική και πρωτοπόρα στους συνδυασμούς (μπουρνέλες, πράσινα αμύγδαλα και διάφορα άλλα προσέθετε σίγουρα μου λέει! ).  Πολύ θα χαρώ αν φίλες από τη Νεάπολη συμπληρώσουν τις πληροφορίες μας για το φαγητό!

Πολλά λοιπόν δεν ξέρω γι αυτό το πιάτο, ξέρω όμως ότι είναι υπέροχο. Το έχω ήδη φτιάξει δυο φορές (μια με τα ακριβή υλικά που μου δόθηκε και μια με μια μικρή  αλλαγή που κρίθηκε απόλυτα επιτυχημένη) και όσοι το δοκίμασαν το βρήκαν τέλειο. Δηλαδή ήταν αυτό που λέμε «έγλυψαν και την κατσαρόλα».  Τα πράσα μ’ αυτόν τον τρόπο μαγειρεμένα αποδείχτηκαν ιδανικό συνοδευτικό ψητού κρέατος για όσους δεν νηστεύουν και πολύ ωραίο κύριο πιάτο (με μια πατάτα τηγανητή) για όσους δεν ήθελαν να φάνε κρέας!

Δοκιμάστε το αν σας δοθεί η ευκαιρία, ως συνοδευτικό, ως κύριο πιάτο, αλλά και ως σαλάτα στη μέση του τραπεζιού (ζεστή ή σε θερμοκρασία δωματίου).

Υλικά:

5-6 πράσα πράσα το λευκό και το τρυφερό πράσινο μέρος (650 gr ήταν ζυγισμένα καθαρισμένα)

10-15 δαμάσκηνα

125ml (μισή κούπα) ελαιόλαδο

1 μέτριο ξερό κρεμμύδι

300gr ντομάτα τριμμένη ή χυμός ντομάτας

2 φύλλα δάφνης

1-2 κουταλιές μέλι (ανάλογα με το πόσο γλυκό αντέχουμε ένα φαγητό)

125ml (μισή κούπα) ξίδι από κρασί

Αλάτι

Πιπέρι

Προαιρετικά, 1 κουταλιά κορν φλάουρ για να δέσει η σάλτσα.

(Δείτε τη δική μου παρέμβαση στις παρατηρήσεις).

Επί το έργον:

Καθαρίζουμε και πλένουμε τα πράσα. Τα κόβουμε σε κομμάτια  3 περίπου εκατοστών (αν είναι χοντρά, τα κόβουμε και εγκάρσια). Τα σωτάρουμε με το ελαιόλαδο να μαραθούν και να γυαλίσουν. Προσθέτουμε το κρεμμύδι ψιλοκομμένο και συνεχίζουμε το σωτάρισμα ανακατεύοντας απαλά. Σβήνουμε με το ξύδι, προσθέτουμε την ντομάτα, το μέλι τη δάφνη και τα δαμάσκηνα και αλατοπιπερώνουμε.

Προσθέτουμε ½ κούπα νερό και σιγομαγειρεύουμε μέχρι να μελώσει η σάλτσα . Αν έχουν μείνει πολλά υγρά, διαλύουμε σε ελάχιστο νερό το κορν φλάουρ και το προσθέτουμε να πήξει η σάλτσα.

Σερβίρουμε ζεστό ή σε θερμοκρασία δωματίου.

Παρατηρήσεις:

• Η δική μου παρέμβαση –τη δεύτερη φορά που το έφτιαξα- ήταν η αλλαγή του μελιού και του απλού ξυδιού με βαλσαμικό ξύδι. Έβαλα 1/3 κούπας (75ml) βαλσαμικό ξύδι αντί μέλι και απλό ξύδι. Σημειώνω ότι το βαλσαμικό αντικαθίσταται πολύ επιτυχημένα και από κοινό ξύδι ανακατεμένο με λίγο πετιμέζι ή χαρουπόμελο.  Δεν ξέρω ποιο ήταν καλύτερο. Και τα δύο μας άρεσαν πάρα πολύ! Εξαρτάται από το πόσο αντέχουμε τη γλύκα (στη δική μου εκδοχή είναι λιγότερο γλυκό).
• Η φίλη μου λέει ότι δεν χρησιμοποιεί κορν φλάουρ αλλά δένει το φαγητό μόνο με το βράσιμο. Το ίδιο έκανα κι εγώ και τις δύο φορές. Δεν συνηθίζω το κορν φλάουρ στο δέσιμο των σαλτσών. Η τεχνική όμως του ντελμπιγιέ ή ντερμπιέ είναι πολύ συνηθισμένη στην παραδοσιακή κρητική κουζίνα (μια αναζήτηση στο site θα σας δώσει αρκετά αποτελέσματα) και κάποια στιγμή θα το δοκιμάσω κι έτσι, ως ντερμπιέ!
• Έβαλα φρέσκια ντομάτα από την κατάψυξη όπου έχω συντηρήσει μερικές. Αν το φτιάξω με ψημένη σάλτσα ντομάτας ή με κονσέρβα κονκασέ θα βάλω μόνο 200gr γιατί είναι πιο συμπυκνωμένη και δεν θέλω να καλύψει όλα τα άλλα!
• Ευχαριστώ πολύ κι από δω τη φίλη Ira Kreuzer καθώς και την κυρία Α.Σ. που της έδωσε τη συνταγή μαζί με την άδεια να τη δημοσιεύσω. Θα χαρώ να δω συμπληρώσεις και παραλλαγές από φίλες από τη Νεάπολη!

Καλό σας βράδυ!