Μια παραδοσιακή συνταγή με ένα πολύ πρωτότυπο συνδυασμό!
Το φαγητό αυτό το είχα πρωτοδοκιμάσει στο σπίτι μιας ξαδέλφης της μάνας μου, όχι όμως με ντομάτα αλλά αυγολέμονο. Πριν πολλά πολλά χρόνια σ’ ένα από τα τραπεζώματα με φίλους και συγγενείς που ακολούθησαν τον αρραβώνα μου.
Στην Κρήτη, συνηθίζεται ακόμη και σήμερα (όχι βέβαια με την ίδια ένταση) οι συγγενείς να τραπεζώνουν κάθε νέο ζευγάρι. Αδέλφια, πρωτοξάδελφα, θείες , θείοι , συντέκνοι , κουμπάροι, φίλοι και γείτονες των γονέων θεωρούν υποχρέωσή τους να καλέσουν τους αρραβωνιασμένους ή τους νιόπαντρους ή τους καινούριους συντέκνους και κουμπάρους για να τους γνωρίσουν και να τους περιποιηθούν.
Τώρα αυτό γίνεται σε πιο περιορισμένη κλίμακα τουλάχιστον στις αστικές και ημιαστικές περιοχές, αλλά παλιότερα μαζί με τον αρραβώνα, το γάμο, τη βάφτιση – όποιο ρόλο κι αν είχες- έβαζες και 5 κιλά μεσ’ το νερό! Αυτό βέβαια είχε ως αποτέλεσμα τη σύσφιξη των οικογενειών, το καλωσόρισμα και την αποδοχή του νεοφερμένου στο σόι . Υπάρχει και σχετική παροιμία για τον πρώτο χρόνο του συμπεθεριού και της συντεκνιάς-κάπως ειρωνική βέβαια για την τελική εξέλιξη των σχέσεων-που δεν ξέρω αν λέγεται στην υπόλοιπη Ελλάδα.
“Συμπεθέροι και συντέκνοι ό,τι φάνε τον πρώτο χρόνο…”
Όπως είναι φυσικό τα τραπεζώματα αυτά είναι πλούσια και περιέχουν ό,τι πιο νόστιμο και καλομαγειρεμένο έχει να επιδείξει κάθε νοικοκυρά. Σ’ ένα τέτοιο λοιπόν μια από τις θείες είχε μαγειρέψει κοτόπουλο με γλυστρίδα φρικασέ. Η μάνα μου δεν το είχε φτιάξει ποτέ, αλλά όπως έμαθα συνηθιζόταν σε πολλές περιοχές της Ανατολικής κυρίως Κρήτης. Μάλιστα μαγειρευόταν ή με λεμόνι (ως ντελμπιέ ή αυγολέμονο) ή με ντομάτα.
Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ δεν το φτιάχνω συχνά. Λατρεύω ωμή τη γλυστρίδα ως συστατικό της χωριάτικης σαλάτας ή ακόμη πιο απλή με κρεμμύδι, λαδόξιδο και αγγουράκι , κάποιες φορές συνδυασμένη με καπνιστό ψάρι ή τόνο, και κάποιες με γιαούρτι σ’ ένα πρωτότυπο τζατζίκι.
Φέτος όμως το άτακτο ζιζάνιο το έχει παρακάνει στον κηπάκο μας. Όπου μπορείτε να φανταστείτε! Σε γλάστρες, σε λουλούδια, σε ντοματιές , παντού! Ανεξάντλητο! Να φάνε και οι κότες που λένε…
Οι ποσότητες αρκετές και για μαγείρεμα, οπότε μετά από χρόνια ξαναθυμηθήκαμε αυτό το πολύ νόστιμο παραδοσιακό πιάτο που ομολογουμένως χρειάζεται αρκετή γλυστρίδα. Προτίμησα την εκδοχή με την ντομάτα ως πιο καλοκαιρινή .
