Κρεμμυδόπιτα με νιφάδες βρώμης

Πικάντικη και καλοκαιρινή!

Οι προνοητικοί που κράτησαν πολλά «πιτόχορτα» όπως λέμε τα αρωματικά αγριόχορτα για πίτες στις καταψύξεις τους, φτιάχνουν χορτόπιτες φούρνου και τηγανιού ακόμη και το καλοκαίρι. Σ’ εμάς τέλειωσαν και τα γιαχνερά και τα μάραθα και τα σπανάκια…

Εντάξει, ας τα λαχταρίσουμε λίγο για να τα γευόμαστε με περισσότερη όρεξη του χρόνου! Βλίτα έχουμε και είναι η αλήθεια ότι και οι χορτόπιτες με βλίτα είναι πολύ ωραίες τώρα το καλοκαίρι, είναι οι καλοκαιρινές μας χορτόπιτες!

 Τα κρεμμύδια όμως νέας εσοδείας από τον κήπο μας, μου έδωσαν την ιδέα για αυτή την ωραία κρεμμυδόπιτα φούρνου που μπορεί να αποτελέσει πρώτο πιάτο αλλά και ελαφρύ γεύμα ή δείπνο.

Ο φούρνος προτιμήθηκε από το τηγάνι στην προκειμένη περίπτωση λόγω ζέστης, παρόλο που και τα κλασικά κρητικά κρομμυδοκαλίτσουνα είναι εξαιρετικά αυτή την εποχή! Ο νεωτερισμός στη συνταγή είναι η προσθήκη νιφάδων βρώμης στη γέμιση,  ως εναλλακτική επιλογή του σιμιγδαλιού ή του ρυζιού που βάζω συνήθως για το τράβηγμα των υγρών. η βρώμη αν και υποτιμημένη παλιότερα (ταγή την έλεγαν οι παλιοί κρητικοί και την χρησιμοποιούσαν κυρίως ως ζωοτροφή) θεωρείται στις μέρες μας superfood και όχι εντελώς άδικα.

Μερικές τροφές έχουν τόσο συνδεθεί με δύσκολες εποχές (κατοχή ας πούμε) που εγκαταλείφθηκαν για πολλά χρόνια. Πάντως εμείς την χρησιμοποιούμε συχνά σε μορφή νιφάδων (κουάκερ) στα πολύ αγαπημένα και από τους αναγνώστες της σελίδας μπισκότα βρώμης.   

Το γαλακτοκομικό προτίμησα-αναγκάστηκα να είναι στραγγιστό γιαούρτι αντί κάποιο είδος τυριού για να γίνει πιο ελαφριά η πίτα μου παρόλο που συνήθως χρησιμοποιώ ξινομυζήθρα ή φέτα. Και το φύλλο είναι αυτό που σας έλεγα ότι έχω καθιερώσει τον τελευταίο καιρό και λόγω της ευκολίας του και λόγω των μειωμένων λιπαρών (σε σχέση με άλλα παρόμοια φύλλα). Φυσικά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όποιο φύλλο συνηθίζουμε, ακόμη και έτοιμο φύλλο κρούστας ή κουρού. Προτείνω το εύκολο φύλλο που χρησιμοποιούσα πριν το «κόλλημα» με τούτο εδώ. Έχουμε και λέμε λοιπόν:

Υλικά:

1 δόση ζύμη για σπιτικό φύλλο της επιλογής μας ή έτοιμο φύλλο (προτείνω αυτό και αυτό και για πιο σύνθετο αυτό)

350 gr κρεμμύδια (ζυγισμένα καθαρισμένα)

100 ml (2/5 κούπας) ελαιόλαδο

100 ml γάλα (2/5 της κούπας)

Αλάτι και πιπέρι

1 κεσέ (220gr) στραγγιστό γιαούρτι

1 μικρό ματσάκι μαϊντανό (να βγει περίπου μισή κούπα ψιλοκομμένος)

50 gr – 75gr (1/2 -3/4 κούπας) νιφάδες βρώμης (τύπου κουάκερ)

1-2 κουταλιές γάλα για άλειμμα της επιφάνειας

Επί το έργον:

Κάνουμε τη ζύμη για το φύλλο και την αφήνουμε στην άκρη να ξεκουραστεί. Ετοιμάζουμε τη γέμιση.

Καθαρίζουμε τα κρεμμύδια και τα κόβουμε σε φέτες ή σε ροδέλες. Τα σωτάρουμε σε τηγάνι με το ελαιόλαδο να μαραθούν, και προσθέτουμε λίγο νεράκι σταδιακά , να μαλακώσουν. Όταν είναι σχεδόν έτοιμα προσθέτουμε το γάλα και βράζουμε μέχρι να απορροφηθεί.

Αλατοπιπερώνουμε, αποσύρουμε από το μάτι αφήνουμε να ηρεμήσουν από το βρασμό και αν έχουμε χρόνο να κρυώσουν λίγο, και προσθέτουμε τις νιφάδες της βρώμης, το γιαούρτι και τον μαϊντανό.

Ανακατεύουμε απαλά τα υλικά, να έχει παντού ίδια σύσταση το μείγμα μας. Χωρίζουμε τη ζύμη μας σε δυο μέρη και χρησιμοποιούμε το ένα για το στρώσιμο στο ταψί (σε ένα φύλλο αν κάνουμε την εύκολη ζύμη, ή σε πολλά αν χρησιμοποιήσουμε την τεχνική με τα πολλά φύλλα) και απλώνουμε τη γέμιση σε ίδιο πάχος παντού αφήνοντας  2-3cm από τις άκρες ακάλυπτα.

Σκεπάζομε με το δεύτερο φύλλο και κλείνουμε με «κόθρο» την   πίτα μας. Αλείφουμε την επιφάνεια με 1-2 κουταλιές γάλα , τινάζουμε με τα δάκτυλά λίγο νερό και ψήνουμε σε προθερμασμένο στους 180 βαθμούς φούρνο για μια περίπου ώρα ή μέχρι να χρυσίσει η επιφάνεια.

Συνήθως την βάζω στη μεσαία σχάρα και αν χρειαστεί την σκεπάζω μετά τα 40 λεπτά. Είναι νόστιμη ζεστή αλλά και σε θερμοκρασία δωματίου (ίσως σε κάποιους αρέσει περισσότερο σε θερμοκρασία δωματίου).

Παρατηρήσεις:

1)Το γάλα στη γέμιση στις πρασόπιτες και κρεμμυδόπιτες ταιριάζει πολύ. Κάνει πιο ήπια τη γεύση τους . Δοκιμάστε το σε όποια συνταγή γέμισης συνηθίζετε και θα δείτε τη διαφορά.

2)Η ιδέα για τις νιφάδες βρώμης μου ήρθε γιατί δεν είχα ξινομυζήθρα όταν έφτιαξα αυτή την πίτα που είναι σίγουρα πιο στεγνή από το γιαούρτι και ήθελα κάτι πιο «απορροφητικό» από τα συνηθισμένα για να τραβήξει την υγρασία του γιαουρτιού. Τελικά της πήγαινε πάρα πολύ.

3)Σ’ αυτή τη συνταγή βάζω συνήθως ξινομυζήθρα , φέτα, ή μείγμα τυριών περίπου 250 gr συνολικά. Αλλά και με το γιαούρτι είδαμε ότι και νόστιμη είναι και σίγουρα πιο ελαφριά και καλοκαιρινή. Επίσης «σηκώνει» κάποιο αλλαντικό, αλλά οπωσδήποτε κι αυτό τη βαραίνει και ταιριάζει καλύτερα σε πιο κρύες μέρες…

Χρόνια Πολλά στις Μαρίνες και τους Μαρίνους!

Μη ξεχάσετε το διαγωνισμό που ανακοινώσαμε σε προηγούμενη ανάρτηση. Λίγες ώρες ακόμη, μέχρι τις 12 τα μεσάνυχτα απόψε!

Βρείτε μας: 

Facebook

Instagram

Youtube

Pinterest