Υλικά
1 μέτριο νεαρό κοτόπουλο κομμένο σε μερίδες (περίπου 1200gr)
Περίπου ½ κιλό γλυστρίδα ζυγισμένη καθαρισμένη
2 μέτρια ξερά κρεμμύδια
5-6 σκελίδες σκόρδο
¾ κούπας ελαιόλαδο
2-3 κουταλιές αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1/3 κούπας κρασί (εγώ βάζω ροζέ)
½ κιλό ώριμες ντομάτες
Αλάτι και πιπέρι
Επί το έργον
Επί το έργον:
Καθαρίζουμε τη γλυστρίδα και κρατάμε τα φύλλα και τα τρυφερά κοτσάνια. Την βάζουμε σε ξιδόνερο για αρκετή ώρα γιατί είναι χαμωτό φυτό και συνήθως έχει πολλά χώματα. Όσο περιμένουμε ετοιμάζουμε το κοτόπουλο.
Πλένουμε το κοτόπουλο (εγώ όπως κάνω πάντα, το αφήνω για ένα εικοσάλεπτο σε ξιδόνερο) και το αφήνουμε να στραγγίξει. Μαραίνουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο με το ελαιόλαδο και προσθέτουμε τις μερίδες του κοτόπουλου αφού τις αλευρώσουμε ελαφρά. Τις γυρίζουμε απ’ όλες τις πλευρές να αλλάξουν χρώμα και σβήνουμε με το κρασί. Αλατίζουμε ελαφρά.
Μαγειρεύουμε το κοτόπουλο μέχρι να είναι μισοέτοιμο (ο χρόνος εξαρτάται από το μέγεθος και την ηλικία του) και προσθέτουμε όταν χρειάζεται νερό. Τρίβουμε τις μισές ντομάτες και ψιλοκόβουμε με το μαχαίρι τις άλλες μισές και τις προσθέτουμε στην κατσαρόλα. Αφήνουμε να μαγειρεύεται το φαγητό μας για 15 λεπτά .
Προσθέτουμε την γλυστρίδα πολύ καλά πλυμένη, αλατίζουμε ελαφρά και σκεπάζουμε την κατσαρόλα να κατεβεί και να μαραθεί. Αφήνουμε το φαγητό μας να σιγοβράζει μέχρι να πιει όλα του τα υγρά και να έχουμε μια μελωμένη σάλτσα.
Όταν είναι έτοιμο, αφήνουμε να σταθεί 10 λεπτά (να μαρουβίσει) και σερβίρουμε. Ταιριάζει πολύ με κάποιο κρεμώδες γαλακτοκομικό (συρωτό γιαούρτι, ξύγαλο, πηκτόγαλο κλπ).
Παρατηρήσεις
1)Πολλοί προσθέτουν πατάτες σ’ αυτό το φαγητό. Εγώ προτιμώ τις τηγανητές ως συνοδευτικό του πιάτου. Έτσι αλευρώνω ελαφρά το κοτόπουλο για να έχω λίγο άμυλο που θα βοηθήσει το μέλωμα της σάλτσας. Αν βάλουμε πατάτες μπορούμε να το παραλείψουμε.
2) Συνήθως στις εντράδες το λαχανικό είναι πάνω κάτω ίσου βάρους με το κρεατικό. Οπότε μπορούμε να αυξήσουμε την ποσότητα της γλυστρίδας αν θέλουμε.
3)Θεωρώ ότι είναι καλύτερα ένα μέρος της ντομάτας να είναι κομματιαστή σ’ αυτό το φαγητό γι αυτό δεν τις τρίβω όλες αλλά κόβω με το μαχαίρι ένα μέρος. Φυσικά κάποιοι μπορεί να την προτιμούν εξ ολοκλήρου κομμένη ή εξ ολοκλήρου τριμμένη.
4)Για να μη μείνει η “κακή εντύπωση” από την παροιμία που αναφέρω παραπάνω για τις σχέσεις των συντέκνων κλπ στην Κρήτη -είναι άλλωστε γνωστό πόση σημασία δίνουμε στην συντεκνιά στο νησί- παραθέτω άλλη μια παροιμία για το κλείσιμο της ανάρτησης που δηλώνει τα αισθήματα των περισσότερων συντέκνων:
“Του συντέκνου μου ο σκύλος, σύντεκνος μου είναι και κείνος” 🙂 !!!
Καλό μεσημέρι!
[…] ταιριάζει πολύ με κοτόπουλο και ψάρι. Δοκιμάστε τη μαγειρεμένη με κοτόπουλο αρχικά, και ωμή σε σαλάτα με ψάρι και κάποια στιγμή θα […]